tag:blogger.com,1999:blog-284557812024-03-05T10:32:08.442-08:00çelişki krallığıBir kedim bile yok, arkadaşlara küstüm, oy kullanmam, ayran içerim, abuk sabuk öyküler yazarım, ana tarafım Ötüken Kürtlerinden, iyi kötü hayran kitlem var, beyaz leblebi ve meyveli sodaya bayılırım, en büyük hayalim hayal kurma yeteneğimi kaybetmek, onun bunun editörüyüm, İstanbul'u İzmir'i sevmem, Sonati aşığıyam, tavuk gibi uçar, kelebek gibi sokarım, ben piyadeyim beni takip edin.Sokak Filozofuhttp://www.blogger.com/profile/10293554006563945258noreply@blogger.comBlogger77125tag:blogger.com,1999:blog-28455781.post-13670209458025960732015-03-09T02:51:00.001-07:002015-03-09T02:51:34.412-07:00Aydın, Toplum ve Sanat bağlamında MODERNİTE VE İMKANLARI<div class="MsoNormal" style="margin-left: 106.2pt; text-indent: 35.4pt;">
<span style="font-family: "Century Schoolbook","serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;"></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-left: 106.2pt; text-indent: 35.4pt;">
<span style="font-family: "Century Schoolbook","serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;"><br /></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj9Ff5af1NQbx8Us-lKVeH5gCXqZy7tYviEAMtE3RXb2v5SAzP2dLTFaizhM-hKoBTBEXD5m6Jh2bo0MotT3nIFekXu_dJwZdIDx3s1DqVVleSFpf7WmtvQ6nNSMz9c1jPbTnmXrA/s1600/famous-faces-big_1367237a.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj9Ff5af1NQbx8Us-lKVeH5gCXqZy7tYviEAMtE3RXb2v5SAzP2dLTFaizhM-hKoBTBEXD5m6Jh2bo0MotT3nIFekXu_dJwZdIDx3s1DqVVleSFpf7WmtvQ6nNSMz9c1jPbTnmXrA/s1600/famous-faces-big_1367237a.jpg" height="276" width="640" /></a></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-left: 106.2pt; text-indent: 35.4pt;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-left: 106.2pt; text-indent: 35.4pt;">
<span style="font-family: "Century Schoolbook","serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-left: 106.2pt; text-indent: 35.4pt;">
<span style="font-family: "Century Schoolbook","serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-left: 106.2pt; text-indent: 35.4pt;">
<span style="font-family: "Century Schoolbook","serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-left: 106.2pt; text-indent: 35.4pt;">
<span style="font-family: "Century Schoolbook","serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-left: 106.2pt; text-indent: 35.4pt;">
<span style="font-family: "Century Schoolbook","serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-left: 106.2pt; text-indent: 35.4pt;">
<span style="font-family: "Century Schoolbook","serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-left: 106.2pt; text-indent: 35.4pt;">
<span style="font-family: "Century Schoolbook","serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-left: 106.2pt; text-indent: 35.4pt;">
<span style="font-family: "Century Schoolbook","serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-left: 106.2pt; text-indent: 35.4pt;">
<span style="font-family: "Century Schoolbook","serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-left: 106.2pt; text-indent: 35.4pt;">
<span style="font-family: "Century Schoolbook","serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-left: 106.2pt; text-indent: 35.4pt;">
<span style="font-family: "Century Schoolbook","serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-left: 106.2pt; text-indent: 35.4pt;">
<span style="font-family: "Century Schoolbook","serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;"><br /></span></div>
Müslüm
Gürses’e, <o:p></o:p><br />
<div class="MsoNormal" style="margin-left: 106.2pt; text-indent: 35.4pt;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-left: 106.2pt; text-indent: 35.4pt;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-left: 106.2pt; text-indent: 35.4pt;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-left: 106.2pt; text-indent: 35.4pt;">
<span style="font-family: "Century Schoolbook","serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;">hatırasına
hürmetle…<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-left: 106.2pt; text-indent: 35.4pt;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-left: 106.2pt; text-indent: 35.4pt;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-left: 106.2pt; text-indent: 35.4pt;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-left: 106.2pt; text-indent: 35.4pt;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-left: 106.2pt; text-indent: 35.4pt;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-left: 106.2pt; text-indent: 35.4pt;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-left: 106.2pt; text-indent: 35.4pt;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-left: 106.2pt; text-indent: 35.4pt;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-left: 106.2pt; text-indent: 35.4pt;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-left: 106.2pt; text-indent: 35.4pt;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-left: 106.2pt; text-indent: 35.4pt;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-left: 106.2pt; text-indent: 35.4pt;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-left: 106.2pt; text-indent: 35.4pt;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-left: 106.2pt; text-indent: 35.4pt;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-left: 106.2pt; text-indent: 35.4pt;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-left: 106.2pt; text-indent: 35.4pt;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-left: 106.2pt; text-indent: 35.4pt;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-left: 106.2pt; text-indent: 35.4pt;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-left: 106.2pt; text-indent: 35.4pt;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-left: 106.2pt; text-indent: 35.4pt;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<span style="font-family: "Century Schoolbook","serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;">Sunuş<o:p></o:p></span></div>
<div align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<span style="font-family: "Century Schoolbook","serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;"><br /></span></div>
<div align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<span style="font-family: "Century Schoolbook","serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.4pt;">
<span style="font-family: "Century Schoolbook","serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;">Aşağıdaki
konuşma Özkan Şahin’in modernite, modernleşme, Doğu refleksi, entelektüellik,
bilgi, irfan, İslâm ve sanat, alim, medeniyet, vb kavramlar hakkında
görüşlerini icmal ediyor. Müslümanların bilmek ve bilgiye dayanan toplum kurmak
için yeryüzüne gönderildiklerini Âdem (as) kıssası nedeniyle anlıyoruz. </span><span style="color: #222222; font-family: "Century Schoolbook","serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 115%; mso-fareast-language: TR;">“Batı’nın bilimini alalım” söyleminin
kendisi, Müslüman toplumların yüzlerce yıldır takip ettikleri “ilim”
geleneğinin bazı şubeleri ile bağları koparmak, en azından ilmin dünya- ötesi
ile ilgili rabıtasını kesmek anlamına gelmektedir. Aynı zamanda ilim ile ahlâk
arasında “ikilik” çıkarması sebebiyle de sekülerleşmeyi katmerleştirmektedir.
Müslüman kuramcıların sufî terminolojiyi terk ederek nefsi terbiye etme
hususunda kadim bilgi kaynaklarımıza erişmemizi imkan dışı bırakmaları ile Batılı bilme biçimine bizi mahkûm ettiği
söylenebilecektir. Bunu “Müslüman bilginin sekülerleşmesi” çerçevesinde
algılamak mümkün görünüyor. Müslümanlar
bu dönüşüm kapsamında modern
ulus- devlet fikrine başkaldırı pratiği içinde, sufîlerin ontolojik manada
“dünyaya başkaldırdığı”nı görememiş oldu. İslam, önceki bilme biçiminde dünyayı
bir “fena”, yokluk geçidi, bir ziyan ve bozuluş alanı ve ahireti de “beka
yurdu” şeklinde kabulünü telkin ederken; yeni bilme biçimini kabul eden
Müslüman kuramcıların dünya ve ahireti algılama ve tarifleri bu şekilde
gelişmedi. Müslüman entellektüellerin “varlığımın manası nedir” sorusundan
ziyade, “Müslümanların geri kalmasını engellemenin yolu nedir” sorusuna teksif
olarak rövanş arayışları kendilerini Hakikat karşısında sekülerleştirmiştir.
Müslümanların, modernleşmeyi içselleştirmekten kurtuluşları, dahası dünyaya
başkaldıran bir bilme biçimi geliştirmeleri, sufî gelenekle irtibatlarına bağlı
görünüyor. Bununla beraber dünyanın maddi uygarlık verileriyle geriye dönüşü
imkânsız kılan işgali bu sufî bağlanışları ve dünyaya başkaldırı potansiyelini
paradoksal olarak dünyevileştiriyor. Müslümanların moden bilgi ile sorunları
modernitenin bilgisinin arz’a ve kozmosa saldırganlığını, tahakkümünü mesele
etmemeleridir. Ayrıca Müslümanlar Barı bilgisinin arz’a saplanmış olduğu
konusunda da kaygı duymamaktadır. </span><span style="font-family: "Century Schoolbook","serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;">Bacon, doğayı insan
bilginin nesnesi haline getirip, onu insanlığın hizmetinde sömürülebilir bir
değere döndürmek istiyordu. Bilgi, “güç bilgisi” halinde istimal edilmeliydi.
Bilgiyi elde etmekle insan “tanrısal” bir varlık kazanmaktaydı. Bu nedenle
deneysel araştırma yöntemi saldırgandı. Ona göre tabiat, insanlığın sömürüsüne
açık, hizmet etmeye mecbur ve insanlar tarafından köle yapılması gereken bir
varlıktı. Bacon, doğanın sorguya çekilmesi gerektiğini söylemekteydi. Biz
modernitenin bilgisini aktararak şöyle bir şey yapmaktayız: Batı, Batı dışı
toplumlarda kendi bilgisinin sonuçlarını test ediyor. Biz de bu testi gönüllü
olarak yükleniyoruz. Sorunların kaynağı olan modernitenin merkezileşmesi
modernleşen toplumların çözümlerini de bilginin kaynağı olan Batı’dan
istenmesini icbar ediyor. <span class="fontstyle21">Althusser’e göre, Devletin
İdeolojik Aygıtları (DİA), Devletin Baskı Aygıtları’ndan (DBA) farklı olarak
zor kullanmazlar. Althusser DBA’ların hükümet, ordu, polis, mahkemeler,
hapishaneler; DİA’ların ise aile, parti, sendika, dini kurum, haberleşme,
kültürel kurumlar olduğunu söylüyor. Devlet’in baskı aygıtı “zor kullanarak”
işler, oysa DİA’lar “ideoloji kullanarak işler” de<a href="https://www.blogger.com/null" name="_ftnref16">r.</a></span><span class="MsoFootnoteReference"><u><span style="color: blue;"> </span></u></span>Baskıcı
devlet aygıtı tamamiyle kamusal alana aittir, DİA ise özel alanın parçasıdır;
dolayısıyla özel pratikler ve kurumlardır. Bu iki devlet aygıtı arasındaki
temel ayrım baskıcı devlet aygıtının ‘şiddet’ yoluyla, ideolojik devlet
aygıtlarının ise ‘ideoloji’ yoluyla işlev görmesidir. <span class="fontstyle25">Bireyi
özne olarak çağırma ve adlandırma, ideoloji gibi ebedidir. Bireyler ideoloji
ile “kendiliklerinden yürürler”. İdeolojinin öngördüklerine uygun davranışlarda
bulunmayan “kötü öznelere” devletin baskı aygıtı aracılığıyla müdahalede
bulunulur. Bu tasnife göre bakılırsa Batı’da bilginin niçin bu derece
yoğunlaştırılmış olduğu anlaşılır. Batı, Batı dışını hegemonyasına boyun
eğdirmek için sanat’ı ve fikri kullanıyor. Bu çerçevede Özkan Şahin’in
sanat/kimlik meselesinde vurguladıkları önemlidir. Yeniden bilme faaliyetine
dönmek gerekiyor. Bu bilme faaliyeti mekanik evren tasavvurundan kainata bakan
bir gözü kör bilme biçimi olmayacaktır. Bilmenin medreseye dönmesi kaçınılmaz
görünmektedir. Çünkü “bilme” aslında öğretilme ve terbiye edilmedir.</span></span><span class="fontstyle25"><o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.4pt;">
<span style="font-family: "Century Schoolbook","serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;">İnsan
bilgisinin kendine ait, kendi reflekstif tavrına ilişkin bir düşünsel mahiyeti
bulunmaz. İnsan, cismanî yanının, biyolojik güdülerinin peşinde de kelime
üretemez. Kelimeler insan tarafından üretilemez. Başlangıçta (Âdem’le)
verilmiştir. İnsanlar kelimeleri bir ezber sonucu, Âdem’den öğrendiklerini
ezberleyerek, ondan aktararak elde
etmişlerdir. Hayatının devamında da bu ezber katmanlarına muhatap olurlar.
Bilginin kendisi bilenlerin bilmeyenlere dayattığı bir belletmedir. İnsan
farkında olmadan bu belletmelerden alıntılar yaparak yaşamını devam ettirir. </span><span style="font-family: "Century Schoolbook","serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 115%; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";">Bütün kelimeler Âdem’e verilmiştir.
İnsanın ezberinin kaynağı da Âdem’e verili bilginin iktibas edilmesidir. Bütün
bu anlatıya rağmen insan sadece cismanî bir varlık değildir. O, üflenmiş bir
ruhtur da. İbni Arabî’ye göre insan âleminde dil, kalem menzilesinde, sadr ise
lehv makâmındadır. Dilin nutk eylediği şeyleri, zihinler sudûr levhalarına
yazmaktadır. İrâde-i kalbiyyenin sadra kayd eylediğinden, târihlediğinden lisân
ile ta’bir olunmaktadır. Havassi kalbin resûlleri gibi halk etmiştir. Sem’
sıfatı kalbin câsusudur; Basar sıfatı kalbin muhâfızıdır; Lisan, kalbin
tercümânıdır ve bunlar resûldür. İbni Arabî’ye göre Cenab-ı Hak, kalbi arş
menzilinde halk etmiştir. Bilindiği üzere arş mahlûkaın en büyüğüdür. İnsanın
sadrı kürsü makâmında halk edilmiştir. Tahsîl-i ulûm makamı orasıdır. Kur’an’a
göre biz “kalemle öğretilen”iz. Telaffuz ettiğimiz kelimeler bize ait değildir;
onlar öğretilmiştir. “Ve eğer arzda bulunan ağaçlardan (min şeceretin) kalemler (aklâmun)
olsaydı ve denizler (mürekkep olsaydı) ve ondan sonra, onun yedi katı daha
deniz eklenseydi, Allah'ın kelimeleri (kelimâtullâhi
)tükenmezdi” (31 Lokman 27). Buradan Allah’ın kelimelerinin dahi dünyaya
sığmayacağı ortaya çıkmaktadır. Biz ilahi metnin içindeyiz, bu metinden ayrı
bir “yazmakta olan biz” değiliz. İlahi metnin bu “sonsuzluğu” karşısında,
insanın “sonu olmayan metnin” dibine inme imkânı bulunmayacaktır. Buna göre
bilimsel bilgi eşyanın sınırsızlığına (kelimâtullah’ın nihayetsizliğine)
nazaran ancak bir yorum denemesi olabilir. Bilme faaliyeti, kelimâtullah
bilgisinin zikri ve miktarı kadar ortaya çıkabilir. Bu zikir, sayma değil,
boyun eğme şeklinde anlaşılmalıdır. Kur’an’da “Gece boyunca secde ederek ve
kıyamda (ayakta) durarak kanitin olan, ahiretten çekinen (korkan) ve Rabbinin
rahmetini dileyen mi? De ki: (Hiç) bilenle bilmeyen bir olur mu? Ancak
ulûl’elbab (daimî zikir sahipleri) tezekkür eder” (39 Zümer 9) buyurulmaktadır.
Bilmek bu noktada yazar/okuyucu ilişkisi değildir. Tam tersine bilmek
kâinattaki kelimelere menşei benzer bir kelime olarak katılmaktır. </span><o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.4pt;">
<span style="font-family: "Century Schoolbook","serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 115%; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";">Entelektüelin salt akıl ile
nesneleri kavraması ve analiz etmesi körleşme sayılmalıdır. Özkan Şahin
aşağıdaki konuşmasında bu körleşmenin boyutlarına değiniyor. Entelektüelin
bilmekle zikretme, anlamakla kalbetme, seyretmekle nefsi tezkiye etme, nazar
etmekle hiçliğini farketme meselesi olduğu söylenebilecektir. Dolayısıyla
“Batı’nın bilimini alalım” ideali Batı dışı toplumlarda bir arpa boyu yol kat
ettirmemiştir. Derdimiz şimdi bunu anlamanın verdiği hayrete gark olmuştur.</span><span style="font-family: "Century Schoolbook","serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;"><o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-left: 318.6pt; text-align: justify; text-indent: 35.4pt;">
<span lang="EN-US" style="font-family: "Century Schoolbook","serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: EN-US; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";">Lütfi Bergen<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0.0001pt; text-align: justify; text-indent: 35.4pt;">
<span style="font-family: "Century Schoolbook","serif"; font-size: 12.0pt;">-<b>Sürekli yakınılan bir durumdur, Türkiye’de
aydın yok, Türkiye’de aydınlar yetersiz, Türkiye’nin bir aydın problemi var! Bu
tip cümlelere her eleştiride, her metinde, her açık oturumda rastlarız. Bu cümle bir hakikatin itirafı mıdır, yoksa bir art niyetin yakınış şeklindeki şifrelemesi midir?</b><o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0.0001pt; text-align: justify; text-indent: 35.4pt;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0.0001pt; text-align: justify; text-indent: 35.4pt;">
<span style="font-family: "Century Schoolbook","serif"; font-size: 12.0pt;">Modern
öncesi dönemde Bilgelik insanın –Arifin- Allah ve alem bilgisiyle, Allahı ve
onun alemle olan ilişkisini bilmesi ile makbul bir durumdu. Allah ve alem
ilişkisine dair bilgisi olmayan adam avam ve allame tarafından bir ilim mercii
olarak ciddiye alınmazdı. Modern Bilge, yani aydın dediğimiz tip, yani Selahaddin
Darvınoğlu, Modernliğin ürettiği bir tip ve ancak Modern toplumda değeri
olabilecek bir fenomen. Allah ve masiva ile ilişkisi yok ya da yüzeysel ya da
birincil olmayan bir ilişki. Aydın âlemi insan, toplum, doğa üzerinden anlamaya
çalışan bir tip ve bu tipin bilgeliği geleneksel toplumlarda geçer bir akçe
değil. Gelenek açısından alay edilesi, ayrıksı, yabancı bir yaratık. Bu sebeple
Osmanlı’dan günümüze gelen çizgide âlimler, arifler yani Allah merkezli bilgi
arayışında olan adamlar niteliklerine bakılmaksızın toplum tarafından daima
saygı gördüler. Niteliklerine bakılmaksızın dedim dikkat edin! Niteliksiz bir âlim
dahi Modernitenin savaş açtığı Allah ve ona ait değerlerin, Allah bilgisinin
sembolü sayılarak mübarek, değerli, sözü dinlenir sayıldı. Varlığı dahi
Modern-Gelenek ekseninde bir değere sahipti. En basitinden, Modernliğin bir
varyasyonu olan, Modern ile İslam arasında bir ara form olan, Türk laisizminin
en başarılı tasarımlarından biri olan kravatlı, traşlı, Prof. veya Dr. veya
başka ünvanlara sahip ilahiyatçılara bakın; avam nezdinde ancak bir medya öğesi
olacak kadar değerlidirler. En popülerini, en niteliklisini, en emektarını
alarak bir konferans düzenleyin, hiçbir zaman kabarmış, taşmış bir ilgi ile
karşılaşmayacaklardır. Lakin sakallı, sarıklı, isminin önünde hocadan, molladan
başka bir unvan olmayan bir allamenin bir şehre sohbete geldiğini ilan edin,
orada taşmış, kabarmış bir insan kitlesi bulacaksınız. Bu sadece toplumun
dindarlığı ile açıklanacak bir manzara değildir. Ortada modernizme karşı alınan
kitlesel bir tavır vardır ve yapılan tüm çalışmalara rağmen bu tavır hala
canlıdır. Bu yüzden “Modernlik imkanları” artık avam bilincine ulaşmada farklı
yollar aramaktadır. Konuyu dağıtmadan şunu ifade edelim, Türkiye’de aydın ve
aydınlar her zaman olmuştur, ama bu aydınlar hiçbir zaman geniş kitleleri
dönüştürecek bir konumda olmamıştır. Yığınlar onlara hiçbir zaman söylemlerini
ciddiye alacak kadar değer vermemiştir, bununda sebebi Aydın dediğimiz fenomenin
baştan aşağı bir Modern tasarım olması ve toplum ile Allah arasında bir
iletişim metodu kaygısı gütmemesidir. Bu Müslüman toplulukların hepsinin ortak
özelliğidir. Bir örnek daha vereyim, Aydın olarak konumlayacağımız üç beş adam
sayalım, yani Modern süreç içerisinde ismini çok duyduğumuz birkaç adam ve
bunlar çok nitelikli adamlar olsunlar. Falih Rıfkı, Hikmet Kıvılcımlı, Ziya
Gökalp, sonrasında Doğan Avcıoğlu, Eyüboğlu kardeşler, Yalçın Küçük v.s bunların kitaplarının satış miktarını
inceleyin. Sonra da geleneğe ait birkaç allame sayalım ve bunların kitap satış
oranlarını inceleyelim. Gazali, Said Nursi, İmam Rabbani v.s. demek istediğimi
anlamışsınızdır. Son olarak şunu söyleyelim, aslında aydın demek, Modern bilgi
ile donanmış ve Modern birikimin usulleri ile anlamaya çalışan adam demek, bu
adamında geleneğin havzalarına nüfuzu o kadar kolay bir şey değildir. Birileri
“Türkiye’de aydın yok, Türkiye’de aydınlar yetersiz, Türkiye’nin bir aydın
problemi var!” derken aydının yığınlara tesir imkanının zorluğu veya yığının
aydını kale almaması problemini kastederler ve problemin kökenine temeyyüzü
arzulamazlar; Çünkü bu sorgu Modern ve Geleneğin ilişkilerinin sorgulanması
manasına gelir, bu da Modernistlerin işine gelmez.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0.0001pt; text-align: justify; text-indent: 35.4pt;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.4pt;">
<b><span style="font-family: "Century Schoolbook","serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;">-Yani ortada bir kişi kifayeti
meselesinden ziyade bir usul çatışması mı var demek istiyorsunuz?<o:p></o:p></span></b></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0.0001pt; text-align: justify; text-indent: 35.4pt;">
<span style="font-family: "Century Schoolbook","serif"; font-size: 12.0pt;">Elbette…
Mesela kimi zaman birileri çıkıyor, güya geleneğe hizmet gayesiyle aydın
demeyelim münevver diyelim böylesi daha iyi deyip aradaki usul çatışmasına dair
sahip olduğu zayıf farkındalığa aklınca bir vurgu yapıyor. Münevver zaten
tenvir olmuş, ışıklanmış, aydınlanmış demek, mevzunun tarihsel tahribatını bir
iki etimolojik şaka mı çözecek? Elbette hayır. Modernitenin amacı batının
birikimi ve sürekli güncellenen değerleri ile ÇAĞDAŞ ve her daim özgür! bir
birey inşa etmektir, Aydının görevi ise bu inşayı belirli Saikler çerçevesinde
şekillendirmek, modernite imkanlarını birey ve yığın üzerinde
gerçekleştirmektir. Bunun için bu imkanları önce kendi bünyesinde rücu
ettirmiştir. Batı dışı aydının ailevi köken olarakta Batılılarla ilk iletişimi
kurmuş komprador aile evlatları, kentli ve tüccar çocuğu olmaları, Aristokrat
olmaları boşuna değildir. Ben bu tip insanların biyogarfilerini incelediğimde
hep şöyle bir durumla karşılaştım, batı ile ilişkileri, batılıların kompradoru
olmaları onları zenginleştirmiş, onlara yurtdışı gezileri, yurtdışı eğitimi,
farklı dünyaları görmenin renkliliği ve ferahlığını vermişti. Batılılık onlar
için dünyevi imkanları da sunmuş, kendileri ve ailelerinin yaşantılarını bir
cennet yaşantısına çevirmişti. Pek azı hariç ne bir savaşın, ne bir salgının,
ne bir kasoun çilesiyle yüz yüze kalmışlardı ve kalanlar dahi, acıdan aldıkları
pay, refahtan aldıkları paydan belirgin biçimde azdı. Kısacası kendi
yaşamlarında batılı imkanlarla elde ettikleri refahın, bütün toplumları için
yine batı eli ile geleceğine dair bir inancı kanıksamış, eleştiriye ve
alternatif arayışlarına yönelmemişlerdi. Bütün hesapları arz üzerine ve insanı
batı standartlarında tekrar inşaya yönelikli, oysa İslam ve geleneği bu gayeyi
ciddiye bile almıyordu. İslam’ın arzın ötesine dair planları vardı ve gayesi
insanı inşadan ziyade, insana sahibi olduğu yücelikleri hatırlatarak Allah ile
arasındaki yaratan, yaratılan ilişkisini bir kulluk, bir ahlak ilişkisine
dönüştürebilmekti. Dolayısı ile İslam’ın aydınının, İslam’ın aliminin İman
hakikatleri ve kulluk bilincini yığınlara hatırlatmaktan başka bir gayesi
olabilir miydi? Ben bir soru sorayım, Orhan Pamuk’un Sessiz Ev adlı eserini
okudunuz mu?<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0.0001pt; text-align: justify; text-indent: 35.4pt;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0.0001pt; text-align: justify; text-indent: 35.4pt;">
<span style="font-family: "Century Schoolbook","serif"; font-size: 12.0pt;">-Evet
okudum!<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0.0001pt; text-align: justify; text-indent: 35.4pt;">
<span style="font-family: "Century Schoolbook","serif"; font-size: 12.0pt;">-Selahaddin
Darvınoğlu karakterini hatırlıyor musunuz?<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0.0001pt; text-align: justify; text-indent: 35.4pt;">
<span style="font-family: "Century Schoolbook","serif"; font-size: 12.0pt;">-Evet!<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0.0001pt; text-align: justify; text-indent: 35.4pt;">
<span style="font-family: "Century Schoolbook","serif"; font-size: 12.0pt;">-İşte
Orhan Pamuk Selahaddin Darvınoğlu ile Aydın dediğimiz prototipi öyle övgüye
değer bir ustalıkla, öyle bir edebiyatçı dengesi ile karikatürize eder ki. Türk
edebiyatında bir yazar böyle bir karakter oluşturmayı başarabilecek mi
bilmiyorum! Dengesiz, göklerle bütün bağlantısını koparmış bir tanrı düşmanı,
yerdekiler ile bir türlü anlaşamayan, etrafında dengeli bir insan ilişkileri
yumağı oluşturamamışken, sürekli yeni toplum ve insan projeleri üreten,
zaaflarla dolu, aşırı heyecanlı ve at gözlüklü garip mi garip bir adam. İşte
Türkiye’de aydın Selahattin Darvınoğluydu, bir kökü olduğundan bile emin
değildi, kökü kabul ettikleri içinse kıyasıya değersiz. Her tutumu kendisini
biraz daha karikatürize ediyordu, her tutumu kurtarmaya çalıştıklarında bir
derece daha nefretle anılmasına sebep oluyordu ve bütün başarısızlıklarını
kendi hariç her şeye mal ediyordu. Toplum, Modern öncesi Avrupa toplumu gibi
bir gelenek toplumuydu ve onlar için aydın din ve ahlak ile kordinasyonlarını
kuran adamdı. Toplum kendileri ile arasında farklı kordinasyonlar kurmaya
çalışan adamları kınadı, hor gördü, bizden değil dedi. Aydınlar ise evet doğru
bilgilerle donanmışlardı ama batının bilgileri ile donanmışlardı. Toplumlarının
hakikatinden mahrumdular, kim olduklarını, kimin çocuğu olduklarını, kimle
muhatap olduklarını bilmiyorlardı. Geneli pozitivist olan ve aslında reel bir
Durkheimcılığı benimemiş bu adamlarla “Tanrı” addettikleri toplumun kendilerine
böyle iğreti bakmasını anlayamadılar. Bunu cahil yığınların Aydınlığa karşı
yobazca tepkisi olarak karşıladılar, bazen daha yumuşak bir bakışla henüz hazır
değiller, dediler, bazense tercihleri ya ülkeden kaçmak ya da inziva oldu.
Aydın ve toplum… Biri diğerini soytarı, diğeri birini deli olarak gördü ve
halkın aydınla ilişkisi bir nevi tımarhane kavgasına dönüştü. Mesele şu ki bu
tımarhane kavgası gün geçtikçe yerini gökkuşaklarına sarınmış bir dostluğa
dönüştürüyor. Selahaddin Darvınoğlu sonrasında aydın sadece toplumun Modernizme
meyyal, sekülerleşmiş kısmı ile uyuşabilmişti, bu uyuşma etkisini seküler
olmayan veya şöyle diyelim her şeye rağmen din ile ilişkisini olabildiğince
sürdürmek isteyen, dindar insan kitlelerde gösteriyor.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0.0001pt; text-align: justify; text-indent: 35.4pt;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0.0001pt; text-align: justify; text-indent: 35.4pt;">
<b><span style="font-family: "Century Schoolbook","serif"; font-size: 12.0pt;">-Peki bunun
ne gibi bir tehlikesi olabilir ki, dindar insanlarda kimi aydınların fikirleri
ile birikimlerini sürdürerek irfan ile ilişkilerini sürdüremezler mi? Burada
tehlikeli olan Müslüman insanın aydınla iletişimi mi, yoksa aydının Müslüman
insan üzerinde oluşturacağı yön kaydırması, yani bir organ kaybı mı?<o:p></o:p></span></b></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0.0001pt; text-align: justify; text-indent: 35.4pt;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0.0001pt; text-align: justify; text-indent: 35.4pt;">
<span style="font-family: "Century Schoolbook","serif"; font-size: 12.0pt;">-Şunu
belirtelim, Türkiye’de Geleneğin dini tutumundan dolayı hala teveccüh görüyor
olması demek, Geleneğin modernite ile baş edebildiği manasına gelmez, Çünkü
Modernizm her yeni süreçte, her yeni krizde başka hareket metodları ve bu
metodlarla temeyyüz edebileceği bir insan kitlesi bulabiliyor. Bundan çeyrek
asır önce gelenekçi insan için şehir imkanları, kitlesel yönelim, finans,
kültür, toplumun seküler kitleleri ile kaynaşma ve medya-sanat ifade alanları
konusunda yaşadığı kriz atlatılabilmesi kolay bir krizdi, hiçbir şey yapamasa
ilişkilerinden kaçınarak ya da ilişkilerini belirli bir sevyede tutarak
kendisine varlık alanı oluşturabiliyordu.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0.0001pt; text-align: justify; text-indent: 35.4pt;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0.0001pt; text-align: justify; text-indent: 35.4pt;">
<span style="font-family: "Century Schoolbook","serif"; font-size: 12.0pt;">Hayatın
imkanları arttıkça modernitenin imkanları artıyor, çünkü arza ait bütün
imkanlar Modernitenin bir nimeti olarak algılanıyor ve bu nimetlerle kaynaşmak
otomatikman modernite ile koşullu bir uyuşmayı beraberinde getiriyor. Yer ile
gök arasındaki mesafe açıldıkça Modernizmde kendine imkan alanı buluyor. Mesela
geleneksel formları içerisinde tarikat diyebileceğimiz bütün kurumlar birer
cemaate dönüştü ve toplum deryasında her biri farklı birer ünite haline
geldiler, her yeni kriz ve dönüşümde bu cemaatleri, temel gayeleri arza
indirgenen birer cemiyete dönüştürdü. Aslında tarikatlar cemaate dönüşerek
Modernizmle soğuk ilişkilerini, cemiyete dönüşerek Modernizmle evliliklerini
gerçekleştirdiler. Kurumsal varlık ve güç kaygıları, politika ve medyada etkin
birer ekip olma hırsları, kitlelerine iyi eğitim, kültür, ticaret olanakları
için aldıkları tedbirler ve varlıklarını ikamede kendilerine fayda sağlayan her
türlü unsuru içselleştirmelerine sebep oldu. Tedrici olarak Modernite dindar
kitleler üzerinde reel bir imkana kavuştu.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0.0001pt; text-align: justify; text-indent: 35.4pt;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0.0001pt; text-align: justify; text-indent: 35.4pt;">
<span style="font-family: "Century Schoolbook","serif"; font-size: 12.0pt;">-<b>Kesiyorum ama, özür dilerim, somut bir
şeyler söyler misiniz? Nedir bu imkanlar, dağılmasın diye sadece bir iki
örnekle!</b><o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0.0001pt; text-align: justify; text-indent: 35.4pt;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0.0001pt; text-align: justify; text-indent: 35.4pt;">
<span style="font-family: "Century Schoolbook","serif"; font-size: 12.0pt;">-En
başta politik kaygı… Siyasal arenada varlık kaygısı birleştirmeci bir doğası
olan dinin doğasına aykırı bir kaygıydı ve bu kaygı gelenekçi kitlelerin
surlarında bir gedik açtı. Bir Müslümanın siyasal kaygılarla saflaşması ve her
türlü Müslümanın farklı siyasal ortamlarda çeşitli siyasal söylemleri
benimsemesi ve bu söylemlerle akidevi bir gerçekmiş de bunları reddeden kafir
olup dinden çıkacakmış gibi birbirlerine takındığı tavır “modern çok seslilik”
denen o şeyin geleneğin yapısını iğdiş etmesidir. Sonrasında banka, kadın
yazarlar, gazeteciler…<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0.0001pt; text-align: justify; text-indent: 35.4pt;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0.0001pt; text-align: justify; text-indent: 35.4pt;">
<span style="font-family: "Century Schoolbook","serif"; font-size: 12.0pt;">-<b>Banka’yı anladım, haklısınız ama kadın
yazar ve gazeteciler.</b><o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0.0001pt; text-align: justify; text-indent: 35.4pt;">
<span style="font-family: "Century Schoolbook","serif"; font-size: 12.0pt;">Gelenek
kadını eve hapsetmez, sekülerlerin saldırıları aksine Geleneğin kadına verdiği
alan, modernitenin verdiği alandan çok çok geniştir. Lâkin gelenek kadını daima
erkek ardılı bir varlık olarak görür. Müslüman kadının bir tavsiye ve taklid
mercii gibi ortaya sunulup, kadının sokakta politika ve medya gibi çatı
disiplinlerin birer elit organı haline gelmesi modernliğin feminal, kadın erkek
eşitlikçi yaklaşımına bir imkandır. Gelenek bir kadının çıkıpta erkeklere üst
perdeden hocalık yapmasını ne tasvip eder, ne kaldırır. Yani… Çok uzatmayalım
derdimizi anlatabildik, nerede kalmıştık? <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0.0001pt; text-align: justify; text-indent: 35.4pt;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0.0001pt; text-align: justify; text-indent: 35.4pt;">
<span style="font-family: "Century Schoolbook","serif"; font-size: 12.0pt;">-
<b>Tedrici olarak modernite dindar kitleler
üzerinde reel bir imkana kavuştu.</b><o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0.0001pt; text-align: justify; text-indent: 35.4pt;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0.0001pt; text-align: justify; text-indent: 35.4pt;">
<span style="font-family: "Century Schoolbook","serif"; font-size: 12.0pt;">-Evet!
Cemaatleri, daha doğrusu cemiyetleri bu yanlış tutumlarına karşı uyaracak
organizasyonların olmayışı bünyelerinde ciddi bir sapmışlık krizi
uyandırıyordu. Bu kaynaşmışlık onlara ciddi manada prestij sağlıyordu. Medrese
tipi eğitim kurumları yerini seküler kurumlara bırakmıştı ve bir iç denetim,
bir eleştiri bütünlüğü getirecek, kitle modernizme evrilirken onlara dinin
görülerine göre dur diyecek bir mekanizma yoktu. Mesela aklıma gelmişken hep
garipsediğim bir örnek: Cemaatlerin eğitim dediğimiz faaliyete-ki eğitim modernitenin
insanı kendi standartlarına evirme çabasıdır- verdiği önemi anlamak
yapısallarını, modernitenin kıstasları ile ilişkilerini anlamak için de
önemlidir. Normalde İslam’ın hayırlı saydığı ve Müslümanlara bir yararının
dokunduğuna inandığı eğitim dini eğitimdir, hadis, kelam, fıkıh, tasavvuf
öğretimidir; çünkü ancak bu eğitimi almış insanlar sokaktaki insanın Allah ve
alemle olan ilişkisinin kemalatına, ahlaklanmalarına vesile olabilirler.
Dolayısı ile bir Müslümanın destek vermesi gereken eğitim tipi medrese
eğitimidir. Lise eğitimi, yok efendim fizik, biyoloji, tarih, sosyoloji, tıp…
Bu eğitimler İslam gözünde herhangi birer bilgilenme çabasıdır ve eninde sonuna
zanaata dönüşecek ve insanın ahlaklanması konusunda herhangi bir imkanı
barındırmayan eğitimlerdir. İnsanı modernitenin amigosu yapacak birer basir ve
hatta çoğu zaman zararlı, yıkıcı eğitimlerdir. Şimdi düşünün koca koca
cemaatler akıl almaz paralarla kale gibi okullar inşa edip, normalde açlara,
yetimlere, yolda kalmışlara, esirlere, miskinlere, engellilere harcamaları
gereken büyük paraları “burs” adı altında ihtiyacı olmayan öğrencilere
aktarıyorlar, yani dinin garibanları finanslandırdığı paralar hayırsızlık
yolunda havaya savruluyor. İsmi bile gavurca, Avrupa dillerinde Bursary ya da
Scholarship (okulluk) deniyor, biz burs kelimesini tercih etmişiz. Yani bugün
cemaatler modernitenin imkanını sağlayacak insan kaynağını yetiştirmek için
çırpınıyorlar. Lakin bunun altında uhrevi söylem ardına gizlenmiş dünyevi gaye
var bunu hepimiz tahmin edebiliyoruz. Bakın yapısalları itibarı ile modernite dini
bir doneye indirgeyebilir, ona yer verebilir ama gelenek modernitenin herhangi
bir donesini kendi bünyesine indirgeyemez. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0.0001pt; text-align: justify; text-indent: 35.4pt;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0.0001pt; text-align: justify; text-indent: 35.4pt;">
<span style="font-family: "Century Schoolbook","serif"; font-size: 12.0pt;">Sonuçta
artık aydın ve akademisyen avam nezdinde doğru bilginin kaynağı, onların, hele
de dinle bir kavgası olmayan aydının dediği her şey kesin bilgi, aydını kontrol
edecek dini bir mekanizmanın olmayışı, aydının din hakkında dahi çıkarım
yapmasına, dinin nasıl olması, nasıl yaşanması gerektiğine dair üst perdeden
konuşmasına imkan veriyor. Şeyhin, hocanın gidip yerine aydının gelmesi ve her
yeni günde aydının Şeyh ve hoca lehine güç kazanması artık dinin ve onun
donelerinin modern yaşam içerisinde bir doneler koleksiyonuna dönüştürüyor.
Eskiden aydın dindar kitle ile koordinasyonsuzluğu becerememesi modernlik
imkanlarının gecikmesi demekti. Şimdi bu imkan her geçen gün kendine yeni
alanlar buluyor. Mesela toplumun temel telkincisi haline gelmiş medya özellikle
Ramazan ve belirli dini günler hariç ilahiyatçılardan başkasına ifade hakkı
vermiyor, bugün kendi icadı olan ilahiyatı dahi modernite sadece belirli
koşullarda imkan sağlıyor. Artık dindarlar için kurulmuş kanallar dahi
politika, tarih ya da hukuk eksenli bir mesele tartışılırken herhangi bir dini
referansı umursamıyor. Modernitenin istediği akademik uzmanlaşmaydı, etrafın profesörlerle,
profesör doktorlarla sarılmış olmasıydı. Zaten laiklik, zaten sekülerite de en
başta irfan konusunda yer ile gök ilişkisinin kesilmesini arzular. En azından
yer kendi irfanı, gök kendi irfanı sınırlarında kalsın, birbirlerine müdahalesi
olmasın ister. Modern bilim her türlü insan sorununu farklı zeminlerde çözmek
ister, akademisindeki tarih, ilahiyat, biyoloji her birinin farkı zeminleri, her
bilimin uzmanı, profesörü diğerinin cahilidir. Oysa Gelenek sorunu bütüncül bir
yaklaşımla, dinin kıyasları ile çözmek ister, insanı asla Allah’tan bağımsız
bir yaratık olarak düşünmez. Bir problemi bütün vecheleri ile toplar, bir lisan
ile çözümü sunar, bir çözüm anarşizmine izin vermez. Said Nursi’nin
muhakematında belirttiği gibi sosyal bilimler insanı zahirperestliğe iter. Bu
yüzden sosyal bilimlerin hepsini toplayın “fakirliğin giderilmesine dair”
yüzlerce model sunarlar. Ama vakıf kurup aça yemeği ulaştıran, ilacı ulaştıran
Gelenektir. Gelenek modern toplumda dahi, modernizmin kendisine hayat hakkı
tanıdığı ünitelerde modernitenin yıkıntılarını insan lehine yeniden yapmaya
çalışır. Velhasılkelam aydın bugün farkında ya da olmadan geleneği yaşamdan dışlayarak
Modernizmin imkanlarını işler kılıyor. Selahaddin Darvınoğlu’nun derdi bir
gömleğe beden uydurmaktı ve başaramıyordu, şimdi saygıdeğer aydınımız bedeni
gömleğin standartları ölçüsüne yaklaştırıyor.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0.0001pt; text-align: justify; text-indent: 35.4pt;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0.0001pt 36pt; text-align: justify; text-indent: -18pt;">
<!--[if !supportLists]--><span style="font-family: "Century Schoolbook","serif"; font-size: 12.0pt; mso-bidi-font-family: "Century Schoolbook"; mso-fareast-font-family: "Century Schoolbook";">-<span style="font-family: 'Times New Roman'; font-size: 7pt; font-stretch: normal;"> </span></span><!--[endif]--><b><span style="font-family: "Century Schoolbook","serif"; font-size: 12.0pt;">O zaman bu bir kısırdöngü, gelenek modernite karşısında
başarısız oluyor. Ne yaparsa yapsın modern deryada doneleşiyor, bir nostalji,
bir müze malzemesine dönüşüyor. Bunun sebebi nedir?<o:p></o:p></span></b></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0.0001pt; text-align: justify; text-indent: 35.4pt;">
<span style="font-family: "Century Schoolbook","serif"; font-size: 12.0pt;">Bakın
Modernitenin en büyük artısı sorgulama yetisine sahipliktir ki kendisi de
varlığını Hrsitiyan aklın, Hıristiyanlık öncesi rehberlerle sorgulanması ile
kazandı. Bu sorgu yöntemi ile önce Hıristiyanlığı aştı, Avrupa ve sonrasında da
tüm batının dini haline geldi. Bu yeteneğini hiç bırakmadı, her sorgu süreci
ona yeni bir kimlik kazandırdı, her yeni kimliği benliğine başka alanlarda
hüküm hakkı verdi, hesap vermek zorunda olduğu bir tanrısı olmaması ve göklere
dair bir derdinin olmaması yeryüzünde onu kıyasıya güçlü kıldı.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0.0001pt; text-align: justify; text-indent: 35.4pt;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0.0001pt; text-align: justify; text-indent: 35.4pt;">
<span style="font-family: "Century Schoolbook","serif"; font-size: 12.0pt;">-<b>Yani İslam, gelenek, bir doğmalar bütünü
mü?</b><o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0.0001pt; text-align: justify; text-indent: 35.4pt;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0.0001pt; text-align: justify; text-indent: 35.4pt;">
<span style="font-family: "Century Schoolbook","serif"; font-size: 12.0pt;">Öncelikle
İslam bir felsefi akım değil, bir din, bünyesinde akletmeye, fikretmeye,
tefekküre izin verir, İslam sorgulamalardan hoşlanmaz ve müsadede etmez. Lakin
yanlış anlaşılmasın İslam’ın zihni modern zihinle baş edemez diyemiyoruz, tam
tersi İslam, safi İslam aklının bütün gücüyle Modernizmin kendisine açtığı
bütün savaşta daha moderniteye hamle hakkı vermeden tarumar eder. İslam
karşısında hiçbir akımın, felsefenin, kavrayışın gücü yoktur. Bizim burada
bahsini ettiğimiz, profilini çizdiğimiz prototipin bizi yanıltan tek yönü
kendisine Müslüman demesi ama yaşantı ve algıda tepeden tırnağa bir batılı
olması. Salt İslami bir kavrayışla, mümince modern deformasyona direnmesi
imkansız gibi bir şey, çünkü modernliğe karşı varlığını sorgulayıp
çıkarımlarını yaşamına yansıtması kendisine çok büyük kayıplar verecek.
Günümüzde İslam’ın bir doneler bütününe dönüşmesi, bir duygu ve kozmetik
simgeciliğinin kavrayışı haline gelmesi bu sorgulayamama yeteneğinin bir
tezahürüdür. Modernizm İslam’a karşı bir zafer kazanamayacak ama Müslümana dair
her geçen an yeni bir zafer kazanıyor. Önümüzdeki süreçte sürekli kendini taze
ve akim kılan bir modernlikle, her geçen an zavallılaşan gelenekçi-dindarı
göreceğiz.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0.0001pt; text-align: justify; text-indent: 35.4pt;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0.0001pt; text-align: justify; text-indent: 35.4pt;">
<span style="font-family: "Century Schoolbook","serif"; font-size: 12.0pt;"> -<b>Yani
sorun sadece dindarlar mı, modernite sadece Gelenekle bağını koparmamaya
çalışan ama buna rağmen, dünyevi veya başka sebeplerle varlığını koruyamayan
insanı mı etkiliyor. Batının buna karşı tavrı ne, tamam Tanzimat öncesi ve
sonrası, Cumhuriyet döneminde batılıların devletin toplumla olan her türlü
müdahalesine rastlıyorduk ama artık buna rastlayamıyoruz, ya da batılıların bu
olayda fonksiyonu nedir?</b><o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0.0001pt; text-align: justify; text-indent: 35.4pt;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0.0001pt; text-align: justify; text-indent: 35.4pt;">
<span style="font-family: "Century Schoolbook","serif"; font-size: 12.0pt;">Öncelikle
Batılıların artık bahsettiğiniz dönemlerdeki gibi direkt müdahalelere ihtiyacı
yok, çünkü Modernizmi var kılacak ciddi bir batılı kitlesi zaten Türkiye’de
yaşıyor. Batı bir ülkede kurumsallığını tamamladıktan sonra orayı zaten
kompradorları ile yönetir. Kompradorluk mevzuu ülkemizde sadece sosyalistlerin
ekonomi temelli tartışmalar üzerinden açtığı bir tartışma ama ya bunun kültür,
sanat eğitim boyutu? Acaba batılılar artık çalışan makineyi tekrar çalıştırma
ihtiyacı duymuyor olabilirler mi? Ara ara motora bakım yapmak, yağ koymak, vida
sıkmak onlar için yeterli oluyor olabilir mi?<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0.0001pt; text-align: justify; text-indent: 35.4pt;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0.0001pt 36pt; text-align: justify; text-indent: -18pt;">
<!--[if !supportLists]--><span style="font-family: "Century Schoolbook","serif"; font-size: 12.0pt; mso-bidi-font-family: "Century Schoolbook"; mso-fareast-font-family: "Century Schoolbook";">-<span style="font-family: 'Times New Roman'; font-size: 7pt; font-stretch: normal;"> </span></span><!--[endif]--><b><span style="font-family: "Century Schoolbook","serif"; font-size: 12.0pt;">Acaba?<o:p></o:p></span></b></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0.0001pt; text-align: justify; text-indent: 35.4pt;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0.0001pt; text-align: justify; text-indent: 35.4pt;">
<span style="font-family: "Century Schoolbook","serif"; font-size: 12.0pt;">Türkiyeli
sanatçıların tutumlarını gözlemek bu konuda bize ip uçları verebilir, özellikle
de yurtdışında ödüllere boğulan, eserleri her geçen gün popülerleşen
sanatçılar, yazarlar, sinemacılar…<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0.0001pt; text-align: justify; text-indent: 35.4pt;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0.0001pt 36pt; text-align: justify; text-indent: -18pt;">
<!--[if !supportLists]--><span style="font-family: "Century Schoolbook","serif"; font-size: 12.0pt; mso-bidi-font-family: "Century Schoolbook"; mso-fareast-font-family: "Century Schoolbook";">-<span style="font-family: 'Times New Roman'; font-size: 7pt; font-stretch: normal;"> </span></span><!--[endif]--><b><span style="font-family: "Century Schoolbook","serif"; font-size: 12.0pt;">Mesela kimler ve eserleri neden yurtdışında,
batıda gözde ve değerli?<o:p></o:p></span></b></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0.0001pt; text-align: justify; text-indent: 35.4pt;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0.0001pt; text-align: justify; text-indent: 35.4pt;">
<br /></div>
<div class="MsoListParagraphCxSpFirst" style="margin-left: 0cm; mso-add-space: auto; text-align: justify; text-indent: 35.4pt;">
<span lang="EN-US" style="font-family: "Century Schoolbook","serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;">Öncelikle şunu
söyleyeyim bu sanatçılar hakkında Türkiye’de yapılan olumsuz eleştirilerin
birçoğu Türkiye’de eleştirmenliğin nasıl çetrefilli bir basmakalıpçılık ve
nasıl garip bir sanatsal duvar olduğunu gösteriyor. Siyonistlerin Filistin
sınırına ördürdükleri duvardan bile daha yüksek ve kalın bir duvar.
Eleştirmenler artık bir sınıf gibi, kıyasıya cahil, anlayışsız, farkındalığı
bulunmayan ama; eserin muhatap olmaya mahkum olduğu ve böylece kadersizliğinin
başladığı garip bir mekanizma. Eleştirmen dediğimiz bu adamlara şiirlerimizi,
öykülerimizi, belgesellerimizi, kısa filmlerimizi gönderiyor, birçoğu yayıncılık
bünyesinde çalışan bu insanların insafında eserlerimizi insanlara ulaştırmaya
çalışıyoruz. Neyi neden kutsadıklarının, neyi neden yerdiklerinin farkında
olmayan bir sınıf. Modernite kültür sanat alanındaki varlığını bu cehaletin
gölgesinde tohumluyor. Türkiye’de nitelikli sanatçının maalesef nasıl bir bela
ile karşı karşıya olduğunu bilelim. Orhan Pamuk, Elif Şafak veya Nuri Bilge
gibi adamların bu eleştirmenlere cevap vermeye tenezzül etmemeleri belki de
giriştikleri en asil tavır. Konuşmamızı neden böyle sürdürüyoruz bilmiyorum ama
her şeyden önce Türk eleştirmeni adam olmalı, değerlendirmesine politikasını,
dini kavrayışlarını, felsefesini, idealini elbette katacaktır, görüş zaten
bunların etrafında ruh bulur ama duygusunu katmamalı, bir esere yaklaşmak
Nevizade’de şarap şişelerine yaklaşmaya benzemez veya ne bileyim bir eser bir
heves değildir, bir eserin bir insanın dimağının inşacısı olduğu görmezden
gelinemez. Yazarların, yönetmenlerin eleştirmenlerden fersah fersah daha
çalışkan ve duygusuz olduklarını görüyoruz. Sanatçılar eleştirmenlerden
çekinmesi gerekirken, eleştirmenler hangi eksikliğimizi yazar ve esere çatarak
tatmin edebiliriz havasındalar. Bunu neden böylesi yarı hınçlı bir tavırla
söylüyorum siz sormadan açıklayayım. Yurt dışında ödül alan yazar ve eserlerin
o kadar çok konuşulacak şeyi var ki… Eserlerinin tarihsel niteliği, toplumla
ilişkileri, sunumları, kişilikleri, dilleri, Batı ile hangi ilişkimizi koordine
ettikleri, bu çıkarsınımlardan varacağımız nokta ise ülke ve toplumun tarihsel
hali ve dahası… Birisi bir roman yazıyor, romandan çok yazarın etnik kökeni
konuşuluyor, birisi bir film çekiyor, filmden çok o filmden yapımcıların kaç
para kazanılacağı tartışılıyor. Bunu bizim gibiler değil, kelli felli adamlar
yapıyor, koca koca köşeler kapmış, tuğlamsı kitaplar yazmış adamlar. Sizin
sorduğunuz şu soruyu herhangi birine iletebilecek bir eleştirmene rastladınız
mı? Her zaman diyorum, bizim geleneğimizde aslında kişi ve konu her zaman
ikinci plandadır, birincil olan usuldür, konuya yaklaşım konudan bile daha
önemlidir lakin bizler maymunların hayvanat bahçesi yönettiği bir heyulanın
çocuklarıyız, fazla yakınmamamız gerek. Biz konumuza dönelim. Soru neydi, özür
dilerim.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoListParagraphCxSpMiddle" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoListParagraphCxSpMiddle" style="mso-list: l1 level1 lfo1; text-indent: -18.0pt;">
<!--[if !supportLists]--><span lang="EN-US" style="font-size: 12.0pt; line-height: 115%; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-fareast-font-family: Calibri;">-<span style="font-size: 7pt; font-stretch: normal; line-height: normal;">
</span></span><!--[endif]--><b><span lang="EN-US" style="font-family: "Century Schoolbook","serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;">Bu
sanatçıları ve eserlerini Batı gözünde seçkin kılan nedir? <o:p></o:p></span></b></div>
<div class="MsoListParagraphCxSpMiddle">
<br /></div>
<div class="MsoListParagraphCxSpMiddle" style="margin-left: 0cm; mso-add-space: auto; text-align: justify; text-indent: 35.4pt;">
<span lang="EN-US" style="font-family: "Century Schoolbook","serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;">Şöyle bir anımı
anlatarak başlayayım! Tahran’dayım, bir gece bir kafede oturuyorum, yaşıtım
birkaç tane insanla tanıştım, kalabalık bir grup. Dakikalarca sohbet ettik,
konuştuk, yedik içtik, sonunda içlerinden birisi bana dedi ki, bir film çektik,
yaklaşık bir ay sonra vizyonlara girecek ve çok umutluyuz, izlemek ister misin?
Elbette dedim. Filmi bir USB diskin içine kopyalayıp bana verdi. Gece ayrıldık,
otele gittiğimde filmi izlemeye başladım. Muhteşem bir konu, her dakikası
sorgu, Dostoyevski romanı gibi, sürükleyici, akıcı. Lakin filmde bir yanlışlık
vardı, o da filmdeki kimse İranlıya benzemiyordu. Tipleri, konuşmaları,
kaygıları, telaşları… İranlıları ben çok iyi tanıyorum, Tahran’ı da… İranlılar
esmer, geniş, geveze, gelenekçi, yüzlerinde garip bir huşu bulunan insanlardır.
Tahran’sa kapalılığna rağmen renkli, her köşesinde devrime dair bir done
bulabileceğiniz ve nüfusun büyük çoğunluğunun bahsettiğim insanlardan oluştuğu
resmen bir ülkedir. Belirttiğim gibi filmdeki kimse İranlıya benzemiyordu,
şehir Tahran’a benzemiyordu, kaygılar da İranlı kaygılarına. A Seperation’dan
bahsediyorum. Filme adını veren sebep çiftin İran’dan ayrılma konusunda
yaşadıkları polemikti ve bu yüzden <b>garip</b>
<b>bir ayrılık</b> doğuyordu. Vurgulardan
biri de “bu ülkede yaşanılamayacağıydı!” İranlıların aile yapısı bize çok
benzer tek bir sebepten dolayı bir karı koca ayrılmaz, ayrılamaz. Film böyle
bir Batı yücelişi ile başlıyor; İran’ın kaçılması gereken, kaçılması uğruna
ailelerin parçalandığı, ailenin parçalanma sebebinin İran’dan başka bir şey
olmadığı enteresan bir durum! Bu film gitti Oscar aldı. Asla bizim
eleştirmenlerin dediği gibi “yok efendim bu film İran’ı kötülüyor, bu yüzden
gitti ödül aldı” diyemem, filmin genel mantalitesi içerisinde İran’ın
yaşanmazlığına dair bir manzara yok, filmdeki çileler her ülkede, her insanın
başına gelebilecek, hatta batıda daha acı sonuçlar doğurabilecek basit sorunlar
ama o garip bir ayrılığın tek müsebbibi İrandı, filmin zemini bu mantıktı. Öyle
olsa kötüleme konusunda bir adaylık dalı olsa bütün ödülleri alacak olan
filmler var. Lakin şunu diyelim, bu filmi çeken objektif İranlı bir objektif
değil, bir Batılının objektifi, bir Modernleşmişin objektifi. Mesela film ben
gibi bir doğulunun yabancı olduğu bir İran ailesini yazmış, filmdeki Tahran ben
gibi bir doğulunun tamamıyla yabancı olduğu bir Tahran. Ben o tavırları çok az
İranlı’da gördüm. Yani o film batılıların gözünde Doğu içinde bir yerde Modern
bir formu sunduğu, İran gibi bir ülkede Modernizme imkan tanıdığı için
mükemmel. Tek sebep bu değil, ama ana sebep bu. Yoksa araştıralım gerek
senaryo, gerek oyunculuklar, yönetim ve teknik konularında o filmi fersah
fersah geçecek nice filmlere rastlarız ama bu film ödüllerin ödülünü alıyor?<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoListParagraphCxSpMiddle" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoListParagraphCxSpMiddle" style="mso-list: l1 level1 lfo1; text-align: justify; text-indent: -18.0pt;">
<!--[if !supportLists]--><span lang="EN-US" style="font-size: 12.0pt; line-height: 115%; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-fareast-font-family: Calibri;">-<span style="font-size: 7pt; font-stretch: normal; line-height: normal;">
</span></span><!--[endif]--><b><span lang="EN-US" style="font-family: "Century Schoolbook","serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;">Yani
Nuri Bilge’nin, Orhan Pamuk’un ya da Elif Şafak’ın eserlerinin ilgi görmesinin
sebebi de bu filmin batıda yankı uyandırma sebebi ile özdeş mi? <o:p></o:p></span></b></div>
<div class="MsoListParagraphCxSpMiddle">
<br /></div>
<div class="MsoListParagraphCxSpMiddle" style="margin-left: 0cm; mso-add-space: auto; text-align: justify; text-indent: 35.4pt;">
<span lang="EN-US" style="font-family: "Century Schoolbook","serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;">Öncelikle şunu
söyleyelim, bu kişilerin hiç biri tembel, beceriksiz, kötü iş çıkaran insanlar
değiller. Hepsinin eserleri çok nitelikli ve bir şekilde geleceğe akacaklar ama
bizim derdimiz onların eserlerinin sözlerinden ziyade söylemlerinden,
özlerinden bahsetmek. Bu insanlar Avrupalılar gözünde neden gözde! Modernliğe
nasıl bir imkan sağlıyorlar? Benim kendi listemde ilk sıralarda az once
bahsettiğimiz Orhan Pamuk’un Sessiz Ev adlı romanı vardır. Önemsediğim için
yukarıda söylediklerimi tekrarlayacağım kusuruma bakma! Aslında romanları
arasında en az tartışılan, popüleritesi az olan bir romandır lakin en çok
tartışılması gereken romanıdır. Çünkü roman Selahaddin Darvınoğlu gibi bir
karakteri barındırıyor. Osmanlı bakiyesi pozitivist bir aydını ki bu adam Orhan
Pamuk için Modern Osmanlı aydınının bir prototipi. Aynı tarihteki örnekleri
gibi öylesine cahil, öylesine duygusal, heyecanlı, ahmak ve çalışkan ki elini
attığı her şeyi mahvediyor. Hiçbir dirayeti olmayan bir zavallı! Yeni bir
toplum, yeni bir ahlak oluşturmak için didinen lakin hakikat ile hiçbir somut
bağı olmadığı için ahmaklıkların ve ahlaksızlıkların en bayağılarını
gerçekleştiren bir maymun. Darvınoğlu’nun eşi rolündeki ihtiyar kadın ise
umutsuz ve bütün yaşamını istemeden bu karakterin tarihine endekslemiş zavallı
bir kadın. Aslında Darvınoğulları cinslerinin mahvettiği çaresiz ama omurgalı
halkı temsil ediyor bu kadın. Tüm ömrü başına bir evlilik bağı ile bela olmuş
bu adamın pisliklerini temizlemek, onun bayağılıklarına katlanmakla geçiyor.
Yaşamındaki bütün acı kavşaklarının başrol oyuncusu Darvınoğlu. Torunlar ve
torunlardan birisini öldürecek ülkücü delikanlı ise, Darvınoğlu ve onun eşi
arasındaki çarpık ilişkinin sonucu olan gençler. Yani halkın Modernizmle
kaynaşmış görüngüleri. Bu romanı okuduğumda öylesine heyecanlanmıştım ki
etrafımda defalarca bu romanı tartıştım, arkadaşlarıma okuttum, romanın misyoneri
kesildim adeta. Bu nasıl bir tarih tasarımıydı ve bu adam koskoca bir tarihi
nasıl bu şekilde özetlemişti? O eser Orhan Pamuk’un yerli diyebileceğimiz bir
objektifle kendi tarihine baktığı son eseri diyebiliriz, sonrasında usulünü
“Kara Kitap” ile geliştirdi. Tam Batının görmek istediği bir anlatım formuna
erişti, olgunlaştı, en ciddi tartışma ve eserlerini de bundan sonra edindi
zaten. Aynı usul Elif Şafak’ta da Mahrem romanına kadar görünür. İki yazarında
bundan sonra yazdığı her metinde ciddi bir Modernizme imkan yaratma çabası
görürüz. Ne konular, ne kişiler, ne anlatım, ne söylem, ne ideoloji artık bir
yerli dimağın ötesine taşmıştır. Bu anlattığım dönemeçlerden sonra yazarlarımız
Türk yazarından ziyade Modern birer yazar haline gelmişlerdir. Mesela “Kar”
romanını ele alalım ki en önemli romanıdır Pamuk’un. Neden en önemlidir, ben bu
roman ile Nobel’i aldığına inanıyorum. Siz öyle bir Kars tahayyül edebiliyor
musunuz? Kars’a gidelim ve notlarımızı alalım, Pamuk’un anlattığı gibi bir
Kars’ı anlatmıyor olacağız. Sizce Kars’ta yaşayanlar Pamuk’un romanda diyaloga
girdikleri insanlar gibi midirler? Böyle bir Kars ve Karslılık yok. Bu roman
Modernizmin Türkiye tipi ülkelerdeki imkanlarının sadece büyük şehirlerde
değil, Türkiye’nin taşralarında da işler zeminlerinin olduğunu gösterdiği için
önemlidir. Ve romanın konusu İslamcılık! Bu romanla Pamuk İslamcılığın
şifrelerini bulmuş ve İslamcı bilinçaltının tüm verilerini öylesine ustaca
çözümlemiştir ki şaşırırız? Türkiye’deki tüm İslamcıları bir araya getirin bu
anlatının başarısının yüzde beşine ulaşamazlar, kendi bilinçaltlarını
tanımlayamazlar. Ve ilginç olanı İslamcılık gibi Modern ve kente ait bir
bilinç, Kars gibi bir taşrada çözümlenmiştir, metinde taşraya ait geleneksel tiplerden hiç biri yoktur dikkat edin,
kahramanların hepsi modern varyasyonlardır, bu metin bir sosyal bilimci için en
az Sessiz Ev kadar çıldırtıcıdır. Ben Orhan Pamuk’un Nobel ödülünü de “Kar”
romanı sayesinde aldığını düşünüyorum.<span style="color: red;"><o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoListParagraphCxSpMiddle" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoListParagraphCxSpLast" style="mso-list: l1 level1 lfo1; text-align: justify; text-indent: -18.0pt;">
<!--[if !supportLists]--><span lang="EN-US" style="color: red; font-size: 12.0pt; line-height: 115%; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-fareast-font-family: Calibri;">-<span style="font-size: 7pt; font-stretch: normal; line-height: normal;">
</span></span><!--[endif]--><b><span lang="EN-US" style="font-family: "Century Schoolbook","serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;">Peki
ya meşhur Tutunamayanlar, onda modernizme imkan yaratma kaygısı mı var. Çünkü
anlattığınız darvınoğlu karakterine benzer özellikler gösteren kahramanlara
sahip bir metin. Nedense aklıma birdenbire Oğuz Atay ve eseri geldi!<span style="color: red;"><o:p></o:p></span></span></b></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoListParagraphCxSpFirst" style="margin-left: 0cm; mso-add-space: auto; text-align: justify; text-indent: 35.4pt;">
<span lang="EN-US" style="font-family: "Century Schoolbook","serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;">Çok güzel temas
ettiniz, bu söyleşi Tutunamayanlardan bahsetmesek yarım kalırdı. Bakın Oğuz
Atay ve Tutunamayanların derdi Modernliğe sunulmuş insan tipinin çaresizliği ve
bu tipteki farkındalıktır. Oğuz Atay Modernliğe imkan tanınmışlıkla alay eder,
bu yüzden karakterleri tarihli ama tarihsiz, kudretli ama aptal, zeki ama dengesiz,
çok sorgulayan ama sorguları işe yaramayan, sürekli benlik arayışında olan ama
hem benliği bulamayan, bulmaya çalıştıkça da ironik bir kişisizliğe bulanan bir zavallılar yığınıdır. Oğuz Atay
modern bir metin ortaya koymuştur, daha doğrusu postmodern bir metin ortaya
koymuştur çünkü Modernin yıkıcılığını modernin usulleri ile betimlemiştir.
Romanın tipolojisine dair önemli bir unsure Oblomov-Oblomovluktur ki Oblomov
Tutunamayanlardaki kahraman tipinin Rus romanındaki karşılığıdır. Oğuz Atay
romanında bir Oblomovlaştırma faaliyetine girişmez, onun derdi
Oblomovlaşmışların halini ortaya koymaktır.<span style="color: red;"><o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoListParagraphCxSpMiddle" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoListParagraphCxSpMiddle" style="mso-list: l1 level1 lfo1; text-align: justify; text-indent: -18.0pt;">
<!--[if !supportLists]--><span lang="EN-US" style="font-size: 12.0pt; line-height: 115%; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-fareast-font-family: Calibri;">-<span style="font-size: 7pt; font-stretch: normal; line-height: normal;">
</span></span><!--[endif]--><b><span lang="EN-US" style="font-family: "Century Schoolbook","serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;">Ya
Elif Şafak? Elif Şafak’da da bizim görmekte zaafiyet gösterdiğimiz bir ustalık
mı var?<o:p></o:p></span></b></div>
<div class="MsoListParagraphCxSpMiddle">
<br /></div>
<div class="MsoListParagraphCxSpMiddle" style="margin-left: 0cm; mso-add-space: auto; text-align: justify; text-indent: 35.4pt;">
<span lang="EN-US" style="font-family: "Century Schoolbook","serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;">Elif Şafak, Orhan
Pamuk’un yaptığını biraz daha acemice yapıyor. En çok satan romanı Aşk’ı ele
alalım. Tamamıyla Batılıların havsalasına hitap eden bir Sufizm, bir Mevlana ve
Tasavvuf hikâyesi! En garip olanı Elif Şafak’ın romanda tasvire yeltendiği aşk
ile Sufilerin algıladığı aşkın başkalığı! Siz romandaki Mevlana ya da Şemsin
gerçekten yaşamış olabileceğine inanıyor musunuz? Aşk romanı Türkiye’ye, Türk
kültürüne, yerelliğe ait bazı ana doneleri Modernizme adapte etme görevi
üstlendi. Tasavvuf hakkında yazılan romanlara bakın? Romanların kahramanları
hep batılı ve Egzotik bir merakla Mistisizm arayışına giriyorlar. Doğuya bir
yolculuğa çıkıyorlar, güya Doğuluların irfanına vuruluyorlar, Mevlanaları, İbni
Arabileri okuyor, mest oluyorlar. Ama sufi olmuyorlar, bu tanrıya yaklaşma
için, göklerin kapılarını çalmak için çıkılan bir yolculuk değil, ana dert
Modern kişinin bunalımını hafifletecek bir çeşni bulmak. İslam irfanının
kurumlarına mistik birer ayrıntı muamelesi yapıyorlar, Aşkı abideleştiren
adamlar batılı mistik meraklara çerez oluyor. Bunu Müslüman ismi taşıyan
yazarlar yapıyor, Moğol ordusunun yapamadıklarını Modernizme imkan tanıyan bu
insanlar yapıyorlar.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoListParagraphCxSpMiddle">
<br /></div>
<div class="MsoListParagraphCxSpMiddle" style="mso-list: l1 level1 lfo1; text-align: justify; text-indent: -18.0pt;">
<!--[if !supportLists]--><span lang="EN-US" style="font-size: 12.0pt; line-height: 115%; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-fareast-font-family: Calibri;">-<span style="font-size: 7pt; font-stretch: normal; line-height: normal;">
</span></span><!--[endif]--><b><span lang="EN-US" style="font-family: "Century Schoolbook","serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;">Batılı’lar
doğal olarak hep bu Batılı merakla yazıyorlar romanlarını, neden Elif Şafak
gibi bir çok satan hanımefendi yazınca, onu Moğol ordusuyla teşbih ediyoruz? <o:p></o:p></span></b></div>
<div class="MsoListParagraphCxSpMiddle">
<br /></div>
<div class="MsoListParagraphCxSpMiddle" style="margin-left: 0cm; mso-add-space: auto; text-align: justify; text-indent: 35.4pt;">
<span lang="EN-US" style="font-family: "Century Schoolbook","serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;">Anlamamız gereken
şu, onlar Batılı oldukları için böyle çalışmalar yapacaklar, başka tip
çalışmalar zaten yapamazlar. Sonuçta onlar baştan aşağı Modernliğin kodladığı
ve Moderndışı unsurları, hele de bu unsurlar Din ağacının gövdesinde filizlenen
unsurlarsa çok ama çok zor çabalarla anlayabilecek insanlar. Garip olan
İstanbullu, Konyalı, Ankaralı, Çanakkaleli insanların böylesi usullerle böyle
bir çalışmaya girişmesi. Tüm çabaları Avrupa ve Amerika’daki Modern yayıncılar,
eleştirmenler, gazeteciler benim romanımı, filmimi muhatap aldığında bana ne
gibi bir aferin çekecek. Bu insanlar Modernizm’in kompradoru ve tüm zekalarını,
emeklerini, çabalarını bu kompradorluk için harcıyorlar. Düşünün, o Modernlerle
kaynaşma çabasında olan Türkiyeli elitler İslam’ın tek ordusu olan Yeniçeri
ocağını ve o peşinde koştukları aşkın! ocağı olan Bektaşi tekkesini, tüm
Melamileri yok ettiler. Zamanla o irfanın bütün eserleri dışlandı, bütün
tekkeler kapandı, insanlar için manevi birer depo olan bu ocaklar müzeye
dönüştürüldü, o irfan sanki şeytanın nefesiymiş gibi her yerden dışlandı.
Modernizm’in üzerlerinden bir silindir gibi geçtiği ilk insanlar sufilerdi,
vahşice yok edildiler, mirasları yok edilebildiği kadar yok edildi, edilmediği
yerlerde ise tarihleri, varlıkları, toplulukları manüple edildi, dönüştürüldü.
Bakmayın bu konuda Japonlar ve biz dünyanın en karanlık tecrübesine sahibiz.
Biz İslam gibi korunaklı bir mağaraya sığındığımızdan direnebiliyoruz, onların
öyle bir mağarası olmadı. Son Samuray filmindeki bir sahneyi hatırlayın, hani
batı tipi yeni japon askerleri sokakta bir samurayın geleneksel şekilde
bağlanmış saçlarını alayla, itibarsızlaştırarak keserler. Samurayın
yalvarmasına, çektiği acıya verdikleri tek cevap kötü adam kahkahalarıdır. Bu
sahne Modernite ile ilişkinin başladığı anın resmedildiği bir sahnedir.
Modernizm öyle bir beladır ki sizi ya imha eder, ya da bir alay konusu… Size
ancak kendi meşru ölçülerinde kendinizi tanımladığınıza varlık ve ifade imkanı
verir. Orhan Pamuk ve Elif Şafak gibi edebiyatçıların açmazı romantizmleri
olacak. Özellikle Orhan Pamuk’u nostalji tutkusu kötü derecede sarsacak. Elif
Şafak ise şahsi çelişkilerini gereğinden fazla edebiyat malzemesi yapma
konusundaki direngenliği karizmasını eninde sonunda sarsacaktır. Çok farklı bir
eser yazması gerekiyor. Dışarıda tanınan Türkler açısından en şanslısı Nuri
Bilge Ceylan.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoListParagraphCxSpMiddle" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoListParagraphCxSpMiddle" style="mso-list: l1 level1 lfo1; text-align: justify; text-indent: -18.0pt;">
<!--[if !supportLists]--><span lang="EN-US" style="font-size: 12.0pt; line-height: 115%; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-fareast-font-family: Calibri;">-<span style="font-size: 7pt; font-stretch: normal; line-height: normal;">
</span></span><!--[endif]--><b><span lang="EN-US" style="font-family: "Century Schoolbook","serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;">Neden?<o:p></o:p></span></b></div>
<div class="MsoListParagraphCxSpMiddle">
<br /></div>
<div class="MsoListParagraphCxSpMiddle" style="margin-left: 0cm; mso-add-space: auto; text-align: justify; text-indent: 35.4pt;">
<span lang="EN-US" style="font-family: "Century Schoolbook","serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;">Nuri Bilge Ceylan’da
Uzak filmine kadar eserlerinde yerli görüngülere rastlayabileceğimiz bir
sanatçıydı. Uzak Filmi ile İstanbul gibi bir alanda tamamen depresif,
çatışmacı, çarpık bir postmodern ilişkiler yumağını Batılılara sundu. Filmdeki
İstanbul’a bakın, tanımakta zorlanırız; Paris’in, Londra’nın o renksiz ve
kimsesiz içedönükçülüğünü kopyalamıştır sanki yönetmen Uzak filminde. Senaryo
ilginçtir, başroldeki fotoğrafçı bir Oblomovdur, emelleri, kayıpları,
yalnızlığı, hatırsızlığı arasında sıkışmış zavallı bir adamdır, İstanbul onun
zavallılığı ile tasvir edilir filmde, filmdeki İstanbul o zavallının
İstanbuludur. Uzaktan gelen ve yardımını dileyen, samimiyeti, ifadeleri,
aptallığı, ümitvarlığı ve hayalciliği ile klasik bir Anadolu çocuğudur,
direnir, yalvarır, aranır hatta dilenir ama fotoğrafçı onu dışlar, hakir ve
küçük görür, etrafında bir varlık alanı açmak istemez. Köylü çocuğun kullandığı
sigara bile Fotoğrafçı açısından içilesi değildir. Fotoğrafçı amiyane tabirle
çocuğun elinden tutmaz, çocuk bir gece sessizce çeker gider, Fotoğrafçı o kaba,
çetrefilli ve çarpık yalnızlığı ile baş başa kalır. İlginç olan yönetmen köylü
çocuğun dünyası ile İstanbul’da karşılaştığı dünyayı öylesine acayip
resmetmiştir ki izleyici zaten köylü çocuğu o dünyaya layık görmez, filmin
sonunda izleyicide “iyiki gitti” havası hakim olur, Uzak dediğimiz şey budur
işte… Fotoğrafçı çocuğa uzaktır, çocuk fotoğrafçıya, fotoğrafçı ve çocuk
İstanbula uzaktır, Film ise Türklere ve doğululara… Filmin yakın olduğu tek yer
Paris’in zemini şarapla yıkanan kültür sanat ortamlarıdır. Oysa İstanbul doğulu ve her daim şen şakrak ve
karakterleri batılılardan çok çok daha farklı olan bir heyuladır. Ben
İstanbul’a <b>kapalı renkli gökkuşağı</b>
derim çünkü her zaman geleneğe meydan gösteren, ifade tanıyan bir imkan sunar
ve ne kadar uğraşsanız da tamamıyla modernleştiremezsiniz. Filmlerdeki
ilişkiler, sokaktaki, evdeki ilişkilerimize benzemez. İklimler filminde
gelenekten zerre iz bulamayız çünkü karakterler de tamamıyla Türkiye’nin
modernleşmiş sınıfı, akademisyen ve sanatçılardır. Nuri Bilge bu filmde kendi
çevresel krizini Batılılara sunar ve sunumda çok da başarılı olur. Üç maymun
filmi tam bir kepazeliktir, bir ihanettir. Bu filmde Nuri Bilge Postmodern
çatışmanın ve doğurduğu insansı çarpıklığın Türk avamını –ki avamın gelenekle
bir bağı mutlaka vardır- tamamıyla kapsadığını, Türk avamının Modernizmle
ilişkisinde koordinasyon kurmakta artık sıkıntı çekmediğini tüm insanlığa
gösterir. Geleneğin bir tohum gibi korunduğu aile müessesesini çarpık bir
anlatımla geleneğe karşı kullanır. Geleneksel aile bile Modernleşmiştir bu
anlatımda, duygular gitmiştir, aile bir mekanizmaya dönüşmüştür, herkes para
adlı tanrıya bir değerini sunar. Baba hapse girer, karısının patronu ile
yatmasına ses çıkarmaz, kadın kocasının patron ile yatar oğlu bunu bilir ama
babasının patronunun verdiği para ile bir araba alır ve bu sessizliği için
yeter ve bu sessizliğe gömülen alt sınıf bir Türk ailesidir. Bir batılı göz bu
manzarayı seyretmekten hayatının en büyük hazzını alır çünkü bu onun için bütün
yönleri ile tamamlanmış bir fethin manzarasıdır. Bir zamanlar Anadolu filmi de
Orhan Pamuk’un Kar romanının muadilidir ve bu film Kırıkkale’deki bozkır
insanlarının bile artık postmodernizmi emebilecek bir olgunluğa eriştiğini
gösterir… Bir sahaftan bir roman almıştım yıllar önce, yazarını hatırlamıyorum
ama araştırsak romanı bir yerlerden bulabiliriz, belki benim Ankara’daki
kütüphanemin bir yerlerindedir. Bir Batılının Türkiye hakkında yazdığı bir
romandı, adı “Süleyman’ın Ağaçları”… Karanlık, iç bunaltan, korku romanı gibi
bir romandı ve bir Türk köyündeki cinayeti anlatıyordu. Hatta “Acaba Nuri Bilge
filmini kurgularken bu romandan etkilendi mi?” diye düşünmüştüm Bir Zamanlar
Anadolu’da yı izlerken. Aynı biçimsizlik, aynı Modern duygusallığı iki eserde
de yaşadım. Şahsım adına ilginç deneyimlerdi. Mesela yıllar önce, Almanya’da
yaşayan Türk yönetmen Fatih Akın’ın meşhur filmi “Duvara Karşı” Avrupa’da Altın
Ayı olmak üzere birçok ödülü alınca çok heyecanlandım. Filmi büyük bir iştahla
izledim ki üniversiteyi yeni bitirdiğim, modernite ve imkanları üzerine
okumalar yaptığım bir dönem. Bizim için Almanya’da, Avrupa’da, yaşayan Türkler,
üzerlerinde çok fazla ciddi araştırma ve edebiyat eserleri ile durulmasa da çok
önemli bir konudur çünkü Türkiye’de yaşayan hemen hemen herkesin bazı yakın
akrabaları bu Türklerdir. Bu Türkler açısından en büyük sorun Avrupalılaşma, bu
Türklerin üzerine incelemeler yapan, onların sosyal hareketlerini gözlemleyen
Avrupalı bilim adamları ve politikacılar için de en büyük sorun bu Türklerin
entegrasyonudur. Avrupalı bir Türk’ün Anadolu geleneği ile mutlaka bir bağı
vardır, Avrupalılaşmaya karşı bütün imkanlara set çekmiş bir aile yapısı,
gelenekten uzaklaşmanın oluşturacağı çarpıklıkların farkında olan çaresiz
işçiler ve entegre olun! diye başlarının etini yiyen politikacılar ve medya
mensupları. Çünkü Avrupa kendi bünyesinde Moderndışı tavırları sürdüren dev bir
insan kitlesi arzulamaz, Avrupa’nın biz gibi tahammül genişliği yoktur. Fatih
Akın bu cendere içerisindeki insanların ahvalini basit bir pornocu Türk kızını
başrole koyarak ve istisna bile olması zor bir kurgu üzerinden usta bir
yönetmenlikle Avrupa’ya sundu. Avrupa’nın hayalindeki Avrupalılaşmış Türk
insanı, Avrupa için ideal Türk insanı prototipini ustaca anlattı. Ayrıca
gelenekçi işçilerin çocuklarının Avrupa modernliği için nasıl zeminler haline
geldiğini muhteşem bir sanatsal dille tüm dünyaya gösterdi. Almadık ödül
bırakmadı, dünyanın sayılı yönetmenleri arasına girdi. Türkiye’deki medya ise
bir Türk! yönetmenin Avrupalılarca! nasıl teveccühle anıldığını, ödüllere
boğulduğunu öve öve bitiremediler? Film sanatsal değeri çok yüksek olduğu için
değil, Modernliğin nasıl bir zeminde tecessüm edebileceğini gösterdiği için
muhteşemdi! Değindiğimiz gibi, başrol oyuncusunun seçimi de ayrı bir
enstantaneydi. Hani başta eleştirmenlere değindim ya, bize bu filmleri öve öve
bitiremeyen ya da filmlerin ardındaki sosyal bilimsel hakikati okuyamayan
tipler, zaten Modernizmin mekteplerinde, geleneğe dair hiçbir formu, algıyı,
hakikati bilmeden yaşamış tipler… Neye hizmet ettiklerini, neye sahip çıkıp
çıkmayacaklarına karar verememiş tipler. Ha bilenleri var mı, istikametleri
sabit onlarcası var. Onlar zaten amiyane tabirle şeytanın arka ayağı. Batılı
ödül dağıtıcılardan kat kat daha hain tipler. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoListParagraphCxSpMiddle" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoListParagraphCxSpMiddle" style="mso-list: l1 level1 lfo1; text-align: justify; text-indent: -18.0pt;">
<!--[if !supportLists]--><span lang="EN-US" style="font-size: 12.0pt; line-height: 115%; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-fareast-font-family: Calibri;">-<span style="font-size: 7pt; font-stretch: normal; line-height: normal;">
</span></span><!--[endif]--><b><span lang="EN-US" style="font-family: "Century Schoolbook","serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;">Yani
bu insanlar bu eserleri kötü niyetlerle mi hazırlıyorlar?<o:p></o:p></span></b></div>
<div class="MsoListParagraphCxSpMiddle">
<br /></div>
<div class="MsoListParagraphCxSpMiddle" style="margin-left: 0cm; mso-add-space: auto; text-align: justify; text-indent: 35.4pt;">
<span lang="EN-US" style="font-family: "Century Schoolbook","serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;">Hayır, ne demek, bir
kötü niyete, bir komplo ve entrika mantığına sahip değiller, burada komplocu
olan modern tarihin kendisi; ama şunu diyebiliriz, bu sanatçılar kanıksadıkları
gerçeği roman ve film şeklinde açığa vuruyorlar. Bu insanların, yani Türk aydınının
nasıl bir dünya ve insan tasavvuru olduğunu öğrenmemiz için bu eserler en iyi
kaynaklar. Batı ve çelişkisi ile olan ilişkimizin aynaları! Batı 11 Eylül’den
sonra Türklerden modernliğe imkan yaratmalarını istemedi, daha doğrusu, Batı
Türklerden hiçbir zaman Modernlik üretmesini istemedi ama ürettiği Modernliğe
Ortadoğu’da hazırlanacak zeminlerin, imkanların Türkler tarafından üretilmesini
istedi. Bunun için önce Türk aydınının ve Türk sanatçısının ödüle boğulması,
dünya üzerinde popüler edilmesi gerekiyordu. Türklerin gerek teknik, gerekse
muhteva olarak insanlığa hitap eden eserler üretebilmesi gerekiyordu ve 2000’li
yılların başından itibaren Türkler bu olgunluğa eriştiler. Başta Türk
şarkıcılar, ardından edebiyatçılar ve sinemacılar, önce Orta Doğu aydınını
sonrasında da klipler, şarkıcılar ve diziler vasıtasıyla da Orta Doğu avamına
modernleşme zeminlerini hazırladılar. Çünkü Batının klasik Modernleşme usulleri
İslam dünyasının sadece elitlerine nüfuz ediyordu, kontenjanı kısıtlı okullar,
burslar toplumun tümünü dönüştürmeye yetmezdi ve bu şekilde bir toplum dönüştürülmeye
çalışsa gerek altyapı, gerek ekonomik olarak ciddi bir risk içeriyordu. Halklar
11 Eylül öncesine kadar ABD ve Avrupa’dan gelen her şeye temkinli yaklaşıyor,
her türlü eylem, söylem ve yayını kafir yayılmacılığı olarak görüyor ve elinden
geldiğince reddediyordu. Lakin her zaman karizmatik gördükleri ve İslami
kimliğinden sıyrılmamış Türklerin ürettiği ve yaydığı söylem ve eyleme, Bir
Amerikan ya da bir Fransızın üretip yaydığı söylem ve eylem gibi yaklaşamıyordu
ve Müslüman kardeşinin ürettiği imkanın şekli, diğerlerinin ürettiği imkan
şekline gore daha masumdu. Türk dizilerine, Türk filmlerine bir pazar imkanı
yaratılıp Arap dünyasında popüler edilmesinin sebebi budur. Normalde sokaktaki
bir Türkün gündeliği ile alakalı olmayan bu kurgular şu anda Ortadoğu’nun en
çok takip edilen, benimsenen ürünleridir. Türklerin dizilerdeki toplum formu
yaşanası, meşru bir form olarak sabah akşam ailelerce izlenmekte, başrol
karakterleri kahraman olarak benimsenmektedir. Bu dizilerin, filmlerin ve
benzer donelerin her biri “Türklerin başardığını siz de başarabilirsiniz”
telkinidir. Bu önemli bir konu eğer içine girersek çok dağılırız…<span style="background: yellow; mso-highlight: yellow;"><o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoListParagraphCxSpMiddle" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoListParagraphCxSpMiddle" style="text-align: justify;">
<b><span lang="EN-US" style="font-family: "Century Schoolbook","serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;">-Şunu da sorayım,
burada bir algı problemimi var, yani bizim aydınımız! Başına ne geldiğinin
farkında mı değil? Batı karşısında bu çöküşün farkında olup, buna tedbir niyeti
ile düşünce, fikir, tasarım üreten aydın ve sanatçılarımız olmadı mı?<o:p></o:p></span></b></div>
<div class="MsoListParagraphCxSpMiddle" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoListParagraphCxSpLast" style="margin-left: 0cm; mso-add-space: auto; text-align: justify; text-indent: 35.4pt;">
<span lang="EN-US" style="font-family: "Century Schoolbook","serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;">Öncelikle, Lale
devri ile beraber Batılılaşma içselleşmeye başladı, tedrici olarak Medrese ve
Kışla dışındaki bütün elitler varlık gücünün, varolabilme ve mücadele edebilme
gücünün bir batı varyasyonuna dönüşmek ile kaim olabileceğini kanıksadılar.
Zamanla medresede de bu algı hakim oldu, bu algının bir türlü yerleşemediği
kurum olan Yeniçeri ocağı ve Bektaşi tekkeleri yok edildi. Aslında bu yok ediş
ve zorla dönüştürme süreçleri de elitlerin Batılılaşmayı kanıksayışının bir
tecellisiydi. Benim hep şaşırdığım şudur, özellikle Osmanlı bakiyesi olan
Cumhuriyet yazarlarına baktığımızda her biri büyük birer sanatçı olan bu
yazarların önemli eserlerinin aslında birer Batılılaşma eleştirisi olduğunu
görürürüz; onlar Modernleşmenin nüfuz alanını her geçen süreçte artırmasından
ve özellikle birey ve ardından aileyi dönüştürmesinden kıyasıya rahatsızlardır.
Mesela Yakup Kadri Karaosmanoğlu, Kiralık Konak’ında, Reşat Nuri Güntekin,
Yaprak Dökümü’nde , Safveti Ziya, Salon Köşelerin’de (bu metin Cumhuriyet
öncesi bir metindir ama muhtevası açısından saydıklarımızla özdeştir) Peyami
Safa, Fatih Harbiye’sinde ve sayabileceğimiz bir çok örnekte hepsi modernitenin
imkan bulduğu ailelerin çarpık tutumlarını tasvir ederler. Garip olanı bu
garabetin farkında olmalarına rağmen ortaya “olması gerekeni” koyamamalarıdır!
Bunun bence iki sebebi var! Birincisi; bu yazarlar geleneğin farkında olan,
geleneksel ortamlarda yetişmiş ve bu yüzden karşılarındaki manzarayı çok iyi
çözümleyebilen birer zihne sahiplerdi. Lakin aynı zamanda bu yazarlar sınıfsal
olarak aristokrat, aileleri bürokrasi ile içli dışlı, geleneği bilmekle asıl
eğitimlerini batılı kurumlarda alan ara formlardı. Yıkıcılığı görselerde bu
yıkıcılığı moderniteden ziyade Yeni Türk İnsanı’nın maymun iştahlılığı ve
özentici karakterine bağladılar. Yani gelişme, refah, aydınlanma, kalkınma için
modernleşme şarttı ama bu modernleşmeyi beceremeyen zavallı Türk insanıydı.
İkincisi de yaşadıkları dönem politik olarak devletin bütün gücü ile bakiye
bütün kurumları ve toplumu şaşılası bir azimle modernleştirmeye çalıştığı bir
dönemdi ve devletin o dönemde gelenekçi-dini müdahaleleri öneren bir aydını
dinlemesi bir yana, onun faaliyetlerine tahammül etmesi dahi mümkün değildi. Bu
bağlamda aynı zamanda bir çoğu bürokrat olan bu yazarların devletin resmi
ideolojisinin önerdiği çözümler dışında çözümleri önermeleri de olanaksızdı.
Zaten sonrasındaki süreçte bu tip aile merkezli modern konumlanmaları eleştiren
eserler yazılmayı bırakıldı. 1960’lardan sonar kimi İslamcı yazarlar bu tip
eserler telif ettiler lakin bu eserler metin niteliği açısından çok zayıflardı
ve Modern tutumlara karşı genel bir tavır almaktan ziyade bir çoğu Müslüman
kişi veya yığınların modernite ile uyuşarak yaşayabileceğini ama dindarlığından
taviz vermemesi gerektiğini vurgulayan ideolojisiz metinlerdi. İslamcı
romancının metinleri moderniteden ziyade Modernitenin çarpıttığı insan tipini
hedef alıyordu ve ideolojik bir akımdan ziyade bir roman furyası oluşturdular.<span style="background: yellow; mso-highlight: yellow;"><o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoListParagraphCxSpFirst">
<br /></div>
<div class="MsoListParagraphCxSpMiddle" style="mso-list: l1 level1 lfo1; text-align: justify; text-indent: -18.0pt;">
<!--[if !supportLists]--><span lang="EN-US" style="font-size: 12.0pt; line-height: 115%; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-fareast-font-family: Calibri;">-<span style="font-size: 7pt; font-stretch: normal; line-height: normal;">
</span></span><!--[endif]--><b><span lang="EN-US" style="font-family: "Century Schoolbook","serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;">Şunu
sormak istiyorum, halk bu sanatçı ve eserlerine çok büyük ilgi gösteriyor. Elif
Şafak’ın pembe kitabı, hayatında ilk okuduğu roman olan milyonlar var.
Masumiyet Müzesi, ilk baskısında yüz bin basılmıştı, şimdi onuncu baskıda,
üstelik kitabın fiyatı da, dört kişilik çekirdek bir ailenin on beş günlük
ekmek ihtiyacına muadil. Ayrıca örnek verebileceğimiz diğer eserler… Bunu
toplum Batı zihnini kendi zihnine kopyalamaya çok hevesli diye mi algılamalıyız?<o:p></o:p></span></b></div>
<div class="MsoListParagraphCxSpMiddle" style="margin-left: 0cm; mso-add-space: auto; text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoListParagraphCxSpMiddle" style="margin-left: 0cm; mso-add-space: auto; text-align: justify; text-indent: 35.4pt;">
<span lang="EN-US" style="font-family: "Century Schoolbook","serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;">Bakın bu bir
kandırmaca! Halkın bu sanatçılara ilgi göstermesinin sebebi avamlıklarını
bastırmak, sanki girift bir kurgu ve güçlü bir dile sahip bu eserlerden
anlıyormuş görünerek kendilerini sınıfsal olarak başka bir konumda hissetmek.
Bu tip eserleri kolaylıkla okuyan ve anlayan insan sınıfı bellidir. Sonuçta bu
kişiler dünyanın en büyük dağıtımcıları ve yayıncıları ile çalışıyorlar ve
eserlerinin ticari değeri çok yüksek. Şüphesiz halk kitlelerinin karşılaşmaktan
haz aldığı unsurların da olduğu eserler ama unutulmasın ki sanatçılar bu tip
eserleri en başta batılı eleştirmenlerin beğenisi için yazar. Hem bakın biz bu
eserler kalitesiz ya da ilgi çekmeyecek eserler demedik. Bizim derdimiz bu
eserlerin tasvirlerindeki ayrıntılara bakmak, şeytan yakalamaya çalışıyoruz.
Ayrıca bu eserlere dair sürekli bir medya desteği var, her geçen an
popülerlikleri artan, reel birer reklam malzemesi olan insanlardan
bahsediyoruz. Bu bir propaganda savaşı ve avamın medya ile olan çarpık ilişkisi
bu sanatçıların gücüne güç katıyor. Medya bu imkanın yumurtalığı
diyebileceğimiz zemin. medya kamuyu bilgi sahibi yapmak için değil, kamuya
yalanı ve her türlü çarpıklı hakikat diye kanıksatmak için vardır. Ve zaten avamda hakikate değil manüplasyona
düşkündür. Mesela geçenlerde İstanbul’da, Boğaziçi üniversitesinde bir Orhan
Pamuk ve Umberto Eco buluşması olacağı ve bu ikilinin kurgu ve tarih üzerine
bir söyleşi yapacağı duyuruldu, acayip bir medya kampanyası… Söyleşi internet
üzerinden yayınlandı, kimi aydınlar bu buluşmadan garip bir gururla
bahsettiler, sanki dünyanın en büyük kültür buluşması gerçekleşiyordu? Buluşma
gerçekleşti ve ortaya aslında ciddiye alınabilecek bir fikir ya da bütün
düşünceleri alt üst eden bir entelektüel tasarım çıkmadı. Bir de oturup “insanların
çoğu aptaldır” gibisinden bir laf ettiler. Yani modern aydın, moderniteyi
üreten aydın zaten avamın modernlik derecesinden memnun olmaz. Neden Pamuk ve
Eco buluşması? Eco herhangi bir yazar değildir ve onun herhangi biri
olmayışının sebebi Avrupa’nın tarih algısını modernizm lehine yönlendirmiş
büyük düşünürlerden biri olmasıdır. Faucault Sarkacı ve Gülün Adı en önemli
eserleridir, muhteşem metinler, muazzam ama hain bir tasarım! Faucault
Sarkacı’nda yazar Hıristiyanlığın evrimini okuyucuya izletir, romanı okudukça
(Batıl) Hıristiyanlığın Modernizm karşısındaki yenilgisinin kaçınılmaz olduğu
vurgulanır, modernite nihai sondur, Hristiyanlık karanlığı ve belirsizliği
temsil eder, modern ise kesin bilgilerle donanmış özgür beynin aydınlığını!
Gülün Adı çok daha önemli bir metindir, Eco’ya uluslar arası ününü
kazandırmıştır. Eco Hıristiyanlığı ve onun yürütücü alimlerini (keşişlerini)
skolastik dünyanın göbeğinde bir manastırda olabildiğine puslu, karanlık,
zavallı ve entrikalarla dolu bir düzenek olarak tasvir etmiştir. Bir yanda
baştan ayağa yobazlığa batmış, algı zavallısı, akılsız keşişler, diğer tarafta
Aristo’nun gülmeye dair bir eseri. Yobaz keşişler öyle aşağılık adamlardır ki (!)
Avrupa halkları aydınlanmasın, Hıristiyanlık öncesi Avrupa’nın en önemli
birikimi olan Antik Yunan felsefesini keşfetmesinler diye Yunan klasiklerini
dehlizlerle, labirentlerle çevrili mahzenlerde saklamışlar, bu eserler
bulunursa okuyan ölsün diye de sayfa kenarlarına zehir sürmüşlerdir, hani
insanlar kitap sayfalarını karıştırırken kolaylık olsun diye parmaklarını
dilleriyle ıslatırlar ya! Otomatikman parmak zehri sayfadan alıp dile
ulaştırır. Soruşturma sürecindeki tasvirler, engizisyon yetkililerinin
tavırları, bu muazzam metindeki her şey ama her şey Hıristiyanlık aleyhineydi.
Romanın sonunda yok olan bir engizisyon ve yanan koca bir manastır. Romandan
uyarlanan filmin son sahnelerinden biri çok ilginçtir, Sean Conery kucağında
bir baba şefkati ile taşıdığı Yunan klasikleri ile yanan manastırdan kurtulur.
Bu kucağı kitapla dolu kaçış, Hıristiyan aklından modern akla kaçıştır. Fazla
uzatmazsak işte İtalya ve Türkiye’nin baştan aşağı Modernite imkancısı iki
yazarını getirip konuşturdular ve konuşmadan da bir şey anlaşılmadı, ortaya bir
şey çıkmadı, insana ve onun dertlerine dair hiçbir cümle sarfedilmediği gibi
bir de yazarların beyanıyla insanlar “aptal” yerine kondu. Bu konuşma büyük
buluşma diye günlerce anons edildi, duyuruldu, kampanyası yapıldı. Modern
iletişim kurum ve araçları kendi ideolojilerinin propagandasını en yetenekli
şekillerde gerçekleştiriyorlar. Yoksa avamın teveccühü bu mevzuları kıyaslarken
baz almamız gereken bir unsur değil. Avamın teveccühü hakikatin şeklini
belirlemez.<b><o:p></o:p></b></span></div>
<div class="MsoListParagraphCxSpMiddle" style="margin-left: 0cm; mso-add-space: auto;">
<br /></div>
<div class="MsoListParagraphCxSpMiddle" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoListParagraphCxSpMiddle" style="mso-list: l1 level1 lfo1; text-align: justify; text-indent: -18.0pt;">
<!--[if !supportLists]--><span lang="EN-US" style="font-size: 12.0pt; line-height: 115%; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-fareast-font-family: Calibri;">-<span style="font-size: 7pt; font-stretch: normal; line-height: normal;">
</span></span><!--[endif]--><b><span lang="EN-US" style="font-family: "Century Schoolbook","serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;">Bir
İran filminden bahsettik en başta, mesela Cafer Pehani ve Abbas Kiyarüstemi örnekleri
var. Bunlar da bahsettiğiniz örneklerin türevleri midir?<o:p></o:p></span></b></div>
<div class="MsoListParagraphCxSpMiddle">
<br /></div>
<div class="MsoListParagraphCxSpMiddle" style="margin-left: 0cm; mso-add-space: auto; text-align: justify; text-indent: 35.4pt;">
<span lang="EN-US" style="font-family: "Century Schoolbook","serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;">Hayır, bu kişiler
İran toplumundaki çarpıklıkları ve köşeye sıkışmış insanların öykülerini
anlatıyorlar. Bizdeki Zeki Demirkubuz veya Yılmaz Güney örneğindeki gibi. Dert
yerli, dil, söylem, kahramanlar, çarpıklık, çözümsüzlük veya çözüm yerli.
Onların eserleri ile az önce bahsini ettiğimiz kişilerin eserleri ve usulleri
çok farklı. Her aykırılık Modernizme imkan sağlama çabası olarak
algılanmamalıdır. İran örneğinde Bahman Gobadi örneğine dikkat etmemiz gerekir,
Mısır’da aynı konumda ünlü ve gelmiş geçmiş en yetenekli yazarlardan olan Necip
Mahfuz dikkat etmemiz gereken bir örnektir. Günümüzde gerek sokak, gerek
akademi Modernite imkancılarını klonlamaktatır, Batıdışı coğrafyada her geçen
gün yeni örnekler ile karşılaşacağız, dolayısıyla her örnek üzerinde
konuşabiliriz lakin bu çok hacimli bir konuşma olur.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoListParagraphCxSpMiddle">
<br /></div>
<div class="MsoListParagraphCxSpMiddle" style="mso-list: l1 level1 lfo1; text-align: justify; text-indent: -18.0pt;">
<!--[if !supportLists]--><span lang="EN-US" style="font-size: 12.0pt; line-height: 115%; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-fareast-font-family: Calibri;">-<span style="font-size: 7pt; font-stretch: normal; line-height: normal;">
</span></span><!--[endif]--><b><span lang="EN-US" style="font-family: "Century Schoolbook","serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;">Peki,
bu tüm zekalarını, emeklerini, çabalarını modernizm kompradorluğu için harcayan
kitleye karşı, ne öneriyorsunuz, dermanımız nedir?<o:p></o:p></span></b></div>
<div class="MsoListParagraphCxSpMiddle" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoListParagraphCxSpMiddle" style="margin-left: 0cm; mso-add-space: auto; text-align: justify; text-indent: 35.4pt;">
<span lang="EN-US" style="font-family: "Century Schoolbook","serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;">Şimdi karşımızdaki
bir sorun, Türkiye’de dediğim gibi tartışılmayan, tartışılamayan bir sorun ve
önümüzde popülerlik gibi bir bela ile çıkan bir sorun. “Sanatçıların modernizme
İmkan yaratma sorunu?” Bu Türkiye’deki akıl mevzuna dair en büyük sorunlardan biri
ki belki de politik-tarihi sorunlar yumağımızdaki karşılığı ve etkisi Kürt
sorunu kadar büyük bir sorun. Ve somut bir sorun değil, soyut bir sorun, bir
düşünce ve anlam bunalımı sorunu. Dolayısıyla yapmamız gereken tek şey modernizme
tanınan bu imkan ve eserleri eleştirmek, modernizme imkan tanımayan yeni
eserler oluşturmak. Bu eserlere kutsal kitap muamelesi yapan insan yığınlarına
bir farkındalık oluşturmak, ne ile karşı karşıya olduklarını anımsatmak. Daha
da önemlisi, şunu unutmamak zorundayız. Modernizm evrensel bir fitne,
efendimizin asm dünyanın sonuna dair ümmetine sunduğu bütün verilerde
bahsettiği o Deccal fitnesi. Dolayısı ile Eskatolojik değeri olan ve dünyanın
sonunu hazırlayan bir etmenden bahsediyoruz. Bizim gücümüz bu fitneye karşı
sadece uyarıcı olabilmeye yeter, çünkü bu baş edilebilecek bir kriz değil, bir
farkındalık uyandırmak yeterli bir eylem olacaktır. modernite mevzusu açıldığı
zaman olayı bir Medeniyet çekişmesi şeklinde algılayan ve buna gore söylem ve
eylem geliştiren bir muhafazakar aydın kitlesi mevcut. Geçmişte, önemli
düşünürler olan Sezai Karakoç, Nuri Pakdil, İsmet Özel gibi Müslüman
entelektüeller bir medeniyet kaygısı ile hareket ettiler, dertleri modern medeniyetin
karşısına Müslüman bir Doğu medeniyeti dikebilmekti. İslamcı aydının Osmanlı
vurgusunun altyapısında da bu kaygı vardı. Anlayamadıkları şu oldu: Modernizm
bir medeniyet değildi, tam tersi medeniyet öğütücü, medeniyetler üstü,
antimedeni amorf bir yapı idi. Modernizm karşısına dikebileceğiniz tarihsel bir
model yoktu, Batı dışı dünyanın en kudretli örneği olan Osmanlı İmparatorluğu
dahi son ikiyüz yılını modernitenin bir varyasyonu olmak için harcamıştı. Yeniçeri Ocağına atılan ilk topun fitili
ateşlendiği anda ortada Osmanlı bir medeniyet olarak tanımlanma şansını dahi
yitirmişti. Son olarak, tarih boyunca “İslam Medeniyeti” diye bir şeyde olmadı,
Medine’de geçirilen 13 yıl ütopik ve şaşına asla yaklaşılmayacak bir dönemdi ve
bu dönem baz alınarak bir tarih ve toplum tasarımı inşa edilemezdi. Zaten tarih
ve toplum tasarlamak modern bir tutumdu, İslamcılık denen İslam’ın antikültürü
heyulayı oluşturan şeydi. İslam yapısı itibarı ile yığın üzerinde tecelli
edebilecek bir kuramlar bütünü değildi, bir dindi ve dinlerin gayesi de toplum
inşa etmek değil, bireye müminlik imkanları sağlamaktır. Bakın “Mümin” İslam
Medeniyeti dediğimiz şeyin ta kendisidir. Dolayısı ile Modern entellektüelin
kuramcılığı ve tasarımcılığı dinin imkanlarına alan hazırlamaya yetmediği gibi,
bu imkanları oluşturanlara da vakit ve enerji kaybettirdi. Dolayısı ile
mücadele demeyelimde, farkındalığı canlı tutmanın tek yolu Kuran ve Ehlibeyt
hakikatinin canlı tutulması ve alınacak her türlü gündelik ve evrensel tavrın
dinin temel verilerine gore alınmasıdır. Belki buna çabalayarak Toynbee’yi
haksız çıkarabiliriz?<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoListParagraphCxSpMiddle" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoListParagraphCxSpMiddle" style="text-align: justify;">
<span lang="EN-US" style="font-family: "Century Schoolbook","serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;">-<b>Toynbee’yi haksız çıkarmak!</b><o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoListParagraphCxSpMiddle" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoListParagraphCxSpMiddle" style="margin-left: 0cm; mso-add-space: auto; text-align: justify;">
<span lang="EN-US" style="font-family: "Century Schoolbook","serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;">Üniversite’de kimi hocalarımız
Toynbee’nin bir sözünü öyle bir övgü ile tekrarlardı ki, aldıkları haz bana
garip bir utanç verirdi. Toynbe “Batı medeniyetinin en büyük eseri Türkiye
Cumhuriyetidir.” Bu ne demektir biliyor musunuz? Tarih Modernizmi bütün
tasarımların üzerine çıkardı, çünkü İslam’ın batı ile karşılaştığı son karakter
Osmanlı karakteriydi ve bu karakterin bir batı varyasyonuna dönüşmesi herhangi
bir durum değildir. Düşmanınızı herhangi bir askerinize çevirmiş olmak,
savaşmadan kazanılabilecek en büyük zaferdir! Bu kadar yeterli oldu sanırım.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoListParagraphCxSpMiddle" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoListParagraphCxSpMiddle" style="text-align: justify;">
<span lang="EN-US" style="font-family: "Century Schoolbook","serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;">-<b>Teşekkür ederim!</b><o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoListParagraphCxSpMiddle" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoListParagraphCxSpLast" style="text-align: justify;">
<span lang="EN-US" style="font-family: "Century Schoolbook","serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;">-Ben
teşekkür ederim.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0.0001pt; text-align: justify; text-indent: 35.4pt;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0.0001pt; text-align: justify; text-indent: 35.4pt;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0.0001pt; text-align: justify; text-indent: 35.4pt;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0.0001pt; text-align: justify; text-indent: 35.4pt;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0.0001pt; text-align: justify; text-indent: 35.4pt;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0.0001pt; text-align: justify; text-indent: 35.4pt;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0.0001pt; text-align: justify; text-indent: 35.4pt;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0.0001pt; text-align: justify; text-indent: 35.4pt;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0.0001pt; text-align: justify; text-indent: 35.4pt;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0.0001pt; text-align: justify; text-indent: 35.4pt;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0.0001pt; text-align: justify; text-indent: 35.4pt;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0.0001pt; text-align: justify; text-indent: 35.4pt;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<br />
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
Sokak Filozofuhttp://www.blogger.com/profile/10293554006563945258noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-28455781.post-27093751442939130922014-01-02T01:48:00.000-08:002014-01-02T01:48:04.162-08:00Modern ve Gelenek Arasında Said-i Nursi ve Usulüne Bir Bakış – Özkan Şahin ile Söyleşi<div style="background-color: white; color: #474747; font-family: Georgia, sans-serif; font-size: 14px; line-height: 24px; margin-bottom: 16px; padding: 0px;">
<strong style="margin: 0px; padding: 0px;"><i style="margin: 0px; padding: 0px;"><br /></i></strong></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgIm-Z48-FPKp1fpoSThAcV5VAzGkHN_tHDQvNXC2jKg5aq-L7rxEw1hFJOOy0i8hlW5ciNqvoYPKVK0Q0oloklooV6xD4CUcP0yLre5pbCN2DDoYxA_Fys9PrKYcCIXHK0_JOY6A/s1600/said-nursi.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="353" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgIm-Z48-FPKp1fpoSThAcV5VAzGkHN_tHDQvNXC2jKg5aq-L7rxEw1hFJOOy0i8hlW5ciNqvoYPKVK0Q0oloklooV6xD4CUcP0yLre5pbCN2DDoYxA_Fys9PrKYcCIXHK0_JOY6A/s640/said-nursi.jpg" width="640" /></a></div>
<div style="background-color: white; color: #474747; font-family: Georgia, sans-serif; font-size: 14px; line-height: 24px; margin-bottom: 16px; padding: 0px;">
<br /></div>
<div style="background-color: white; color: #474747; font-family: Georgia, sans-serif; font-size: 14px; line-height: 24px; margin-bottom: 16px; padding: 0px;">
<strong style="margin: 0px; padding: 0px;"><i style="margin: 0px; padding: 0px;">Uzun bir metin ama doyurucu olduğuna, daha önce yaklaşılmamış bazı hususlara yaklaşıldığına inanıyorum. Sosyal bilimciliğimin çıraklık devresinden çıktığım dönem ve kalfalık dönemimin ilk sorgusu diyebilirim. Söyleşimi dinleyen ve kabul eden emek ve adalet dostlarına ayrı teşekkürler ederken, söyleşimin özellikle geleneğin tasviri açısından önemli olduğuna inanıyorum. Ayrıca yazımın günümüz nurcularının tavırlarıyla Said Nursi'nin tavırları arasında sağlama yapabilecek bir foya taşı konumunda olduğunun da farkında olarak söyleşimi beğeninize sunuyorum.</i></strong></div>
<div style="background-color: white; color: #474747; font-family: Georgia, sans-serif; font-size: 14px; line-height: 24px; margin-bottom: 16px; padding: 0px;">
<strong style="margin: 0px; padding: 0px;"><i style="margin: 0px; padding: 0px;">...</i></strong></div>
<div style="background-color: white; color: #474747; font-family: Georgia, sans-serif; font-size: 14px; line-height: 24px; margin-bottom: 16px; padding: 0px;">
<strong style="margin: 0px; padding: 0px;"><i style="margin: 0px; padding: 0px;"><br /></i></strong></div>
<div style="background-color: white; color: #474747; font-family: Georgia, sans-serif; font-size: 14px; line-height: 24px; margin-bottom: 16px; padding: 0px;">
<strong style="margin: 0px; padding: 0px;"><i style="margin: 0px; padding: 0px;">Özkan Şahin’le Said-i Nursi ve Risale-i Nur bağlamında gelenek meselesine dair Mart ayı ortasında gerçekleştirdiğimiz ilginç sohbetin dökümü aşağıdadır. Döküm Özkan Şahin tarafından gözden geçirilmiş ve düzenlenmiştir. </i></strong></div>
<div style="background-color: white; color: #474747; font-family: Georgia, sans-serif; font-size: 14px; line-height: 24px; margin-bottom: 16px; padding: 0px;">
<br /></div>
<div style="background-color: white; color: #474747; font-family: Georgia, sans-serif; font-size: 14px; line-height: 24px; margin-bottom: 16px; padding: 0px;">
<b style="margin: 0px; padding: 0px;">Modern ve Gelenek Arasında Said-i Nursi ve Usulüne Bir Bakış – Özkan Şahin ile Söyleşi</b></div>
<div style="background-color: white; color: #474747; font-family: Georgia, sans-serif; font-size: 14px; line-height: 24px; margin-bottom: 16px; padding: 0px;">
Said-i Nursi ve Eseri üzerine yapılan çalışmalar her geçen gün artıyor, bu çalışmalar arttıkça eseri ve kendisi hakkındaki olumlu ve olumsuz yorumlar ciddi bir tartışmanın parçalarını oluşturuyor. Şahsının ve eserinin etkisi, gerek sokakta gerekse akademide tazeliğini sürekli koruyan karizması, çağdaşı kişi ve eserlere göre çok üstün olan öğreti, söylem, anlam ve kavram üretebilme gücü, Said-i Nursi ve eserini bir kuruma dönüştürüyor. Modernite karşısında her geçen gün geleneksel refleksleri zayıflayan ve bunun ardından gelen krizle ciddi bir bunalıma düşen insan yığınlarına surları gelenekten bir kale öneriyor. Bizler bu konuşmamızda gelenek ve Modernite arasındaki krizin ortasında Said-i Nursi ve eseri ne öneriyor, bizim ne anlamamız gerekiyor bunu konuşacağız.</div>
<div style="background-color: white; color: #474747; font-family: Georgia, sans-serif; font-size: 14px; line-height: 24px; margin-bottom: 16px; padding: 0px;">
Said-i Nursi’yi tanımak için önce çağdaşlarını bir saysak iyi olur. Ziya Gökalp, Mustafa Kemal, Abdülhamit, Mehmet Akif Ersoy, Abdullah Cevdet var. Dışarıda Stalin ve Hitler var… Sartre var, Seyyid Kutub var… Sayabileceğimiz onlarca şahıs daha var ve listemizdeki kişilerin hepsinin hatıratlarına, eserlerine ulaşabiliyoruz. Böylece bu adamların çağlarından ne anladıklarını, ne gibi dertleri olduğunu ve bu adamların bu dertlerden hareketle toplumlarıyla ne şekilde yüzleşmiş olduklarını görebiliyoruz. Çağdaşların hepsinin amaçları toplumlarına ideal olanı anlatmak ve bunu da sadece anlatmakla kalmamak! Söylemin gerisinde ciddi bir eylem amacı ve tutkusu var, birçoğu başarılı da oluyor. Başarılı oluyor derken, söylemlerini eylem olarak gerçekleştirme fırsatı buluyorlar. Uygulamalar ayrı bir tartışma konusu ama şu açık ki bütün çağdaşlar kendilerini bir kriz ortamında görüyorlar. Çok ateşli tartışmalar sürüyor ve hepsinde Modernitenin sunduğu bilinç imkanları; bilme, anlama ve değiştirme tutkusunun kalemlerden taştığı ve kocaman toplumların deneklere, uçsuz bucaksız ülkelerin söylem ve ideal laboratuarlarına dönüşeceği tehlikelerin kol gezdiği bir evrensel ortam!</div>
<div style="background-color: white; color: #474747; font-family: Georgia, sans-serif; font-size: 14px; line-height: 24px; margin-bottom: 16px; padding: 0px;">
Önümüzde hadise şu: Geleneğin imkânlarını her geçen gün kaybettiği ve Modernizmin artık gündelik ve evrensel Osmanlı düşüncesinin katalizörü olmaya başladığı, bir krizle yüz yüze olduğunu bilen lakin bu krizi ne şekilde alt edeceğini bilemeyen bir aydın güruhunun acı ve umut arasında ülkelerini yenidünyaya uydurma serüveni… Avrupa’daki bütün örnekler krizlerini modernitenin farklı imkanlarıyla aşmaya çalışıyorlar ve bunu kısmen de beceriyorlar. Bu beceri Avrupalıya krizi savacak ve eski krizin etkilerini olabildiğince azaltacak yeni krizler üretme gücünü veriyor ve bu güç süreci şimdide bile sürmekte. Avrupa’da aşılmış ve amiyane tabirle hiç edilmiş bir gelenek var ve geleneğin Moderne verecek hiçbir cevabı yok. Osmanlı aydını bu cevapsızlığı Modernizmin ışıltılı gücü sanıyor, Premodern geleneğin zayıflığı hakkında sağlam bir düşünce serüveni olmamış ve her geçen gün Osmanlı topraklarında etkisini artıran Pozitivistler, Modernite karşısında söylem üretebilen İslam geleneğinin de Avrupa Hıristiyanlığının Modernite karşısındaki rolüne bürünmesini bekliyorlar. Modernite önce Lale Devri ile yönetici sınıfı dünyevileştiriyor, sonra bu dünyevileşmeye ideolojik tavır da koyabilen ve geleneğin aslında bir nevi kılıcı olan Yeniçeri ocağını yok ediyor. Ardından sıra İslam’a geliyor çünkü sürecin evrildiği noktada Modernite sonuna kadar açık bir imkan arenası buluyor. Bu sefer karşısına geleneği gelenek yapan temel kurumu, İslam’ı alıyor.</div>
<div style="background-color: white; color: #474747; font-family: Georgia, sans-serif; font-size: 14px; line-height: 24px; margin-bottom: 16px; padding: 0px;">
Aslında bu başlı başına ayrı bir tartışma konusu lakin biz bir cümle ile şunu belirtelim ki bizim Gelenekten kastımız İslam ve onun 1400 yıllık sürecinde oluşturduğu Kuran, Sünnet, Ehli Beyt, Âlimler ve bunların ardılındaki bütün kurumların İlahi manayı anlama konusunda ortaya koydukları vahiy merkezli bütün donelerdir. Böyle bir geleneğe sahip olan iki din var yeryüzünde. Yahudilik ve İslam! Bu yüzden Modern bütün tavırlara karşı refleks oluşturabiliyorlar, hayatın her yönünü kapsayan bir din. Özellikle İslam evrensel bir din olması sebebiyle Modernizmin insana dair bütün politik söylemlerine de karşı söylem oluşturabilecek güçte devasa bir geleneğe sahip. Osmanlı aydınları -ki çoğu dini eğitim almıştı- sadece Avrupa’daki tarihsel sürecin gelişimini Hıristiyanlık merkezinde okudular ve aslında bir geleneğe imkan oluşturamamış Hıristiyanlığın Modernite karşısındaki yenilgisini “dinin Modernite karşısında yenilgisi” olarak algıladılar. Oysa İslam ile Modernite karşılaştığında süreç farklı bir yöne evrilecekti. Dinle bağın kopmamasını savunan, ama Modernitenin de bir evrensel yetkinlik, insani kemalat muvazenesi olarak gören grupların bilinçaltında ise Modernizmin teknik oluşturma konusundaki gücü yatmaktaydı. Oysa İslam ve geleneği teknoloji ve ardılındaki “eşyalaşmaya” basit bir dünyevi olgu, bir gündelik araç olarak görüyordu. Gelenek için teknik yeryüzünün insan aklı ile birleşerek insana hizmet oluşturması demekken Modernite için teknik, insan gruplarının birbirlerine galebe çalabilmesi için açığa çıkmış ve insan toplulukları ve medeniyetler için bir üstünlük statüsü simgesiydi. Aslında Batıyı, Moderni muhteşem ve ideal kılan bu teknik gelişmişlikti çünkü Modernitenin insana teknik dışında sunduğu bir gündelik ve evrensel kolaylık yoktu. Çünkü Modernitenin ideolojisi doğum yeri olan batıda dahi insan gruplarının kıyasıya savaşımı, krizi ve acısı demekti!</div>
<div style="background-color: white; color: #474747; font-family: Georgia, sans-serif; font-size: 14px; line-height: 24px; margin-bottom: 16px; padding: 0px;">
Pozitivistler zaten tepeden tırnağa batılılaşmış birer unsurdular ve Müslümanlar için kriz sayılabilecek her türlü söylem, inanç ve durum onlar için “Medenileşme” macerasında başat bir dönüm noktasıydı. Peki Müslüman aydınlar neden Moderniteye dair bir karşı unsur değil de birer “görüngü” olarak aktörleştiler? Çünkü birçoğu teknik bir geri kalmışlığı geçelim, Medeni bir geri kalmışlığı da kanıksamışlardı ve Batı ile olan ilişkilerde tamamen bir red tavrından ziyade kimi konularda Batılılaşmanın zaruretinden bahsediyorlardı. Zaten bugün dahi Batılılaşma konusundaki temel kafa karışıklığı sürece ait birçok görüngünün aktör olmasından kaynaklanır. Kesin çizgilerler Modern ve Gelenekçi diye ayırabileceğimiz çok az insan vardır. Mesela bugün Sultan Abdülhamit, Ali Suavi, Mehmet Akif Ersoy, sonrasında Necip Fazıl Kısakürek birer Modern midir, yoksa gelenekçi midir, tartışmalıdır. Modernite bazen Geleneğin lügat ve söylemi ile kendine imkan alanı açmış olamaz mı? Bunların hepsi ayrı ve uzun birer tartışma mevzuu lakin biz Modern ile ilişkisi ve baştan ayağa gelenek olan dev bir şahsiyetten, Bediüzzaman Said-i Nursi’den bahsedeceğiz. Said-i Nursi’nin çağdaşlarından farkı nedir, onu şu anda bile tartışılıyor kılan ne?</div>
<div style="background-color: white; color: #474747; font-family: Georgia, sans-serif; font-size: 14px; line-height: 24px; margin-bottom: 16px; padding: 0px;">
Başlangıçta ismini saydığımız kişilerin çoğu ideolojileriyle beraber gömüldü gitti. Hiçbir etkileri kalmadı. Artık hepsi birer belgesel film donesi, tarihçiler için önem taşıyan birer unsur… Bütün savları çürüdü, ancak doğurdukları krizlerin etkileri kaldı. Ara ara isimleri çeşitli tartışmaların konuları yapılsa da kimse aktörleri oldukları süreçleri yeniden yaşamak istemiyor. Haklarında yapılan araştırma oranlarında gittikçe bir düşüş var, kitaplarının satış oranı her geçen gün düşüyor. Oysa her geçen gün Said-i Nursi ve eseri üzerine yeni bir tartışma başlıyor, yeni akademik çalışmalara şahit oluyoruz ve bu çalışmaların yoğunluk alanı Türkiye’den yurtdışına taşıyor. Bugün Sudan’dan Singapur’a, yeni araştırmacıların çalışmalarına şahit oluyoruz. Bizim şu anda yapacağımız söyleşi de bir biyografik söyleşi olmayacak. Bediüzzaman şurada doğdu, burada şöyle sıkıntılar esnasında bir eser verdi, şurada vefat etti… Bunlar basit bir internet araştırması esnasında birkaç dakikada edinebilecek bilgiler ve ortada bir Tarihçe-i Hayatı var. Bu eserde zaten yoğun teferruatla eserinin açığa çıktığı dönemlerini gözlemleyebiliyoruz. Öğrencileri ile yazışmalarından, mahkemelere sunduğu raporlara kadar… Bizim derdimiz Said-i Nursi Modernite ve Gelenek arasında nasıl bir yerde? Tüm krizlerin müsebbibi saydığımız Modernite karanlığında Geleneğe dair nasıl bir mum yakmış, elimizden geldiğince bunu anlamaya çalışacağız.</div>
<div style="background-color: white; color: #474747; font-family: Georgia, sans-serif; font-size: 14px; line-height: 24px; margin-bottom: 16px; padding: 0px;">
Şahsen ben Nurcu bir ekolden gelmiyorum, yani Said-i Nursi ve eseri ile kişisel çabalarım sonucu tanıştım, uzun zaman tetkik ettim ve etmeye devam ediyorum. Tabi bu şu demek değil, ben Said-i Nursi ve eserine Şerif Mardin’in yaptığı akademik muameleyi yapmıyorum. Sonuçta ben seküler bir insan değilim ve Risalelerin -ki iddiası zaten budur- imanımı ekmel bir hale yaklaştırdığını düşünüyor, onda bulduğum hakikatin iman ve düşünce şubelerime etkisini hissediyorum. Bir Müslüman olarak bundan da onur duyuyorum. Bizim gibi Nur okulundan gelmeyen fakat sonradan bu okulun talebeleri olmuş insanların yargılarını önemli buluyorum. Bu içeriye dışarıdan bir bakış özelliği taşıyor.</div>
<div style="background-color: white; color: #474747; font-family: Georgia, sans-serif; font-size: 14px; line-height: 24px; margin-bottom: 16px; padding: 0px;">
Genelimiz modern eğitim almış adamlarız. Hiç birimiz geleneksel eğitim almadık, bu tarihin bir cilvesi çünkü Modernitenin Geleneğe tamamen galebe çaldığı bir dönemde doğduk ve geleneğe dair bütün unsurlar bizlere ayrıksı, yabancı, uzak ve gereksiz göründü. Dine dair olan çoğu şeyin toplumun dışına itildiği ve dinin sadece aşağıda ritüelit, yukarıda ise bir belirleyici unsurdan ziyade belirleyicilerin bazı yönleri ile varlığına müsaade ettiği herhangi bir görüngü olarak kaldı. Etrafı irdelerken Tarihçiliğin, Sosyologluğun, Antropologluğun dehlizlerinin ötesine bakamadık ve dine dair bir konuyu dahi Modernizmin usulleri ile çözümlemeye çalıştık. Bu yüzden yargılarımızın çoğu dini yargılardan ziyade bilimsel yargılar olarak kaldı. İster istemez baskın bir körlükle, marjinal olanlarımızın gücü dahi “başımıza gelen krizin şekli ve sınırlarını; tanımlarını yapmaya çalışmaya” yetti. Bu sebeple bakın ciddi bir yargı kıtlığımız vardır ve başımıza gelenin ne olduğunu anlasak dahi çözüm üretme konusunda kabullenilmiş bir zavallılığımız vardır. Bu sebeple bulduğumuz çözümlerde daima bir krizi bitirse de yeni bir krizi başlatan bir söylem yumağının ötesine geçmez! Dolayısı ise Said-i Nursi’nin talebelerine bıraktığı en büyük miras usuldür. Çünkü gayesi olan imanı ve hakikatini Pozitivizmin saldırılarına karşı insanda içselleştirmek dini bir kaygıydı ve bu kaygı anca dinin 1400 yıl boyunca süregelen birikimi ile içselleştirilebilirdi. Bu yüzden eserini okuduğumuzda karşımıza 1400 yıllık birikimin bütün tavırları çıkar. Her yeni iddiasında bu iddianın amacı ve bu amacın rücusuna dair bütün akli deliller ortaya konur. Şahsi tecrübelerini asla es geçmez, önce bize krizin niteliğine dair manzaralar sunar ve yüzleştiği çağın herhangi bir çağ olmadığına dair yorumlarını belirtir. Aslında kendi hayatını tasnifi kendisi hakkında bilgi verdiği gibi, ideali açısından da ipuçlarını saklar. Bir insan neden yaşamını eski ve yeni diye ikiye ayırır?</div>
<div style="background-color: white; color: #474747; font-family: Georgia, sans-serif; font-size: 14px; line-height: 24px; margin-bottom: 16px; padding: 0px;">
Said-i Nursi ilk gençlik yıllarında İstanbul’da bulunduğu yıllarda şöyle bir insan: Avrupa’da gelişen siyasal akımlar var, mutlak monarşiler burjuvaziye karşı, halka, aydınlara karşı sürekli kan kaybediyor. Bir özgürlük ve dayanışma rüzgarı… Aynı süreci Osmanlı Devleti’de yaşıyor. Süreci biliyoruz, Meşrutiyet, 31 Mart Vakası… Bediüzzaman Hürriyet aşıklarının safında, faillerden, sözü dinlenen bir Alim ve genç yaşına rağmen projelere sahip birisi. Medresetüzzehra gibi bir projesi var ki bunu Doğu’nun irfani varlığı için elzem görüyor ve çeşitli kapılardan yardım istiyor. O süreçte varlığını koruma kaygısı ile bu kaygıya dair tedbir oluşturabilecek projeler haricinde başka projelerle ilgilenmeyen devlet tarafından projesi gerekli ilgiyi görmüyor. Bugün doğudaki çeşitli sıkıntıları gördükçe aslında bu medresenin nasıl önemli bir fonksiyona sahip olacağını görüyoruz ama maalesef proje sadece proje olarak kalıyor. Said-i Nursi’nin eski Said dönemindeki sıkıntısı aslında gelişen süreçlerin ardıllarındaki durumları okuyamama ve negatif dünyevi gelişmelere dair bir kabullenememe durumu. Durumu kabullenme ve krizin ne denli derin, tarihsel bir kriz olduğunu kabullendiği ve buna göre bir metod kafasında şekillendiği zamanlarda Yeni Said ile karşılaşıyoruz. Yani yüzünü Modernizmin usullerinden, İslam’ın dolayısıyla geleneğin usullerine çevirmiş, Modernitenin toplum ve devlet kaygısından, Geleneğin insan ve iman kaygısına çevirmiş yepyeni bir karakter… Şerif Mardin Said-i Nursi hakkındaki önemli çalışmasında Said-i Nursi’nin başarısının da, kısmen geleneksel lehçeyi canlandırarak vaat ettiği “yeniden demokratikleşme”ye dayandığına inandığını belirtiyor. Bu yargı bir yönü ile doğru olmakla beraber bir yönü ile yanlış. Öncelikle evet hareket kolektif bir hareket, bir kitle hareketi lakin canlanan bir geleneksel lehçe ile değil, dine ait bir literatürle hareket ediyor ve ayrıca siyasal bir model önermeden, tam tersi kitlesinin siyasetle bağını kopararak kendini rücu ettirmesine önceleyen bir hareket. Şerif Mardin’in yanlış yargıları öncelikle mevzuya aşırı bir dış bakış ve Said-i Nursi’nin kendi yaşamını bölmüşlüğüne anlam verememekten kaynaklanıyor. Bediüzzaman’ın yaşamını ikiye ayırması çok önemli çünkü aslında yerelde Türk halkının, genelde İslam dünyasının yapması gereken bir ayrışmayı kendi yaşamı üzerinden modelliyor.</div>
<div style="background-color: white; color: #474747; font-family: Georgia, sans-serif; font-size: 14px; line-height: 24px; margin-bottom: 16px; padding: 0px;">
Yıl 1923′e dayanıyor Cumhuriyet kuruluyor ve Cumhuriyet uygulamaları başlıyor. Cumhuriyet ilke ve inkılapları artık İslam ve geleneğini Modern metodlar ile sindirmenin ve bunu da Muasırlaşmak, Medenileşmek, İptidailikten kurtulma süreci olarak karşımıza çıkıyor. Dinin iptidailik sayıldığı ve bu iptidailikle kıyasıya mücadele edilmesi gerekildiğine inanılan bir dönem. İslam dünyasında dini kendi ideallerine göre yorumlayan ve bu yorum dışındaki yorumları Batıl sayan bir sürü devlet ve oligark oldu lakin hiçbir zaman bizatihi dini ve dini birikimi bir düşman olarak addedilmedi, Cumhuriyet böylesi tarihsel bir krizin baştan aşağı belirginleşmesi. Ahir Zaman kavramı geleneğin söylemi içerisinde bu yüzden çok önemli! Bu süreç ve uygulamaları da bu yüzden bir Müslüman, daha doğrusu İslam tarihini iyi kritik etmiş birisi için ileri derecede şaşırtıcı. Çünkü öyle bir zaman ki her şey küfrün ve yok oluşun lehine, imanın ve dinin hakikatinin aleyhine. Her türlü kalkışma, karşı çıkma hareketinde kaybeden Müslümanlar oluyor. Sistem insana kendisine dönüşmek dışında bir alternatif sunmuyor. Dinle kaim olan, İslam’la varlığı bir anlam kazanan ve Müslüman kimliği ile düşmanları karşısında kendine savunma ve saldırı alanları oluşturabilen bir toplum adeta hiçleşiyor. Tarihsel hiçleşme bir yana bu insanlar imansızlaşıyorlar, Allah ile iletişim kuramaz hale geliyorlar, bırakın bu dünyayı ahretleri mahvoluyor. Bakın geleneğimizdeki alimin tek ideali vardır ve bu ideale hizmet ettiği ölçüde Alimdir. “Alim iman hakikatlerini, dinin hakikatlerini insana ulaştırabilen adamdır ve ana gayesi de budur!”</div>
<div style="background-color: white; color: #474747; font-family: Georgia, sans-serif; font-size: 14px; line-height: 24px; margin-bottom: 16px; padding: 0px;">
<i style="margin: 0px; padding: 0px;">- Said-i Nursi’nin öğretisi içerisinde siyaseti reddetmesinin sebebi nedir? Bu red ile sence neyi amaçlamıştır.</i></div>
<div style="background-color: white; color: #474747; font-family: Georgia, sans-serif; font-size: 14px; line-height: 24px; margin-bottom: 16px; padding: 0px;">
Şöyle bir şey var, aslında İslam geleneğinde birey ve devlet için çok farklı bir söylem ve anlam bütünlüğü yoktur, dinin yargıları herkes için her koşulda geçerlidir. Kuran’ın söyleminde kamusal alan ile bireysel alanın belirgin çizgileri yoktur. Bu birey-kamusal alan ayrışması batılı, modern bir haldir; batının gerek metinlerinde, gerek idealinde, gerekse uygulamalarında bunu görürüz. Üstadın cemaatini siyasetten uzak tutmasının sebebi biraz da bu İslami tutumdan kaynaklanıyordu, çünkü Cumhuriyetle beraber politik alana dahil olan birey, evi için ayrı, sokak için ayrı iki tavır geliştirmek zorundaydı. Bireysel hal ile kamusal halin bu farklılaşma tezahürü laikleşme dediğimiz şeyden başkası değildi aslında. Siyasete girmemek, politikaya bulaşmamak durumu Sekülerizm ile Müslüman arasında belirgin bir imkansızlık doğuruyordu. Ve daha da ilginci, siyaset yapmak insanın devlet ile iletişiminin koşulsuz unsuruydu ve artık bir “Deccal” haline gelmiş ana kurumla iletişimsizliğin sebebiydi siyasetten kaçınmak.</div>
<div style="background-color: white; color: #474747; font-family: Georgia, sans-serif; font-size: 14px; line-height: 24px; margin-bottom: 16px; padding: 0px;">
Bunun ne kadar dengeli bir yaklaşım olduğunu zaten ilerleyen zamanlarda gördük. Mesela Said-i Nursi’nin aksine politikaya sıcak bakan ve bunu bir gereklilik sayan Tasavvuf ekollerini düşünelim. Türkiye’de Tasavvuf politika ile ilişkisini somutlaştırdıkça bünyesindeki insan tipi Tasavvufun evirdiği değil, politikanın evirdiği insan tipine dönüştü. Modern çağda Politika -affa sığınarak söylüyorum- Müslüman’ın devlet ile girişeceği bir nevi doktrinel zinaydı ve gerçekten İslami dengelerini korumak zorunda kalan bir Müslüman’ın politikaya yanaşmaması gerekiyordu. Politikaya bir şekilde yanaşmış her hareket bir süre sonra Modernizme reel bir arena sağladı, Modernitenin motoru oldu ve bir zaman sonra elinde ahlakın bir nevi yol tabelası olan İslami Tasavvufi değerlerden ziyade, Politik değerler kaldı. Bugün karşılaşmakta olduğumuz yönetici prototipi elinde sadece politik değerler kalmış bu prototiptir ve gerek İslam-Tasavvuf ile olan ilişkileri, gerek kişisel tarihleri ve gerekse Modernizme sağladıkları imkanla dev kitapların konularıdırlar… Bugün İslam dünyasına karşı bütün bakışlarının politikleşmesi, İslam’ın ve onun ahlakiliğinin ne söylem ve ne eylemde kendine yer bulamaması, Amerikan ve Avrupa politikalarının İslam dünyasına karşı yürütücü mekanizması haline gelmişlik ve biz Müslüman Sosyal bilimcilerin zamanımızın büyük kısmını bu ilişkilerin niteliğini anlamaya çalışmaktan başka şey düşünmeye fırsat bulamayışımız… Bunların hepsinin kökünde bu siyasal tutku var.</div>
<div style="background-color: white; color: #474747; font-family: Georgia, sans-serif; font-size: 14px; line-height: 24px; margin-bottom: 16px; padding: 0px;">
<i style="margin: 0px; padding: 0px;">-Peki ama Said-i Nursi politikayı reddederek nasıl bir başarı ummaktaydı?</i></div>
<div style="background-color: white; color: #474747; font-family: Georgia, sans-serif; font-size: 14px; line-height: 24px; margin-bottom: 16px; padding: 0px;">
Bakın başlangıçta konuştuk, hepimiz Modern eğitim almış bir yönümüz ile sekülerleşmiş insanlarız ve bütün dinamiği başarı üzerine kuruyoruz. Said-i Nursi için başarı iman hakikatlerini iletecek imkan bulmaktı ve bunu da buldu. Dünyevi bir krallıktan ziyade, ebedi yaşamda Tanrı huzurunda kurtulmuşluk dünyevi hiçbir başarı ile ölçülemez. Önemli olan insanları bürokratlara, başkanlara, bakanlara dönüştürmek değil, önemli olan insanı münafıklığın ve kafirliğin pençesinden kurtarmaktı. Onun için dünyevi değerlerden ziyade dinin yaklaşımları bir kurtuluş reçetesiydi. Mesela Tarihçeyi hayatında geçiyor, bunu güncel bir örnek olduğu için veriyorum. Bir öğrencisi buna, “hocam dinsiz bir Kürt dindar bir Türk’ten benim için daha eftaldir” deyince, “O öğrencimle iki hafta uğraşarak onu bu batıl fikrinden geri çevirdim” diyor. İslam açısından başarı bu tavrı ortaya koyabilmektir. Dinin bastırılmak istendiği yeryüzünden, dinin imkanları ile insanlara kılavuzluk etmektir.</div>
<div style="background-color: white; color: #474747; font-family: Georgia, sans-serif; font-size: 14px; line-height: 24px; margin-bottom: 16px; padding: 0px;">
Biz bir din toplumuyuz, bizler batı gibi bir felsefe, bir akıl toplumu değiliz. Bunlar bütün çelişkilerini felsefe, bilim ve akılla irdeler ve yok etmeye çalışır. Yok da edemezler, başlarına sürekli yeni belalar alırlar. Biz doğuluyuz, Allahtan mugayir kalamayız, biz diyor bir hayat kuracaksak bunu dinle kurarız. 1400 yıllık gelenekle kurarız. Çünkü gelenekçilerin özünde şu yatar, gelenekçiler geleneğin sürekli kendini geliştiren bir bünye gibi içindeki aykırı donelerden sürekli sıyrıldığına inanırlar. Gelenek kendini tazeler, yeniler, gelenek ilkeleriyle ve tözüyle kendini şu ana sürekli adapte eder ve bunu da asla kopmaması gereken Tanrısal ilkelerden kopmadan yapar. Aslında üstad ve gelenekçiler şunu çok iyi anlıyorlar, Batı toplumları akıl toplumları, bizim ise sadece akıl değil akıl ve vahiy medeniyetiyiz. Dolayısıyla Batının argümanları krizlerimizi derinleştirmekten başka işe yaramaz. Oysa siz genlerimize aykırı bir bütün kurumlarını getirdiniz buraya taşıdınız. Daha da kötüsü burada var olan geleneği de yok etmeye çalışıyorsunuz. İslam’a dair bütün tavırları, tepkileri, yapısallığı yok etmeye çalışıyorsunuz, valla biz buna müsaade etmeyeceğiz diyorlar.</div>
<div style="background-color: white; color: #474747; font-family: Georgia, sans-serif; font-size: 14px; line-height: 24px; margin-bottom: 16px; padding: 0px;">
Ama bunu yine, bakın usulün mükemmelliği şurada, bu tepkiyi de geleneksel usulle veriyor. Kardeşim bizim usulümüz tartışmadadır, münazaradır, istişaredir, konuşmadır, biz asla silaha sarılmayacağız. Döneminde Said-i Nursi kalkışma hareketlerine bile şahit olmuş birisi ve bunun tecrübelerini yaşıyor. Mesela Kastamonu hayatında öğrencilerine yazdığı bir mektub var. Mealen “usulümüzü değiştirip siyaset ve cebre kalkışılsak ne olur? Münafık, dinsizlerden belki ikisine zarar gelir, ama yedi sekiz masum bu arbedede canından olur, bu masumların hatırına usulümüzden ayrılmamalıyız mealinde bir mektup!</div>
<div style="background-color: white; color: #474747; font-family: Georgia, sans-serif; font-size: 14px; line-height: 24px; margin-bottom: 16px; padding: 0px;">
<i style="margin: 0px; padding: 0px;">- Said-i Nursi neden Isparta, Afyon, Eskişehir ve Kastamonu gibi şehirlere sürüldü?</i></div>
<div style="background-color: white; color: #474747; font-family: Georgia, sans-serif; font-size: 14px; line-height: 24px; margin-bottom: 16px; padding: 0px;">
Bu şehirler Cumhuriyet hükümetinin ciddi kalkışmalar ummadığı ve bir şekilde Cumhuriyet Hükümetinin yaptırımlarına muhalif olmayan şehirler. Yunan işgalini yaşamış ve bu sebeple devletin ve Mustafa Kemal’in gözlerde büyük kurtarıcı olarak görüldüğü kentler. Ayrıca mübadeleye maruz kalan kentler ve boşalan Rum nüfus yerine balkanlardan gelen ciddi bir Türk nüfus var. Ortodoks Sünni İslam’dan ziyade heteredoks İslami ağırlığın olduğu bir insan kitlesi ve Said-i Nursi gibi bir alimin toplumsal bir infiale gücünün yetmeyeceği mini coğrafyalar. Dolayısıyla üstad buralarda küçük bir talebe kitlesi oluşturabildi.</div>
<div style="background-color: white; color: #474747; font-family: Georgia, sans-serif; font-size: 14px; line-height: 24px; margin-bottom: 16px; padding: 0px;">
Şimdi Avrupalılarla ben bu konuyu konuştuğumda şöyle bir yanlış algı oluşuyor. Bunlar Said-i Nursi hareketi deyince şunu zannediyorlar, bir adam çıkmış, arkasına binlerce kişiyi takmış, belirgin bir aktivasyonla bütün alanları titrete titrete hareketlerini ortaya koymuşlar. Hayır, sokağın, taşranın silik, tarihselleşmeleri önemsiz basit vatandaşları ile Risale-i Nur bir kuruma dönüşüyor. İlk dönem öğrencilerine bakın, halkın içerisinden normal taşraları vatandaşlar. Aslında bu imkansızlık bir imkana dönüşüyor, Ankara sekülerleri farkına varmadan büyük bir hata yapıyorlar. İstemeyerek Risale-i Nur toplumsal bir harekete dönüşmesine zemin hazırlıyorlar. Eğer onu Ankara’da tutsalardı yanına kimse yanaşamayacaktı, kendisi de bunu Allah’ın bir rahmeti olarak görüyor zaten. Çünkü etrafında toplanan insan kitlesi, sekülerizmin, pozitivizmin bütün iticiliğini, bunların başlarına ilerde neler getireceğini gören, bunu sezen, hayatları gelenek ve din üzerine kurulu gariban Anadolu insanı. Bu insana pozitivist ve modern direktiflerle yeni bir dünya kuramazsınız. Otomatikman bu baskı insana farkında olmadan Said-i Nursi’ye insan kaynağı sağlıyorlar.</div>
<div style="background-color: white; color: #474747; font-family: Georgia, sans-serif; font-size: 14px; line-height: 24px; margin-bottom: 16px; padding: 0px;">
<i style="margin: 0px; padding: 0px;">- Said-i Nursi’ye bir alim olarak, gerek kişiliği ve gerekse Geleneğe bakışı noktasındaki metodu ile benzeşen başkaları var mı sence?</i></div>
<div style="background-color: white; color: #474747; font-family: Georgia, sans-serif; font-size: 14px; line-height: 24px; margin-bottom: 16px; padding: 0px;">
Şöyle söyleyelim, Said-i Nursi ve eseri ve hareketi nevi şahsına münhasır özelliklere sahip başlı başına bir hareket. Lakin İslam geleneği, Said-i Nursi’nin beslendiği gelenek İslam geleneği ve eğer Modern zamanlarda bir karşılığını ararsak İmam Humeyni ve hareketini örnek gösterebiliriz. Üçüncü bir kişi, grup, eser ya da hareket var mıdır, muhakkak var lakin ikisi kadar insanlık açısından etkili asla olamadılar.</div>
<div style="background-color: white; color: #474747; font-family: Georgia, sans-serif; font-size: 14px; line-height: 24px; margin-bottom: 16px; padding: 0px;">
<i style="margin: 0px; padding: 0px;">- İhvan hareketi’ni nasıl görüyorsun?</i></div>
<div style="background-color: white; color: #474747; font-family: Georgia, sans-serif; font-size: 14px; line-height: 24px; margin-bottom: 16px; padding: 0px;">
İhvan hareketi başlı başına bir konu lakin İslam geleneğinden beslenmiş bir hareket değildir, İhvan modern bir harekettir. Devam edecek olursak gerek Said-i Nursi, Gerek Humeyni söylemlerinde Mehdi’ye vurgu yapıyorlar ve onun inkılabına hizmet gayesini ifade ediyorlar. İkisi de gayrı politik tutumlar içerisindeler, dertleri kafir ve müşrik olarak gördükleri, dindışı gördükleri siyasal donelere karşı İslami, tanrısal bir tavır ortaya koymak. Biz dışarıdan baktığımız için bunları politik tavır olarak algılıyoruz ama bunlar politikten ziyade dini tavırlar. Her dini tavır aynı zamanda bir politik tavırdır diyen Siyaset felsefesi düşüncelerinin algıları yanlıştır diyemeyiz, ama bu tavırlar bir Müslüman için salt dini tavırlardır. Sonrasında politikaya dönüşmesi ayrı bir mevzu! Dert küfre karşı İslami tavır… İkisi de şiddet metodu kullanmayan, ikna metodu kullanan hareketler, ikisi de geleneğin şiarlarını gündeliklerinden tutun, ideolojilerine kadar dinle şekillendirmiş alimlerin merkezinde olduğu, Modern eğitim almamış, bu eğitimlere bir yönünden bulaşmamış adamlar. İki harekette toplum teveccühü kazanan ve sınırlar dışına taşan hareketler. İki hareket de Modern Batı’nın geleneğinden tamamıyla sıyırmak istedikleri iki ülkenin, iki totaliter rejimi karşısına alarak geleneği yeniden yeşertmiş hareketler. Batılıların tepeden tırnağa Modernleştirmek istedikleri toplumların içinden böyle hareketlerin çıkması bir nebze “Allah’ın Planı”nın bütün planlardan üstün olduğunun bir tecellisi. Yok etmek istedikleri dinamikler Risale-i Nur ile başlı başına bir İslami bir toplumsal harekete, İran devrimi ise başlı başına bir İslami siyasal harekete dönüştü.</div>
<div style="background-color: white; color: #474747; font-family: Georgia, sans-serif; font-size: 14px; line-height: 24px; margin-bottom: 16px; padding: 0px;">
<i style="margin: 0px; padding: 0px;">- Peki ama İran devrimi Siyasal diyorsunuz, iki hareket burada çelişmiyor mu?</i></div>
<div style="background-color: white; color: #474747; font-family: Georgia, sans-serif; font-size: 14px; line-height: 24px; margin-bottom: 16px; padding: 0px;">
Bu İran ile Türkiye’deki yapıların farklılığından kaynaklanıyor. İran’da din adamları bir sınıftı, bir kitleydi, Türkiye’de ise böyle bir kitle yoktu. İran’da karşıya alınan bir Monarşiydi, Türkiye’de ise parlamenter bir devlet. İran’da devletin kutsanmadığı bir Şii gelenek vardı ve bu Mollaları Monarşiye tercihin başlıca sebebi oluyordu. Türkiye’de ise devletin kutsandığı -Sünni dememiz çok doğru olmaz ama Sünni-Türk diyerek bir sentezle daha az tartışılır bir söylem üretelim- bir birikim vardı ve insan yığınları Dini karşısına almış devleti de kutsallık barındıran bir fenomen olarak algılıyordu. Dolayısı ile Türkiye’deki hareketin bir halk hareketine, İran’daki hareketin ise bir politik harekete dönmesi normaldi. Burada bir çelişkiden ziyade yapısal bir uyum var. Sonuçta gelenek farklı toplumlarda farklı sonuçlar doğurabiliyor, bu geleneğin gücünün bir göstergesi. Yani doğru kullanıldığında her türlü harcı karmaya muktedir bir beton makinesi gibi…</div>
<div style="background-color: white; color: #474747; font-family: Georgia, sans-serif; font-size: 14px; line-height: 24px; margin-bottom: 16px; padding: 0px;">
<i style="margin: 0px; padding: 0px;">- Bahsi geçen bu hareketler İslam dünyasına Model olabilecek hareketler mi? Şahsen ben bu hareketlerin İslam dünyasına model olabileceğine inanmıyorum</i>.</div>
<div style="background-color: white; color: #474747; font-family: Georgia, sans-serif; font-size: 14px; line-height: 24px; margin-bottom: 16px; padding: 0px;">
Bakın zaten hiç bir İslam alimi ve Said-i Nursi de benim modelim demez, zaten onlar ortaya bir model koymazlar. Sadece din karşıtlığına, dine meydan okuyan bütün din dışı saldırı ve yaptırımlara karşı nasıl bir tavır alacağınızı gösterirler. Zaten bu tavırların yüzyıllar sonucundaki birikimidir gelenek… Şimdi siz Humeyni’nin modelini Senegal’de uygulayabilir misiniz? Ama Humeyni’nin söylemiyle ya da Said-i Nursi’nin söylemiyle Senegal’de Modernizme karşı durabilirsiniz.</div>
<div style="background-color: white; color: #474747; font-family: Georgia, sans-serif; font-size: 14px; line-height: 24px; margin-bottom: 16px; padding: 0px;">
<i style="margin: 0px; padding: 0px;">- Burada mesele söylemde düğümleniyor…</i></div>
<div style="background-color: white; color: #474747; font-family: Georgia, sans-serif; font-size: 14px; line-height: 24px; margin-bottom: 16px; padding: 0px;">
Bakın söyleminde şöyle bir farkı var. Söylem kurumsala dönüşebilecek mi ya da dünyada dönüşmüş mü?</div>
<div style="background-color: white; color: #474747; font-family: Georgia, sans-serif; font-size: 14px; line-height: 24px; margin-bottom: 16px; padding: 0px;">
<i style="margin: 0px; padding: 0px;">- Kurumsallık bazen kendi hiyerarşisini ve yabancılaşmasını üreten bir olumsuzluğu da içerebiliyor ama.</i></div>
<div style="background-color: white; color: #474747; font-family: Georgia, sans-serif; font-size: 14px; line-height: 24px; margin-bottom: 16px; padding: 0px;">
Kurumsal olmadan bunu siz nasıl işler hale getireceksiniz? Kurumsal derken devletten bahsetmiyorum, Risale-i Nur ya da İran Devrimi bir kurum. Çünkü kurum işlerlik kazandıran bir mekanizmadır. Risale-i Nur bir kurum değil de bir eser olarak kalsaydı yine biz onu okuyacaktık, yine ondan istifade edecektik. Ama topluluk inşa edebilecek miydi, insan inşa edebilen ve bu inşayı akıtacak alanı düzenleyebilecek miydi? Bir iletişim ve bu iletişimin dilini üretebilecek miydi? Tarihe akabilecek miydi, tartışılacak mıydı?</div>
<div style="background-color: white; color: #474747; font-family: Georgia, sans-serif; font-size: 14px; line-height: 24px; margin-bottom: 16px; padding: 0px;">
<i style="margin: 0px; padding: 0px;">– Gelenek gelenek diyoruz. Ben de modernizme sonuna kadar eleştirel kalmamız gerektiğini düşünüyorum. Ona karşı elbette bir şey savunmamız ve geliştirmemiz gerektiğine inanıyorum. Bu durumda elimizdeki dayanak ne? Elbette ki gelenek. Ama bir yandan da modernist tarihin kavramları bunlar; modernite de gelenek de. Gelenek lafına bugün verdiğimiz anlamı modernite veriyor aslında. Ondan öncesinde bizim bugün kastettiğimiz gibi kullanılan bir kavram değil. Asr-ı Saadet’i işaret eden bir şey. Bu gelenek denen kocaman şey, homojen değil ve bir sürü beter ve uydurma şey de var içinde. Bunları nasıl ayırıyorsun? </i></div>
<div style="background-color: white; color: #474747; font-family: Georgia, sans-serif; font-size: 14px; line-height: 24px; margin-bottom: 16px; padding: 0px;">
Her devlet makro kurumdur ve eline geçen her ideolojiyi manipüle eder. Bu bir nevi devlet olmanın doğası, doktrinel bir sonuç. Merkeze kurulmuş aristokratik bir sınıfın, sultasını, hazinesini, ideolojisini korumak zorunda olduğu devasa bir yapıdan bahsediyoruz. Bu tip bir kurum varlığını elbette elindeki ideolojik doneleri hakikat dışı, maslahat mefhumu üzerinden algılayıp algılatacaktır. Emeviler ve Abbasiler, sonrasında bütün devletler bu manipülasyona, çarpıtmaya, maslahat merkezliliğe katkıda bulundular. Geleneğin nasıl bir birikimi oluştuysa, Anti-Geleneğin de bir birikimi oluştu ve çoğu zaman bu Anti-Gelenek, Geleneğin bizatihi kendisi olarak algılanıp yaşatılıyor. Bizim gelenekten kastettiğimiz şey her türlü makro kurumun manipülasyon ve yönlendirme, şekillendirme çabasına rağmen İslam’ın Kitap, Peygamber, Ehli Beyt ve Hikmet muvazenesindeki bütün hakikatini elinden geldiğince korumuş, yaşatmış, insana ulaşabilir hale getirmiş hizmetten ve onun altyapısındaki birikimden bahsediyoruz. Unutmayalım ki bu dinin yürütücü mekanizması olan kişilerin birçoğu devlet totalitarizmine rağmen İslami söylemi, eylemi ve eserini ayakta tutmuştur. Bu İslam geleneğini Modernite ve Anti-Geleneğe karşı harika, muhteşem, muktedir ve işler hale getiren temel öğelerdendir. Bizim bugün tasavvuf, tekke, zaviye, vakıf dediğimiz kültürün, ahilik dediğimiz kültürün devletin manipülasyonlarına karşı bir şekilde ayakta durmasının sebebi, İslam’ın dikeyde ve yatayda kendisini nasıl farklı düzlem ve katmanlar arasında var edebileceğinin bir kanıtı. Elbette ki devlet mekanizması ile arasına mesafe koymuş bir çok insan, bir çok Alim ve Sufi, dinin emrettiği aksiyonerliği bizatihi dini bir tepki olarak ortaya koymuş, bu şekilde dini işler kılmışlardı. Bizler geleneği işler kılalım derken bu yüzden Tasavvufu yeniden konuşuyoruz, Alimleri ve eserlerini, zaviyeleri, vakıfları, ahileri vesaire konuşuyoruz. Emevi kültürünü yaşatalım, Selçuklu, Osmanlı kültürünü yaşatalım demiyoruz, çünkü onlar otantik birer kültür olarak kaldılar ama gelenek kendisini bir şekilde var kıldı. Said-i Nursi’nin yaptığı da devlet mekanizmasına rağmen, hatta onunla iletişim kurmayarak geleneği rücu ettirebilmesiydi. Bizleri Sağcılıktan, Muhafazakârlıktan ayıran bu, onların Anti-Geleneğine karşı biz Geleneği, İslam ve onun kurumsalını yaşatabilen geleneği savunuyoruz. Onlar kitaplarında söylemlerinde sürekli Hükümdarlara, Hanedana, Devlete vurgu yaparlar. Devletten bağımsız bir kurumsalın nasıl olabileceğini algılayamazlar ve onlar için dine hizmet eden de Alimden ziyade hükümdardır. Oysa bizim “şanlı” saydığımız insanların çoğu Hükümdara karşı kendini var kılmış kişi ve kurumlar. Dolayısı ile biz Sağcı bir tutumla geleneğin meşruiyet alanını “Siyasal alana” endeksleyemeyiz.</div>
<div style="background-color: white; color: #474747; font-family: Georgia, sans-serif; font-size: 14px; line-height: 24px; margin-bottom: 16px; padding: 0px;">
<i style="margin: 0px; padding: 0px;">- Eyvallah, teşekkür ederiz.</i></div>
<div style="background-color: white; color: #474747; font-family: Georgia, sans-serif; font-size: 14px; line-height: 24px; margin-bottom: 16px; padding: 0px;">
- Dinlediğiniz için ben teşekkür ederim…</div>
<div style="background-color: white; color: #474747; font-family: Georgia, sans-serif; font-size: 14px; line-height: 24px; margin-bottom: 16px; padding: 0px;">
ozkansahin97@gmail.com</div>
<div style="background-color: white; color: #474747; font-family: Georgia, sans-serif; font-size: 14px; line-height: 24px; margin-bottom: 16px; padding: 0px;">
@sokakfilozofu</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
Sokak Filozofuhttp://www.blogger.com/profile/10293554006563945258noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-28455781.post-15819861970153245152013-09-25T02:04:00.000-07:002013-09-25T02:04:25.220-07:00ÇARE<div style="background-color: white; color: #333333; font-family: 'Helvetica Neue', Helvetica, Arial, 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 17px; white-space: pre-wrap;">
<br /></div>
<div style="background-color: white; color: #333333; font-family: 'Helvetica Neue', Helvetica, Arial, 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 17px; white-space: pre-wrap;">
<br /></div>
<div style="background-color: white; color: #333333; font-family: 'Helvetica Neue', Helvetica, Arial, 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 17px; white-space: pre-wrap;">
<br /></div>
<div style="background-color: white; color: #333333; font-family: 'Helvetica Neue', Helvetica, Arial, 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 17px; white-space: pre-wrap;">
<br /></div>
<div style="background-color: white; color: #333333; font-family: 'Helvetica Neue', Helvetica, Arial, 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 17px; white-space: pre-wrap;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgzfoqQwX0RKEyeHwvRYMJyaHNO3KxayWKQ-CWGMM2gvKEBikIWudtJAcOvIxvdMTSZhX3TTZyGjP0GtctCZ5RFlBBEJdr_ijp5OPOQSwEbibv-F496nii56cvKquMZSM21zhNDCA/s1600/264272_465031516870678_65729495_n.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" height="400" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgzfoqQwX0RKEyeHwvRYMJyaHNO3KxayWKQ-CWGMM2gvKEBikIWudtJAcOvIxvdMTSZhX3TTZyGjP0GtctCZ5RFlBBEJdr_ijp5OPOQSwEbibv-F496nii56cvKquMZSM21zhNDCA/s400/264272_465031516870678_65729495_n.jpg" width="326" /></a></div>
<div style="background-color: white; color: #333333; font-family: 'Helvetica Neue', Helvetica, Arial, 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 17px; white-space: pre-wrap;">
<br /></div>
<div style="background-color: white; color: #333333; font-family: 'Helvetica Neue', Helvetica, Arial, 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 17px; white-space: pre-wrap;">
<br /></div>
<div style="background-color: white; color: #333333; font-family: 'Helvetica Neue', Helvetica, Arial, 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 17px; white-space: pre-wrap;">
<br /></div>
<div style="background-color: white; color: #333333; font-family: 'Helvetica Neue', Helvetica, Arial, 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 17px; white-space: pre-wrap;">
<br /></div>
<div style="background-color: white; color: #333333; font-family: 'Helvetica Neue', Helvetica, Arial, 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 17px; white-space: pre-wrap;">
ÇARE</div>
<div style="background-color: white; color: #333333; font-family: 'Helvetica Neue', Helvetica, Arial, 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 17px; white-space: pre-wrap;">
<br /></div>
<div style="background-color: white; color: #333333; font-family: 'Helvetica Neue', Helvetica, Arial, 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 17px; white-space: pre-wrap;">
<br /></div>
<div style="background-color: white; color: #333333; font-family: 'Helvetica Neue', Helvetica, Arial, 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 17px; white-space: pre-wrap;">
Çay içemiyorum artık, yasak!
Başıboş masaların hepsine düşmanım artık
Defterlerim kayıp
Tarihin bütün kanlarındaki nemi kaptım
Her yer alev alev deniz be en güzelim,
Her ada bir kıyametin dikenli noktacığı
Nuh oldum, Ve hep dışlandım
Timsahların tütünkolik olduğu bu bordo köyde
Sana Çaresizliklerimden bir gemi yaptım...</div>
<div style="background-color: white; color: #333333; font-family: 'Helvetica Neue', Helvetica, Arial, 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 17px; margin-top: 10px; white-space: pre-wrap;">
Bu dalgalar Lanetidir sinsi sessizliklerin
Kimbilir hangi Mezardan aşırık bu kemikten direkler
Seyir defterleri karman çorman yıldıznameler
Bilirsin sen
Her aydınlık ilk adımı mavi fırtınaların
Yılmadım, yüreğime taaruzdayken elmas kıymıklar
Gemimin yelkenine elif elif adını yazdım...</div>
<div style="background-color: white; color: #333333; font-family: 'Helvetica Neue', Helvetica, Arial, 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 17px; margin-top: 10px; white-space: pre-wrap;">
Benliğim
Alt tarafı aksak ayak bir yetim
Bu enginlerin hışmına nasıl dayansın gemim
Heybemde sadeliğim ve de bir avuç buğday
Gayyalara bir sefer intihar sayılsa da
Ben bütün benliğimi senin çarene sattım</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
Sokak Filozofuhttp://www.blogger.com/profile/10293554006563945258noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-28455781.post-21494692184807968752013-09-25T01:46:00.002-07:002013-09-25T01:46:30.589-07:00BEDEN<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgWKS6BOIqgO8iTU_9UBTN5rHscJbY-r6r03pgktFt43m_uFS21P75A9Iz-gmw6thUM4C2Z7mmGUJ7wUwlBHCRLAiKHDkqOoToVd61XXnp3zEs7GqU3lSy_HVaShGGp6743PljXow/s1600/beden.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="400" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgWKS6BOIqgO8iTU_9UBTN5rHscJbY-r6r03pgktFt43m_uFS21P75A9Iz-gmw6thUM4C2Z7mmGUJ7wUwlBHCRLAiKHDkqOoToVd61XXnp3zEs7GqU3lSy_HVaShGGp6743PljXow/s400/beden.jpg" width="266" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<span style="background-color: white; color: #37404e; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 18px; text-align: left;"><br /></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<span style="background-color: white; color: #37404e; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 18px; text-align: left;"><br /></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<span style="background-color: white; color: #37404e; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 18px; text-align: left;">Kimi insanlar </span><br style="background-color: white; color: #37404e; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 18px; text-align: left;" /><span style="background-color: white; color: #37404e; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 18px; text-align: left;">Ki</span><br style="background-color: white; color: #37404e; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 18px; text-align: left;" /><span style="background-color: white; color: #37404e; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 18px; text-align: left;">Sözleri bakışları kavrayışları</span><br style="background-color: white; color: #37404e; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 18px; text-align: left;" /><span style="background-color: white; color: #37404e; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 18px; text-align: left;">Onlar adeta ışıktan bir dev</span><br style="background-color: white; color: #37404e; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 18px; text-align: left;" /><span style="background-color: white; color: #37404e; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 18px; text-align: left;">Kimi insanlar </span><br style="background-color: white; color: #37404e; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 18px; text-align: left;" /><span style="background-color: white; color: #37404e; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 18px; text-align: left;">Ki </span><br style="background-color: white; color: #37404e; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 18px; text-align: left;" /><span style="background-color: white; color: #37404e; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 18px; text-align: left;">Kıl ten ve kirli soluklar</span><br style="background-color: white; color: #37404e; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 18px; text-align: left;" /><span style="background-color: white; color: #37404e; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 18px; text-align: left;">Ve onlar ve onlar</span><br style="background-color: white; color: #37404e; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 18px; text-align: left;" /><span style="background-color: white; color: #37404e; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 18px; text-align: left;">Ve sadece bedenler…</span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<br />Sokak Filozofuhttp://www.blogger.com/profile/10293554006563945258noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-28455781.post-66129021129954056272013-07-27T04:36:00.004-07:002013-07-27T04:39:43.917-07:00YURTDIŞINDA ÖDÜL ALAN TÜRK SANATÇILAR ÜZERİNE YAPILAN SÖYLEŞİ<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<span style="font-size: 19px; line-height: 21px; text-align: start;">YURTDIŞINDA ÖDÜL ALAN TÜRK SANATÇILAR ÜZERİNE YAPILAN SÖYLEŞİ</span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<span style="font-size: 19px; line-height: 21px; text-align: start;"><br /></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<span style="font-size: 19px; line-height: 21px; text-align: start;"><br /></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<span style="font-size: 19px; line-height: 21px; text-align: start;"><br /></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<span style="font-size: 19px; line-height: 21px; text-align: start;">Hüseyin Arslan'ın Özkan Şahin ile söyleşisi</span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEidn-j0fAX__a8WkQq7pgFD539-UyuQ1FgbijLpp-9sdupF895qYX5kV98VmWNtYWk11zJvwAa1Ai_IqzpKasSGHG0e3E-SfXunm8QcxStAJi8gh2yUvMyqyRcg30JkkVE5h-nkaQ/s1600/bayku%C5%9F.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEidn-j0fAX__a8WkQq7pgFD539-UyuQ1FgbijLpp-9sdupF895qYX5kV98VmWNtYWk11zJvwAa1Ai_IqzpKasSGHG0e3E-SfXunm8QcxStAJi8gh2yUvMyqyRcg30JkkVE5h-nkaQ/s640/bayku%C5%9F.jpg" width="274" /></a></div>
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 14.0pt; line-height: 115%;">-Çeşitli
sanatçılarınız Batılı ülkelerde çok ciddi ödüller aldılar ve bu yazarların ve
ödüllerin sayılarının artacağı da bir malum. Peki bu sanatçıları ve eserlerini
Batı gözünde seçkin kılan nedir? <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoListParagraphCxSpFirst" style="mso-list: l0 level1 lfo1; text-align: justify; text-indent: -18.0pt;">
<!--[if !supportLists]--><span style="font-size: 14.0pt; line-height: 115%; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-hansi-font-family: Calibri;">-<span style="font-size: 7pt; line-height: normal;">
</span></span><!--[endif]--><span style="font-size: 14.0pt; line-height: 115%;">Öncelikle
şunu söyleyeyim bu sanatçılar hakkında Türkiye’de yapılan olumsuz eleştirilerin
birçoğu Türkiye’de eleştirmenliğin nasıl çetrefilli bir basmakalıpçılık ve
nasıl garip bir sanatsal duvar olduğunu gösteriyor. Siyonistlerin Filistin
sınırına ördürdükleri duvardan bile daha yüksek ve kalın bir duvar. Eleştirmen
dediğimiz bu adamlara şiirlerimizi, öykülerimizi, belgesellerimizi, kısa
filmlerimizi gönderiyor, birçoğu yayıncılık bünyesinde çalışan bu insanların
insafında eserlerimizi insanlara ulaştırmaya çalışıyoruz. Türkiye’de nitelikli
sanatçının maalesef nasıl bir bela ile karşı karşıya olduğunu bilelim, bu bir
kadersizlik. Orhan Pamuk, Elif Şafak veya Nuri Bilge gibi adamların bu eleştirmenlere
cevap vermeye tenezzül etmemeleri belki de giriştikleri tek asil tavır.
Konuşmamıza neden böyle başladık bilmiyorum ama her şeyden önce Türk
eleştirmeni adam olmalı, değerlendirmesine politikasını, dini kavrayışlarını,
felsefesini, idealini elbette katacaktır, görüş zaten bunların etrafında ruh
bulur ama duygusunu katmamalı, bir esere yaklaşmak Nevizade’de şarap şişelerine
yaklaşmaya benzemez veya ne bileyim bir eser bir heves değildir. Yazarların,
yönetmenlerin eleştirmenlerden fersah fersah daha çalışkan ve duygusuz olduklarını
görüyoruz. Sanatçılar eleştirmenlerden çekinmesi gerekirken, eleştirmenler
hangi eksikliğimizi yazar ve esere çatarak tatmin edebiliriz havasındalar. Bunu
neden böylesi yarı hınçlı bir tavırla söylüyorum siz sormadan açıklayayım. Yurt
dışında ödül alan yazar ve eserlerin o kadar çok konuşulacak şeyi var ki?
Eserlerinin tarihsel niteliği, toplumla ilişkileri, sunumları, kişilikleri,
dilleri, Batı ile hangi ilişkimizi koordine ettikleri, bu çıkarsınımlardan
varacağımız nokta ise ülke ve toplumun tarihsel hali ve dahası… Birisi bir
roman yazıyor, romandan çok yazarın etnik kökeni konuşuyor, birisi bir film
çekiyor, filmden çok o filmden yapımcıların kaç para kazanılacağı tartışılıyor.
Bunu bizim gibiler değil, kelli felli adamlar yapıyor, koca koca köşeler
kapmış, tuğlamsı kitaplar yazmış adamlar. Sizin sorduğunuz şu soruyu herhangi
birine iletebilecek bir eleştirmene rastladınız mı? Her zaman diyorum, bizim
geleneğimizde aslında kişi ve konu her zaman ikinci plandadır, birincil olan
usuldür, konuya yaklaşım konudan bile daha önemlidir lakin bizler maymunların
hayvanat bahçesi yönettiği bir heyulanın çocuklarıyız, fazla yakınmamamız
gerek. Biz konumuza dönelim. Soru neydi, özür dilerim.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoListParagraphCxSpMiddle" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoListParagraphCxSpMiddle" style="mso-list: l0 level1 lfo1; text-indent: -18.0pt;">
<!--[if !supportLists]--><span style="font-size: 14.0pt; line-height: 115%; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-hansi-font-family: Calibri;">-<span style="font-size: 7pt; line-height: normal;">
</span></span><!--[endif]--><span style="font-size: 14.0pt; line-height: 115%;">Peki
bu sanatçıları ve eserlerini Batı gözünde seçkin kılan nedir? <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoListParagraphCxSpMiddle">
<br /></div>
<div class="MsoListParagraphCxSpMiddle" style="mso-list: l0 level1 lfo1; text-align: justify; text-indent: -18.0pt;">
<!--[if !supportLists]--><span style="font-size: 14.0pt; line-height: 115%; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-hansi-font-family: Calibri;">-<span style="font-size: 7pt; line-height: normal;">
</span></span><!--[endif]--><span style="font-size: 14.0pt; line-height: 115%;">Şöyle
bir anımı anlatarak başlayayım! Tahran’dayım, bir gece bir kafede oturuyorum,
yaşıtım birkaç tane insanla tanıştım, kalabalık bir grup. Dakikalarca sohbet
ettik, konuştuk, yedik içtik, sonunda içlerinden birisi bana dedi ki, bir film
çektik, yaklaşık bir ay sonra vizyonlara girecek ve çok umutluyuz, izlemek
ister misin? Elbette dedim, Filmi bir USB diskin içine kopyalayıp bana verdi.
Gece ayrıldık, otele gittiğimde filmi izlemeye başladım. Muhteşem bir konu, her
dakikası sorgu, Dostoyevski romanı gibi, sürükleyici, akıcı. Lakin filmde bir
yanlışlık vardı, o da filmdeki kimse İranlıya benzemiyordu. Tipleri,
konuşmaları, kaygıları, telaşları… İranlıları ben çok iyi tanıyorum, Tahran’ı
da… İranlılar esmer, geniş, geveze, gelenekçi, yüzlerinde garip bir huşu
bulunan insanlardır. Tahran’sa kapalı, renkli, her köşesinde devrime dair bir
done bulabileceğiniz ve nüfusun büyük çoğunluğunun bahsettiğim insanlardan
oluştuğu resmen bir ülkedir. En başta filmdeki kimse İranlıya benzemiyordu,
şehir Tahran’a benzemiyordu, kaygılar da İranlı kaygılarına. A Seperation’dan
bahsediyorum. Filme adını veren sebep çiftin İran’dan ayrılma konusunda
yaşadıkları polemikti ve bu yüzden <b>bir
ayrılık</b> doğuyordu. İranlıların aile yapısı bize çok benzer tek bir sebepten
dolayı bir karı koca ayrılmaz, ayrılamaz. Film böyle bir Batı yücelişi ile
başlıyor, İran’la hiçbir alakası olmayan bir film. Bu film gitti Oscar aldı.
Asla bizim eleştirmenlerin dediği gibi “yok efendim bu film İran’ı kötülüyor,
bu yüzden gitti ödül aldı” diyemem. Öyle olsa kötüleme konusunda bir adaylık
dalı olsa bütün ödülleri alacak olan filmler var. Lakin şunu diyelim, bu filmi
çeken objektif İranlı bir objektif değil, bir Batılının objektifi, bir
Modernleşmişin objektifi. Mesela film ben gibi bir doğulunun yabancı olduğu bir
İran ailesini yazmış, filmdeki Tahran ben gibi bir doğulunun tamamıyla yabancı
olduğu bir Tahran. Ben o tavırları çok az İranlı’da gördüm. Yani o film
batılıların gözünde Doğu içinde bir yerde Modern bir formu sunduğu, İran gibi
bir ülkede Modernizme imkan tanıdığı için mükemmel. Tek sebep bu değil, ama ana
sebep bu. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoListParagraphCxSpMiddle" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoListParagraphCxSpMiddle" style="mso-list: l0 level1 lfo1; text-align: justify; text-indent: -18.0pt;">
<!--[if !supportLists]--><span style="font-size: 14.0pt; line-height: 115%; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-hansi-font-family: Calibri;">-<span style="font-size: 7pt; line-height: normal;">
</span></span><!--[endif]--><span style="font-size: 14.0pt; line-height: 115%;">Yani
Nuri Bilge’nin, Orhan Pamuk’un ya da Elif Şafak’ın eserlerinin ilgi görmesinin
sebebi de mi aynı?<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoListParagraphCxSpMiddle">
<br /></div>
<div class="MsoListParagraphCxSpMiddle">
<span style="font-size: 14.0pt; line-height: 115%;"><br /></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhboROqZ7tVkjF01qY8yGUGLf8smMlbuMnA4fC7NX42j_xkw2l9w-aFug0XspItgeocBSbhO_aAFjrIUUjV5id5wBbUAsFZJDDQK552hUDniqoPumgGH5-5iyhBQ1Bm1rJin1nQmg/s1600/ok%25C3%25A7u.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="400" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhboROqZ7tVkjF01qY8yGUGLf8smMlbuMnA4fC7NX42j_xkw2l9w-aFug0XspItgeocBSbhO_aAFjrIUUjV5id5wBbUAsFZJDDQK552hUDniqoPumgGH5-5iyhBQ1Bm1rJin1nQmg/s400/ok%25C3%25A7u.jpg" width="267" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="MsoListParagraphCxSpMiddle" style="mso-list: l0 level1 lfo1; text-align: justify; text-indent: -18.0pt;">
<!--[if !supportLists]--><span style="font-size: 14.0pt; line-height: 115%; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-hansi-font-family: Calibri;">-<span style="font-size: 7pt; line-height: normal;">
</span></span><!--[endif]--><span style="font-size: 14.0pt; line-height: 115%;">Öncelikle
şunu söyleyelim, bu kişilerin hiç biri tembel, beceriksiz, kötü iş çıkaran
insanlar değiller. Hepsinin eserleri çok nitelikli ve bir şekilde geleceğe
akacaklar ama bizim derdimiz onların eserlerinin sözlerinden ziyade
söylemlerinden, özlerinden bahsetmek. Bu insanlar Avrupalılar gözünde neden
gözde! Modernliğe nasıl bir imkan sağlıyorlar? Benim kendi listemde ilk onun
üst sıralarında Orhan Pamuk’un Sessiz Ev adlı romanı vardır. Aslında romanları
arasında en az tartışılan, popüleritesi az olan bir romandır lakin en çok
tartışılması gereken romanıdır. Çünkü roman Selahaddin Darvınoğlu gibi bir
karakteri barındırıyor. Osmanlı bakiyesi pozitivist bir aydını ki bu adam Orhan
Pamuk için Modern Osmanlı aydınının bir prototipi. Aynı tarihteki örnekleri gibi
öylesine cahil, öylesine duygusal, heyecanlı, ahmak ve çalışkan ki elini attığı
her şeyi mahvediyor. Hiçbir dirayeti olmayan bir zavallı! Yeni bir toplum, yeni
bir ahlak oluşturmak için didinen lakin hakikat ile hiçbir somut bağı olmadığı
için ahmaklıkların ve ahlaksızlıkların en bayağılarını gerçekleştiren bir
maymun. Darvınoğlu’nun eşi rolündeki ihtiyar kadın ise umutsuz ve bütün
yaşamını istemeden bu karakterin tarihine endekslemiş zavallı bir kadın.
Aslında Darvınoğulları cinslerinin mahvettiği çaresiz ama omurgalı halkı temsil
ediyor bu kadın. Tüm ömrü başına bir evlilik bağı ile bela olmuş bu adamın
pisliklerini temizlemek, onun bayağılıklarına katlanmakla geçiyor. Yaşamındaki
bütün acı kavşaklarının başrol oyuncusu Darvınoğlu. Torunlar ve torunlardan
birisini öldürecek ülkücü delikanlı ise, Darvınoğlu ve onun eşi arasındaki
çarpık ilişkinin sonucu olan gençler. Yani halkın Modernizmle kaynaşmış
görüngüleri. Bu romanı okuduğumda öylesine heyecanlanmıştım ki etrafımda
defalarca bu romanı tartıştım, arkadaşlarıma okuttum, romanın misyoneri
kesildim adeta. Bu nasıl bir tarih tasarımıydı ve bu adam koskoca bir tarihi
nasıl bu şekilde özetlemişti? O eser Orhan Pamuk’un yerli diyebileceğimiz bir
objektifle kendi tarihine baktığı son eseri diyebiliriz, sonrasında usulünü
“Kara Kitap” ile geliştirdi. Tam Batının görmek istediği bir anlatım formuna
erişti, olgunlaştı, en ciddi tartışma ve eserlerini de bundan sonra edindi
zaten. Aynı usul Elif Şafak’ta da Mahrem romanına kadar görünür. İki yazarında
bundan sonra yazdığı her metinde ciddi bir Modernizme imkan yaratma çabası
görürüz. Ne konular, ne kişiler, ne anlatım, ne söylem, ne ideoloji artık bir
yerli dimağın ötesine taşmıştır. Bu anlattığım dönemeçlerden sonra yazarlarımız
Türk yazarından ziyade Modern birer yazar haline gelmişlerdir. Mesela “Kar”
romanını ele alalım ki en önemli romanıdır Pamuk’un. Neden en önemlidir, ben bu
roman ile Nobel’i aldığına inanıyorum. Siz öyle bir Kars tahayyül edebiliyor
musunuz? Kars’a gidelim ve notlarımızı alalım, Pamuk’un anlattığı gibi bir
Kars’ı anlatmıyor olacağız. Sizce Kars’ta yaşayanlar Pamuk’un romanda diyaloga
girdikleri insanlar gibi midirler? Böyle bir Kars ve Karslılık yok. Bu roman Modernizmin
Türkiye tipi ülkelerdeki imkanlarının sadece büyük şehirlerde değil,
Türkiye’nin taşralarında da işler zeminlerinin olduğunu göstermiştir. Ve
romanın konusu İslamcılık! Bu romanla Pamuk İslamcılığın şifrelerini çözmüş ve
İslamcı bilinçaltının tüm verilerini öylesine ustaca çözümlemiştir ki?
Türkiye’deki tüm İslamcıları bir araya getirin bu anlatının başarısının yüzde
beşine ulaşamazlar.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoListParagraphCxSpMiddle" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoListParagraphCxSpMiddle" style="mso-list: l0 level1 lfo1; text-align: justify; text-indent: -18.0pt;">
<!--[if !supportLists]--><span style="font-size: 14.0pt; line-height: 115%; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-hansi-font-family: Calibri;">-<span style="font-size: 7pt; line-height: normal;">
</span></span><!--[endif]--><span style="font-size: 14.0pt; line-height: 115%;">Peki
ya Elif Şafak?<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoListParagraphCxSpMiddle">
<br /></div>
<div class="MsoListParagraphCxSpMiddle" style="mso-list: l0 level1 lfo1; text-align: justify; text-indent: -18.0pt;">
<!--[if !supportLists]--><span style="font-size: 14.0pt; line-height: 115%; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-hansi-font-family: Calibri;">-<span style="font-size: 7pt; line-height: normal;">
</span></span><!--[endif]--><span style="font-size: 14.0pt; line-height: 115%;">Elif
Şafak, Orhan Pamuk’un yaptığını biraz daha acemice yapıyor. En çok satan romanı
Aşk’ı ele alalım? Tamamıyla Batılıların havsalasına hitap eden bir Sufizm, bir
Mevlana ve Tasavvuf hikâyesi! En garip olanı Elif Şafak’ın romanda tasvire
yeltendiği aşk ile Sufilerin algıladığı aşkın başkalığı! Siz romandaki Mevlana
ya da Şemsin gerçekten yaşamış olabileceğine inanıyor musunuz? Aşk romanı
Türkiye’ye ait bazı ana doneleri Modernizme adapte etme görevi üstlendi.
Tasavvuf hakkında yazılan romanlara bakın? Romanların kahramanları hep batılı
ve Egzotik bir merakla bir mistisizm arayışına giriyorlar. İslam irfanının
kurumlarına mistik birer ayrıntı muamelesi yapıyorlar, Aşkı abideleştiren
adamlar batılı mistik meraklara çerez oluyor. Moğol ordusunun yapamadıklarını
Modernizme imkan tanıyan bu insanlar yapıyorlar.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoListParagraphCxSpMiddle">
<br /></div>
<div class="MsoListParagraphCxSpMiddle" style="mso-list: l0 level1 lfo1; text-align: justify; text-indent: -18.0pt;">
<!--[if !supportLists]--><span style="font-size: 14.0pt; line-height: 115%; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-hansi-font-family: Calibri;">-<span style="font-size: 7pt; line-height: normal;">
</span></span><!--[endif]--><span style="font-size: 14.0pt; line-height: 115%;">Ama
Batılılarında benzer romanları, çalışmaları var?<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoListParagraphCxSpMiddle">
<br /></div>
<div class="MsoListParagraphCxSpMiddle" style="mso-list: l0 level1 lfo1; text-align: justify; text-indent: -18.0pt;">
<!--[if !supportLists]--><span style="font-size: 14.0pt; line-height: 115%; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-hansi-font-family: Calibri;">-<span style="font-size: 7pt; line-height: normal;">
</span></span><!--[endif]--><span style="font-size: 14.0pt; line-height: 115%;">Anlamamız
gereken şu, onlar Batılı oldukları için böyle çalışmalar yapacaklar, başka tip
çalışmalar zaten yapamazlar. Garip olan İstanbullu, Konyalı, Ankaralı,
Çanakkaleli insanların böylesi usuller böyle bir çalışmaya girişmesi. Tüm
çabaları Avrupa ve Amerika’daki Modern yayıncılar, eleştirmenler, gazeteciler
benim romanımı, filmimi muhatap aldığında bana ne gibi bir aferin çekecek. Bu
insanlar Modernizm’in kompradoru ve tüm zekalarını, emeklerini, çabalarını bu
kompradorluk için harcıyorlar. Düşünün, o Modernlerle kaynaşma çabasında olan
Türkiyeli elitler İslam’ın tek ordusu olan Yeniçeri ocağını ve o peşinde
koştukları aşkın! ocağı olan Bektaşi tekkesini, tüm Melamileri yok ettiler.
Modernizm’in kazığını yiyen ilk insanlar bunlardı ve bu kazığı nasıl bir
fecaatle yediler hepimiz biliyoruz. Modernizm siyasal bazda tamamen
kanıksandığında ilk işlerinden biri o aşkın ocakları olan tekkeleri, dergahları
kapatmak oldu. Birçok sufi, ilk modernleşme hamlelerinden itibaren feci şekilde
yok edildi. Bakmayın bu konuda Japonlar ve biz dünyanın en karanlık tecrübesine
sahibiz. Biz İslam gibi korunaklı bir mağaraya sığındığımızdan direnebiliyoruz,
onların öyle bir mağarası olmadı. Modernizm öyle bir beladır ki sizi ya imha
eder, ya da bir alay konusu… Size ancak kendi meşru ölçülerinde kendinizi
tanımladığınıza varlık ve ifade imkanı verir. Orhan Pamuk ve Elif Şafak gibi
edebiyatçıların açmazı romantizmleri olacak. Özellikle Orhan Pamuk’u nostalji
tutkusu kötü derecede sarsacak. Elif Şafak ise şahsi çelişkilerini gereğinden
fazla edebiyat malzemesi yapma konusundaki direngenliği karizmasını eninde
sonunda sarsacaktır. Çok farklı bir eser yazması gerekiyor. Dışarıda tanınan
Türkler açısından en şanslısı Nuri Bilge Ceylan.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoListParagraphCxSpMiddle" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoListParagraphCxSpMiddle" style="mso-list: l0 level1 lfo1; text-align: justify; text-indent: -18.0pt;">
<!--[if !supportLists]--><span style="font-size: 14.0pt; line-height: 115%; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-hansi-font-family: Calibri;">-<span style="font-size: 7pt; line-height: normal;">
</span></span><!--[endif]--><span style="font-size: 14.0pt; line-height: 115%;">Neden?<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoListParagraphCxSpMiddle" style="mso-list: l0 level1 lfo1; text-align: justify; text-indent: -18.0pt;">
<span style="font-size: 14.0pt; line-height: 115%;"><br /></span></div>
<div class="MsoListParagraphCxSpMiddle" style="mso-list: l0 level1 lfo1; text-align: justify; text-indent: -18.0pt;">
<span style="font-size: 14.0pt; line-height: 115%;"><br /></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjs5ktIp13M_eRF4FP3OPXXAP_4FO6SOAYSojncNv2vmx5JVdJ3r9OUTqhtKRbdSSVNWTsvngRZ9MNTtKCYANh7qxlfWg57sYT0NwP0fFZ2R_DS9FHGWOlJp6mhFisfhb9q5vScIw/s1600/humeyni.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="400" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjs5ktIp13M_eRF4FP3OPXXAP_4FO6SOAYSojncNv2vmx5JVdJ3r9OUTqhtKRbdSSVNWTsvngRZ9MNTtKCYANh7qxlfWg57sYT0NwP0fFZ2R_DS9FHGWOlJp6mhFisfhb9q5vScIw/s400/humeyni.jpg" width="277" /></a></div>
<div class="MsoListParagraphCxSpMiddle">
<br /></div>
<div class="MsoListParagraphCxSpMiddle" style="mso-list: l0 level1 lfo1; text-align: justify; text-indent: -18.0pt;">
<!--[if !supportLists]--><span style="font-size: 14.0pt; line-height: 115%; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-hansi-font-family: Calibri;">-<span style="font-size: 7pt; line-height: normal;">
</span></span><!--[endif]--><span style="font-size: 14.0pt; line-height: 115%;">Nuri
Bilge Ceylan’da Uzak filmine kadar eserlerinde yerli görüngülere
rastlayabileceğimiz bir sanatçıydı. Uzak Filmi ile İstanbul gibi bir alanda
tamamen depresif, çatışmacı, çarpık bir postmodern ilişkiler yumağını
Batılılara sundu. Filmdeki İstanbul’a bakın, tanımakta zorlanırız; Paris’in,
Londra’nın o renksiz ve kimsesiz içedönükçülüğünü kopyalamıştır sanki yönetmen
Uzak filminde. Oysa İstanbul doğulu ve her daim şen şakrak ve karakterleri
batılılardan çok çok daha farklı olan bir heyuladır. Ben İstanbul’a kapalı
renkli gökkuşağı derim çünkü her zaman geleneğe meydan, ifade tanıyan bir imkan
sunar ve ne kadar uğraşsanız da tamamıyla modernleştiremezsiniz. Filmlerdeki
ilişkiler, sokaktaki evdeki ilişkilerimize benzemez. İklimler filminde
gelenekten zerre iz bulamayız çünkü karakterler de tamamıyla Türkiye’nin
modernleşmiş sınıfı, akademisyen ve sanatçılardır. Nuri Bilge bu filmde kendi çevresel
krizini Batılılara sunar ve sunumda çokta başarılı olur. Üç maymun filmi tam
bir kepazeliktir, bir ihanettir. Bu filmde Nuri Bilge Postmodern çatışmanın ve doğurduğu
insansı çarpıklığın Türk avamını –ki avamın gelenekle bir bağı mutlaka vardır- tamamıyla
kapsadığını, Türk avamının Modernizmle ilişkisinde koordinasyon kurmakta artık
sıkıntı çekmediğini tüm insanlığa gösterir. Bir zamanlar Anadolu filmi de Orhan
Pamuk’un Kar romanının muadilidir ve bu film Kırıkkale’deki bozkır insanlarının
bile artık postmodernizmi emebilecek bir olgunluğa eriştiğini gösterir. Mesela
yıllar önce Almanya’da yaşayan Türk yönetmen Fatih Akın’ın meşhur filmi “Duvara
Karşı” Avrupa’da Altın Ayı olmak üzere birçok ödülü alınca çok heyecanlandım.
Filmi büyük bir iştahla izledim ki üniversiteyi yeni bitirdiğim, modernite ve
imkanları üzerine okumalar yaptığım bir döneme denk geliyor. Bizim için
Almaya’da, Avrupa’da, yaşayan Türkler üzerlerinde çok fazla ciddi araştırma ve
edebiyat eserleri ile durulmasa da çok önemli bir konudur çünkü Türkiye’de
yaşayan hemen hemen herkesin bazı yakın akrabaları bu Türklerdir. Bu Türkler
açısından en büyük sorun Avrupalılaşma, bu Türklerin üzerine incelemeler yapan,
onların sosyal hareketlerini gözlemleyen Avrupalı bilim adamları ve
politikacılar için de en büyük sorun bu Türklerin entegrasyonudur. Avrupalı bir
Türk’ün Anadolu geleneği ile mutlaka bir bağı vardır, Avrupalılaşmaya karşı
bütün imkanlara set çekmiş bir aile yapısı, gelenekten uzaklaşmanın
oluşturacağı çarpıklıkların farkında olan çaresiz işçiler ve entegre olun diye
başlarının etini yiyen politikacılar ve medya mensupları. Fatih Akın bu cendere
içerisindeki insanların ahvalini basit bir pornocu Türk kızını başrole koyarak
ve istisna bile olması zor bir kurgu üzerinden usta bir yönetmenlikle Avrupa’ya
sundu. Avrupa’nın hayalindeki Avrupalılaşmış Türk insanı, Avrupa için ideal
Türk insanı prototipini ustaca anlattı. Ayrıca gelenekçi işçilerin çocuklarının
Avrupa modernliği için nasıl zeminler haline geldiğini muhteşem bir sanatsal
dille tüm dünyaya gösterdi. Almadık ödül bırakmadı, dünyanın sayılı
yönetmenleri arasına girdi. Türkiye’deki medya ise bir Türk! Yönetmenin
Avrupalılarca! Nasıl teveccühle anıldığını, ödüllere boğulduğunu öve öve
bitiremediler? Film sanatsal değeri çok yüksek olduğu için değil, Modernliğin
nasıl bir zeminde tecessüm edebileceğini gösterdiği için muhteşemdi!
Değindiğimiz gibi, başrol oyuncusunun seçimi de ayrı bir enstantaneydi. Hani
başta eleştirmenlere değindim ya, bize bu filmleri öve öve bitiremeyen ya da
filmlerin ardındaki sosyal bilimsel hakikati okuyamayan tipler, zaten
Modernizmin mekteplerinde, geleneğe dair hiçbir formu, algıyı, hakikati
bilmeden yaşamış tipler. Neye hizmet ettiklerini, neye sahip çıkıp
çıkmayacaklarına karar verememiş tipler. Ha bilenleri var mı, istikametleri
sabit onlarcası var. Onlar zaten amiyane tabirle şeytanın arka ayağı. Batılı
ödül dağıtıcılardan kat kat daha hain tipler.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoListParagraphCxSpMiddle" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoListParagraphCxSpMiddle" style="mso-list: l0 level1 lfo1; text-align: justify; text-indent: -18.0pt;">
<!--[if !supportLists]--><span style="font-size: 14.0pt; line-height: 115%; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-hansi-font-family: Calibri;">-<span style="font-size: 7pt; line-height: normal;">
</span></span><!--[endif]--><span style="font-size: 14.0pt; line-height: 115%;">Yani
bu insanlar bu eserleri kötü niyetlerle mi hazırlıyorlar?<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoListParagraphCxSpMiddle">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhemIlImX7Co0YuThm1v4-hS4uZuXlMmw1E7qTYLRkj_wrYIkKtMdjaCdFa2sJxqbDQs-BMhLhs4v2EO7bIiNBvEAtQite2APwq8f69AzWn6mFOQ8RYc-JEnRkZ2lItBXf_kbWi8w/s1600/elif.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="229" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhemIlImX7Co0YuThm1v4-hS4uZuXlMmw1E7qTYLRkj_wrYIkKtMdjaCdFa2sJxqbDQs-BMhLhs4v2EO7bIiNBvEAtQite2APwq8f69AzWn6mFOQ8RYc-JEnRkZ2lItBXf_kbWi8w/s320/elif.jpg" width="320" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="MsoListParagraphCxSpMiddle" style="mso-list: l0 level1 lfo1; text-align: justify; text-indent: -18.0pt;">
<!--[if !supportLists]--><span style="font-size: 14.0pt; line-height: 115%; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-hansi-font-family: Calibri;">-<span style="font-size: 7pt; line-height: normal;">
</span></span><!--[endif]--><span style="font-size: 14.0pt; line-height: 115%;">Hayır,
ne demek, bir kötü niyete sahip değiller ama kanıksadıkları gerçeği roman ve
film şeklinde açığa vuruyorlar. Bu insanların, yani Türk elitinin nasıl bir
dünya ve insan tasavvurunu öğrenmemiz için bu eserler en iyi kaynaklar. Batı ve
çelişkisi ile olan ilişkimizin aynaları. Batı 11 Eylül’den sonra Türklerden
modernliğe imkan yaratmalarını istemedi, daha doğrusu, Batı Türklerden hiçbir
zaman Modernlik üretmesini istemedi ama ürettiği Modernliğe Ortadoğu’da
hazırlanacak zeminlerin, imkanların Türkler tarafından üretilmesini istedi.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoListParagraphCxSpMiddle">
<br /></div>
<div class="MsoListParagraphCxSpMiddle" style="mso-list: l0 level1 lfo1; text-align: justify; text-indent: -18.0pt;">
<!--[if !supportLists]--><span style="font-size: 14.0pt; line-height: 115%; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-hansi-font-family: Calibri;">-<span style="font-size: 7pt; line-height: normal;">
</span></span><!--[endif]--><span style="font-size: 14.0pt; line-height: 115%;">Fakat
halk bu sanatçı ve eserlerine çok büyük bir ilgi gösteriyor.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoListParagraphCxSpMiddle">
<br /></div>
<div class="MsoListParagraphCxSpMiddle" style="mso-list: l0 level1 lfo1; text-align: justify; text-indent: -18.0pt;">
<!--[if !supportLists]--><span style="font-size: 14.0pt; line-height: 115%; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-hansi-font-family: Calibri;">-<span style="font-size: 7pt; line-height: normal;">
</span></span><!--[endif]--><span style="font-size: 14.0pt; line-height: 115%;">Bakın
bu bir kandırmaca! Halkın bu sanatçılara ilgi göstermesinin sebebi
avamlıklarını bastırmak, sanki girift bir kurgu ve güçlü bir dile sahip bu
eserlerden anlıyormuş görünerek kendilerini sınıfsal olarak başka bir konumda
hissetmek. Bu tip eserlerden anlayan insan sınıfı bellidir. Sonuçta bu kişiler
dünyanın en büyük dağıtımcıları ve yayıncıları ile çalışıyorlar ve eserlerinin
ticari değeri çok yüksek. Şüphesiz halk kitlelerinin karşılaşmaktan haz aldığı
unsurların da olduğu eserler ama unutulmasın ki sanatçılar bu tip eserleri en
başta batılı eleştirmenlerin beğenisi için yazar. Hem bakın biz bu eserler kalitesiz
ya da ilgi çekmeyecek eserler demedik, bizim derdimiz bu eserlerin
tasvirlerindeki ayrıntılara bakmak, şeytan yakalamaya çalışıyoruz.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoListParagraphCxSpMiddle">
<br /></div>
<div class="MsoListParagraphCxSpMiddle" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoListParagraphCxSpMiddle" style="mso-list: l0 level1 lfo1; text-align: justify; text-indent: -18.0pt;">
<!--[if !supportLists]--><span style="font-size: 14.0pt; line-height: 115%; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-hansi-font-family: Calibri;">-<span style="font-size: 7pt; line-height: normal;">
</span></span><!--[endif]--><span style="font-size: 14.0pt; line-height: 115%;">Bir
İran filminden bahsettik en başta, mesela Cafer Pehani ve Abbas Kiyarüstemi
örnekleri var. Bunlar da bahsettiğiniz örneklerin türevleri midir?<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoListParagraphCxSpMiddle">
<br /></div>
<div class="MsoListParagraphCxSpMiddle" style="mso-list: l0 level1 lfo1; text-align: justify; text-indent: -18.0pt;">
<!--[if !supportLists]--><span style="font-size: 14.0pt; line-height: 115%; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-hansi-font-family: Calibri;">-<span style="font-size: 7pt; line-height: normal;">
</span></span><!--[endif]--><span style="font-size: 14.0pt; line-height: 115%;">Hayır,
bu kişiler İran toplumundaki çarpıklıkları ve köşeye sıkışmış insanların
öykülerini anlatıyorlar. Bizdeki Zeki Demirkubuz veya Yılmaz Güney örneğindeki
gibi. Dert yerli, dil, söylem, kahramanlar, çarpıklık, çözümsüzlük veya çözüm
yerli. Onların eserleri ile az önce bahsini ettiğimiz kişilerin eserleri ve
usulleri çok farklı. Her aykırılık Modernizme imkan sağlama çabası olarak
algılanmamalıdır.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoListParagraphCxSpMiddle">
<br /></div>
<div class="MsoListParagraphCxSpMiddle" style="mso-list: l0 level1 lfo1; text-align: justify; text-indent: -18.0pt;">
<!--[if !supportLists]--><span style="font-size: 14.0pt; line-height: 115%; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-hansi-font-family: Calibri;">-<span style="font-size: 7pt; line-height: normal;">
</span></span><!--[endif]--><span style="font-size: 14.0pt; line-height: 115%;">Peki
son olarak, çözüm olarak ne öneriyorsunuz?<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoListParagraphCxSpMiddle">
<br /></div>
<div class="MsoListParagraphCxSpMiddle" style="mso-list: l0 level1 lfo1; text-align: justify; text-indent: -18.0pt;">
<!--[if !supportLists]--><span style="font-size: 14.0pt; line-height: 115%; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-hansi-font-family: Calibri;">-<span style="font-size: 7pt; line-height: normal;">
</span></span><!--[endif]--><span style="font-size: 14.0pt; line-height: 115%;">Şimdi
karşımızdaki bir sorun, Türkiye’de dediğim gibi tartışılmayan, tartışılamayan
bir sorun ve önümüzde popülerlik gibi bir bela ile çıkan bir sorun.
“Sanatçıların Modernizme İmkan yaratma sorunu?” Bu Türkiye’deki akıl mevzuna
dair en büyük sorunlardan biri ki belki de politik-tarihi sorunlar
yumağımızdaki karşılığı ve etkisi Kürt sorunu kadar büyük bir sorun. Ve somut
bir sorun değil, soyut bir sorun, bir düşünce ve anlam bunalımı sorunu. Dolayısıyla
yapmamız gereken tek şey Modernizme tanınan bu imkan ve eserleri eleştirmek, Modernizme
imkan tanımayan yeni eserler oluşturmak. Bu eserlere kutsal kitap muamelesi
yapan insan yığınlarına bir farkındalık oluşturmak, ne ile karşı karşıya
olduklarını anımsatmak.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoListParagraphCxSpMiddle">
<br /></div>
<div class="MsoListParagraphCxSpMiddle" style="mso-list: l0 level1 lfo1; text-align: justify; text-indent: -18.0pt;">
<!--[if !supportLists]--><span style="font-size: 14.0pt; line-height: 115%; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-hansi-font-family: Calibri;">-<span style="font-size: 7pt; line-height: normal;">
</span></span><!--[endif]--><span style="font-size: 14.0pt; line-height: 115%;">Peki
bu o kadar kolay mı?<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoListParagraphCxSpMiddle">
<br /></div>
<div class="MsoListParagraphCxSpMiddle" style="mso-list: l0 level1 lfo1; text-align: justify; text-indent: -18.0pt;">
<!--[if !supportLists]--><span style="font-size: 14.0pt; line-height: 115%; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-hansi-font-family: Calibri;">-<span style="font-size: 7pt; line-height: normal;">
</span></span><!--[endif]--><span style="font-size: 14.0pt; line-height: 115%;">Bu
bambaşka bir konuşmanın konusu lakin söylemem gereken tek şey, nicelikle
ilgilenecek durumda değiliz, etrafımızda bir yangın var ve bu yangından
kaçırmak zorunda olduğumuzu kaçırmak zorundayız. Bizim yegane görevimiz
farkındalık oluşturmak. Ne kadar başarılır onu Allah bilir!<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoListParagraphCxSpMiddle">
<br /></div>
<div class="MsoListParagraphCxSpMiddle" style="mso-list: l0 level1 lfo1; text-align: justify; text-indent: -18.0pt;">
<!--[if !supportLists]--><span style="font-size: 14.0pt; line-height: 115%; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-hansi-font-family: Calibri;">-<span style="font-size: 7pt; line-height: normal;">
</span></span><!--[endif]--><span style="font-size: 14.0pt; line-height: 115%;">Teşekkür
ediyorum.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoListParagraphCxSpMiddle">
<br /></div>
<div class="MsoListParagraphCxSpLast" style="mso-list: l0 level1 lfo1; text-align: justify; text-indent: -18.0pt;">
<!--[if !supportLists]--><span style="font-size: 14.0pt; line-height: 115%; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-hansi-font-family: Calibri;">-<span style="font-size: 7pt; line-height: normal;">
</span></span><!--[endif]--><span style="font-size: 14.0pt; line-height: 115%;">Ben
teşekkür ederim.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<br />
<div class="MsoListParagraph" style="text-align: justify;">
<br /></div>
Sokak Filozofuhttp://www.blogger.com/profile/10293554006563945258noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-28455781.post-40784727262126615572013-04-19T01:14:00.002-07:002013-04-19T01:14:26.205-07:00POLİTİK ZİNA<span style="background-color: white; color: #333333; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 17px;"><br /></span>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi3HCmqmAaR6trS6IcnadVc7xPWktC1DumuA9jksfJwTu6ExpZe6-1boUcul_uj9xiGrNufUlVKYyiHwjHkkVtc96IcuMIrNgsPJl6JJV_DMossqThLfwyxijQWFfavkIVtkmlBxw/s1600/jjj.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="240" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi3HCmqmAaR6trS6IcnadVc7xPWktC1DumuA9jksfJwTu6ExpZe6-1boUcul_uj9xiGrNufUlVKYyiHwjHkkVtc96IcuMIrNgsPJl6JJV_DMossqThLfwyxijQWFfavkIVtkmlBxw/s320/jjj.jpg" width="320" /></a></div>
Türkiye'de Tasavvuf politika ile ilişkisini somutlaştırdıkça bünyesindeki insan tipi Tasavvufun evirdiği değil, politikanın evirdiği insan tipine dönüştü. Modern çağda Politika -affa sığınarak söylüyorum- Müslüman'ın devlet ile girişeceği bir nevi doktrinel zinaydı ve gerçekten İslami dengelerini korumak zorunda kalan bir Müslüman'ın politikaya yanaşmaması gerekiyordu. Politikaya bir şekilde yanaşmış her hareket bir süre sonra Modernizme reel bir arena sağladı, Modernitenin katalizatörü oldu ve bir zaman sonra elinde ahlakın bir nevi yol tabelası olan İslami Tasavvufi değerlerden ziyade, Politik değerler kaldı. Bugün karşılaşmakta olduğumuz yönetici prototipi elinde sadece politik değerler kalmış bu prototiptir ve gerek İslam-Tasavvuf ile olan ilişkileri, gerek kişisel tarihleri ve gerekse Modernizme sağladıkları imkanla dev kitapların konularıdırlar... Bugün İslam dünyasına karşı bütün bakışlarının politikleşmesi, İslamın ve onun ahlakiliğinin n<span class="text_exposed_show" style="background-color: white; color: #333333; display: inline; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 17px;">e söylem ve ne eylemde kendine yer bulamaması, Amerikan ve Avrupa politikalarının İslam dünyasına karşı yürütücü mekanizması haline gelmişlik ve biz Müslüman Sosyal bilimcilerin zamanımızın büyük kısmını bu ilişkilerin niteliğini anlamaya çalışmaktan başka şey düşünmeye fırsat bulamayışımız maalesef Müslüman'ın politika olan çarpık ilişkisinden kaynaklanmaktadır. Biz Müslümanlar Haşr gününde başımıza işlediğimiz bütün günahlardan daha çok bela açacak Bu Politika Zinasına karşı elimizden geldiğince Vurdumduymaz, Yobaz, Mürteci ve kaçışkan olmalıyız. Çünkü bir değerler dini olan İslam, Bir değersizlik üretme ve değersizleştirme mekanizması olan Politikadan olabildiğince kaçınmalıyız. Üstadımızın belirttiği gibi Şeytandan ve Siyasetten Allah'a sığınırız...</span>Sokak Filozofuhttp://www.blogger.com/profile/10293554006563945258noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-28455781.post-25233504851183412202013-03-29T02:56:00.000-07:002013-03-29T02:56:06.035-07:00ASKERİN TÜRKÜSÜ<br />
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhC1mM0FDRutGNxeq7jW6dyAsD09M2vObT6JMgyKjhgYQCi_qniJOvnuPMKWi12FeAZw_1FVl8U9yEnBGwsMW-TQ8wq5H1S36uX8SjdCfWHUiGw1mycJOrG1MciWLZuVDE1VeTDYw/s1600/asker.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="400" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhC1mM0FDRutGNxeq7jW6dyAsD09M2vObT6JMgyKjhgYQCi_qniJOvnuPMKWi12FeAZw_1FVl8U9yEnBGwsMW-TQ8wq5H1S36uX8SjdCfWHUiGw1mycJOrG1MciWLZuVDE1VeTDYw/s400/asker.jpg" width="275" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: start;">
<span style="font-size: 13pt;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: start;">
<span style="font-size: 13pt;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: start;">
<span style="font-size: 13pt;">Sana kendi kanımdan kuşlar yapacağım<br />sana sevdiceğime<br />Kanımı barut dumanlarına desenler edeceğime<br />kuşlarımı hülyalarına uçuracağım<br /><br /><br />Sana feryadımdan rüzgarlar salacağım<br />Sana kelebeğime<br />bir şarapnel parçası fırlarken göbeğime<br />her sabah umudunda ben olacağım<br /><br /><o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: start;">
<span style="font-size: 13pt;">Sana kendi etimden balıklar tutacağım<br />sana yarime<br />öpecekler kaygılarını benim yerime<br />Mezarımda seni böyle avutacağım</span></div>
<br />
<br />
Sokak Filozofuhttp://www.blogger.com/profile/10293554006563945258noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-28455781.post-86932058267078982902013-03-27T02:09:00.005-07:002013-03-27T02:09:31.555-07:00UZAK İŞTAHLANDIRIR<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg59WAVAojGJj_Vhr8YXJCBzvBLNLv7WsvUPsNqQbUx1KXurQYzAOeJNQyK8ydbGYNK4Q_KJAfTZQfeIb4inn0Z3eCYYp7uj1QTYUV66JWlRo4bU0zADWVd8MCy0FzeqIZdQWmOnA/s1600/bc.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg59WAVAojGJj_Vhr8YXJCBzvBLNLv7WsvUPsNqQbUx1KXurQYzAOeJNQyK8ydbGYNK4Q_KJAfTZQfeIb4inn0Z3eCYYp7uj1QTYUV66JWlRo4bU0zADWVd8MCy0FzeqIZdQWmOnA/s640/bc.jpg" width="426" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhk2SMXR0YFtF0cgQWTU2YuVzDfAdkujllgGnxYkE4lRm9ObJVfK5lqmG9aRmG5_5qZMMAVAfAAHwGLBxAbp8j-hgQwZ3xJepFjgSQLnYhcQhisW85ohULSdxKm9LrX9srms1g59w/s1600/bb.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhk2SMXR0YFtF0cgQWTU2YuVzDfAdkujllgGnxYkE4lRm9ObJVfK5lqmG9aRmG5_5qZMMAVAfAAHwGLBxAbp8j-hgQwZ3xJepFjgSQLnYhcQhisW85ohULSdxKm9LrX9srms1g59w/s640/bb.jpg" width="424" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiBQ63EJRv4s6KX0Xdh0w0xHa34lXdMLNTsWDmLLTNvj8bYmeg70bOMsG8ErE8nPy4T_5EKLLb40Vo99dYELvDsQLibKWo1WxdBprvgKCYzlg8hlcbRz34f_s_qQOoL13bXPVwQjQ/s1600/KAPO.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiBQ63EJRv4s6KX0Xdh0w0xHa34lXdMLNTsWDmLLTNvj8bYmeg70bOMsG8ErE8nPy4T_5EKLLb40Vo99dYELvDsQLibKWo1WxdBprvgKCYzlg8hlcbRz34f_s_qQOoL13bXPVwQjQ/s640/KAPO.jpg" width="426" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgUt5KGGNlgzhsBcKFKPLk0B9u-VGzlxRgcibDtdwj3TWJNIMrz_1ybmXha6gPlbPlSCImmAAJG-f4qIiWJCT-ix7lDW468EtdDtcWHQcxMR8Sz2z4paHhGDS-MPzF7zpq74ifQ1w/s1600/bbcd.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgUt5KGGNlgzhsBcKFKPLk0B9u-VGzlxRgcibDtdwj3TWJNIMrz_1ybmXha6gPlbPlSCImmAAJG-f4qIiWJCT-ix7lDW468EtdDtcWHQcxMR8Sz2z4paHhGDS-MPzF7zpq74ifQ1w/s640/bbcd.jpg" width="426" /></a></div>
<br />Sokak Filozofuhttp://www.blogger.com/profile/10293554006563945258noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-28455781.post-35390944726612043472013-02-14T12:30:00.004-08:002013-02-14T12:36:57.661-08:00TÜRKİYE'DE SOL VE İSLAM İLİŞKİSİ ÜZERİNE BİR SÖYLEŞİ <div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgky4i9Ty8hFttuXamhfMAXo1ySnE1uLKuy22I4gnacemQGTl_vkjyhnU6nMRViekweIcPbTv4Mqq3SAHpJ_ntnrBEH6bD6xhOMhIr4nOXuczwCSM2XXPGhIVNp9x8cIbrWjhjQsg/s1600/charminar2.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgky4i9Ty8hFttuXamhfMAXo1ySnE1uLKuy22I4gnacemQGTl_vkjyhnU6nMRViekweIcPbTv4Mqq3SAHpJ_ntnrBEH6bD6xhOMhIr4nOXuczwCSM2XXPGhIVNp9x8cIbrWjhjQsg/s1600/charminar2.jpg" /></a></div>
<br />
<br />
<br />
@sokakfilozofu<br />
http://www.tasfiyedergisi.com/direnen-edebiyat/?p=4240<br />
<br />
<i><b>Hint</b> asıllı Müslüman araştırmacı <b>Mustafa Abu Sharik</b>, Türkiye ve İslamcılık uzmanı… <b>Boston Üniversitesi</b>ndeki görevinin ardından <b>Mumbai</b> de bağımsız gazeteci olarak görevine devam ediyor. </i><br />
<i><b>Sharik</b>’in, tarihçi ve araştırmacı yazar <b>Özkan Şahin</b>’le <b>Türkiye’de sol ve İslam ilişkisi</b> üzerine yaptığı söyleşiyi ilginize sunuyoruz<b>:<span id="more-4240"></span></b></i><b></b><br />
<br />
<b><i>-Türkiye’de sol ile İslam arasında bir problem mi var?
Sol ve İslam birbirlerine benzer ortak söylem ve arayışlara sahipken, bu
ayrılık, daha doğrusu bu karşıtlığın sebebi nedir?</i></b><br />
<br />
-Bu tip meselelerde konuşmanın zorluğu konuştuğumuz kavramların
herhangi kavramlar olmayışından kaynaklanıyor. Biz bunun farkında olarak
çeşitli cevaplar verebiliriz ama önce şunu açıklayalım. İslam bir din,
Sol ise genelde Marksizm merkezli ideolojileri bir araya toplamış bir
ideolojik yelpaze ve gerek sol’un gerekse İslam’ın çeşitli varyasyonları
var. Elbette gerek İslam ve gerekse sol benzer gayelere sahipler. İkisi
de özünde ezilen yığınların, sadece ezilmekle kalmayan, bilincini,
tarihini, estetiğini, kaynaklarını kendileri aleyhine kullanan
ezenlerin, şeytanların tahakkümünden kurtulmak için hareket ediyor.
İkisi de insana azgınlığı değil terbiyeyi salık veriyor ve yeryüzünde
insan unsuruna karşı girişilmiş her türlü bozgunculuğu alçaklık, günah
sayıyorlar. Ekoloji meselesinde, toplum ve yeryüzü kaynaklarının
kullanımları konusunda, sanata yaklaşımda birbirlerine çok yakın, hatta
aynı söylemlere sahipler. Bu kadar benzerliğe rağmen neden aralarında
ciddi bir uyuşmazlık var sorusu bu yüzden önemli bir soru. Dediğim gibi
İslam bir din, gayesi felsefeden ekonomiye, sanattan siyasete, kısaca
hayata hükmetmek; müminlerine alternatif dahi düşündürmeyecek ölçüde
kâmil bir hayat tarzı oluşturmak. Allah, doğa, insan, para, politika…
İslam’ın varlık sebebi insan ile saydıklarım arasındaki iletişimi
sağlamak ve insanı Allah’ın hoşnutluğunu kazanmış bir birey, bir kul
haline getirmek. Bu kulluğun merkezinde de Allah’ın sözünden çıkmamak
temel esas. En büyük ayrım burada başlıyor. Sol seküler bir yelpaze
olarak din ve Allah’ı yaşam alanına sokmak istemiyor, insan ve onun
özünün dünyayı, doğayı ve daha önemlisi gelecek nesilleri
şekillendirebilecek yetkinlikte görüyor. Solun bu negatif münasebeti
sadece İslam’la değil, solun dinle zoraki ilişkisi bu. Hıristiyanlık ve
Budizm ile olan ilişkisi de böyle, lakin tabii ki Sol’un iletişim
kuracağı dininin de solla ilişkisi açısından önemi büyük. Mesela sol
İslam ve Musevilik ile kuramayacağı birçok ilişkiyi Budizm ya da
Hıristiyanlık ile kurabilir. Avrupa’da –Özellikle Protestan Kuzey
Avrupa’da- dindar solcuların olmasının ve hatta bunların sayısının
azımsanmayacak olmasının sebebi budur.<br />
<br />
<i><b>-Peki neden? Hıristiyanlıkla kurulabilen iletişim ve dirsek teması Yahudi ve Müslümanlarla kurulamıyor?</b></i><br />
<i><b> </b> </i><br />
- Bunun makro sebepleri olsa da asıl sebebi bu dinlerin birer Şeriat
sahibi olması. İki dinin de insan ve yaşamına bütün noktalarda müdahale
eden bir yapısı var. Nasıl yürümeniz gerektiğinden, neler yememeniz
gerektiğine, nasıl harcama yapmanız gerektiğinden, kimlerle arkadaşlık
kuracağınıza kadar… Budizm ve Hıristiyanlık İslam ve Yahudiliğe göre
birer ahlak dini. Onlar sadece bireyin ahlaki kemalâtının peşinde… Oysa
İslam ve Yahudilik ahlaklarının yeryüzünde toplumlar tarafından
inşasının da peşinde ve bunu da ahlakın şeklini, sınırlarını, kısaca
niteliğini belirleyerek gerçekleştiriyor. İslam ve Yahudiliğin Hükümdar
peygamberlere, diğer dinlerin ise zahit, derviş peygamberlere sahip
olması gerçeğinin tarihe yansıması bu. Hz. Musa Firavunla savaştı, Hz.
Süleyman haşmetli bir Kraldı ve Hz. Muhammed hükümdarları devirip yeni
bir kentte İslam’ın hükümdarlığını kurdu. Oysa Buda ve İsa hükümdarlara
karşı birer zahiddi… Bu bir nevi dinlerin kaderinin birer prototipi.
İşte Sol ile olan ilişkinin kökeninde bu kader var. Sol bugün herhangi
bir ideoloji ötesi bir konum, kitapsız ve tanrısız bir din. İki dinin
yan yana, el ele bir toplumu ıslaha yeltenebileceğini aklınız alıyor mu?<br />
<br />
<b><i>-Türkiye’deki ilişki bu durumun rücusu mu yani?</i></b><br />
<br />
- Türkiye’nin bu meselede kendine has şartları, koşulları ve
sonuçları var. Öncelikle şu soruya cevap verilmeli. Bir Müslüman solcu
olamıyor tamam; bir Müslüman sağcı mı olmalı? Cevap tabii ki de hayır!
Hatta şunu diyeyim, bir Müslüman mutlaka iki kamptan birini seçecekse de
solu seçmelidir.<br />
<br />
<b><i>-Neden?</i></b><br />
<br />
- Nedenden önce şunu açayım. Türkiye’de temel açmaz Müslüman
insanların devletin ve ardından da toplumun sekülerleşmesi sürecinde
başlarına ne geldiğini anlayamamaları. Bu anlamsızlık, bu anlam
bulanıklığı onları maalesef sağ’ın kucağına attı. İslam’ın insan,
toplum, politika tasavvurlarına hâkim olmayan geniş insan ve hatta aydın
yığınları seküler devletin “<b>içtimai mefkureciliğinin</b>”
donelerini İslam geleneğinin bir parçası gibi algılamak zorunda
kaldılar. Bu aslında bir nevi gâvura kızıp oruç bozmaydı. Laiklerin
pozitivizmi ve Komünistlerin ana propaganda malzemeleri olan ateistliği
Müslümanları bu bahsini ettiğimiz sekülerlerin önemsemediği, ikincil
kıldığı, yadırgadığı her türlü kavramın toplamından bir ideoloji
üretmeye itti. Türk sağına bakın bu özensizliği, bu içi
doldurulamamışlığı koskoca bir tarihsel bulanıklık olarak görürsünüz.
Türk sağının bir Müslüman gözünde seçilebilir olmasının başlıca sebebi
vardır, o da sağın İslam ve değerlerine karşı saldırgan olmaması, hatta
çoğu zaman korumacı bir tutumla yaklaşmasıdır.<br />
<br />
<b><i>-Peki, bu bir sebep bu kadar tarihsel bir önem arz eder mi?</i></b><br />
<br />
-Sağ ne adaletçi yaklaşımlar göstermiştir, ne dış politikada bir
bağımsızlık fikrine ve duruşuna sahiptir, ne ülkenin ve toplumun
tarihselleşmiş problemlerine bir çözüm sunabilmiştir ve ne de insan
kaynağı olan Müslümanların açmazlarına anahtar uydurabilmiştir; lakin
popülerdir ve popüler olacaktır. Çünkü din insanın onurudur, inançlı
insan bunu böyle algılar ve dine gerçek bir kutsiyet atfederler. Din
insanın bütün yaralarının merhemi, yaratıcısı ile arasında bir iletişim
kablosu, değerli kıldığı her şeyin doğduğu odaktır. İnsan tabii ki
ideolojik seçimini böylesi önem atfettiği bir değer üzerinden
yapacaktır. Dini olmayanlar maalesef bunu anlayamazlar. Türkiye’deki
solcuların da anlamadığı budur. Daha ileri gideyim. Aslında sol ve sağın
toplumla ilişkisi hastalıklı bir ilişki. Bu hastalıkların temel sebebi
de iki hareketin de toplumun tarihsel süreçte gelişen ihtiyaçları
merkezinde gelişmemiş olması. Etrafımızdaki ülkeler için de böyle.
Osmanlı bakiyesi olmanın bir tezahürü. Önce Modernleşmenin siyasal
kavramları ile bir karmaşaya düşen ve gerçek ile hayal arasındaki
dengeyi kuramayan Osmanlı aydınlarının krizi… Türkiye Cumhuriyet’ine
Osmanlıdan kalan en kara miras olan bu kriz, ardından 27 Mayıstan sonra
oluşan kentleşmenin doğurduğu bulanıklıkla çıkan ve çözüm ihtiyacından
ziyade heyecan ve ütopya ile sahiplenilmiş ideolojiler. Yani Modernliğin
çöpe attığı kavramlarla, krizlerle toplum kurguları edinmiş aydın
gruplarından bahsediyoruz. Bu çetrefilli süreçler sağcılara ve solculara
maskeler hediye etti. Sağcıların maskelerini kaldırdığımızda derin ve
umarsız bir münafıklık, solcuların maskelerini kaldırdığımızda ise
belirgin, baskın ve azgın bir değersizlik görüyoruz. Ben gerek
öğrencilik dönemimde gerekse sonrasında sol literatürün Türkiye’deki
hemen hemen bütün yayınlarını okudum, ailem ve arkadaşlarım içindeki
solcularla tartıştım. Benim gibi bir Müslüman için dikkate alınabilecek
iki tane aydın gördüm. İlki Hikmet Kıvılcımlı… O eserlerinde din
kavramının, İslam’ın önemine dikkat çekiyor, dinin yadsınarak,
dindarların hiçe sayılarak Türkiye’de sosyalizmin ciddi bir yol
alamayacağından bahsediyordu. Bir dindar, bir Müslüman değildi ama en
azından İslam karşıtı, İslam düşmanı bir pozisyonu yoktu. Diğeri ise
Fikret Başkaya… Çok ciddi bir entelektüeldir, popüler olmasa da tek
başına neredeyse Türk Sosyalizminin abidesi olmuştur. Türkiye’deki hâkim
ideolojiye en ciddi, en kaliteli, en bilimsel usullerle cevap vermiş
hâkimlerin bütün kalelerinde fikirleri ile surlar açmıştır. Ne
katıldığım toplantılarında ve ne de külliyatında İslam’a ve Müslümanlara
hakaretamiz bir tutumuyla karşılaşmadım, hatta saygıdeğer ve pozitif
bir tutumla karşılaştım. İki aydın da benim gözümde önemlidir,
okunurdur, istişare edilebilirdir, lakin sol, sermayesi olan İslam
düşmanlığından sıyrılmak zorundadır, sıyrılmazlarsa da koskoca bir insan
denizi içerisinde marjinal çılgınlar olarak kalmaya devam ederler.<br />
<br />
<b><i>-Yani –sorumu yanlış anlamayacağınızı biliyorum ama bu
şekilde sormak istiyorum- Sol, İslam’ı siyasal söylemini güçlendirmek ve
demografik gücünü artırmak için mi kullansın?</i></b><br />
<br />
-Bu harika bir soru. Bakın İslam kimsenin kullanamayacağı kadar
köklü, gelenek sahibi şimdiye dair sağ ve soldan daha güçlü bir söyleme
sahip bir din. Tekrar ediyorum din. Ama Müslümanlar birçok zaafa sahip
uçsuz bucaksız bir insan yığını. Sol dediğimiz yelpaze içerisindeki
hareketler ise öyle yabana atılacak, insan ve problemlerine çözümden
aciz hareketler değil. Müslümanlar reelde, yani dinlerinin dinamiklerine
göre bir kamp seçmek zorunda kalacak olsa ve bunu tarihten bağımsız bir
gözle değerlendirecek olsalar tabiî ki kampları sol olmalıdır. Ben
kendimi düşünüyorum. Bir Müslüman’ım ve benim, dininin direktiflerinin
farkındalığında olan benim sağ ile ne gibi bir ortak paydam olabilir!
Ben anti milliyetçi bir adamım, ben sermayenin serbestliği ve
denetimsizliğine karşıyım, ben sosyal adalet, kaynakları toplumun
istifadesine sunma konusunda devletin katı rolüne inanan biriyim, benim
gibi olmayanların hakkına riayet konusunda dirayetli olma mecburiyetinde
olan biriyim, ben askerlik karşıtı olmak, emperyal kaygılar için
etrafımdaki halklara namlu doğrultulmasına canım pahasına karşı olmak
zorunda olan biriyim! Üniterizmin hiçbir kavramı gözümde değerli değil,
yaşamı Allah, adalet ve ahlak üzerine kurulu bir adamın sağ ile ne işi
olabilir? Her şeyi ile modern, milliyetçi, üniterliğin bulanık
kavramlarını dininin kavramlarından neredeyse üstün tutan, tarih
kutsayıcı, dünyevi kaygılar için insan ve onurunu feda edebilen,
çatışmacı, diyalog düşmanı sağ ile benim ne işim olabilir? Varlık sebebi
ahlak ve adalet olan, ahlak ve adalet hakikatlerine mugayir her şeyle
mücadele görevi olan ve eğer ahlak ve adaletin iflası söz konusuysa
hiçbir pazarlığa girmeyecek bir adamın ne sağ ile ne işi olabilir?
Unutmayalım İslam dinamiklerini maslahat konusu yapan insanlara münafık
der, bizler hakikatin savaşçılarıyız. Lakin dediğim gibi ben veya benim
gibi birkaç adamın bunların farkında olması yetmez. Sol, İslam’a karşı
olan tavrının Sağ’ın temel sermayesi olduğunun farkında olacak.<br />
<br />
<b><i>-Mesela Türkiye’de Sol kitlesel olarak Alevilere ulaşmış
durumda, Aleviler de Türkiye’nin solcu insan kitlesi olarak Türkiye’nin
tarihinde konumlanmış konumda. Sol Sünni gruplardan insan kazanımları
elde edemez mi?</i></b><br />
<br />
-Edemez… Zaten Sol Alevileri kazanarak elde etmedi. Alevilerin solla
ilişkileri çok başka bir konu. Aleviler biliyorsunuz Heteredoks bir dini
duruşa sahip. Yani tarihleri boyunca Mana dediğimiz İslam’ın ahlak
merkezli iç dinamikleri ile ilgilendiler, din ve ahlak felsefelerini
mana ya da öz dedikleri Kur’an ve Ehli Beyt’in ahlak anlayışını düşünce
ve yaşamlarına uyarlamaya çalışmak oldu. Dolayısıyla İslam’ın şeriat,
yani gündelik uygulama, ibadet ve dini ritüel kanatlarını öz arayışına
oranla ikincil plana iterek, tasavvufi bir Caferi kavrayış olarak
kaldılar. Bu yapıları onları Şeriatı, zahiri anlama ve uygulamada zayıf
insanlar yaparken, manayı ve batını anlama konusunda güçlü insanlar
haline getirdi. Dolayısıyla aslında İslami birer düstur da olan hak,
adalet, paylaşım, insan ve doğaya saygı gibi düsturlar Alevilerde
kitlesel olarak içselleşti. Geçmişte Celali olan bu insanlar şehre
gelişle birlikte içsellerindeki söylemi solda buldular ve kitlesel
desteklerini sola verdiler. Yani Sol Alevileri elde etmek için bir
proje, bir faaliyet, bir girişimde bulunmadı. Aleviler ideolojik
özdeşliklerinden dolayı Solu tercih ettiler. Bu tercihte öyle çok ince
ayrıntıları ile çerçevelenmiş, şekli, kuralları belirli bir tercih
olmadı. Sonuçta onlar da bir geleneğin insanlarıydı ve zamanla
Marksizm’in kaba materyalizmi Alevi okumuşları solun önemli
karakterlerinden yapsa da avami kitle seküler, sosyal demokrat
oluşumların içerisinde etkin olmayan kalabalık bir unsur olarak şekil
aldı. Düşünün, Türkiye’deki bu Alevi nüfus olmasa sol, sosyal demokrasi
ya da türevleri varlığı demografik değer taşıyan bir kitleden bile
mahrum olacaklardı.<br />
<br />
<b><i>-İhsan Eliaçık ve Müslüman Antikapitalistler gibi
örnekler görüyoruz Türkiye’de. Bunlar Müslümanlar arasında yeni bir sol
algı oluşturabilirler mi?</i></b><br />
<br />
-Hoş, düşünen, hakikat peşinde insanlar lakin konjonktürün doğurduğu
hareketlerden birisi. Bu tip hareketler var, gelecek dönemlerde de
göreceğiz. Bir kök oluşturmaları imkânsız çünkü İslam geleneğinden
beslenen hareketler değiller, daha çok İslam’ın modern yorumları diyelim
bunlara. Ak Parti ile doğan müsrif sağcı-İslamcı sınıfın aşırılıklarına
karşı doğan bir sert hareket olarak görebiliriz bunları. Bu tip aydın
ve hareketler kimi Müslümanların bilinçaltında sağın ve sağcılığın ne
menem bir şey olduğuna dair sezgilerin olduğunun kanıtı, yeterli değil
ama olsun. Benim korkum başka… Refah Partisi aslında Müslümanlar için
kimi yönleri ile çarpık da olsa sol bir deneyimdi. Sonuçta adaletçi bir
söylemi vardı, uluslar arası emperyalizme, Avrupamerkezciliğe karşıydı,
işçi haklarından, kapitalizmin sebep olduğu çöküşlere ciddi eleştiriler
getiren ve bu eleştirilerini de benimsemiş bir hareketti. Hatta belki
çok eleştirilebilir bir cümle kuracağım ama Türkiye’de etken alan
oluşturabilmiş tek sosyal demokrat hareketti. Şehirleşmenin tamamladığı,
inançlı ve kimsesiz insan kitlelerinin kimsesiz kaldığı, bir karakter
arayan Türk avamının birçok ihtiyacına karşılık veren bir söyleme
sahipti ve iktidarda olduğu dönemde de bu söylemi uygulamaya girişti, bu
yüzden de 28 Şubat kayasına çarptı. Hepimiz için kötü olanı,
Sermayeciliğin çarklarında ahlakları ezilmemiş o güzel saf yığınlar
şimdi içlerinde mantar gibi sermaye öbekleri bitirdiler ve bugün eski
devrimci sayılabilecek söylemlerinin yerinde artık restore olmuş,
Amerikan liberalizminin değerleri ile kaynaşmış ve eski insan
merkezlikten uzak bir yeni sağ anlayış var. Bu sağ anlayış bütün
değerleri kullanmada gün geçtikçe ustalaşıyor. İslam, demokrasi,
bireysel özgürlük, serbest piyasa, uluslar arası çıkarlar. Ve daha
kötüsü yeni sağ, dünyevi her başarıyı uhrevi bir kazanç, tanrısal bir
hediye olarak algılıyor. İslam’ın Müslümanları en ciddi şekilde uyardığı
yanılsama… Artık İslam’ın düşman olduğu her şeyi ciddi bir estetikle
sağa angaje eden bir yapı var ve bununla mücadelenin tek yolu İslam’ın
öz değerleri ve geleneğine sahip çıkmak. Daha da kötüsü sol gün geçtikçe
kan kaybediyor, Türkiye’deki köksüzlüğü onun kitlelerle münasebet
gücünü öldürüyor, bitiriyor. Hala kısır çatışmalar ve küçük, mikro
başarıları ekim devrimi sanma zaafları. Korkarım ilerleyen yıllarda Türk
solunu da bizim gibi üç beş tane Müslüman hizaya çekecek. Lakin tabiî
ki Marksistleşerek değil, modernleşerek değil. Mesela kardeşlerim
kendilerine “Antikapitalist Müslüman” diyorlar. Müslüman bu değildir ki!
Müslüman Modernizmin bütün kahırlarına düşmandır, Müslüman dünyevilik
düşmanıdır. Bizlerin kaygısı insanın ve onurunun bütün dünyevi
değerlerden üstünlüğünü hatırlatmak. Bunu da peygamberimiz ve onun
mübarek ailesi ve yol arkadaşlarından aldığımız mirasla, gelenekle
gerçekleştirebiliriz. Sağcılıkla mücadele edeceğiz diye yeni sağcılıklar
oluşturup başımıza bela almamalıyız.<br />
<br />
<b><i>-Peki, bu süreçte Türk Solundan çeşitli gruplarla temas ve iletişim olmalı mı?</i></b><br />
<br />
-Türk solunun tarihinden istifade etmeye Müslümanların ihtiyacı var.
Birçok konuda benzer fikirleri olan insan gruplarının, benzer tarihleri,
benzer açmazları, benzer krizleri veya benzer kazanımları olacaktır.
Biz Müslümanların demografik bir gücü oldu ve bu da Türkiyeli hâkimlerin
bizimle iletişiminde sistem gözetmelerine neden oldu, solculara
yaklaştıkları vahşilikte bizlere yaklaşamadılar. Bizim Diyarbakır gibi
bir deneyimimiz olmadı, biz burjuvazinin hep gülen, estetikçi, sanatçı
yüzünü gördük. Mamaklardaki, metrislerdeki yüzle karşılaşmamamız demek,
karşılaşmayacağımız manasına gelmez. Ha bizim içimizden hâkimlerin
başına bela olmuş abide adamlar da çıkmadı, asıl derdimiz bu. İslamcının
modernizmle olan krizi Müslüman yığınların belası oldu. Kaynayan bir
dünya var karşımızda ve düşmanlarımız çok güçlü. Ama bizler de Allah’ın
bizim yanımızda oluşunun farkındayız. Ve rahmete talip olduğumuzun ve
kötünün safında olmadığımızın da farkındayız. İşi sadece sol gruplarla
ideolojik iletişim ya da işi sadece antikapitalizm formunda tutamayız.
Bizler Müslümanlar olarak zaten solcuyuz. Ha bu tartışılır, kimileri
diyor ki biz sol ve sağın üstünde bambaşka bir format ve formasyonuz.
Konuşulur. Lakin sağcı değiliz ve olmamalıyız, bu tartışmasızdır ve
bunun farkındalığı bile bazı taşların yerinden oynamasına yeter. Şu da
unutulmamalı ki bizim gibi insanlar salt politik bir dürtüyle hareket
etmez, biz her şeyden önce Allah’a vereceğimiz hesabı düşünerek kendine
konum kılan adamlarız. Ne yapalım yani, bir koyup üç alacağız diye din
kardeşlerimize, mazlumlara, ezilenlere karşı savaşlarda şeytanların
peşine mi takılalım. Zamanında Viyana kapılarını döven adamların
torunlarıyız diye Kongo’daki, Somali deki kardeşlerimizin barış gücü mü
olalım? 6. Filoya dönük namaz kılan dindaşlarımızın (!), Suriye’de cami
bombalayan dindaşlarımızın (!) alnındaki leke sadece alınlarında
kalmıyor. Siz Diyarbakır Cezaevi ya da Vietnam savaşın rezaleti hakkında
konuşan kaç tane Müslüman okumuşa rastladınız? Bir kişi dahi bu
durumlar, bu ahlaksızlıklar ve bu göz yummuşluklar İslam’ın suçu derse
işte o zaman karşımıza hesap veremeyeceğimiz sorular çıkar.<br />
<br />
twitter: @sokakfilozofu<br />
mail: ozkansahin97@gmail.com<br />
http://www.tasfiyedergisi.com/direnen-edebiyat/?p=4240Sokak Filozofuhttp://www.blogger.com/profile/10293554006563945258noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-28455781.post-11613766717306724492013-01-10T04:51:00.000-08:002013-01-10T04:51:04.980-08:00GRİ VE TURKUVAZ; TAHRAN DEFTERİ (giriş bölümü)<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjSS-lb1j0V6Ff5nf2R6t5B0CAuUgs6vdCrC-sPP82TF5yocATSAMYqFbN2J6-MRkLEEQ0ijizDwLyPdo7_f_f5J4dIvTR0NxzwdEgbods52iT5M0rJvjj379IFRTWDcDiifKtuIA/s1600/iran+kitap+kapa%C4%9F%C4%B1.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjSS-lb1j0V6Ff5nf2R6t5B0CAuUgs6vdCrC-sPP82TF5yocATSAMYqFbN2J6-MRkLEEQ0ijizDwLyPdo7_f_f5J4dIvTR0NxzwdEgbods52iT5M0rJvjj379IFRTWDcDiifKtuIA/s640/iran+kitap+kapa%C4%9F%C4%B1.jpg" width="426" /></a></div>
<!--[if gte mso 9]><xml>
<w:WordDocument>
<w:View>Normal</w:View>
<w:Zoom>0</w:Zoom>
<w:TrackMoves/>
<w:TrackFormatting/>
<w:HyphenationZone>21</w:HyphenationZone>
<w:PunctuationKerning/>
<w:ValidateAgainstSchemas/>
<w:SaveIfXMLInvalid>false</w:SaveIfXMLInvalid>
<w:IgnoreMixedContent>false</w:IgnoreMixedContent>
<w:AlwaysShowPlaceholderText>false</w:AlwaysShowPlaceholderText>
<w:DoNotPromoteQF/>
<w:LidThemeOther>TR</w:LidThemeOther>
<w:LidThemeAsian>X-NONE</w:LidThemeAsian>
<w:LidThemeComplexScript>X-NONE</w:LidThemeComplexScript>
<w:Compatibility>
<w:BreakWrappedTables/>
<w:SnapToGridInCell/>
<w:WrapTextWithPunct/>
<w:UseAsianBreakRules/>
<w:DontGrowAutofit/>
<w:SplitPgBreakAndParaMark/>
<w:DontVertAlignCellWithSp/>
<w:DontBreakConstrainedForcedTables/>
<w:DontVertAlignInTxbx/>
<w:Word11KerningPairs/>
<w:CachedColBalance/>
</w:Compatibility>
<m:mathPr>
<m:mathFont m:val="Cambria Math"/>
<m:brkBin m:val="before"/>
<m:brkBinSub m:val="--"/>
<m:smallFrac m:val="off"/>
<m:dispDef/>
<m:lMargin m:val="0"/>
<m:rMargin m:val="0"/>
<m:defJc m:val="centerGroup"/>
<m:wrapIndent m:val="1440"/>
<m:intLim m:val="subSup"/>
<m:naryLim m:val="undOvr"/>
</m:mathPr></w:WordDocument>
</xml><![endif]--><br />
<!--[if gte mso 9]><xml>
<w:LatentStyles DefLockedState="false" DefUnhideWhenUsed="true"
DefSemiHidden="true" DefQFormat="false" DefPriority="99"
LatentStyleCount="267">
<w:LsdException Locked="false" Priority="0" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Normal"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="heading 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 7"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 8"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 9"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 7"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 8"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 9"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="35" QFormat="true" Name="caption"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="10" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Title"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="1" Name="Default Paragraph Font"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="11" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Subtitle"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="22" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Strong"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="20" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Emphasis"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="59" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Table Grid"/>
<w:LsdException Locked="false" UnhideWhenUsed="false" Name="Placeholder Text"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="1" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="No Spacing"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" UnhideWhenUsed="false" Name="Revision"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="34" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="List Paragraph"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="29" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Quote"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="30" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Intense Quote"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="19" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Subtle Emphasis"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="21" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Intense Emphasis"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="31" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Subtle Reference"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="32" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Intense Reference"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="33" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Book Title"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="37" Name="Bibliography"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" QFormat="true" Name="TOC Heading"/>
</w:LatentStyles>
</xml><![endif]--><!--[if gte mso 10]>
<style>
/* Style Definitions */
table.MsoNormalTable
{mso-style-name:"Normal Tablo";
mso-tstyle-rowband-size:0;
mso-tstyle-colband-size:0;
mso-style-noshow:yes;
mso-style-priority:99;
mso-style-qformat:yes;
mso-style-parent:"";
mso-padding-alt:0cm 5.4pt 0cm 5.4pt;
mso-para-margin-top:0cm;
mso-para-margin-right:0cm;
mso-para-margin-bottom:10.0pt;
mso-para-margin-left:0cm;
line-height:115%;
mso-pagination:widow-orphan;
font-size:11.0pt;
font-family:"Calibri","sans-serif";
mso-ascii-font-family:Calibri;
mso-ascii-theme-font:minor-latin;
mso-fareast-font-family:"Times New Roman";
mso-fareast-theme-font:minor-fareast;
mso-hansi-font-family:Calibri;
mso-hansi-theme-font:minor-latin;
mso-bidi-font-family:"Times New Roman";
mso-bidi-theme-font:minor-bidi;}
</style>
<![endif]-->
<br />
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "Times New Roman","serif"; font-size: 13.0pt; line-height: 115%;"><br />
<span style="mso-tab-count: 1;"> </span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "Times New Roman","serif"; font-size: 13.0pt; line-height: 115%;"><span style="mso-tab-count: 1;"> @sokakfilozofu</span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "Times New Roman","serif"; font-size: 13.0pt; line-height: 115%;"><span style="mso-tab-count: 1;">(Gri ve Turkuvaz, Tahran Defteri adlı kitabımın giriş bölümü)</span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "Times New Roman","serif"; font-size: 13.0pt; line-height: 115%;"><span style="mso-tab-count: 1;"> </span>İran deyince aklımıza ne
gelir? Farsça, hat sanatı, Sonati müziği, çeşitli baharatlarla çeşnilenmiş
pilavlar, güzel gözlü insanlar, sıcakkanlılık, kıyasıya bir estetik tutkusu,
şairler, hattatlar, nakkaşlar, Serçelerin çağıltısı filmi… Hayır hayır, akla
gelecekleri söyleyeyim. Kara çarşaflı, şizoik bakışlı kadın yığınları, kapalı
havalı, gri mi gri sokaklar, asık suratlı ve hapsedecek adam arayan kara
sakallı mollalar, tiz ve uzun siren sesleri, silindir şapkaları ve yeşil
üniformalarıyla koşuşturan askerler, Kızım Olmadan Asla ya da Persepolis filmi.
Bu trajikomik kompozisyon birbirleri ile birbirlerinin bile farkında olmadığı
kadar çok benzerlik gösteren iki ülkenin asla benzerliklerini aktif ve
ilerletici bir potansiyel olarak kullanmamalı için çizildi. Amerikanların,
İsraillilerin ve kimi zaman Avrupalıların çizdiği ve iletişim-bilişim imkanları
ile geniş insan yığınlarının bilinçaltına çizilmiş bir kompozisyon.</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "Times New Roman","serif"; font-size: 13.0pt; line-height: 115%;"><span style="mso-tab-count: 1;"> </span>Ortağım kapalı bir kış günü heyecanla ofise girerek
İran’a gidiyoruz diye bağırdığında heyecanlandım. Heyecanımın sebebi elbette
ortağımın yerli yersiz kapıldığı yüksek karlılık hayallerinin tutarlılık ihtimali
değildi tabi. Heyecanımın kaynağı birkaç günlüğüne bu kompozisyonun bir parçası
olabilecek olmamdı. Aslında bu kompozisyonun diyerek ciddi bir hata yapıyorum.
Evet, herhangi bir Türk olarak bu kara kompozisyonun sunulmuşluğundan payımı
almıştım lakin bir Tarihçi olarak gideceğim yerde nelerle karşılaşabileceğimi
az çok tahmin edebiliyordum. Üniversite birinci sınıfta Amin Maalouf’un ünlü
romanı Semerkand’ı okuduğumdan beri İran, Mori Masaki’nin Yalınayak Gen adlı
animasyonunu izlediğimden beri de Japonya temel ilgi alanlarımdandı. Bu iki
ülkeye dair ne bulduysam okumuş, ne bulduysam izlemiş, hatta sahaflardan
aldığım ve dilini bilmediğim birçok kitap, dergi ya da benzeri eşyayı da bir
gün o dilleri öğrenir de içeriklerini incelerim umudu ile saklamıştım. Tabi
İran konusunda Japonya konusunda olduğum gibi şanssız değildim. Elimde çok
fazla done vardı ve bu donelerin İran’ı tanıma konusunda benim için nasıl
sağlam bir bilgi kaynağı olduğunu gezim esnasında anladım.</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "Times New Roman","serif"; font-size: 13.0pt; line-height: 115%;"><span style="mso-tab-count: 1;"> </span>Daha önce ülkemde İran’a dair yayımlanmış birkaç gezi
kitabı edinmiş ve incelemiştim. Çoğu klasik gezi kitapları gibi şurada şu var,
şu otel şöyle, şu tarihi eserin temaşası, şurada şunu yedik nevinden bilindik
ifadeler barındırıyordu. Oysa ben metinlerimin bir tarihçinin haysiyet ve
hassasiyetini taşıyan bir derinlik taşımasını istiyorum. <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Tabiki yabancı bir ülkede (İran bir Türk için
ya da bir İranlı için Türkiye ne kadar yabancı bir ülkedir tartışılır)
yaşanılan her türlü heyecan önemlidir ama benim derdim bu ülkelerin ruhunu
anlamak. Dağlarının, kentlerinin, kalabalıklarının, şiirlerinin ardındaki, o
ülkeyi o ülke yapan özün ne olduğuna dair bir fikir edinmek. Bir ülkeyi sevmek,
bir ülkeyi karalamak, bir ülkenin lezzetlerini tatmak çok kolaydır lakin bir
ülkeyi anlamak! Bir ülke derken milyonlarca insandan bahsediyoruz, milyonlarca
geçmiş ve gelecekten. Bizler oryantalist değiliz ki toplumları global çıkarlar
için kullanılabilir hale getirmek için kullanma kılavuzları hazırlayalım.
Ülkeleri hakkında yazılmış çoğu kitap birer kullanma kılavuzu olan şair ruhlu
ve kimsesiz modern çağ çaresizleriyiz. Bu çaresizliklerin paradoks zincirlerini
zedeleme içgüdümüzden belki bu anlama ısrarları. Umarım ısrarlarımız; ya da en
azından benim ısrarım bir mana bulur. </span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "Times New Roman","serif"; font-size: 13.0pt; line-height: 115%;"><span style="mso-tab-count: 1;"> </span>İran’da bulunduğum süre içerisinde birkaç günlük Tebriz
ve bir günlük Kum gezimi saymazsak zamanımın tümü Tahran’da geçti. Gezim esnasında
çantamdaki küçük deftere yazmaya değer gördüğüm her şeyi yazdım. Bu notların
bir kısmını geceleri otele döndüğümde defterin boş sayfalarında geliştirerek
temize çeksem de son yazışımda en olgun hallerini buldular. Metinlerimi bir
günlük gibi zamansal ayrımlarla bölmedim lakin kronolojiye de dikkat etmezlik
yapmadım.<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Sonradan gereksizliğine
inandığım kimi notları yok saysam da, bir kafede yazdığım bir kısa öykü ve
gezim esnasında yine bir kafede yazdığım iki adet şiiri ve birkaç aforizma ile
karalamayı da bu şehrin ruhundan beslenmiş metinler olduğundan kitabın içine
koydum. </span></div>
Sokak Filozofuhttp://www.blogger.com/profile/10293554006563945258noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-28455781.post-71616208349342312242013-01-01T12:45:00.000-08:002013-01-09T01:14:02.017-08:00POLAT ALEMDAR YA DA PRODÜKSİYON İCAT OLDU MERTLİK BOZULDU<!--[if gte mso 9]><xml>
<o:OfficeDocumentSettings>
<o:RelyOnVML/>
<o:AllowPNG/>
</o:OfficeDocumentSettings>
</xml><![endif]--><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgHKHyRnv_ZW4fcFTpjvHIgS0Csti7Fe_P2JUZJQiTYu3yqUHuJT9BvwKGWB-PaBv3sTQZyXFgd32sFmn6jzzAJP2s-CTh290j0ZTQ0cFsTMwhVtRJAqgN0pgit2rQoagmTaqVSMQ/s1600/klu+klu.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgHKHyRnv_ZW4fcFTpjvHIgS0Csti7Fe_P2JUZJQiTYu3yqUHuJT9BvwKGWB-PaBv3sTQZyXFgd32sFmn6jzzAJP2s-CTh290j0ZTQ0cFsTMwhVtRJAqgN0pgit2rQoagmTaqVSMQ/s640/klu+klu.jpg" width="409" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<!--[if gte mso 9]><xml>
<w:WordDocument>
<w:View>Normal</w:View>
<w:Zoom>0</w:Zoom>
<w:TrackMoves/>
<w:TrackFormatting/>
<w:HyphenationZone>21</w:HyphenationZone>
<w:PunctuationKerning/>
<w:ValidateAgainstSchemas/>
<w:SaveIfXMLInvalid>false</w:SaveIfXMLInvalid>
<w:IgnoreMixedContent>false</w:IgnoreMixedContent>
<w:AlwaysShowPlaceholderText>false</w:AlwaysShowPlaceholderText>
<w:DoNotPromoteQF/>
<w:LidThemeOther>TR</w:LidThemeOther>
<w:LidThemeAsian>X-NONE</w:LidThemeAsian>
<w:LidThemeComplexScript>X-NONE</w:LidThemeComplexScript>
<w:Compatibility>
<w:BreakWrappedTables/>
<w:SnapToGridInCell/>
<w:WrapTextWithPunct/>
<w:UseAsianBreakRules/>
<w:DontGrowAutofit/>
<w:SplitPgBreakAndParaMark/>
<w:DontVertAlignCellWithSp/>
<w:DontBreakConstrainedForcedTables/>
<w:DontVertAlignInTxbx/>
<w:Word11KerningPairs/>
<w:CachedColBalance/>
</w:Compatibility>
<m:mathPr>
<m:mathFont m:val="Cambria Math"/>
<m:brkBin m:val="before"/>
<m:brkBinSub m:val="--"/>
<m:smallFrac m:val="off"/>
<m:dispDef/>
<m:lMargin m:val="0"/>
<m:rMargin m:val="0"/>
<m:defJc m:val="centerGroup"/>
<m:wrapIndent m:val="1440"/>
<m:intLim m:val="subSup"/>
<m:naryLim m:val="undOvr"/>
</m:mathPr></w:WordDocument>
</xml><![endif]--><!--[if gte mso 9]><xml>
<w:LatentStyles DefLockedState="false" DefUnhideWhenUsed="true"
DefSemiHidden="true" DefQFormat="false" DefPriority="99"
LatentStyleCount="267">
<w:LsdException Locked="false" Priority="0" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Normal"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="heading 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 7"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 8"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 9"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 7"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 8"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 9"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="35" QFormat="true" Name="caption"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="10" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Title"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="1" Name="Default Paragraph Font"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="11" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Subtitle"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="22" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Strong"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="20" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Emphasis"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="59" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Table Grid"/>
<w:LsdException Locked="false" UnhideWhenUsed="false" Name="Placeholder Text"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="1" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="No Spacing"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" UnhideWhenUsed="false" Name="Revision"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="34" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="List Paragraph"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="29" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Quote"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="30" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Intense Quote"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="19" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Subtle Emphasis"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="21" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Intense Emphasis"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="31" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Subtle Reference"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="32" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Intense Reference"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="33" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Book Title"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="37" Name="Bibliography"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" QFormat="true" Name="TOC Heading"/>
</w:LatentStyles>
</xml><![endif]--><!--[if gte mso 10]>
<style>
/* Style Definitions */
table.MsoNormalTable
{mso-style-name:"Normal Tablo";
mso-tstyle-rowband-size:0;
mso-tstyle-colband-size:0;
mso-style-noshow:yes;
mso-style-priority:99;
mso-style-qformat:yes;
mso-style-parent:"";
mso-padding-alt:0cm 5.4pt 0cm 5.4pt;
mso-para-margin-top:0cm;
mso-para-margin-right:0cm;
mso-para-margin-bottom:10.0pt;
mso-para-margin-left:0cm;
line-height:115%;
mso-pagination:widow-orphan;
font-size:11.0pt;
font-family:"Calibri","sans-serif";
mso-ascii-font-family:Calibri;
mso-ascii-theme-font:minor-latin;
mso-fareast-font-family:"Times New Roman";
mso-fareast-theme-font:minor-fareast;
mso-hansi-font-family:Calibri;
mso-hansi-theme-font:minor-latin;
mso-bidi-font-family:"Times New Roman";
mso-bidi-theme-font:minor-bidi;}
</style>
<![endif]-->
<br />
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<span style="color: black; mso-themecolor: text1;"> twitter @sokakfilozofu</span><br />
<br />
<span style="color: black; mso-themecolor: text1;">Atilla ve Cengiz Han’ın torunlayız; bunu bildiğimden
canım toplumumun adalet ararken bile kabarttığı uçarılık, pespaye kabadayılığı
ya da sönük şiddet gösterilerini kınamam, tam tersi bana hoş gelir, samimi
gelir, genetik derinliklerinde hala o savaş sanatkârı yalın akıllı adamların
öfkesini görürüm, sevinirim. İşte derim bozkırlı ayvazlığımız, sarkık bıyıklı,
top göbekli aslanlığımız. İşte Çinli ve Lehli kızları mest eden şey! Evet o
şey… Basit bir postane binasındaki kırık dökük, kübik sırada işini hızlı
yapmayan memura duyulan öfkenin patladığı ya da yaşlılar, öğrenciler ve eli
faturalı ev hanımlarıyla dolu bir devlet bankasının mermer koridorlarında “kitlenen
bilgisayar sistemine” ayıp sayılmayacak küfürlerle gazaplanırken badem gözlerin
dürüldüğü o an. Sonrasında değişmezliğe dair onlarca sitayiş, şikâyet… Ardından
denizin çarşaflaşması, sesi en çok çıkan adamın Köroğlu gururu ile etrafa
bakınması… Kahramanlarına saygıyla yaslanan banka, postane, otobüs halkı…
Hiçbir kitaba girmeyecek kadar cılız olsa da tarihsel bir manzara. </span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="color: black; mso-themecolor: text1;"><span style="mso-tab-count: 1;"> </span>Bu
manzaranın daha literal, daha edebi, daha estetik hallerini o renkli kapakları
kılıçlarla, kalkanlarla, atlarla, çöllerle, develerle süslü gazavatnamelerden
okurduk. Birkaç kalitesiz film ve birkaç roman, uydurma masallar. Tüm
zayıflıklarına rağmen öyle hayranlık duyulasılardı ki. Hani bir söz vardır ya
Köroğlu’nun kendi dayak yer namı adam döver diye. O sayfalardaki, o
tasvirlerdeki şahsı manevi bizi bizden alırdı. Mızrakları, kılıçları, gürzleri,
topuzları bozuk devranlara giren pırlanta çomaklar olurdu. Karşılarında zalim
dayanmazdı, nerede mazlum, garip, hakkı yenmiş, aç, açık, yetim varsa, bu
adamlar onları kolları arasına alır, o güzelim adaleti, o adamı insan eden
adaleti ihdas ederlerdi. Bilinçaltlarımızın en kaslı koltuklarında yer
edinmişlerdi. Okullarda öğretmenlerimiz kafası kavuklu saray eli kanlılarını ve
boyunbağlı vampir diktatörleri bizlere kahraman diye yutturmaya kalksalar da,
beyinlerimize, biz ha doğmadan kazınmış bir şeyler gri duvar yalanlarına meyil
vermezi salık verirdi. Bir Öküz Kağan, bir Kür Şad, bir Köroğlu, bir Pir Sultan
adı duyar duymaz ‘işte’ derdik ‘bizimkilerden bahsediyorlar’. ‘Ezikliğimizi,
yılgınlığımızı, çaresizliğimizi sahiplenecek adamlar geldi işte’. O an Bolu
Beyleri, Hızır Paşalar yağmura tutulmuş birer sokak kedisi gibi pespaye,
kudretsiz, namsızlaşırdı gözümüzde. Varlıkları zaferdi, insanlıkları bayrak. En
garibanları Keloğlandı, Nasreddin Hocaydı. Kelimizin bile gözü padişah
sarayıydı, içtiği kuru tarhana olsa da aklında filleri çukurlara doldurmak
vardı. Hocamız aksakallı, boz eşekli bir yiğitti ki canı hakikate feda.
Kellerimiz saç tohumu merkezlerine, hocalarımız da 657 de tabi hırslarıyla bir
mevlüt fazla okuyup kredi kartı asgarisi derdine düşmeden önce böyle yiğitlerimiz
vardı işte. <span style="mso-tab-count: 1;"> </span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="color: black; mso-themecolor: text1;"><span style="mso-tab-count: 1;"> </span>Ülkemizdeki
bazı entelektüel vatandaşlar toplumların kahramancı kültlerini daima hakir
gördüler ve bu onlar için toplumun zavallılığının yalın bir göstergesiydi.
Varoluşsal bir düşünce bütünlüğü oluşturamayan geri kalmış kültürler hala
kahramanlar üretiyor ve bunlara romantik bir duygusallıkla bağlanıyordu onlara
göre. Çaresizliğe, sıkışmışlığa, umutsuzluğa dair en belirgin gösterge… Lakin
doktoralarını yaptıkları Amerika’ların Süpermenlerini, böcek adamlarını, kedi
avratlarını gözleri görmedi. Alamanların, İtalyanların Gamalı Haçlı Robin Hood
ları onlar için modern ilerlemenin basit birer nüvesiydi, kınanmamalıydı. Aklı,
bilimi, insan onurunun doruğunu simgeliyordu bu adamlar. Çarpık mı çarpık birer
kişiliğe sahiplerdi ama olsun! Oysa zaman gösterdi ki kahramanlık kültü modernliğin
ve onun inşa ettiği toplumların bile yok edemeyeceği bir güce sahipti. Açlık,
sömürü, katliamlar, evrensel kahırlar devam ettikçe yeni yeni kahramanlar rücu
ediyordu. Refah, bollu, düzen kimi diyarların her noktasını kaplasa da, bu
diyarlar da kahramansız kalmıyordu. Güzel İnsanlık, bu kocaman yeryüzü ve koca
koca milletlerin üç beş tane hanedanlı şizofrene teslim edilmeyeceğini bir
yerden seziyordu. Her olumlu veya olumsuz sürecin acılarına dair bir refleksti
bu kült ve ürünleri. </span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.4pt;">
<span style="color: black; mso-themecolor: text1;">Dedelerimizin İtalyan malı fötrler
giyip, sakallarına ustura vurarak hamam oğlanına döndükleri günlerde; Komünizm
nedir, vatan-millet nedir, devletiydi demokrasisiydi ne menem şeylerdir,
bilmediğimizden, ayaklarımız Kore, Kıbrıs yolları, midemiz süt tozu, kafamız
bit ilacı, gerdanımız parfüm bilmediğinden, evliyaullahlarımız mebuslara
dönüşmediğinden, Hz. Alilerle, Zal oğlu Rüstemlerle, Köroğlularla idare etmedeydik.
Hala heyulalarımızdaki cenkler Allah içindi, karılarımızın, bacılarımızın
namusu, Urum gavuruna köleleşmemek içindi. Modernite belası kahraman nedir,
kahramanlık nedir sorularını henüz cevaplamadığından, hasat nasırıyla
paralanmış avuçlarımıza yeni bir tanım tutuşturmadığından kafamız rahattı. Gün
geldi; Sevgili milletimiz Cenk Hikayeleri, Hayber Kaleleri alması gereken
paralarla, koca sinema salonlarında Cüneyit Filmleri izlemeye başladı o zaman
Köroğlu’nun mezarına ilk avuç toprak atıldı. Modernlik kafamızdaki kahraman
imajını o iğreti İngiliz sırıtışıyla çarpıtma faaliyetine girişti. Modernlik
klasik usulüyle, Türkleri, Japonları, Arapları karikatürize ederek
kendilerinden tiksindirirdi ya! Teni tenimize, saçı saçımıza benzemeyen,
Arabistanlı Lawrence kılıklı bir adam Briyantinli saçları ve renkli gözleri ile
altında etsiz bir sütçü beygiri, elinde yamuk bir kılıç, alacalı, veremli köy
gariplerinden müteşekkil papaz elbiseli Urum ordularını doğruyordu. Bizim
padişaha kafa tutan kahramanlarımız Fatihlerin, Yavuzların fedaisi bıyıksız
şaklabanlara dönüşmüştü. Alnı secdeli, harama uçkur çözmeyen, peygamber aşığı yarı
derviş kahramanlarımız artık Rum saraylarında aşk yaşamadık (!) dilber
bırakmıyor, bir oturuşta bir testi şarap içiyor, elinden gelince de fazla değil
yarım saatte, kırk beş dakikada İznikleri, Bursaları toplu kelimei şahadet
törenleri ile Müslüman ediyordu. Tarkan’ımız bacağına dolanan uyuz bir itle,
basit bir mağara adamı kıyafeti ile Adriyatik’ten Çin Seddi’ne dünyanın anasını
ağlatıyordu. Keloğlan’ımız İstanbul varoşlarına yerleşip iş buluyor, yalı
kızlarının peşinde topuk aşındırıyordu. Daha acısı bu milletin Kel Oğlanı porno
film çeviriyor, İstanbullu boyalı dilberlerin koynunda tarihini
sonlandırıyordu. Allah bize yine acı ki Nasreddin Hocaya banka kurdurup halka
yüksek faizili kar payı verdirmedik, Hacıvat’ımızı, Karagöz’ümüzü namusundan
edip Şişli ve Merter sokaklarına düşürmedik. </span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="color: black; mso-themecolor: text1;"><span style="mso-tab-count: 1;"> </span>Şükrümüz
sadece bu kadar çünkü Modern kahırlar bütünü öyle bir oynadı ki bu masum
dirayetimizle! Kahramanı maymunlaştırma süreci sadece Cüneyit ve Keloğlan
filmlerinde kalsa karikatürize birer çarpık eser der bunu da aşardık. Zaman
ilerleyip Batılı saygınlarımızın elimize tutuşturduğu vatanı, milleti, hukuku,
parlementoyu, siyasi partileri, demokrasiyi suyu kandan ve hamaset dili
salyalarından müteşekkil birer tarhanaya dönüştürüp kanmaz bir şekilde içerken
bütün tanımlarımızı, hayatın zor yanlarına dair bütün tasarımlarımızı
garabetlere dönüştürdük. Darbe darbe sindirdik tank paletindeki tepsilerde
önümüze sunulan dikenli özgürlüğü, yeni yeni değerlerimiz oldu, yeni yeni
yiğitlerimiz. Halden anlamaz, eli kanlı, her şeyi ile çarpık yiğitler! Köroğlu’nun,
Zaloğlu’nun, Kiziroğlu’nun yaşasa peşlerine düşecekleri işkenceci, vatancı,
milletçi, en büyük şerefleri insan doğramak, en büyük süsleri kan olan, İtalyan
elbiseli, Amerikan cüzdanlı tipler! Yüzlerinde zerre nur olmayan, at
hırsızından azcık hallice, eroinman bakışlarıyla artık gökdelenlerle bezenmiş
şehirleri haraca kesen tipler. Nerede Bolu Beylerini devirmeye and içen
Köroğulları, nerede uyuşturucu baronlarının, altın kolyeli pezevenklerin, kadın
tüccarlarının yüzde üç beşleri ile ekmek yiyen, alınları secdeden değil el
öpmekten aşınmış bu tipler. Halkın vatanını, <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Allah’ın dinini, peygamberin misyonunu kimseye
bırakmayan bu tipler! Evet, modern kahramanlarımızdan bahsediyorum. Yaklaşık on
yıl önce yüreklerimizden yiğitliği taşırmış Deli Yüreklerimizden ve yıllardır
kanallarımızın paylaşamadığı, yedi cihan dağlarına yiğitliğin resmini kazımış
Polat Alemdar ve nursuz çetesinden ve türevlerinden.</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="color: black; mso-themecolor: text1;"><span style="mso-tab-count: 1;"> </span>Uzun
zamandır tarihin kahraman kavramını nasıl bu şekilde evrilttiğini düşünüyorum.
Geçenlerde Japon bir tarihçi arkadaşım ile internet üzerinden bu konu hakkında
konuşuryorken “Bizim Samuraylarımızın yerini Porno starları aldı” cümlesinin
ardından konuya dair ilk düşüncelerim belirginleşti. Zaten kendi tarihimizde
bir konunun flulaştığını, işaretlerin kaybolduğunu görünce Japon tarihçilerle
konuşurum; onlarla özdeş çelişkilere sahibizdir çünkü. Modernizm iki toplumun
onuruylada aynı şekilde oynamış, iki toplumu da aynı şekilde dönüştürmüştür.
Onların yiğitleri Porno Starlara, Bizim yiğitlerimiz, Celalilerimiz de eli kanlı
mafya babalarına dönüşmüş işte. Defterler açılsa başka neler çıkacak ama
kısmet!<span style="mso-tab-count: 1;"> </span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="color: black; mso-themecolor: text1;"><span style="mso-tab-count: 1;"> </span>Peki
toplumlar bu dönüşümü neden böylesine alışılmadık bir fanatiklikle
benimsemişti? Ahlak vurgunu bu yığınların, Mevlana ve Yunus Emre’nin
çocuklarının bu tiplere meyyalliği neredendi? <br />
<span style="mso-tab-count: 1;"> </span><br />
<span style="mso-tab-count: 1;"> </span>Türkiye’de şehirleşme,
büyük insan yığınlarının kentlere doluşması onların Modernlikle olan
alakalarını kabalaştıran süreçti. Şehre gelmeleri ile tüm tarihsel
benliklerinden sıyrıldıkları bir mecradaydılar ve bunun geri dönüşü
olmayacaktı. Kültürleri, dinleri, inançları terk ettikleri yerelliğe dair birer
nostaljik unsur olacaktı ve Keloğlanları, Köroğluları, Yunus Emreleri kent için
ayrıksı, yabancı, kent için hiçbir şey ifade etmeyen balçıktan birer doneydi.
Bu donelerin hiçbir özelliği şehirde para etmiyordu. Yiğitlik davasının ekmek
davası yanında esamesinin bile okunmadığı bu ortamda kahraman ihtiyaçlarını
Modern kültürü halka yayma aracı olan Medya karşılayacaktı. Sinema salonları ve
aç gözlü prodüktörlerin görevini zamanla televizyon kanalları ve yapımcılar
aldı. <span style="mso-tab-count: 1;"> </span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="color: black; mso-themecolor: text1;"><span style="mso-tab-count: 1;"> </span>Bu
ihtiyaç önem olarak aslında yiyecek ve taşıt kadar önemli bir ihtiyaçtı çünkü eski
köylü yeni şehirliler aşağılık komplekslerini bastırmak zorundalardı. Kendini
bu tip adamların varlığı ile güçlü hissetmek, bilinçaltlarındaki kahramanlık
güdüsüne bir kılıf bulmak zorundaydı. Muhayyilesindeki güç ve güçlü
kavramlarının tanımı için hiç olmazsa görselleşecek kadar somut bir unsura
muhtaçlardı çünkü artık edebiyat yapma, edebi eser oluşturma gibi bir
yetenekleri, bir olanakları da kalmamıştı. Şehirde karşılaştığı canavar ruhuna
ve bu ruhun tahakkümüne karşı çaresizliğin doğuracağı ahlaksızlığı haklı
çıkaracak girift ilişkileri tanımlamaya muhtaçtı. Ahlak terk edilen yerele ait
bir değer olduğu için ve artık kahramanın ahlaklı olması gibi bir gerekliliği
kalmadığından onun içtimai mefkureci değerlere sadakati neo kahramanımıza ahlak
olarak yetiyor artıyordu bile. Adil sıfatını hak etmesi için etrafındaki çakal
sürüsünü doyurması ve zeki sayılabilmesi için de rakiplerini bir şekilde katakulliye
getirip alt etmesi yeterliydi. Kahramanın “savunucu” imajı onu bir koruyucu
melek seviyesine çıkarıyordu. Vatanı savunmak için yaptığı tek şey çetesi ile
oraya buraya mermi yağdırmaktı, dini savunuyor ama alnı secdeye bir kez bile
gelmiyor, üstüne üstlük açık saçık hatunlarla yatıp kalkıyordu ama olsun.
Sorunlarını çözmek için şiddetten başka bir yol bilmese de ara sıra kitabın
ortasından konuşması yetiyor, onu hikmetinden sual olmaz bir bilgeye
çeviriyordu. Gayesine ulaşmak için kumarhane kralları ya da uyuşturucu
baronları ile hep el eleydi ama olsun sonuçta vatanı, milleti, dini
savunuyordu. Ve garibi ölmüyordu. Yıllar süren bölümler boyunca Ürdün ordusuna
muadil miktarda adam öldürmüştü, binlerce çatışmaya girmiş, çetesinden onlarca
şehit (!) vermişti ama kendisine bir tane mermi isabet etmiyordu. Yunan tanrısı
gibi bir şeydi bu sinekkaydı adamlar. Toplumumuzda böylesi adamlar varken
sırtımız yere gelir miydi? Yunan’dan, Ermeni’den neden korkacaktık ki?
Uyuşturucu baronlarından, kumarhanecilerden, kaçakçılardan, pezevenklerden
çekinmemize ne hacet… Aslanlarımızın kudreti bizi bir şekilde kötülüklerden
koruyordu.</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="color: black; mso-themecolor: text1;"><span style="mso-tab-count: 1;"> </span>Acı
çok acı. Tarihimizin o aslan tavırlı yiğitlerini yerlerine bu adamları koyarak
ihanet etmemeliydik. Kahramansız kalmak, tarihin kuytularında birer unutulmuş
olarak onları bırakmak, yüz çevirmek ama yerlerine başkasını koymamak, en
azından onların nezdinde adımızı haine çıkarmazdı. Kardeşlerim, Polat Alemdar
ve türevleri Türkün Modernizmle imtihanının kanserli bilinçaltı. Üzerlerindeki
takım elbise aklını kaçırmış, irfanını farelere yem etmiş koca bir millete
giydirilmiş deli gömleği. Bu neo kahramanların hiçbir zaman ahlakı olmadı,
hiçbir zaman mert bir yüzleri, kahraman bir tarihleri olmadı. Ellerine bir kere
kalem almadılar, aldıklarında da pavyon şarkıcılarının bestelemeye tenezzül
etmeyecekleri şiirler yazdılar. Nerede bir insan, nerede bir yücelik görseler
kurt iştahlarıyla bu güzelliklerin üzerlerine atladılar. Ne İslam, ne insan, ne
vatan mücadeleleri oldu. 6 7 Eylül olaylarında Rum kızların ırzına tasallut
edip, kaçmaya çabalayan ailelerin bavullarını yağmaladılar… 6. Filoyu protesto
edenlere bu gariban toplumun en hürmetli nidaları ile saldırdılar, Zalimliğin
babası olan Amerikan Ordusuna karşı Karaköy kevaşelerinin gösterdiği dirayeti
göstermediler. Bir tane cami yaptırma dernekleri olmadı, en namlı
kumarhaneleri, en namlı hayali ihracat şirketlerini inşa ettiler. Maraş’ta,
Çorum’da çoluk çocuğu doğrayanlar bunlardı, gecekondu mahallelerinde bahçelere
dalan çocukların ellerine 14 lüleri tutuşturanlar bunlar… Prodüksiyondan olmayan
tarihlerinde bir tane garibanın elinden tutmadılar, bir tane mazlumun ekmek
veren eli olmadılar. </span><span class="textexposedshow"><span style="background: white; color: black; font-family: "Tahoma","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 115%; mso-themecolor: text1;">Ne halkçıydılar, ne ulusçuydular, ne de
İslamcı. Konu mahallede göz koydukları kız olduğunda halkçı oluyorlardı. Birkaç
esnaf haraç vermeyi reddettiğinde Anti Moskof ve ara ara, cumadan cumaya da Müslümanlıkları
tutuyordu. Bu zavallı bozkırlıların basit bir siyasi görüşü bile olmadı,
olamadı, üretemediler.</span></span><span style="color: black; mso-themecolor: text1;"></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="color: black; mso-themecolor: text1;"><span style="mso-tab-count: 1;"> </span>Şimdi,
bir de utanmadan, kendi ülkelerini kan gölüne dönüştüren bu kara suratlılar
Global kahramanlığa soyundular, İslam beldelerinde erkeklik gösterilerine
giriştiler. Güya Irak’ı, Filistin’i kurtardı Polatlarımız, aslanlarımız. Tarihimizin
en modern, en kokuşmuş “Cenk Hikayeleri” bunların çektikleri filmler oldu.
Erkekliğimizi, zalime düşmanlık bilincimizi bilediğimiz o hikâyelerin yerinde,
hiçbir tarihi mesnedi olmayan, olmamış, olmayacak ama bizlere olmuştan beter
bir gerçeklikle sunulan sanallıklarla bu sefer zalime olan hıncımızı bilediler.
<span class="usercontent">Irakta, Amerikan askerleri kız kardeşlerimizle annelerimizle
adaş onlarca kadını canlı yayında kirletti, bunlar koşa koşa alnımızdaki bu
lekeyi bomba efektleriyle, oraya buraya zıplayan nursuz figüranlarla kazıdı.
İsrail’de adaşımız onlarca insan her gün vahşice katlediliyor, insanlığımızı
simgelesinler diye denizlere revan ettiğimiz gemilere dünyanın en profesyonel
saldırısı gerçekleşti, gazeteci fotoğrafçı ağabeylerimiz öldü, tam
hınçlanıyoruz derken sayın abimiz koşa koşa İsrail kışlalarını bastı. Normalde
onlara hizmet için yaratılmış bu süfli timsahlar, asla ve kat’a yanına
yanaşamayacakları İsrailli subayları sözüm ona alt edip gönlümüzü
ferahlattılar. Şimdi en güncel görevleri dünyanın o en güzel, en yaşanılası
ülkesi Suriye’de kahramanlıklarını (!) gösteriyorlar. Gün gelecek “Bolu
Beylerine” sadakat adına gösterilen mazlum hedefe karşı başka bir karton
yiğitlik, sanal erkeklik gösterecekler. Kahramanlık dediğimiz şeyin ahir zaman
çarkları arasında dağılacak, adalete muhtaç, erliğe tutkun o bizi biz yapan tüm
bozkırlılığımızı üç tane hainin elinde maymun edeceğiz. Ağaları, Amerikaları, Siyonistleri,
Liboşları, Merkez Sağcıları, insanlık defterlerinde ne kadar pislik varsa bu
sanal kahramanlıklarla insan derisinden sayfaları temize çekecekler. Kaldırım
köşelerine kestane kabuğu birkaç yiğit F tiplerinde, kahvelerde, kurtlu kitapevlerinde
olmayacak geleceklerin hayalleriyle kızgınken kimileri utanacak, kimileri de
ellerinde çay buharından sararmış birer kumanda bu utançlarla övünecek. Bizim
de bu utançla övünmemiz lazım aslında, kafaları fazla kurcalamak boş. Hz.
Aliler, Köroğulları, şunlar bunlar basit birer ölü şimdi. Irzı kirletilen kızlarımız
esmer tenli birer şişme kadın, Irak’ımız, Suriye’miz aslında bize varlığı
inandırılmış birer masal şehri. Ölen yiğitlerimiz odundan, sömürülen
kaynaklarımız ottan çöpten başka bir şey değil. Bir gün nükleer namlular bize
dönerse de kafaya takmamak gerek. Cüneyit’le Polat’ı birbirlerine monte eder,
dünyanın en güçlü ordusunu oluşturur, Cümle Cahanın anasını ağlatırız!
Gazavatnamelerimiz gavatnamelere dönüşmüştür ama hayat; bedelsiz bir şey yok şu
yalan dünyada…</span></span><span class="textexposedshow"><span style="background: white; color: black; font-family: "Tahoma","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 115%; mso-themecolor: text1;"></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<br /></div>
Sokak Filozofuhttp://www.blogger.com/profile/10293554006563945258noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-28455781.post-37200568532299684812013-01-01T12:31:00.000-08:002013-01-01T12:31:58.578-08:00SU GİBİ AZİZ......<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhDVObymuWvxBSDJGry9wtgKuyDEFjOj2K7T_2txVhZuHcblv94lK9ZuanQHMUeGN3jV90ETv3vppjAus6Z3z0xsQ7yMozV_iPB9nap1PADUYXg_XrCtFFvJZdH75lQlkaFjOHbmw/s1600/tumblr_m8p9osaALD1r39u7fo1_500.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhDVObymuWvxBSDJGry9wtgKuyDEFjOj2K7T_2txVhZuHcblv94lK9ZuanQHMUeGN3jV90ETv3vppjAus6Z3z0xsQ7yMozV_iPB9nap1PADUYXg_XrCtFFvJZdH75lQlkaFjOHbmw/s320/tumblr_m8p9osaALD1r39u7fo1_500.jpg" width="213" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj3h9fbTUM-LgxySuCEA45IQii5Tt7swG2Z95NTVhu-CeDU8psLLeTzsG_aru9OlSbWhrRCCqQqatTPi5KwHk9zcwhOYbboDPWznqnKR4-inMif7xkjHBVvy_Cy-_QdEP59u21atA/s1600/tumblr_mdfwt7uxMG1rskdl6o1_500.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj3h9fbTUM-LgxySuCEA45IQii5Tt7swG2Z95NTVhu-CeDU8psLLeTzsG_aru9OlSbWhrRCCqQqatTPi5KwHk9zcwhOYbboDPWznqnKR4-inMif7xkjHBVvy_Cy-_QdEP59u21atA/s320/tumblr_mdfwt7uxMG1rskdl6o1_500.jpg" width="220" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiACU00GM1XB8ZEnme5tNCtRkqtfV73F8ePR8SEcFy3kXSd2di-bblaWZXGUHEtL1hv07sQ8JQUVIygL9XEcqVHUA-n2Nd3ZOOG7Fdse5OQrsqyHdywO_qbMTg9Mc9DI6zWLljI6A/s1600/tumblr_mdjfioNEZx1ql2pkjo1_500.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiACU00GM1XB8ZEnme5tNCtRkqtfV73F8ePR8SEcFy3kXSd2di-bblaWZXGUHEtL1hv07sQ8JQUVIygL9XEcqVHUA-n2Nd3ZOOG7Fdse5OQrsqyHdywO_qbMTg9Mc9DI6zWLljI6A/s320/tumblr_mdjfioNEZx1ql2pkjo1_500.jpg" width="224" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhE-VYbzYJAoCpilpBQ8yD2IQQ6riUJ-xqgqdCOJiO4llOqCjU8ieMov9tR8Zzs-DrUmajxOP-m91b8cv_qMVewRyTRhl4AxGWM1KWZ1CIaN-Tfkxfe76o-1k4Z7XUPMlupBEgbYA/s1600/tumblr_m9pd4dqink1qkpg5po1_500.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhE-VYbzYJAoCpilpBQ8yD2IQQ6riUJ-xqgqdCOJiO4llOqCjU8ieMov9tR8Zzs-DrUmajxOP-m91b8cv_qMVewRyTRhl4AxGWM1KWZ1CIaN-Tfkxfe76o-1k4Z7XUPMlupBEgbYA/s320/tumblr_m9pd4dqink1qkpg5po1_500.png" width="212" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg4r2HtnC6NStbO9rc7zp8qIJUmTg-qJVLf4z3WFCuqP6nJwWyVNZ5I6I759F5hEH-DXb4cmsP258hElZ5hhUerDJXlwd__62j_xZUVtGPD3VYKP7HUJoy00FrMs6ll8JUALp110g/s1600/tumblr_mdfkfl71JZ1ql2pkjo1_500.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg4r2HtnC6NStbO9rc7zp8qIJUmTg-qJVLf4z3WFCuqP6nJwWyVNZ5I6I759F5hEH-DXb4cmsP258hElZ5hhUerDJXlwd__62j_xZUVtGPD3VYKP7HUJoy00FrMs6ll8JUALp110g/s320/tumblr_mdfkfl71JZ1ql2pkjo1_500.jpg" width="213" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiwg6ONoRns_ZXUtsMV25KPsPSp-VkqPihq0VN1R1h8fOglG8vGkZYqcF7ty9lCqj7zzLKDCtwa70OHYs8vIn9amcbuCRg6yUjbP0O6vg6QU5UeMFQ65DcKXbReYEyfIEWiw9NntQ/s1600/tumblr_mdjemqyHto1ql2pkjo1_500.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiwg6ONoRns_ZXUtsMV25KPsPSp-VkqPihq0VN1R1h8fOglG8vGkZYqcF7ty9lCqj7zzLKDCtwa70OHYs8vIn9amcbuCRg6yUjbP0O6vg6QU5UeMFQ65DcKXbReYEyfIEWiw9NntQ/s320/tumblr_mdjemqyHto1ql2pkjo1_500.jpg" width="195" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjN35XX7ES63doGDE_JDWIeUjRI_IYmB5lEI1OLBHnWTU-7euL76zQK_faOWhX3Wlu6AEZ4ChdkAZGP74Dy5P99VcpRgS4xhRMxQLANK9S50zBYX0R6bFgXdFxsY8KA1CxfB22g1A/s1600/tumblr_mdlmni6Bkr1ql2pkjo1_500.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjN35XX7ES63doGDE_JDWIeUjRI_IYmB5lEI1OLBHnWTU-7euL76zQK_faOWhX3Wlu6AEZ4ChdkAZGP74Dy5P99VcpRgS4xhRMxQLANK9S50zBYX0R6bFgXdFxsY8KA1CxfB22g1A/s320/tumblr_mdlmni6Bkr1ql2pkjo1_500.jpg" width="232" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgYGTOlM9Vy-3seumxVSKP8CrNNT7_CxihcQpfA4Aow4J9HZex1rApwSPVAAym1lJbqXkORNSLkihgtvdLRrvw41qpkjekGinrbfAB9jg9FcHQ4TA-XW62vUAs6hn4LbvzKmaDZFA/s1600/tumblr_me0mitUvuR1ql2pkjo1_500.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgYGTOlM9Vy-3seumxVSKP8CrNNT7_CxihcQpfA4Aow4J9HZex1rApwSPVAAym1lJbqXkORNSLkihgtvdLRrvw41qpkjekGinrbfAB9jg9FcHQ4TA-XW62vUAs6hn4LbvzKmaDZFA/s320/tumblr_me0mitUvuR1ql2pkjo1_500.jpg" width="214" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhdXXjtHBxQIoVwB7wVrVAnnmI3FPxCd0b__Heb6gIBnGODc-8LnGUS8L1if0jdYYsAZEGvk0cmaQmyZLzLhZtdwu4naFcwihMn2rWc0JZ89rgqYEAC0zjmz-IOlguxcyu9FrD2rg/s1600/tumblr_me46xvf2QZ1ql2pkjo1_500.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhdXXjtHBxQIoVwB7wVrVAnnmI3FPxCd0b__Heb6gIBnGODc-8LnGUS8L1if0jdYYsAZEGvk0cmaQmyZLzLhZtdwu4naFcwihMn2rWc0JZ89rgqYEAC0zjmz-IOlguxcyu9FrD2rg/s320/tumblr_me46xvf2QZ1ql2pkjo1_500.jpg" width="220" /></a></div>
<br />Sokak Filozofuhttp://www.blogger.com/profile/10293554006563945258noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-28455781.post-58131190536906690612012-11-28T00:49:00.000-08:002012-11-28T00:49:02.758-08:00İMAM ALİ HAKKINDA HADİSLER<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgEau3GLrWiYfQ9yMS8WdccrRkPvNnCs9w8KiRB7n7ZeFITUZ1Uude0oUFH4aOqcgdZicSV2iarilKj7VH8F0aYeLjkQDQ7BJ-D1rdo61O_L8cDDG38i-bPlxdFOhDRqRfBGles9w/s1600/imam+ali.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="240" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgEau3GLrWiYfQ9yMS8WdccrRkPvNnCs9w8KiRB7n7ZeFITUZ1Uude0oUFH4aOqcgdZicSV2iarilKj7VH8F0aYeLjkQDQ7BJ-D1rdo61O_L8cDDG38i-bPlxdFOhDRqRfBGles9w/s320/imam+ali.jpg" width="320" /></a></div>
<br style="background-color: white; color: #333333; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 17px;" /><br style="background-color: white; color: #333333; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 17px;" /><span style="background-color: white; color: #333333; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 17px;">1- Hz. Resulullah (saa) Hz. Ali’nin kolundan tutarak şöyle buyurmuştur: “Bu sadıkların imamı, kafirlerin katilidir. Ona yardımcı olana yardım olunur, ondan yardımı esirgeyenden yardım esirgenir.”(1)</span><br style="background-color: white; color: #333333; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 17px;" /><span style="background-color: white; color: #333333; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 17px;">2- Hz. Resulullah (saa) şöyle buyurmuştur: “Ali hakkında bana üç şey vahiy olundu; Ali, Müslümanlar’ın efendisi, muttakilerin imamı ve beyaz yüzlülerin komutanıdır.”(2)</span><br style="background-color: white; color: #333333; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 17px;" /><span style="background-color: white; color: #333333; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 17px;">3- Hz. Resulullah Hz. Ali’ye hitaben şöyle buyurmuştur: “Müslümanlar’ın efendisi, muttakilerin imamı hoş geldin.”(3)</span><br style="background-color: white; color: #333333; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 17px;" /><span style="background-color: white; color: #333333; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 17px;">4- Hz. Resulullah (saa) şöyle buyurmuştur: “Bu kapıdan ilk girecek kişi, muttakilerin imamı, Müslümanlar’ın efendisi, dinin önderi, vasilerin sonuncusu ve beyaz yüzlülerin komutanıdır.” Hazret sözünü bitirir bitirmez kapıdan Hz. Ali içeri girer. Bunun üzerine, Hazret sevinçle ayağa kalkarak, Hz. Ali’nin boynuna sarılır ve şöyle der: “Benim tarafımdan sen emanetleri vereceksin, benim sesimi sen onlara duyuracaksın ve benden sonra ihtilafa düştükleri konularda hakikati sen onlara izah edeceksin.”(4)</span><br style="background-color: white; color: #333333; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 17px;" /><span style="background-color: white; color: #333333; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 17px;">5- Hz. Resulullah (saa) Hz. Ali’ye işaret ederek şöyle buyurmuştur: “Bu, bana ilk iman eden ve kıyamet günü ilk benimle tokalaşacak olandır. Bu, en büyük sıddıktır. Bu, ümmetin Faruk’udur. Hak ile batılı birbirinden ayırır ve bu mü’minlerin önderidir.”(5)</span><br style="background-color: white; color: #333333; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 17px;" /><span style="background-color: white; color: #333333; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 17px;">6- Hz. Resulullah (saa) ensâra şöyle buyurmuştur: “Ey ensâr cemaatı! Size, kendisine tutunduğunuz taktirde, hiçbir zaman yolunuzu şaşırmayacağınız birini tavsiye edeyim mi? O Ali’dir. Onu beni sevdiğiniz gibi sevin. Bana verdiğiniz değeri ona da verin. Benim size dediğimi, Cebrail, Allah Azze ve Celle tarafından bana emretmiştir.”(6)</span><br style="background-color: white; color: #333333; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 17px;" /><span style="background-color: white; color: #333333; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 17px;">7- Hz. Resulullah (saa) şöyle buyurmuştur: “İlmin şehri benim, kapısı ise Ali’dir. İlmi arzulayan varsa kapıya gelsin.”(7)</span><br style="background-color: white; color: #333333; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 17px;" /><span style="background-color: white; color: #333333; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 17px;">8- Hz. Resulullah (saa) şöyle buyurmuştur: “Ali, ilmimin kapısıdır, risaletimin içeriğini o benden sonra ümmetime açıklayacaktır. Onu sevmek iman, ona buğzetmek ise nifaktır.”( 8 )</span><br style="background-color: white; color: #333333; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 17px;" /><span style="background-color: white; color: #333333; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 17px;">9- Hz. Resulullah (saa) şöyle buyurmuştur: “Ali bin Ebu Talib Hıtte kapısıdır, o kapıdan giren mü’min, çıkan ise kafir olur.”(9)</span><br style="background-color: white; color: #333333; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 17px;" /><span style="background-color: white; color: #333333; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 17px;">10- Hz. Resulullah (saa) şöyle buyurmuştur: “Ali’nin bana olan menzileti, benim Allah’a olan menziletim gibidir.”(10)</span><br style="background-color: white; color: #333333; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 17px;" /><span style="background-color: white; color: #333333; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 17px;">11- Hz. Resulullah (saa) Vedâ Haccı sırasında Arafe günü şöyle buyurmuştur: “Ali benden, ben de Ali’denim, benim tarafımdan ancak ben veya Ali mesaj ulaştırabilir…”(11)</span><br style="background-color: white; color: #333333; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 17px;" /><span style="background-color: white; color: #333333; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 17px;">12- Hz. Resulullah (saa) şöyle buyurmuştur: “Bana itaat eden Allah’a itaat etmiştir, bana isyan eden ise Allah’a isyan etmiş olur. Ali’ye itaat eden bana itaat etmiştir, ona isyan eden ise bana isyan etmiş olur.”(12)</span><br style="background-color: white; color: #333333; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 17px;" /><span style="background-color: white; color: #333333; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 17px;">13- Hz. Resulullah (saa) şöyle buyurmuştur: “Ey Ali! Sen dünyada da efendisin, ahirette de. Senin dostun benim dostumdur, benim dostum ise Allah’ın dostudur. Senin düşmanın benim düşmanımdır, benim düşmanım ise Allah’ın düşmanıdır. Benden sonra sana düşman olana yazıklar olsun.”(13)</span><br style="background-color: white; color: #333333; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 17px;" /><span style="background-color: white; color: #333333; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 17px;">14- Hz. Resulullah (saa) şöyle buyurmuştur: “Bana iman edip inananlara, Ali bin Ebu Talib’in velayetini kabul etmesini tavsiye ederim. Onun velayetini kabul eden, benim velayetimi kabul etmiş olur. Onu seven beni, beni seven de Allah’ı sevmiş olur. Ona buğzeden bana, bana buğzeden ise Allah’a buğzetmiş olur.”(14)</span><br style="background-color: white; color: #333333; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 17px;" /><span style="background-color: white; color: #333333; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 17px;">15- Hz. Resulullah (saa) şöyle buyurmuştur: “Kim benim gibi yaşayıp, benim gibi ölmeyi ve bana Allah’ın va’dettiği ebedi cennete gitmeyi istiyorsa, Ali ve ondan sonraki zürriyetini kendine veli edinsin. Çünkü hiçbir zaman onlar sizi hidayet kapısından çıkarıp dalalet kapısına yöneltmezler.”(15)</span><br style="background-color: white; color: #333333; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 17px;" /><span style="background-color: white; color: #333333; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 17px;">16- Hz. Resulullah (saa) şöyle buyurmuştur: “Kim benim hayatımı yaşayıp, benim ölümüm gibi ölmeyi istiyor ve Rabbimin diktiği cennette mesken edinmeyi arzu ediyorsa, benden sonra kendine veli olarak Ali’yi seçsin, ona sadık kalanlara sadık kalsın. Benden sonra Ehl-i Beyt’ime uysun, onları kendine örnek alsın. Çünkü onlar benim soyumdurlar, benim tıynetimden yaratılmışlar ve benim ilim ve kavrayışımı kazanmışlardır. Ümmetimden onların faziletini yalanlayanlara, onlarla bağımı kesenlere yazıklar olsun. Allah onlara şefaatimi nasip etmesin.”(16)</span><br style="background-color: white; color: #333333; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 17px;" /><span style="background-color: white; color: #333333; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 17px;">17- Hz. Resulullah (saa) Ammar bin Yasir’e hitaben şöyle buyurmuştur: “Ey Ammar! Eğer Ali’nin bir vadiye, diğer insanların ise başka bir vadiye girdiğini görürsen, Ali’nin girdiği vadiye gir. Çünkü o seni sapıklığa sevk etmez ve hidayetten de çıkarmaz.”(17)</span><br style="background-color: white; color: #333333; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 17px;" /><span style="background-color: white; color: #333333; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 17px;">18- Hz. Resulullah (saa) şöyle buyurmuştur: “Ben uyarıcıyım, Ali ise hidayetçidir. Ey Ali! Benden sonra seninle hidayet arayanlar hidayet bulacaklardır.”(18)</span><br style="background-color: white; color: #333333; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 17px;" /><span style="background-color: white; color: #333333; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 17px;">19- Hz. Resulullah (saa) şöyle buyurmuştur: “Kim Nuh’un azmini, Adem’in ilmini, İbrahim’in hilmini, Musa’nın zekasını ve İsa’nın zühdünü görmek isterse, Ali bin Ebu Talib’e baksın.”(19)</span><br style="background-color: white; color: #333333; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 17px;" /><span style="background-color: white; color: #333333; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 17px;">20- Hz. Resulullah (saa) Hz. Ali’ye şöyle buyurmuştur: “Benden sonra ümmetin kahrına uğrayacaksın, ancak sen benim şeriatım üzere yaşayacaksın ve sünnetim üzere öldürüleceksin. Seni seven beni sevmiştir, sana buğzeden bana buğzetmiştir. Bir gün gelecek ki, şu sakalın başının kanıyla boyanacaktır.”(20)</span><br style="background-color: white; color: #333333; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 17px;" /><span style="background-color: white; color: #333333; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 17px;">21- Hz. Resulullah (saa) şöyle buyurmuştur: “Ey Ali! Senin yedi tane özelliğin var ki, bunlarda hiçbir kimse sana yetişemez. Sen insanların Allah’a ilk iman edenisin, Allah’ın ahdine en vefalısısın, Allah’ın emirlerine riayet hususunda en istikametlisisin. Sen halka karşı insanların en şefkatlisisin, insanlar arasında hakkı en eşit şekilde taksim edenisin. Sen insanların hakikati en çok bilenisin ve sen insanlar arasında en üstün fazilet sahibisin.”(21)</span><br style="background-color: white; color: #333333; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 17px;" /><span style="background-color: white; color: #333333; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 17px;">22- Hz. Resulullah (saa) şöyle buyurmuştur: “Ey insanlar! Fazilet, şeref ve velayet Resulullah ve zürriyetine mahsustur, sakın batıl yollara sapmayın.“(22)</span><br style="background-color: white; color: #333333; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 17px;" /><span style="background-color: white; color: #333333; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 17px;">23- Hz. Resulullah (saa) şöyle buyurmuştur: “Ümmetimin her nesli içerisinde Ehl-i Beyt’imden bu dinden sapıkların tahriflerini, batıl şeyler peşinde koşanların uydurmalarını ve cahillerin te’villerini önleyen bir grup adil kimseler buluna gelecektir. Bilin ki, önderleriniz sizin tarafınızdan Allah’a gönderilen elçilerinizdir. Bakınız, kimleri elçi olarak gönderiyorsunuz.”(23)</span><br style="background-color: white; color: #333333; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 17px;" /><span style="background-color: white; color: #333333; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 17px;">24- Hz. Resulullah (saa) şöyle buyurmuştur: “Ehl-i Beyt’imin yeri, vücudunuzdaki baş, başınızdaki gözlerin yeri olsun. Elbetti ki baş, gözlerin yardımıyla yolunu belirleyebilir.”(24)</span><br style="background-color: white; color: #333333; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 17px;" /><span style="background-color: white; color: #333333; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 17px;">25- Hz. Resulullah (saa) şöyle buyurmuştur: “Biz Ehl-i Beyt’in sevgisine sarılın. Çünkü Allah’ın huzuruna bizi severek çıkan kimse, bizim şefaatimizle cennete gider. Nefsimin elinde olduğu Allah’a and olsun ki, bizim hakkımızı tanımadıktan sonra hiçbir kulun ameli kendine bir fayda sağlamayacaktır.“(25)</span><br style="background-color: white; color: #333333; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 17px;" /><span style="background-color: white; color: #333333; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 17px;">26- Hz. Resulullah (saa) şöyle buyurmuştur: “Âl-i Muhammed’i tanımak cehennemden kurtuluştur; Âl-i Muhammed’i sevmek sırat köprüsünden geçiştir; Âl-i Muhammed’in velayetini kabul etmek azaptan emanda olmaktır.”(26)</span><br style="background-color: white; color: #333333; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 17px;" /><span style="background-color: white; color: #333333; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 17px;">27- Hz. Resulullah (saa) şöyle buyurmuştur: “Kıyamet günü olunca, kul bir adım atmadan dört şeyden sorgulanacaktır: Ömrünü nasıl tükettiğinden, bedenini nerede eksilttiğinden, malını nereden kazanıp nerede harcadığından ve biz Ehl-i Beyt’in sevgisinden.“(27)</span><br style="background-color: white; color: #333333; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 17px;" /><span style="background-color: white; color: #333333; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 17px;">28- Hz. Resulullah (saa) şöyle buyurmuştur: “Bir kişi, Beyt-ül Haram’da Rükun ile Makam arasında devamlı namaz kılıp oruç tutsa dahi, Âl-i Muhammed’e kin duyduğu taktirde mutlaka cehenneme gidecektir.”(28)</span><br style="background-color: white; color: #333333; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 17px;" /><span style="background-color: white; color: #333333; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 17px;">29- Hz. Resulullah (saa) şöyle buyurmuştur: “Kim Âl-i Muhammed’in sevgisi üzere ölürse, şehid sayılır. Kim Âl-i Muhammed’in sevgisi üzere ölürse, günahı bağışlanır. Kim Âl-i Muhammed’in sevgisi üzere ölürse, tevbekar olarak ölmüş olur. Kim Âl-i Muhammed’in sevgisi üzere ölürse, imanı kamil mü’min olarak ölmüş olur. Kim Âl-i Muhammed’in sevgisi üzere ölmüş olursa, ölüm meleği ve sonra da Nekir ve Münkir onu cennetle müjdeler. Kim Âl-i Muhammed’in sevgisi üzere ölmüş olursa, gelinin törenle kocasının evine götürüldüğü gibi cennete törenle götürülür. Kim Âl-i Muhammed’in sevgisi üzere ölmüş olursa, mezarından cennete iki kapı açılır. Kim Âl-i Muhammed’in sevgisi üzere ölmüş olursa, Allah onun mezarını rahmet meleklerinin ziyaretgahı kılar. Kim Âl-i Muhammed’in sevgisi üzere ölmüş olursa, sünnet ve cemaat üzere ölmüş olur. Kim de Âl-i Muhammed’in buğzu üzere ölmüş olursa, kıyamet günü alnına Allah’ın rahmetinden ümit kesmiş yazılmış olarak gelir….”(29)</span><br style="background-color: white; color: #333333; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 17px;" /><span style="background-color: white; color: #333333; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 17px;">30- Hz. Resulullah (saa) şöyle buyurmuştur: “Biz Ehl-i Beyt’i ancak mü’min ve muttaki olan sever; ve bize ancak münafık ve şaki olan kin besler.”(30)</span><br style="background-color: white; color: #333333; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 17px;" /><span style="background-color: white; color: #333333; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 17px;">Bu hadisleri daha da çoğaltmak mümkündür. Biz onların tamamını Ehl-i Sünnet kardeşlerimizin kaynaklarından naklettik. Dolayısıyla, “bu hadisler onların kaynaklarında bulunan hadislerdir” biz onlara itibar etmeyiz demeleri de mümkün değildir.</span><br style="background-color: white; color: #333333; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 17px;" /><span style="background-color: white; color: #333333; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 17px;">İşte bu hadislerdir ki, İslam tarihinin büyük şairlerini de Ehl-i Beyt hakkında şiirler ve beyitler yazmaya itmiştir.</span><br style="background-color: white; color: #333333; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 17px;" /><span style="background-color: white; color: #333333; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 17px;">Ünlü şair Farazdak Hz. İmam Zeyn-ül Abidin (a.s)’ı methederken bir şiirinde şöyle diyor: “O öyle bir ailedendir ki, sevgileri din ve buğzedilmeleri ise kafirliktir. Onlara yakın olmak ise, kurtarıcı ve koruyucudur. Eğer takva ehli sayılırsa, onlar onların imamları sayılır. Yahut “Yer ehlinin en hayırlıları kimdir?” denilirse, “Onlardır” denilir.”(31)</span><br style="background-color: white; color: #333333; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 17px;" /><span style="background-color: white; color: #333333; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 17px;">Şimdi soruyoruz: Acaba bütün bu hadisleri Hz. Resulullah’ın kendi duygusallığına dayanarak başta Hz. Ali olmak üzere, en yakın akrabaları olan Ehl-i Beyti’ni himaye etmek ve onlara hak etmedikleri bir özellikleri yakıştırarak, onların çıkarlarını korumak için buyurduğu söylenebilir mi?! Böyle bir şeyi Hz. Resulullah’a isnat etmek insanı imandan çıkarmaz mı? Allah Teala, Hz. Resulullah’ın (saa) kendi yanından hiçbir şey söylemediğini ve ne buyurduysa, ona vahiy olunduğunu bildirmiyor mu?(32)</span><br style="background-color: white; color: #333333; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 17px;" /><span style="background-color: white; color: #333333; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 17px;">Acaba, Hz. Resulullah, Hz. Ali ve Ehl-i Beyt’ini kendi konumuna koyması ve her açıdan onları kendisiyle birlikte değerlendirmesi, ümmete Hz. Ali ve Ehl-i Beyt’inin özel bir mevkie sahip olduklarını ve kendinden sonra Ehl-i Beyt’ine itaat edilmesi gerektiğini anlatmakta yeterli değil mi?</span><br style="background-color: white; color: #333333; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 17px;" /><span style="background-color: white; color: #333333; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 17px;">Haşa Hz. Resulullah’ın (saa) böyle bir duygusallık yaptığı farz edilse bile, Allah Teala hakkında böyle bir şey söylemek doğru olur mu?! Allah Teala Kur’an-ı Kerim’de Peygamber’ine risalet ücreti olarak Ehl-i Beyt’in sevgisini açıklamasını farz kılmıyor mu?(33) Allah da mı birilerinin yandaşlığını yapar?!</span><br style="background-color: white; color: #333333; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 17px;" /><span style="background-color: white; color: #333333; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 17px;">Bütün bu üzerinde durmalar, onların özel mevkie sahip olduklarını ve kimsenin onlardan öne geçmeye hakkı olmadığını göstermiyor mu?</span><br style="background-color: white; color: #333333; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 17px;" /><span style="background-color: white; color: #333333; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 17px;">İşte bunun içindir ki, haklı olarak Hz. Ali (a.s) kendileri haklarında şöyle buyuruyorlar: “Ben ve soyumun pak ve hayırlı kişileri, küçük yaşta iken insanların en uysalı, büyüdükten sonra da en alimleriyiz. Bizimle Allah yalanı defeder, bizimle kuduz köpeğin dişlerini kırar, bizimle sizlerin zorluklarını giderir, bizimle boynunuzdaki düğümü çözür. Cenab-ı Allah bizimle başlatır ve bizimle sona erdirir.”(34)</span><br style="background-color: white; color: #333333; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 17px;" /><span style="background-color: white; color: #333333; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 17px;">Biz kendi yanımızdan Ehl-i Beyt’i seçmiyoruz. Biz Allah ve Resulü Ehl-i Beyt’i seçip diğerlerinden üstün kıldığı için, onları seçip diğerlerinden üstün tutuyoruz.</span><br style="background-color: white; color: #333333; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 17px;" /><span style="background-color: white; color: #333333; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 17px;">Ehl-i Beyt’in fazlı ve üstünlüğü için bu kadarı yeter ki, bizzat Kur’an-ı Kerim’de bütün ümmet, kim olursa olsun, ister bir, ister on nur sahibi olsun namazda Ehl-i Beyt’e salavat getirmekle yükümlü kılınmış ve Ehl-i Beyt’e salavat getirilmeden kıldığı namazının dahi, batıl olduğu belirtilmiştir.</span><br style="background-color: white; color: #333333; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 17px;" /><span style="background-color: white; color: #333333; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 17px;">İşte bunun içindir ki, Şafii mezhebinin imamı İbn-i İdris şöyle demiştir: “Ey Resulullah’ın Ehl-i Beyt’i! Sizi sevmek farzdır. Allah bunu Kur’an’da nazil etmiştir. Sizin şanınızın büyüklüğü için bu kadarı yeter ki, kim size salavat getirmezse, onun namazı yoktur.” (35)</span><br style="background-color: white; color: #333333; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 17px;" /><span style="background-color: white; color: #333333; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 17px;">Evet bizler bu işaret ettiğimiz ayet ve hadisler ve benzerleri gereği Ehl-i Beyt’in imamet ve velayetine inanıyoruz.</span><br style="background-color: white; color: #333333; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 17px;" /><span style="background-color: white; color: #333333; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 17px;">Biz, Ehl-i Beyt’e itaatin, bütün ümmete, kim olursa olsun farz olduğuna inanıyoruz.</span><br style="background-color: white; color: #333333; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 17px;" /><span style="background-color: white; color: #333333; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 17px;">Biz, Allah’ın emri gereği Hz. Resulullah’ın emirleri karşısında teslim olup başımız üstüne deriz.</span><br style="background-color: white; color: #333333; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 17px;" /><span style="background-color: white; color: #333333; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 17px;">Biz, Hz. Resulullah’ın (saa) ümmetine en son sözünü söylemek üzere hasta yatağında: “Bana bir kalem ve levha verin size öyle bir şey yazdırayım ki, benden sonra asla sapmayasınız” buyurduğunda; “Bırakın bu kişiyi, ona hastalığı galebe çalmış, sayıklıyor. Allah’ın kitabı bizim aramızdadır o bize yeter”(36) diyecek kadar ona karşı cüretkar olmadık ve olmayız da. (37)</span><br style="background-color: white; color: #333333; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 17px;" /><span style="background-color: white; color: #333333; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 17px;">Biz onları kendi hallerine bırakıp; hem Allah’ın kitabına hem de Resulü’ne: “Siz ne buyuruyorsanız, onun Allah’tan olduğuna inanıyoruz ve siz ne buyuruyorsanız, başımız gözümüz üzerine itaat ederiz” diyoruz.</span><br style="background-color: white; color: #333333; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 17px;" /><span style="background-color: white; color: #333333; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 17px;">Sonra, Hz. Ali (a.s)’ın velayet ve hilafeti hakkında inen ayetler ve İslam Peygamberi’nin (saa) buyrukları söz konusu olmazsa bile, acaba ümmet arasında hilafet makamına seçilecek birinin, ilim, takva, cesaret, mertlik ve diğer imtiyazlar üstünlüğü esasına tabi tutulması gerekmez miydi?! Dost ve düşmanı tarafından, ashap içerisinde her yönden üstün olduğu itiraf edilen, Hz. Ali gibi bir ilim kapısına gidilmeyip de diğer kapıların çalınmasındaki gaye neydi?!</span><br style="background-color: white; color: #333333; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 17px;" /><span style="background-color: white; color: #333333; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 17px;">Şu bir gerçektir ki, Hz. Ali (a.s)’ın her yöndeki üstünlüğü, Hazret’in hilafet ve önderliğine apaçık ayrı bir delildir.</span><br style="background-color: white; color: #333333; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 17px;" /><span style="background-color: white; color: #333333; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 17px;">Hz. Ali (a.s)’ın peygamberimizden sonra ashabın en üstünü olmasına dair haddinden fazla hadisler nakledilmiştir. O Hazret’in üstünlüğünü ve faziletini anlatmak bizlerin gücünün dışında olan bir husustur.</span><br style="background-color: white; color: #333333; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 17px;" /><span style="background-color: white; color: #333333; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 17px;">Ancak önce naklettiğimiz ayet ve hadislere ilaveten şu hadisler de bu konuyu gözler önüne sermektedir: “Ey Ümmü Seleme! Bil ve şahid ol ki, Ali mü’minlerin efendisidir.” (38)</span><br style="background-color: white; color: #333333; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 17px;" /><span style="background-color: white; color: #333333; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 17px;">“Ali Kur’an’la, Kur’an da Ali iledir. Bu ikisi Kevser’in yanında bana varıncaya kadar bir birinden ayrılmazlar. (39)</span><br style="background-color: white; color: #333333; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 17px;" /><span style="background-color: white; color: #333333; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 17px;">“Ali hakla ve hak da Ali’yledir.” (40)</span><br style="background-color: white; color: #333333; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 17px;" /><span style="background-color: white; color: #333333; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 17px;">“Çok geçmeden benden sonra bir fitne kopacaktır. İşte o zaman Ali’den ayrılmayınız. Çünkü bana ilk iman eden odur ve kıyamette de benimle ilk görüşenlerden olacaktır. O ümmet arasında Faruk’tur. (hakla batılı bir birinden ayırandır) ve O en büyük sıddıktır.” (41)</span><br style="background-color: white; color: #333333; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 17px;" /><span style="background-color: white; color: #333333; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 17px;">Ahmet bin Hanbel şöyle diyor: “Peygamber (s.a.a)’in ashabı içerisinde hiç birinin fazileti, Hz. Ali’nin faziletine ulaşamaz.” (42)</span><br style="background-color: white; color: #333333; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 17px;" /><span style="background-color: white; color: #333333; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 17px;">İbn-i Ebu-l Hadid şöyle diyor: “Hz. Ali’nin hilafete evla ve layık olması onun efdaliyyeti hasebiyledir. Çünkü Hz. Ali (a.s) Hz. Resul (s.a.a)’den sonra insanların en üstünü ve hilafet makamına en layık olanı idi.” (43)</span><br style="background-color: white; color: #333333; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 17px;" /><span style="background-color: white; color: #333333; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 17px;">Ammar bin Yasir Peygamber-i Ekrem (s.a.a)’den naklen şöyle diyor: “Hz. Resul (s.a.a) şöyle buyurdu: “Ali’nin yüzüne bakmak ve onu anlamak ibadettir. İmanın geçerliliği onun velayetini kabul etmek ve düşmanlarından uzak olmakla sağlanır.”</span><br style="background-color: white; color: #333333; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 17px;" /><span style="background-color: white; color: #333333; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 17px;">İbn-i Ebu-l Hadid, “Şerh-i Nehc-ül Belağa” kitabında imam Şafii’den naklen şöyle yazıyor: “İmam Şafii’ye Hz. Ali’nin faziletinden sorulduğunda şöyle cevap verdi: “Ne diyebilirim, öyle birinin hakkında ki, düşmanları haset ve düşmanlıkları yüzünden faziletlerini hasır altı ettiler, dostları ise, takiyye ve (Ehl-i Beyt) düşmanlarının korkusundan faziletlerini açığa vuramadılar. Her iki hususa rağmen, yine de o Hazret’in doğu ve batı arasını dolduracak kadar faziletleri ortaya çıktı.”</span><br style="background-color: white; color: #333333; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 17px;" /><span style="background-color: white; color: #333333; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 17px;">Hz. Ali’nin İslam Peygamberi’nden (s.a.a) sonra hilafet makamına herkesten evla ve layık olmasının bir diğer delili de birinci ve ikinci halifenin ilmi ve siyasi müşküllerinde Hz. Ali’ye baş vurmalarıdır.</span><br style="background-color: white; color: #333333; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 17px;" /><span style="background-color: white; color: #333333; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 17px;">İkinci halife Ömer bin Hattab’ın, ilmi ve siyasi çıkmazlarından dolayı, defalarca; “Ali olmasaydı, Ömer helak olurdu” dediği, Ehl-i Beyt ve Ehl-i Sünnet kitaplarında kaydedilmiştir.</span><br style="background-color: white; color: #333333; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 17px;" /><span style="background-color: white; color: #333333; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 17px;">Birinci halife de minberin üzerindeyken halka hitaben: “Benim peşimi bırakın, Ali sizin içerinizdeyken, sizin üstününüz değilim” demekle Hz. Ali’nin üstünlüğünü ve hilafete layıklığını itiraf etmiştir.</span><br style="background-color: white; color: #333333; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 17px;" /><span style="background-color: white; color: #333333; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 17px;">Büyük Ehl-i Sünnet alimlerinden Halil bin Ahmet El-Basri şöyle diyor: “Herkesin ona (Ali’ye) muhtaç olması ve onun, hiç kimseye muhtaç olmaması, o Hazret’in herkesin önder ve imamı olmasının delilidir.”</span><br style="background-color: white; color: #333333; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 17px;" /><span style="background-color: white; color: #333333; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 17px;">________________________________</span><br style="background-color: white; color: #333333; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 17px;" /><span style="background-color: white; color: #333333; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 17px;">Kaynakça:</span><br style="background-color: white; color: #333333; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 17px;" /><span style="background-color: white; color: #333333; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 17px;">1- Müstedrek-üs Sahiheyn c. 3 s. 129, Kenz-ül Ümmal c. 6 s. 153 hadis no: 2527, Menakıb-i Ali bin Ebu Talib İbn-i Meğazili Şafii’nin s. 84, Menakıb-i Harezmi Hanefi’nin s. 111, Tarih-i Dimeşk Ali bin Ebu Talib bölümü c. 2 s. 476 hadis no: 996, 997, Yenabi-ül Meveddet s. 72, 185, 234, 250, Mizan-ül İtidal c. 1 s. 110 vs.</span><br style="background-color: white; color: #333333; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 17px;" /><span style="background-color: white; color: #333333; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 17px;">2- Müstedrek-üs Sahiheyn c. 3 s. 138, Kenz-ül Ümmal c. 6 s. 157 hadis no: 2628, Mucem-üs Sağir Teberani’nin c. 2 s. 88, Menakıb-i Ali bin Ebu Talib İbn-i Meğazili Şafii’nin s. 65 Mecme-üz Zevaid c. 9 s. 121, Üsd-ül Ğabe c. 1 s. 69, c. 3 s. 116, Tarih-i Dimeşk Ali bin Ebu Talib bölümü c. 2 s. 257 vs.</span><br style="background-color: white; color: #333333; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 17px;" /><span style="background-color: white; color: #333333; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 17px;">3- Kenz-ül Ümmal c. 6 s. 157 hadis no: 2627, Şerh-i Nehc-ül Belağa İbn-i Hadid’in c. 2 s. 450, Hilyet-ül Evliya İbn-i Naim c. 1 s. 66, Yenabi-ül Meveddet Kunduzi Hanefi’nin s. 181, 313, vs.</span><br style="background-color: white; color: #333333; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 17px;" /><span style="background-color: white; color: #333333; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 17px;">4- Şerh-i Nehc-ül Belağa c. 2 s. 450, Hilyet-ül Evliya c. 1 s. 63, Menakıb-i Harezmi s. 42, Metalib-üs Sual İbn-i Talha Şafii’nin c. 1 s. 60, El-Mizan Zehebi’nin c. 1 s. 64, Tarih-i Dimeşk İbn-i Asakir Şafii’nin Ali bin Ebu Talib bölümü c. 2 s. 487 vs.</span><br style="background-color: white; color: #333333; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 17px;" /><span style="background-color: white; color: #333333; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 17px;">5- Kenz-ül Ümmal c. 6 s. 156 hadis no: 2608, Mecme-üz Zevaid c. 9 s. 102, Kifayet-üt Talib Genci Şafii’nin s. 187, Tarih-i Dimeşk c. 1 s. 87, Ali bin Ebu Talib bölümü, Üsd-ül Ğabe c. 5 s. 287 vs.</span><br style="background-color: white; color: #333333; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 17px;" /><span style="background-color: white; color: #333333; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 17px;">6- Kenz-ül Ümmal c. 6 s. 157 hadis no: 2625, Şerh-i Nehc-ül Belağa İbn-i Ebu-l Hadid’in c. 2 s. 450, Hilyet-ül Evliya Ebu Naim’in c. 1 s. 63, Mecme-üz Zevaid c. 9 s. 132, Kifayet-üt Talib Genci Şafii’nin s. 210, Yenabi-ül Meveddet Kunduzi Hanefi’nin s. 313 vs.</span><br style="background-color: white; color: #333333; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 17px;" /><span style="background-color: white; color: #333333; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 17px;">7- Cami-üs Sağir Suyuti’nin s. 107, Müstedrek-üs Sahiheyn c. 3 s. 226, Tarih-i Dimeşk Ali bin Ebu Talib bölümü c. 2 s. 464, Şevahit-üt Tenzil Haskani Hanefi’nin c. 1 s. 334, Üsd-ül Ğabe c. 4 s. 22, vs.</span><br style="background-color: white; color: #333333; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 17px;" /><span style="background-color: white; color: #333333; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 17px;">8- Kenz-ül Ümmal c. 6 s. 156</span><br style="background-color: white; color: #333333; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 17px;" /><span style="background-color: white; color: #333333; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 17px;">9- Kenz-ül Ümmal c. 6 s. 153, Yenabi-ül Meveddet s. 185, 247, Cami-üs Sağir Suyuti’nin c. 2 s. 56 vs.</span><br style="background-color: white; color: #333333; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 17px;" /><span style="background-color: white; color: #333333; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 17px;">10- Sevaik-ül Muhrika s. 106, Zehair-ül Ukba s. 64, Riyaz-ün Nezre c. 2 s. 215</span><br style="background-color: white; color: #333333; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 17px;" /><span style="background-color: white; color: #333333; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 17px;">11- Hz. Resulullah bu tabiri Beraat Sûresi’nin nazil olup Ebu Bekri onu Mekke müşriklerine iblağ etmekle görevlendirdiği sırada buyurmuştur. Hazret’in bu görevlendirmesinden sonra Allah Teala tarafından Ebu Bekri geri çağırması ve bu görevi Ali’nin yapması gerektiğine dair emir gelmiş ve Hz. Resulullah Ali (as.)’ı göndererek Ebu Bekri geri çağırtmıştır. Bu olayın tafsilatı bütün hadis ve tarih kaynaklarında yer almıştır. Örnek olarak bakınız: Sünen-i İbn-i Mace c. S. 92, Kenz-ül Ümmal c. 6 s. 153, hadis no: 2531, Müsned-i Ahmet bin Hanbel c. 1 s. 151, Sahih-i Tirmizi c. 5 s. 300 hadis no: 3803 vs.</span><br style="background-color: white; color: #333333; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 17px;" /><span style="background-color: white; color: #333333; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 17px;">12- Müstedrek-üs Sahiheyn c. 3 s. 121, Tarih-i Dimeşk Ali bin Ebu Talib bölümü c. 2 s. 268, Riyaz-ün Nezre c. 2 s. 220, Yenabi-ül Meveddet s. 205 vs.</span><br style="background-color: white; color: #333333; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 17px;" /><span style="background-color: white; color: #333333; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 17px;">13- Müstedrek-üs Sahiheyn c. 3 s. 128, Menakıb-i Harezmi s. 234, Nur-ül ebsar Şeblenci s. 73, El-Mizan Zehebi’nin c. 2 s. 613 vs.</span><br style="background-color: white; color: #333333; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 17px;" /><span style="background-color: white; color: #333333; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 17px;">14- Tarih-i Dimeşk Ali bin Ebu Talib bölümü c. 2 s. 93, Menakıb-i Ali bin Ebu Talib İbn-i Meğazili Şafii’nin s. 230, Mecme-üz Zevaid c. 9 s. 108, Kenz-ül Ümmal c. 6 s. 154 vs.</span><br style="background-color: white; color: #333333; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 17px;" /><span style="background-color: white; color: #333333; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 17px;">15- Kenz-ül Ümmal c. 6. S. 155 hadis no: 2578, c. 3 s. 128, Yenabi-ül Meveddet s. 149, 150, El- İsabet İbn-i Hacer El Askalani Şafii’nin c. 1 s. 541 vs.</span><br style="background-color: white; color: #333333; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 17px;" /><span style="background-color: white; color: #333333; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 17px;">16- Kenz-ül Ümmal c. 6 s. 217, hadis no: 3819, Hilyet-ül Evliya c. 1 s. 86, Kifayet-üt Talib Genci Şafii’nin s. 214, Mecme-üz Zevaid c. 9 s. 108, Yenabi-ül Meveddet s. 126, 313 vs.</span><br style="background-color: white; color: #333333; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 17px;" /><span style="background-color: white; color: #333333; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 17px;">17- Kenz-ül Ümmal c. 6 s. 156, Tarih-i Dimeşk Ali bin ebu Talib bölümü c. 3 s. 170 hadis no: 1207, El-Menakıb Harezmi’nin s. 57</span><br style="background-color: white; color: #333333; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 17px;" /><span style="background-color: white; color: #333333; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 17px;">18- Kenz-ül Ümmal c. 6 s. 157 9 hadis no: 2631, Yenabi-ül Meveddet s. 99, Tarih-i Dimeşk Ali bin Ebu Talib bölümü c. 2 s. 417, Feraid-üs Simteyn c. 1 s. 148, Şevahit-üt Tenzil Haskani’nin c. 1 s. 293 vs.</span><br style="background-color: white; color: #333333; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 17px;" /><span style="background-color: white; color: #333333; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 17px;">19- Şerh-i Nehc-ül Belağa İbn-i Ebu-l Hadid c. 9 s. 168, c. 2 s. 449, Tefsir-ül Kebir Fahri Razi’nin c. 2 s. 288, El-Yevakit vel Cevahir Şe’rani’nin s. 172, Yenabi-ül Meveddet Kunduzi’nin s. 214, 212, Tarih-i Dimeşk Ali bin Ebu Talib’in bölümü c. 2 s. 280, hadis no: 804, Şevahit-üt Tenzil Haskani’nin c. 1 s. 78, El Menakıb Harezmi’nin s.220 vs.</span><br style="background-color: white; color: #333333; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 17px;" /><span style="background-color: white; color: #333333; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 17px;">20- Müstedrek-üs Sahiheyn c. 3 s. 147, Kenz-ül Ümmal c. 6 s. 157</span><br style="background-color: white; color: #333333; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 17px;" /><span style="background-color: white; color: #333333; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 17px;">21- Hilyet-ül Evliye Ebu Naim’in c. 1 s. 66, Metalib-üs Sual c. 1 s. 95</span><br style="background-color: white; color: #333333; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 17px;" /><span style="background-color: white; color: #333333; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 17px;">22- Sevaik-ül Muhrika s. 105, Yenabi-ül Meveddet s. 169, 307, Nazmi Dürer-üs Simteyn Zendi Hanefi’nin s. 207, 208</span><br style="background-color: white; color: #333333; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 17px;" /><span style="background-color: white; color: #333333; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 17px;">23- Sevaik-ül Muhrika s. 90, Yenabi-ül Meveddet s. 191, 271 Zehair-ül Ukba Muhibbin Taberi Şafii’nin 17</span><br style="background-color: white; color: #333333; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 17px;" /><span style="background-color: white; color: #333333; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 17px;">24- Eş-Şeref-ül Müabbed Yusuf Nebhani’nin s. 31, Mecme-üz Zevaid c. 9 s. 172, El-Fusül-ül Mühimme İbn-i Sabbağ Maliki’nin s. 8 ve İsaf-ür Rağibin Nur-ül Ebsar hamişinde basılmıştır s. 110</span><br style="background-color: white; color: #333333; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 17px;" /><span style="background-color: white; color: #333333; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 17px;">25- Sevaik-ül Muhrika s. 138, Yenabi-ül Meveddet s. 246, 272, 303, 304, Mecme-üz Zevaid c. 9 s. 172, İhya-ül Meyyit Suyuti Şafii’nin s. 111 vs.</span><br style="background-color: white; color: #333333; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 17px;" /><span style="background-color: white; color: #333333; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 17px;">26- El- İthaf-bi Hubbi-l Eşraf Şebravi Şafii’nin s. 4 , Yenabi-ül Meveddet s. 22, 241, 163, 370 ve Feraid-üs Simteyn c. 2 s. 257</span><br style="background-color: white; color: #333333; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 17px;" /><span style="background-color: white; color: #333333; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 17px;">27- Menakıb-i Ali bin Ebu Talib İbn-i Meğazili’nin s. 119, Yenabi-ül Meveddet s. 113, 170,271, Tarih-i Dimeşk Ali bin Ebu Talib bölümü c. 2 s. 159 vs.</span><br style="background-color: white; color: #333333; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 17px;" /><span style="background-color: white; color: #333333; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 17px;">28- Müstedrek-üs Sahiheyn c. 3 s. 149, Sevaik-ül Muhrika s. 172, Zehair-ül Ukba Taberi Şafii’nin s. 18, Yenabi-ül Meveddet s. 192, 277, 305 vs.</span><br style="background-color: white; color: #333333; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 17px;" /><span style="background-color: white; color: #333333; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 17px;">29- Tefsir-ül Keşşaf c. 4 s. 220, 221, Nur-ül ebsar Şeblenci’nin s. 104, 105, Tefsir-ül Kebir Fahri Razi’nin c. 7 s. 405, Tefsir-üs Salebi Meveddet ayetinin tefsiri bölümü vs.</span><br style="background-color: white; color: #333333; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 17px;" /><span style="background-color: white; color: #333333; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 17px;">30- Zehair-ül Ukba Taberi Şafii’nin s. 18, Yenabi-ül Meveddet s. 192, 304, 397, Sevaik-ül Muhrika s. 103 vs.</span><br style="background-color: white; color: #333333; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 17px;" /><span style="background-color: white; color: #333333; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 17px;">31- Divan-ül Farazdak c. 2 s. 180</span><br style="background-color: white; color: #333333; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 17px;" /><span style="background-color: white; color: #333333; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 17px;">32- Necm: 53</span><br style="background-color: white; color: #333333; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 17px;" /><span style="background-color: white; color: #333333; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 17px;">33- Meveddet ayetine işaret edilmektedir. Allah Teala Şurâ sûresinin 23. ayetinde şöyle buyuruyor: “…De ki: Ben akrabalara sevgiden başka, bu görevime karşı bir ücret istemiyorum.” İbn-i Abbas şöyle rivayet eder: “Bu ayet nazil olduğunda ashap: “Ey Resulullah! Bize sevgileri farz kılınan yakınların kimlerdir?” diye sordular. Hazret şu cevabı verdi: “Ali, Fatime ve iki oğullarıdır.” Bkz. Tefsir-i İbn-i Kesir c. 4 s. 112, Tefsir_ül Keşşaf c. 3 s. 402, Tefsir-ül Kurtubi c. 16 s. 22, Feth-ül Kadir c. 4 s. 537, Dürr-ül Mensur c. 6 s. 7 vs.</span><br style="background-color: white; color: #333333; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 17px;" /><span style="background-color: white; color: #333333; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 17px;">34- Kenz-ül Ümmal c. 6 s. 396, Müstedrek-üs Sahiheyn c. 1 s. 269, Sevaik-ül Muhrika s. 78 vs.</span><br style="background-color: white; color: #333333; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 17px;" /><span style="background-color: white; color: #333333; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 17px;">35- Sevaik-ül Muhrika s. 146, Yenabi-ül Meveddet s. 259, Nur-ül Ebsar s. 105, Eş- Şeref-ül Muabbed s. 99 vs. İbn-i İdris Eş- Şafii bu fetvayı Allah Teala’nın “Şüphesiz Allah ve melekleri, Peygamber’e rahmet indirirler. Ey iman edenler! Siz de ona salavat getirip rahmet gönderin ve ona selam verin” (Ahzab/56) ayeti gereği vermiştir. Zira bu ayet indiği sırada ashap Hazret’e: “Ey Resulullah! Sana selam vermeğe gelince bunu biliyoruz. Sana rahmet göndermek nasıl olur?” diye sormuşlar. Hazret ise şu cevabı vermiştir: “Allah’ım! Muhammed’e ve Ehl-i Beyt’ine rahmet gönder. Doğrusu sen övgü ve azamet sahibisin. Nitekim, İbrahim ve İbrahim’in Ehl-i Beyt’ine rahmet gönderdin. Allah’ım! Muhammed’e ve Ehl-i Beyt’ine bereketini gönder. Nitekim İbrahim ve Ehl-i Beyt’ine bereketini gönderdin. Doğrusu sen övgü ve azamet sahibisin” deyin.” Bkz. Sahih-i Buhari c. 6 s. 27, hadis no: 2119, 31,19, 4423, 4424, 5880, 5881, Sahih-i Müslim c. 2 s. 16, hadis no: 613, 614, Sünen-i Nesai c. 3 s. 45, 49, hadis no: 1276, 1270, 1271, 1272, 1273, 1274 Müsned-i Ahmet hadis no: 1323, 11009, 16450, 16455, 174.9, Sünen-i Tirmizi hadis no: 445, 3144, Sünen-i İbn-i Mace c. 1 s. 292, hadis no: 894 Sünen-i Ebu Davut c. 1 s. 257, hadis no: 830, 831, Sünen-i Daremi hadis no: 1308, 1309, Muvatta-i Malik hadis no: 358, Esbab-un Nüzul Vahidi’nin s. 207, Müsned-i Ahmet bin Hanbel c. 2 s. 47, c. 5 s. 353, Tefsir-ül Kurtubi c. 14 s. 233, Tefsir-üt Taberi c. 2 s. 43, Tefsir-i İbn-i Kesir c. 3 s. 507 vs.</span><br style="background-color: white; color: #333333; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 17px;" /><span style="background-color: white; color: #333333; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 17px;">36- Taberi Tarihi c.2 s.436 Şerh-i Nehc-ül Belağa İbn-i Ebu-l Hadid c.1 s.133</span><br style="background-color: white; color: #333333; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 17px;" /><span style="background-color: white; color: #333333; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 17px;">37- Bu olay İslam tarihine Perşembe günü musibeti olarak geçmiştir. İbn-i Abbas bu günü ve onda cereyan eden hazin olayı devamlı anar, teessüf edip güz yaşı dökerdi. Bu hazin olay, özet olarak şöyle gerçekleşmiştir: Hz. Resulullah hasta yatağında yatmaktadır. Perşembe günüdür. Ümmetini düşünen şefkat dolu Peygamber onların kendinden sonraki durumlarından endişeleniyor ve evini dolduran ashabına: “Bana, bir kalem ve levha getirin de size öyle bir şey yazayım ki, benden sonra sapmayasınız” buyurur. Ömer yerinden kalkıp: “Bu kişiye hastalığı ağır basmış, sayıklamaktadır. Allah’ın kitabı bizim aramızdadır. O bize yeter” der. Bunun üzerine, ashap iki gruba ayrılır. Hatta perde arkasında bulanan kadınlar: “Ne duruyorsunuz. Resulullah’ın sözünü duymadınız mı?” derler. Ashap arasındaki tartışma büyür. Sesler yükselir. Bunun üzerine Hazret onlara: “Beni terk edin, o kadınlar sizden daha hayırlıdır” buyurur. Böylece, Hz. Resulullah’ın huzurunda yüksek sesle bile konuşmanın Kur’an’ın emriyle yasaklandığını ve Resul’ün bütün emirlerine itaat edilmesi gerektiğini unutan ashap, onun emrini dinlemeyi ve onun yanında sessiz konuşmayı bir yana bırak, Allah’ın o mübarek nurunu son vadesinde böylesine kırıp inciterek ayrılıp giderler. Biz, Cebrail’in yanına gelmek için kendinden izin istediği bu mübarek nura adil ashabın böylesine edepli davranışlarını yorumlamayı siz aziz okurların kendine bırakıyoruz. Bu olayla ilgili olarak bakınız: Sahih-i Buhari c. 4 s. 5, 31, c. 1 s. 31, c. 5 s. 137, c. 4 s. 65, 66, c. 8 s. 161, c. 7 s. 9, hadis no: 111, 2667, 2825, 4079, 5237, Sahih-i Müslim c. 5 s. 75, c. 2 s. 16, hadis no: 2634, 3089, 3090, 3091, Müsned-i Ahmet bi Hanbel c. 1 s. 320, 222, c. 4 s. 356, c. 1 s. 355, hadis no: 1834, 2544, 2445, 2835, 2945, 3165, Şerh-i Nehc-ül Belağa c. 6 s. 51, El- Me’ahid c. 1 s. 22, EL-Esat c. 3 s. 138, El-Milel ven Nihel Şehristani’nin c. 1 s. 22, et Tebakat ibn-i Sa’d'in c. 2 s. 242, 244 vs.</span><br style="background-color: white; color: #333333; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 17px;" /><span style="background-color: white; color: #333333; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 17px;">38-i-ül Meveddet bölüm: 7</span><br style="background-color: white; color: #333333; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 17px;" /><span style="background-color: white; color: #333333; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 17px;">39- Sevaik-ül Muhrika s. 74</span><br style="background-color: white; color: #333333; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 17px;" /><span style="background-color: white; color: #333333; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 17px;">40- Gayet-ül Meram s. 360</span><br style="background-color: white; color: #333333; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 17px;" /><span style="background-color: white; color: #333333; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 17px;">41- Yenabi-ül Meveddet s. 82</span><br style="background-color: white; color: #333333; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 17px;" /><span style="background-color: white; color: #333333; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 17px;">42- Keşf-ül Gumme s. 48</span>Sokak Filozofuhttp://www.blogger.com/profile/10293554006563945258noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-28455781.post-70359337670022257772012-07-09T23:37:00.000-07:002012-07-09T23:37:57.510-07:00<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEihpYsv4KR2SvZKRjbnelgI2d3Bm6hdmzngb8n9NHik47C0bZ_qhpqc8GHPl0-vplpETjrvETVnB-kn7xZvlpBALWEkK8yQ2fRVUd3FmRm6VF3XkGoWcLpMYlZvBSOIGYOBmfFirw/s1600/tamil.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="213" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEihpYsv4KR2SvZKRjbnelgI2d3Bm6hdmzngb8n9NHik47C0bZ_qhpqc8GHPl0-vplpETjrvETVnB-kn7xZvlpBALWEkK8yQ2fRVUd3FmRm6VF3XkGoWcLpMYlZvBSOIGYOBmfFirw/s320/tamil.jpg" width="320" /></a></div>
LEZZETİN KÖKLERİ<br />
<br />
Fatih Sultan Mehmet'in sofrasında Türk mutfağının assolisti domates yoktu, lezzeti biber de.
Yavuz Sultan Selim hayatında hiç kuru fasulye yememişti mesela.
Mevlana patatesin tadını bilmiyordu, Mevlevi mutfağında pişen yemeklerde ayçiçeği yağı kullanamıyordu.
Bunlar Amerika'nın keşfiyle tanınmış bitkiler.
Şimdi sofraların vazgeçilmezi olan sebze ve meyvelerin birçoğunu insanlık Amerika'nın keşfinden sonra tanıdı ve yiyebildi.
Patates hayvan yemiydi!
Ve hatta Amerika'nın keşfinden bir yüzyıl sonra farklarına -daha doğrusu lezzetlerine- varılmış. Patatesin mutfaklara girmesi Amerika'nın keşfinden 200 yıl sonrasına, Fransız ihtilali dönemine kadar sarkar. Zira anavatanı, Peru olan patates önce zehirli sanıldığı, sonra da hayvan yemi olarak kullanıldığı için yenilmemiş.
Fakat Fransız ihtilali döneminde açlıktan kıvranan Avrupalılar hayvanların yemini yemek zorunda kalır. Lezzeti, doyuruculuğu patatese sınıf atlatır. Anadolu'ya ise Kafkaslar üzerinden, Rusya'dan gelir. İlk olarak Karadeniz Bölgesi'nde yetiştirilmeye başlanmış.
Domates de Avrupa'ya yiyecek olarak gelmemiş. Avrupa saraylarında ve asilzadelerinin evlerinde saksılara süs bitkisi olarak ekilen domatesin yenilebilir olduğu sonradan fark edilmiş.
Patlıcangiller ailesine mensup domatesin de anayurdu Güney Amerika. Türk mutfağının vazgeçilmezi olan, her yemekte baş köşeye oturan domatesle bizim tanışıklığımız ise 18. yüzyılın sonlarına dayanıyor.
Avrupalılar patlıcanın delirttiğine inanıyormuş Sivri, Çarliston ve dolmalık biberin de anayurdu Güney Amerika. Şimdi yedi yüzü aşkın çeşidi olan biberin tohumları Amerika'nın keşfinden bir yıl sonra ilk olarak İspanya'ya getirilmiş. Patlıcangillerden olan biber, mensubu oldukları sülaleye adını veren Osmanlı mutfağının kraliçesi patlıcanla tencerede buluşmuş. Bu buluşma o kadar görkemli olmuş ki lezzetinden bol bol yenmiş.
Patates, patlıcan, domates ve biberden yapılan türlüyü sevmeyen var mıdır ki? Patlıca saltanatını Çin, Japonya ve Osmanlı topraklarında yaşamış. Avrupalının sofrasına ise ancak yaklaşık 50 yıl önce girmiş. O da gurbetçilerin vasıtasıyla olmuş. Zira Avrupalılar yüzyıllarca patlıcan yiyenlerin delireceğini düşünmüş ve deli elması anlamına gelen "mala insana" adını vermiş.
Amerika'nın keşfinden 50 yıl sonra Kuzey Afrika, Mısır ve Suriye'de ilk olarak ekimi yapılan mısırı Avrupalı Türk buğdayı olarak biliyordu. Zira o dönemde bu ülkeler Osmanlı sınırlarında idi ve mısır Avrupa'ya buralardan geliyordu. Anadolu'ya da Mısır'dan geldiği için mısır olarak adlandırılmış.
Türk mutfağının en önemli malzemelerinden birisi olan fasulye de Amerika'dan gelmiş.
Havuç aslında beyaz, genetiğiyle oynayıp turuncu yapmışlar.
Dut'un üç türü var. Çok enteresan bir şekilde üçünün de anayurdu değişik; akdut'un anayurdu Çin, karadut'un anayurdu İran, mor dut'un ise Kuzey Amerika kökenli olduğu sanılıyor.
Elma, dünyanın en yaygın meyvesi. Bilinen 25 türü ve 6 bin çeşidi var. Anayurdunun Asya olduğu tahmin ediliyor. Üzüm, 5 kıtada elmayla birlikte en çok üretilen meyve. Anayurdu ise Anadolu.
Havuç: Anavatanı Orta Avrupa olan havuç şimdi dünyanın dört bir tarafında yetişiyor. Yabani havuçların kökleri beyazdı. Sonradan genetiğinde yapılan oynamalarla
turuncu olmuş.
Nar'ın anayurdu Anadolu'yu da içine alan Batı Asya. Çekirdeklerinin kuşların dışkılarıyla taşınması sebebiyle birçok yere yayıldığı tahmin ediliyor.
Anayurdu Akdeniz olan sebze ve meyveler Hardal, zeytin, pancar, lahana, incir, kestane, keçiboynuzu, kereviz, maydanoz, mercimek. Anayurdu Amerika ve Güney Amerika olan sebze ve meyveler Çarliston, dolmalık ve kırmızı biber, domates, yerfıstığı, fasulye, kabak, mısır, patates, yer elması, ayçiçeği.
Anayurdu Anadolu olan sebze ve meyveler Üzüm, ceviz, vişne, kiraz, buğday, elma, badem, çavdar, nohut, bakla, bezelye, çilek. Anavatanı çin-hindistan olan sebze ve meyveler Pirinç, patlıcan, salatalık, bamya, susam, portakal, turunç, limon, hurma, şeftali, kayısı, dut, karabiber, çay.<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEitIaFg-a1yovnEZVfvh6ew1dZddX3_ehzV57T7e6DB0BxxloAghKvuyVwK3lNumc92WrKaX6AhypuV3xY-t1Ivuo7sSP-TAZAKgp-WHgJrLW2chjV8oe6wX8yLsy5KNyrFPUY6gQ/s1600/tamil.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="266" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEitIaFg-a1yovnEZVfvh6ew1dZddX3_ehzV57T7e6DB0BxxloAghKvuyVwK3lNumc92WrKaX6AhypuV3xY-t1Ivuo7sSP-TAZAKgp-WHgJrLW2chjV8oe6wX8yLsy5KNyrFPUY6gQ/s400/tamil.jpg" width="400" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Resim yazısı ekle</td></tr>
</tbody></table>Sokak Filozofuhttp://www.blogger.com/profile/10293554006563945258noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-28455781.post-44442321217530355972012-04-13T13:16:00.001-07:002012-04-13T13:17:53.373-07:00Yeni Mücadele Neye Karşı<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhVtHngtUkBv-uU8R2ZejoK4m8XFcMw4ws9jw4g8ckboTJ5ZcMMvQWulusXcsoTE4mADULvLnHlIvGdaq4AOVII7jn-5E3j_pzyRye0wCBu9GkI5_CzT-ND-8haUQlgZvQ8p7T1QA/s1600/67655_165522096800984_130606423625885_505514_2418412_n.jpg"><img style="display:block; margin:0px auto 10px; text-align:center;cursor:pointer; cursor:hand;width: 399px; height: 400px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhVtHngtUkBv-uU8R2ZejoK4m8XFcMw4ws9jw4g8ckboTJ5ZcMMvQWulusXcsoTE4mADULvLnHlIvGdaq4AOVII7jn-5E3j_pzyRye0wCBu9GkI5_CzT-ND-8haUQlgZvQ8p7T1QA/s400/67655_165522096800984_130606423625885_505514_2418412_n.jpg" border="0" alt=""id="BLOGGER_PHOTO_ID_5730982099662996018" /></a><br />Üstad Mücadelesini Pozitivizmin beslediği İmansızlığa kaşı vermişti... Şimdi Tarih Türkiye üzerinde öylesine uçarı bir kahpelikle evrildiki... Yeni Üstad bu çağın müceddidi her kim olacaksa ... muhtemelen kavgasını Başta liberalizm olmak üzere pençelerini kaybetmiş bütün modern değerlerin memesinden beslenen Münafıklığa karşı kılıcını bileyecek...Sokak Filozofuhttp://www.blogger.com/profile/10293554006563945258noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-28455781.post-37992235336635098172012-01-02T04:35:00.001-08:002012-01-02T04:36:09.188-08:00SOSYAL ADALET<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg0FIb2505y4T8uf40BoUM584nblDrHKQMCtL8e_SifiLaJ1ZNzsMoR9FgSUXqFG0NbAhaY3LyPOb6ufWi3oAq-VTJZ9NeyLo5yIszPfBAuKZCGBhhAuJ_mzd_JlfRRN_e7ZShd-A/s1600/zenci.jpg"><img style="display:block; margin:0px auto 10px; text-align:center;cursor:pointer; cursor:hand;width: 269px; height: 400px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg0FIb2505y4T8uf40BoUM584nblDrHKQMCtL8e_SifiLaJ1ZNzsMoR9FgSUXqFG0NbAhaY3LyPOb6ufWi3oAq-VTJZ9NeyLo5yIszPfBAuKZCGBhhAuJ_mzd_JlfRRN_e7ZShd-A/s400/zenci.jpg" border="0" alt=""id="BLOGGER_PHOTO_ID_5693012468541955890" /></a><br />Genç işadamı Güney<br />Afrika'da iş gezisindedir.<br />Herşey umduğundan daha başarılı ve çabuk<br />gelişmiştir. Sözleşmeler<br />imzalanmıştır. Dönüşüne tam bir gün vardır.<br /><br />Büyük sinemalardan birinin önünden geçerken, dikkatini<br />"Ghandi" filmi<br />çeker adamın. Hani şu bol Oscar'lı uzun film...<br /><br />Hemen taksiden iner ve doğru gişenin önündeki<br />kuyruğa sokulur...<br />İnsanlar tuhaf tuhaf, bakarlar genç işadamına:<br /><br /><br /><br />- Beyfendi, siz yabancisiniz galiba?<br /><br />- Evet, nereden anladınız?<br /><br />- Burada beyazlar kuyruğa girmezler, onlar doğrudan<br />gişeye giderler<br />biletlerini oradan alırlar.<br /><br />Adam biraz mahçup, tüm kuyruğu geçip gidier gişeye.<br />Evet... Beyazlar için<br />ayrı bir pencere var gerçekten.<br /><br />- İyi günler efendim, bir koltuk rica ediyorum, arkadan<br />ve ortadan<br />lütfen...<br /><br /><br />Gişedeki kız şaşkın:<br /><br />- Beyfendi, siz yabancısınız galiba?<br />- Evet, nereden anladınız?<br /><br />- Burada beyazlar, koltukta değil, balkonda otururlar.<br /><br />- Peki bir balkon lütfen.<br /><br />Adamcağız, balkonda filmi seyretmeye devam<br /><br />eder etmesine de, Güney Afrika'da bizim sinemalarda<br />olduğu gibi uzun<br />uzun aralar yok ki, sıkışır haliyle. Etraf karanlık,<br />herkes filmi izliyor,<br />dayanamaz ve ayağa kalkmaya karar verir. Tam kalkacak,<br />yandaki sorar:<br />- Nereye beyfendi?<br />- Hiiç... Tuvalete gitmem lazım..<br /><br />- Beyefendi, siz yabancısınız galiba?<br /><br />- Evet, ama nereden anladınız?<br /><br />- Burada beyazlar, tuvalete gitmez ki, balkondan aşağı<br />işeyiverirler.<br /><br />Adam şaşkın, tek güvendiği etraftaki karanlık.<br />Balkonun korkuluklarına<br />dayanır ve tam çişini ederken, aşağıdan bir zenci seslenir:<br />- Heeey sen yabancısın galibaaa...!!!<br /><br />Adam iyiden iyiye şaşkın, karanlıkta ve sadece<br />çişinden tanındığı için<br />ürkmüş...<br /><br />Aşağıdaki devam eder:<br />- İnsan sadece birinin kafasına etmez ki, şöyle bir<br />serpiştirir kardeşim.<br />Bu memlekette sosyal adalet diye bişey<br />var!..<br /><br />twitter:okuyanboga<br />mail: sokakfilozofu06@hotmail.comSokak Filozofuhttp://www.blogger.com/profile/10293554006563945258noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-28455781.post-61558074617052652002011-06-14T04:46:00.000-07:002011-06-14T04:50:36.809-07:00DÜNYANIN EN ZENGİN SİYASİ PARTİSİ CHP<a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj_odycNIuLJN5IOZ49lrqQfq-x4mzui5cOcXycQuIRjopbLebgnvzBsRJxmFELAQM4vB4Zd26e97dDwAKOlfNvo0Cp0JutqtZsDw0fJ4VsknLU0wHrwOxuBE-6Gk_yD11I-XNJZg/s1600/chp.jpg"><img style="display:block; margin:0px auto 10px; text-align:center;cursor:pointer; cursor:hand;width: 367px; height: 372px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj_odycNIuLJN5IOZ49lrqQfq-x4mzui5cOcXycQuIRjopbLebgnvzBsRJxmFELAQM4vB4Zd26e97dDwAKOlfNvo0Cp0JutqtZsDw0fJ4VsknLU0wHrwOxuBE-6Gk_yD11I-XNJZg/s400/chp.jpg" border="0" alt=""id="BLOGGER_PHOTO_ID_5618041346919457106" /></a><br />BANKA SAHİBİ OLAN TEK SİYASİ PARTİ CHP VE İŞ BANKASI GERÇEĞİ :<br />Atatürk'ün kurduğu İş Bankası`nda yüzde 28 hissesi olan Cumhuriyet Halk Partisi, bu parayı ne yapıyor? Nerelere harcıyor? Atatürk`ün vasiyetine uyuyor mu? İşte CHP'nin ortak olduğu İş Bankası iştirakleri<br />******** İŞ BANKASI’NDAKİ PAYI 3,1 MİLYARI BULDU*******<br /><br />Rapora göre, İş Bankası Ocak 2009′dan bu yana aktif büyüklüğünü Aralık 2008′e kıyasla yüzde 6,7 oranında arttırırken, özkaynaklarını ise yüzde 18,2′lik bir artışla 11 milyar 170 milyon liraya yükseltti.<br /><br />Böylece CHP’nin sadece İş Bankası’ndaki varlığı 3 milyar 177 milyon liraya ulaştı. Banka bu iştiraklerden 322 milyon lira temettü geliri elde ederken, CHP de 90 milyon 160 bin liralık temettü gelirinin sahibi oldu.<br /><br />CHP’NİN FAİZ GELİRİ 1,4 MİLYAR LİRA<br /><br />Faiz gelirinde 2008 yılının aynı dönemine göre önemli bir artış sergileyen İş Bankası, 2009 Ocak-Haziran döneminde 5 milyar 274 milyon 73 bin liralık faiz geliri sağlarken, CHP’nin faiz gelirinden payına düşen gelir ise 1 milyar 476 milyon 740 bin lira oldu.<br /><br />ANA MUHALEFET’İN KÂRI YÜZDE 18,8 ARTTI<br /><br />CHP’nin karlılığı da 2008 yılının aynı dönemine göre yüzde 18,8′lik bir artış gösterdi. Böylece İş Bankası’nın net dönem karı 1 milyar 370 milyon liraya ulaşırken, CHP de bu kardan 383 milyon 600 bin lira pay aldı.<br /><br />134 MİLYON DOLAR BORÇLANDI<br /><br />İş Bankası’nın 2009 İkinci Çeyrek Raporu’nda kurumun “en çok tercih edilen özel banka olma” özelliğinin devam ettiği vurgulanırken, aldığı sendikasyon kredileri hakkında da bilgi verildi.<br /><br />Raporda, “İş Bankası’nın mevduat büyüklüğü yüzde 4,6 oranında artarak 66.479 milyon TL’ye yükselmiştir. Bankanın Türk Parası tasarruf mevduatındaki artış oranı ise yüzde 5,6 oranında gerçekleşmiştir.<br /><br />Mevduat dışındaki kaynaklardan da istifade eden banka, ticaretin finansmanı amacıyla Mayıs ayında 255 milyon USD ve 225 milyon EURO tutarında olmak üzere iki ayrı dilim halinde 1 yıl vadeli ve 1 yıl vade uzatma opsiyonlu sendikasyon kredisini ise en uygun maliyetle temin etmiştir” denildi.<br /><br />Böylece CHP İş Bankası’ndaki ortaklığından dolayı uluslararası piyasalara 134 milyon dolar borçlanmış oldu.<br /><br />***<br /><br />CHP İŞ’ini Bilir<br /><br />İş Bankası ortaklığı ile dünyada hiçbir örneği olmayan siyasi bir parti konumundaki CHP, bankanın iştiraklerinden dolayı da tuhaf bir mali yapıya sahip bulunuyor.<br /><br />Bu çerçevede CHP, İş Bankası’ndaki yüzde 28′lik ortaklık payı üzerinden GSM operatörü Avea, Bayındır Hastaneleri, Fora Zeytin, Türkiye Şişe Cam ve Nemrut Limancılık gibi pek çok şirkette İş Bankası ortaklığının içindeki yüzde 28′lik payı oranında söz sahibi bulunuyor.<br /><br />SELE ZEYTİNİ ÜRETİYOR<br /><br />CHP’nin iştiraklerinden birisi olan Balıkesir’deki Fora Gıda, tüm zeytin ürünlerini üretebilen tek marka olmasıyla piyasada tanınıyor.<br /><br />Fora’nın ürünleri arasında; zeytinyağı, siyah zeytin, yeşil zeytin, dilimli, dolgulu, çizik, marineli, ezme, çekirdeksiz zeytin bulunuyor.<br /><br />CHP’NİN 12 MİLYON “ABONESİ” VAR<br /><br />Cep telefonu operatörü Avea’nın ödenmiş sermayesinde yüzde 14′lük ortaklığı bulunan İş Bankası, pazarın yüzde 17′sine sahip bulunan operatörle 12 milyon cep telefonu abonesini kontrolünde tutuyor.<br /><br />CHP de, İş Bankası’nın yüzde 14′lük hisse bloğunun yüzde 28′ini elinde bulundururken GSM piyasasında önemli bir aktör olarak varlığını sürdürüyor.<br /><br />İRAN’IN CAMLARI ANA MUHALEFET’TEN SORULUR<br /><br />CHP’nin en büyük iştiraklerinden birisi olan Türkiye Şişe Cam Sanayi ise onlarca ülkeye yaptığı cam ve cam ürünleri ihracatı ile dikkat çekiyor.<br /><br />Bulgaristan, Çin, Güney Kore, İtalya, Rusya, İspanya, Arnavutluk ve Gürcistan, ihracat yapılan ülkelerden başlıcalarını oluşturuyor.<br /><br />İç politikada sık sık “Türkiye İran olmayacak” söylemini dillendiren CHP, Şişe Cam üzerinden bu ülkeye ihracat yaparken, İran’ın cam pazarının yüzde 30′unu elinde bulunduruyor.<br /><br />CHP’nin İslam ülkeleri ile ilişkileri ayrıca Arap-Türk Bankası ortaklığıyla da devam ediyor.<br /><br />İŞ’TE CHP’NİN İŞTİRAKLERİ<br /><br />İş Bankası ve CHP’nin işbirliğinde oluşturulan iştirakler şu firmalardan oluşuyor: İşbank GmbH, Türkiye Sınai Kalkınma Bankası, Anadolu Sigorta, Anadolu Hayat, Milli Reasürans, İş Dublin, İş Finansal Kiralama, İş Gayrimenkul, İş Yatırım, Türkiye Şişe Cam, Camiş, Çayırova Cam, Avea, İş Net, Antgıda, Bayındır Hastaneleri, Kültür Yayınları, Nemrut Liman, Trakya Yatırım.<br /><br />(M. Fatih Erdoğan, Vakit, 8-2009)<br /><br />***<br /><br />CHP´nin ´doğrudan bağlı´ şirketleri!<br /><br />İş Bankası ortaklığı nedeniyle Anayasa ve Siyasi Partiler Yasası´nı ihlal eden CHP, Banka aracılığı ile 32 şirkete de doğrudan, 87 şirkete ise dolaylı olarak ortak. İşte o şirketlerin listesi<br /><br />CHP yalnız İş Bankası´nın değil, bu bankanın iştiraklerinden dolayı iki bankanın daha ortağı durumunda. CHP, İş Bankası aracılığıyla aralarında iki banka, lastik sanayi, finans kuruluşu ve cam sektörünün de bulunduğu 32 şirkete doğrudan, 87 kuruluşa ise dolaylı olarak ortak.<br /><br />İş Bankası´nın yüzde 28.1´ine sahip olan CHP, Anayasa´nın 69. Maddesi´ni, Siyasi Partiler Yasası´nın da 67. Maddesi´ni ihlal ediyor.<br /><br />Bankaya ortaklığı oranında İş Bankası´nın doğrudan iştiraki olan 32 işletme ile dolaylı iştiraki olan 87 kuruluşta da pay sahibi olan CHP, finans kesiminden iletişime, cam üretiminden yabancı banka ortaklığına kadar ticaretin her alanında faaliyet gösteriyor.<br /><br />BİR DEĞİL 3 BANKANIN ORTAĞI<br /><br />İş Bankası´nın yüzde 28.1´ine ortak olan CHP´nin aynı zamanda banka zengini olduğu ortaya çıktı. CHP aynı zaman da İş Bankası´nın doğrudan iştirakleri olan Arap-Türk Bankası ile Türkiye Sınai Kalkınma Bankası´nın da ortağı olduğu belirlendi.<br /><br />İş Bankası´nın bu iki bankada yönetim kurulu üyeliklerinin bulunduğu ve bu isimlerin CHP´li üyelerinde bulunduğu İş Bankası yönetimince belirlendiği öğrenildi.<br /><br />İş Bankası, Libya Devlet Başkanı Muammer Kaddafi´nin bankası olarak da bilinen Arap-Türk Bankası´nın hisselerinin yüzde 20´sine sahip. İş Bankası ayrıca Türkiye Sınai Kalkınma Bankası´nın hisselerinin yüzde 50.10´una da sahip.<br /><br />BU KADAR ZENGİN PARTİ YOK<br /><br />Kırıkkale Üniversitesi Hukuk Fakültesi Öğretim Üyesi Yard. Doç. Dr. Adnan Küçük, CHP´nin Anayasa ve Siyasi Partiler Yasası´na aykırı olan bu tutumunun yıllardır devam ettiğini belirterek, ´Anayasa´nın 69. Maddesi siyasi partilerin ticari faaliyet de bulunmalarını kesinkes yasaklıyor.<br /><br />Benzer hüküm; Siyasi Partiler Yasası´nın 67. Maddesi´nde var. Bankacılık faaliyeti ticari bir faaliyet. CHP, ´Biz bu gelirine dokunmuyoruz Türk Tarih Kurumu´na, Türk Dil Kurumu´na veriyoruz´ diye işin içinden sıyrılmaya çalışıyor.<br /><br />O nasıl oluyor. Hibe yoluyla. Siyasi Partiler Yasası´na göre hibe vermek de suç. O da siyasi partileri sorumluluktan kurtarmıyor. İş Bankası´nın üçte birine ortak olmak muazzam bir sermayedir.<br /><br />Dünyanın hiçbir yerinde böyle sermaye sahibi bir parti yok. ABD´de dahi banka sahibi başka bir parti yoktur.<br /><br />CHP dışında başka bir parti bir bankaya ortak olsa ne olur, en azından kıyametin küçüğü kopar. Bu nedenle diyorum ki CHP, Türkiye´de özel olarak korunmaktadır´ dedi.<br /><br />İşte CHP´nin ortak olduğu şirketler<br /><br />FİNANS GRUBU:<br /><br />* Arap-Türk Bankası A.Ş.<br />* İşbank GmbH<br />* Türkiye Sınai Kalkınma Bankası A.Ş.<br />* Anadolu Anonim Türk Sigorta Şirketi<br />* Anadolu Hayat Emeklilik A.Ş.<br />* Milli Reasürans T.A.Ş.<br />* İş Dublin Financial Services Plc.<br />* İş Finansal Kiralama A.Ş.<br />* İş Gayrimenkul Yatırım Ortaklığı A.Ş.<br />* İş Yatırım Menkul Değerler A.Ş.<br /><br />CAM GRUBU:<br /><br />* Türkiye Şişe ve Cam Fabrikaları A.Ş.<br />* Camiş Madencilik A.Ş.<br />* Çayırova Cam Sanayii A.Ş.<br /><br />TELEKOMÜNİKASYON GRUBU:<br /><br />* Avea İletişim Hizmetleri A.Ş.<br />* İş Net Elektronik Bilgi Üretim Dağıtım Ticaret ve İletişim Hizmetleri A.Ş.<br /><br />SANAYİ VE HİZMET GRUBU:<br /><br />* Antgıda Gıda Tarım Turizm Enerji ve Demir Çelik Sanayi Ticaret A.Ş.<br />* Bayek Tedavi Sağlık Hizmetleri ve İşletmeciliği Camiş Yatırım Holding A.Ş.<br />* İş Merkezleri Yönetim ve İşletim A.Ş.<br />* Kültür Yayınları İş-Türk Ltd.Şti.<br />* Nemtaş Nemrut Liman İşletmeleri A.Ş.<br />* Trakya Yatırım Holding A.Ş.<br />* Türk Pirelli Lastikleri A.Ş.<br /><br />(Yeni Şafak, Behçet Güngör, 2008... ALINTI)<br /><br />sokakfilozofu06@hotmail.comSokak Filozofuhttp://www.blogger.com/profile/10293554006563945258noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-28455781.post-30629271094899315952011-03-21T01:50:00.000-07:002011-03-21T01:54:14.251-07:00KAYGI<a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiSUhU6r3keCAjyvnIhZ_9O2lcjEMpzNs8PmSOq-kwjLG4aIrKvRVQVcBU7ihmKmQsPlZVjg-FtUpyZ51CPAsCsRS-i9c0xo9ttlkx5kL58uxKGrJ5U04mbi14bV2KZt2Az6shBMQ/s1600/guardian.jpg"><img style="display:block; margin:0px auto 10px; text-align:center;cursor:pointer; cursor:hand;width: 254px; height: 400px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiSUhU6r3keCAjyvnIhZ_9O2lcjEMpzNs8PmSOq-kwjLG4aIrKvRVQVcBU7ihmKmQsPlZVjg-FtUpyZ51CPAsCsRS-i9c0xo9ttlkx5kL58uxKGrJ5U04mbi14bV2KZt2Az6shBMQ/s400/guardian.jpg" border="0" alt=""id="BLOGGER_PHOTO_ID_5586453872582906338" /></a><br />KAYGI: güçsüzlüğün, hesapsızlığın, dirayetsizliğin ve umutsuzluğun benliğin idrakini felç etmesine denir...Sokak Filozofuhttp://www.blogger.com/profile/10293554006563945258noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-28455781.post-73365831646008092022011-03-16T03:18:00.000-07:002011-03-16T03:20:11.062-07:00SABIR<a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjf8G1PzNB7_tvTrP1scXGTKTdm0qi63kUPiVaSbYGY-In6lQyNlwrMTn6gut2ivW7jJ3VAXs7U_vTJvgGj9tLiwWUsVce01DJgzrlnW8J4wv2OEg0bhY-ASl0PunlrsJoNPQkn3g/s1600/okunda_kona_musa.jpg"><img style="display:block; margin:0px auto 10px; text-align:center;cursor:pointer; cursor:hand;width: 266px; height: 400px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjf8G1PzNB7_tvTrP1scXGTKTdm0qi63kUPiVaSbYGY-In6lQyNlwrMTn6gut2ivW7jJ3VAXs7U_vTJvgGj9tLiwWUsVce01DJgzrlnW8J4wv2OEg0bhY-ASl0PunlrsJoNPQkn3g/s400/okunda_kona_musa.jpg" border="0" alt=""id="BLOGGER_PHOTO_ID_5584620577039334018" /></a><br />Sabır; her kapının kaosa çıktığı zamanlarda Allah'ın bütün kaosları gözlerinizin önünde dindirmesini beklemektir!Sokak Filozofuhttp://www.blogger.com/profile/10293554006563945258noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-28455781.post-49728618598817714072011-01-17T02:27:00.001-08:002011-01-17T02:32:00.399-08:00ZAMANIN EŞYAYI TEVİLİ---Filiz Ablama---<br /><br /><br /><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiRc0ofOboTdKVlOT9-ka_NvV5n5T1UNvlWIOEzG6wu06iwrtYOLQhZh8kYzwSlK0zbzTKY4pyYI5ttGVxnksLjit8I3SnLOzAEIgN8U7POu8pvcrWAIqdlLmzM6ZqtAwX9yOXhlQ/s1600/pako9.jpg"><img style="display:block; margin:0px auto 10px; text-align:center;cursor:pointer; cursor:hand;width: 400px; height: 271px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiRc0ofOboTdKVlOT9-ka_NvV5n5T1UNvlWIOEzG6wu06iwrtYOLQhZh8kYzwSlK0zbzTKY4pyYI5ttGVxnksLjit8I3SnLOzAEIgN8U7POu8pvcrWAIqdlLmzM6ZqtAwX9yOXhlQ/s400/pako9.jpg" border="0" alt=""id="BLOGGER_PHOTO_ID_5563100343348415858" /></a><br /><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg5A0cnxkmRFbA-vt9X8Rfycx3yom5TBHNXq7x3SOlgtC2j0NZvtnz1VErakNARA6ScU_jgYe6IWUNDbO70oxZraNWd455RFlD8Y-z7QxPK4grlel8S6I7xWMbRnsRrDeh8yuRQmg/s1600/pako8.jpg"><img style="display:block; margin:0px auto 10px; text-align:center;cursor:pointer; cursor:hand;width: 400px; height: 272px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg5A0cnxkmRFbA-vt9X8Rfycx3yom5TBHNXq7x3SOlgtC2j0NZvtnz1VErakNARA6ScU_jgYe6IWUNDbO70oxZraNWd455RFlD8Y-z7QxPK4grlel8S6I7xWMbRnsRrDeh8yuRQmg/s400/pako8.jpg" border="0" alt=""id="BLOGGER_PHOTO_ID_5563100256268235010" /></a><br /><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiQxRmkmmoeG7xok1K_ZDN5mU8IrtgM_IPi-GuWzigoBVZtzUA_1v7Ef_DrlUtUuXXqzYPqKpIdqUmSqeAlPmWqBKAgYNB92RdqGuHPucCSGt1cHsfCfpW_LXobQXR8jPj1qmlH_Q/s1600/pako6.jpg"><img style="display:block; margin:0px auto 10px; text-align:center;cursor:pointer; cursor:hand;width: 400px; height: 272px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiQxRmkmmoeG7xok1K_ZDN5mU8IrtgM_IPi-GuWzigoBVZtzUA_1v7Ef_DrlUtUuXXqzYPqKpIdqUmSqeAlPmWqBKAgYNB92RdqGuHPucCSGt1cHsfCfpW_LXobQXR8jPj1qmlH_Q/s400/pako6.jpg" border="0" alt=""id="BLOGGER_PHOTO_ID_5563100149363939346" /></a><br /><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh9thZkECgbMa7WumrzDFeG2zx4vGIaBuzXyGwd9dojQa_Ah4zDyQSo12GEeYbobDiGvgD0XSza42BxBNZ6hl8mHe7uR9x0atK4tfrhIQeKV43tbfPLb2aYNJF2b_8EJvHeArGn-Q/s1600/pako5.jpg"><img style="display:block; margin:0px auto 10px; text-align:center;cursor:pointer; cursor:hand;width: 400px; height: 300px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh9thZkECgbMa7WumrzDFeG2zx4vGIaBuzXyGwd9dojQa_Ah4zDyQSo12GEeYbobDiGvgD0XSza42BxBNZ6hl8mHe7uR9x0atK4tfrhIQeKV43tbfPLb2aYNJF2b_8EJvHeArGn-Q/s400/pako5.jpg" border="0" alt=""id="BLOGGER_PHOTO_ID_5563100032906156642" /></a><br /><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEioW8wep61vjEb3AEBFxKvJ2SXevycUSBt3aiJeilDnZkgoBdU778VYerMQd2c8KuKPEMpWeDjnazF6rBzbtvtZI6JBsd8VZmP8tYkPsM-2fIpeEUmAYHAdh1HbHTfp2Ujk6U3eww/s1600/pako4.jpg"><img style="display:block; margin:0px auto 10px; text-align:center;cursor:pointer; cursor:hand;width: 400px; height: 240px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEioW8wep61vjEb3AEBFxKvJ2SXevycUSBt3aiJeilDnZkgoBdU778VYerMQd2c8KuKPEMpWeDjnazF6rBzbtvtZI6JBsd8VZmP8tYkPsM-2fIpeEUmAYHAdh1HbHTfp2Ujk6U3eww/s400/pako4.jpg" border="0" alt=""id="BLOGGER_PHOTO_ID_5563099947719759650" /></a><br /><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEglzyoKG9Yn1RLMZGeXSYy_-U_Jd22uwmqTpafqBetJo3tKYa7FD33HqKpjxq32LnZeb_8O_-mOlohoKss1qqOysXy9VJwREAui5XEjPOQO_X5VulCZTEpQP1PHG2m-BWymJYfakg/s1600/pako3.jpg"><img style="display:block; margin:0px auto 10px; text-align:center;cursor:pointer; cursor:hand;width: 400px; height: 274px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEglzyoKG9Yn1RLMZGeXSYy_-U_Jd22uwmqTpafqBetJo3tKYa7FD33HqKpjxq32LnZeb_8O_-mOlohoKss1qqOysXy9VJwREAui5XEjPOQO_X5VulCZTEpQP1PHG2m-BWymJYfakg/s400/pako3.jpg" border="0" alt=""id="BLOGGER_PHOTO_ID_5563099784304921410" /></a><br /><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi_g3RnrnS4ffSL59NsXr0wTbrWYkEIsMdtMUZeefPvW-HuSQmjeFBc7edNdTO4Vg7b9p8q5O75OlYuXH1_C9faWNg5Ahyphenhyphen2AITqwEqZ8lV5p3ZvwdQ8oYU3a6prqA2oryyHvzfyjA/s1600/pako2.jpg"><img style="display:block; margin:0px auto 10px; text-align:center;cursor:pointer; cursor:hand;width: 400px; height: 300px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi_g3RnrnS4ffSL59NsXr0wTbrWYkEIsMdtMUZeefPvW-HuSQmjeFBc7edNdTO4Vg7b9p8q5O75OlYuXH1_C9faWNg5Ahyphenhyphen2AITqwEqZ8lV5p3ZvwdQ8oYU3a6prqA2oryyHvzfyjA/s400/pako2.jpg" border="0" alt=""id="BLOGGER_PHOTO_ID_5563099668319624866" /></a><br /><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiu4wx8zDYUB4IkE0ieJ48AzyjG8eDI6eGKvNXPl3mvkV62QTQH_1MZmISJgWh2XitHez7MD0TGzaspm5hlS02Yl1bJ-cU_iZQdhX0tJE9sgvBzxrk9QYnTgYERKxGaWLyV42Je5w/s1600/pako1.jpg"><img style="display:block; margin:0px auto 10px; text-align:center;cursor:pointer; cursor:hand;width: 400px; height: 241px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiu4wx8zDYUB4IkE0ieJ48AzyjG8eDI6eGKvNXPl3mvkV62QTQH_1MZmISJgWh2XitHez7MD0TGzaspm5hlS02Yl1bJ-cU_iZQdhX0tJE9sgvBzxrk9QYnTgYERKxGaWLyV42Je5w/s400/pako1.jpg" border="0" alt=""id="BLOGGER_PHOTO_ID_5563099570646756034" /></a>Sokak Filozofuhttp://www.blogger.com/profile/10293554006563945258noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-28455781.post-83871899025975248102010-11-27T00:29:00.000-08:002010-11-27T00:45:13.131-08:00PONTUS GÜZELİ<a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEihkrYtLozvwGaRrEInxkF894fs8hYgk7PNABmjOLTY_Cu83zQXLZlQ0nmAr_mK225v9jWvkQLXJIfzzuGS28dMCARz8sHjqHfd2YaenwUbRuzfkFP9_S1XudaZos0cUuf4A6B-0A/s1600/pontus2.jpg"><img style="display:block; margin:0px auto 10px; text-align:center;cursor:pointer; cursor:hand;width: 304px; height: 400px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEihkrYtLozvwGaRrEInxkF894fs8hYgk7PNABmjOLTY_Cu83zQXLZlQ0nmAr_mK225v9jWvkQLXJIfzzuGS28dMCARz8sHjqHfd2YaenwUbRuzfkFP9_S1XudaZos0cUuf4A6B-0A/s400/pontus2.jpg" border="0" alt=""id="BLOGGER_PHOTO_ID_5544147548944411330" /></a><br /><br />Fındıktan bir biblo <br />Her yanı kin bir mızrağın arsız sivriliğinde<br />Pontus güzeli yüreğimin en kırılgan yerinde<br />Kanayışım dalga dalga hayallere yayılır<br />Artık dertler keman telinden ince<br />Bilmedin ki şairler de yanılır.<br /><br />Ankara sokakları gölge mezarı<br />Ankara ayazları titreyen azap<br />Pontus güzeli mermerden bir sevgi narinliğinde<br />Bilsen<br />Varlığın dalgalarda şavkıyan tablo<br />Şeffaf enginliklere kolay mı ulaşılır<br />Bilir misin sen<br />Fındık fındık yüreğime batarsın<br />Ancak yok olursan yokluğuna alışılır<br /><br />Olmaz olasıca!Sokak Filozofuhttp://www.blogger.com/profile/10293554006563945258noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-28455781.post-82117697281800258932010-11-03T03:05:00.000-07:002010-11-03T03:08:40.621-07:00HALLELUYAH<a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjXP5i_Wta5QS8gt_ANlpgEwYNJm_EW1EWfGnn8Ad8Tzc3MI8WWEYeA9Ha7LJfbU8cx_TrgwdekHIdBOkgrxhwK9d53Ju94vJWS28BW0Q_l1bywJzPz-auNJGPMp15dtWAxiWBIZQ/s1600/Halleluyah1.jpg"><img style="display:block; margin:0px auto 10px; text-align:center;cursor:pointer; cursor:hand;width: 400px; height: 347px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjXP5i_Wta5QS8gt_ANlpgEwYNJm_EW1EWfGnn8Ad8Tzc3MI8WWEYeA9Ha7LJfbU8cx_TrgwdekHIdBOkgrxhwK9d53Ju94vJWS28BW0Q_l1bywJzPz-auNJGPMp15dtWAxiWBIZQ/s400/Halleluyah1.jpg" border="0" alt=""id="BLOGGER_PHOTO_ID_5535263286180955650" /></a><br /><br /><br />Yanmış Bedenlerin tezgahı gül bahçeleri<br />Şükür diyeceğim kirli ellerde esnafçıl titreklikler<br />Limelenmedik bugün halleluyah<br />Gözler güller dermez ama olsun<br />Sıcak çikolata kıvamındaymış beyinler<br /><br />Başımı metalden sancılara yaslayacağım<br />Kanserli gırtlaklardan ezan sesleri<br />Bu cihangirliği de kazaya bırakacağım<br />Elası incelmiş gözlerde asit yağmuru<br />Ve ha geldiler ha geliyor tabelaları kasılacak yollarımda<br /><br />Persçe bir tını ensemi tokatlarken<br />Bilal bedenleri göreceğim tevrattan kayalarda<br />Kayalar güneş yanığı <br />Kayalar asitle cilalı ve esmer yazgıların tozlu noktası<br />Sus diyecekler<br />Bu karamsarlık hayra alamet değil<br />Bilmezden gelmesinler<br />Deccalin tohum kustuğu bir çağın çocuğuyum<br />Güller filizlenmeyecek ellerimde…Sokak Filozofuhttp://www.blogger.com/profile/10293554006563945258noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-28455781.post-74566272948436769702010-10-09T00:43:00.000-07:002010-10-09T00:46:39.793-07:00TENCERE<a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjcBuZOcEhnJN_7q2uAno5jb8YwFF2BFhIUEGYlVO6h4N16solx_jreTgS38AfTHLdQaTRmRmw_F1C7dyyuASAGwuTW2VchHAJqc5Y7QBvwlXSUS623_4LUKZlQg_UA8to4wjmH1A/s1600/tzc_8663a.jpg"><img style="display:block; margin:0px auto 10px; text-align:center;cursor:pointer; cursor:hand;width: 270px; height: 400px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjcBuZOcEhnJN_7q2uAno5jb8YwFF2BFhIUEGYlVO6h4N16solx_jreTgS38AfTHLdQaTRmRmw_F1C7dyyuASAGwuTW2VchHAJqc5Y7QBvwlXSUS623_4LUKZlQg_UA8to4wjmH1A/s400/tzc_8663a.jpg" border="0" alt=""id="BLOGGER_PHOTO_ID_5525949551441346690" /></a><br />İçerisi haşlanmış lahana kokan salonda -Handan hariç- oturan aile bireyleri en büyük eğlenceleri olan “Benim Olacaksın” adlı yerli dizi filmi izlerken, bu şirin ailenin hamarat annesi Zehra Hanım, demir çerçeveli gözlüklerinin ardından dikkat kesilmiş gözleriyle sarma yapmaktaydı. Baba Selahattin Bey huzurlu aile manzarasının mimarlığının kıvancı ve aile huzuru bulmuş köy soylu bir esnafın klasik edalarıyla kaskın, orta parmak uzunluğundaki sigarasını tüttürüyordu. Ailenin ninesi Gülizar kucağındaki kedinin sıcacık ensesini okşuyorken, evin Antropoloji öğrencisi genç oğlu Cüneyt hem çayını yudumluyor, hem de genç kızlarınki gibi uzun ve düzgün parmaklara sahip ellerini önündeki kuru üzüm ve leblebi kâsesine uzatıyordu. Evin büyük kızı Saliha soymakta olduğu dudaklarının üzerine kurulmuş aşağılayan bakışlarıyla kocası Süleyman’ı süzerken Süleyman, yüreğinde kabarmış şehvetin tüm vahşiliğiyle dizinin içindeki güzelim kızları kolunda hayal ediyordu. Herkesin dizideki hareketliliğin etkisiyle sessizleştiği bir anda evin kapısı çaldı. Zehra sarma içiyle yağlanmış ellerini tepsinin kenarındaki bir bezle silerek kapıya yöneldi. Kapıyı çalan alt kattaki komşuları Abide Hanım’ın küçük kızı Funda’ydı.<br /> —Zehra Teyze, eğer mümkünse annem birazcık toz fındık istedi. Pasta yapıyor da!<br /> Zehra kıza herhangi bir cevap vermeden -bekle bile demeden- geniş koridordan geçerek mutfağa yöneldi. Küçük kız aralı kapıdan hepsi aynı işle meşgul aile bireylerine bakarken Zehra yaklaşık yarım dakika sonra bir çay bardağı fındık tozuyla döndü. Sevimli kız “iyi akşamlar” deyip merdivenlere yönelirken -sana da bile demeden- kapıyı örttü. Sarma tepsisinin başına tekrar döndüğünde suratı o kadar sıktı ki biraz daha asılsa belki bir ayakkabının tabanına dönüşebilirdi. Bu dönüşümden kurtulmak için sevgili ailesine içini dökmeliydi. <br /><br />Zehra’nın dediği:<br /> Daha iki gün önce güzelim düdüklü tencereyi istemişti canı çıkası. Hani… Daha onu geri göndermeden sıpasını kapıma yollatıp toz fındık istetiyor birde. Utanmazlar anam utanmaz… Köyden çıkıp şehirde ev kurunca ne olacak. Sanki aldın da ne oldu tencereyi… Kocanın önüne bir tabak nohut mu koyabildin? Ya yaktı tenceremi, ya lastiğini eritti, ya düdüğünü bozdu. Kesin başına bir iş geldi de göndermiyor tenceremi. Allah’tan korkmaz mendeburlar.<br /><br />Gülizar’ın dediği:<br /> Bunun kaynanası da böyleydi kızım kaynanası da. Sanki kocasının eli kör, gözü dikenli miydi? O adam da eşek gibi çalışır eve taşırdı ama cimriydi anam bunlar cimri cimri… Paraya kıyar da bir tencere mi sokar mutfağına mendebur nalet. Yakında kızı da kendine benzer. Baksana üç kuruşa kıyıp bir tutam fındık alamıyor da çocuğu alıştırıyor onun bunun kapısında ağız yüz eğdirmeye. Canları çamura düşesiceler. Bizim soyumuzda, köyümüzde yok şükür böyle sırtlan yürekliler. Allah gözlerini doyursun.<br /><br />Damat’ın dediği:<br /> Yahu anam ne çok çeneniz varmış be! Ne oldu, alt tarafı bir tencere. Unutmuştur ya da işi bitmemiştir. Komşu komşunun külüne muhtaç değil mi hem? Bu gün ona yarın sana. Hem vermese ne olur, bu kadar laf söylenir mi? İhtiyacın olduğunda hatırlatırsın, eşek değiller ya çıkarır verirler. Bir televizyon izletmiyorsunuz adama. Cüneyt ne oldu şimdi, kaçırdım, anlatsana!<br /><br />Selahattin’in dediği:<br /> Tabi damat bey babanın tenceresi değil ya at uzaktan kurşunu… Aile dediğin hiçbir ihtiyacı için oraya buraya ağız yüz eğmez. Bir kıçı kırık tencereye, bir tutam fındığa kalmışsa ailen intihar et intihar. Erkeğim diye kasılma sokaklarda. Biz öyle miyiz biz! Tırnaklarımla var etim eşimi, işimi, gücümü. Yemedim içmedim çabaladım eşekler gibi nedeeen? Babamız adamdı babamız… Ana babam seni kaç kere göndermiştir onun bunun kapısına git bir tutam tuz iste diye? Aile dediğinde dirayet olmalı dirayet, güç olmalı, bağlılık olmalı, sevgi olmalı. Kazık gibi sabah akşam yatmamalı insan dediğin. Çalışmalı, çalışmalı, çalışmalı…<br /><br /><br /><br /><br />Cüneyt’in dediği:<br /> Aslında komşularımızın yaptığı bu saygısızlığı bilimsel bir yaklaşımla da anlayabiliriz. Öncelikle tarihsel kökenlerimizi biraz bilmeliyiz… Atlı, göçebe bir yaşam ve yağmacı, talancı bir üretim biçiminin günümüze sirayet etmiş görüntüleri bunlar. Toplumumuz ne kadar bu tip özelliklerini bir nebze aşmış ve kentli bir sanayi toplumu görünümü yakalamış olsa da kökenlerimizin bilinçaltı işaretlerine dair çok güzel bir örnek bu mesele. Şimdi komşularımız varlığını bize unutturmaya çalıştıkları bu tencereyi bir ekonomik kar olarak addediyorlar. Bu unutturmaya çalışma eylemi önemli çünkü toplumun tarihsel süreçte bir azcık da olsa hukuku sindirebilmişliğinin göstergesi. Eğer bu sindirebilmişlik olmasaydı kaba kuvvet etken olurdu ve eğer güçleri yetiyorsa bizden izin dahi almadan kapılarımızı kırarak tenceremizi alır, evlerinde kullanır ve bu tencere hakkındaki bütün tasarruflarını kendi şiddetperestlikleriyle…<br /><br />Hep bir ağızdan dedikleri:<br /> Amma da uzattın be Cüneyt. Aaaaaaa yeter.<br /><br />Kedi’nin düşündükleri:<br /> Şu insanlarda bir kuşun tırnağı kadar akıl varsa köpek olayım. Ne tenceresi ya hu ne fındığı? Kıvrılın sıcak bir köşeye, alın birer tabak yiyecek ohhhh gel keyfim gel. Bizim kedi milleti bile kırk kat akıllı bunlardan. Kaşınıyor bunlar kaşınıyor.<br /><br />Saliha’nın dediği:<br /> Offff aman off. Ne tencereymiş ki sizi bir saat konuşturdu. Bu kadar lafı nereden buluyorsunuz Allah aşkına. Benim canım pıt pıt istedi. Patlatayım mı siz de yer misiniz?<br /><br /><br /> Saliha salondan çıkıp mutfağa girdiğinde ve mermer taşlığa konan tencerenin takırtısı duyulduğunda evin Handan soğuktan kıpkırmızı olmuş suratıyla evin dış kapısını açtı. Eşikte botlarını çıkarıyorken herkese “iyi akşamlar” diledi. Paltosu, atkısı ve beresini vestiyere astıktan sonra ellerini ovuşturarak içeri girdi. “Of be canım annem, yarın lahana sarması yedireceksin yavru kuşlarına ha” deyip kızarmış yüzünü annesinin sol yanağına dayadı. Annesi kızının tenindeki soğukla irkilirken çiğ sarmadan bir tane aldı ve abisinin yanındaki boş koltuğa oturdu. Cam kâsedeki leblebi ve üzümlerden alıp ağzına attı. Ağzındakileri gevelerken “Haa anne unutmadan Abide Teyze dün sabah tam ben evden çıkarken tencereyi getirdi. Ayakkabılarımı giyindiğimden tekrar çıkarıp mutfağa götürmeye üşendim. Tencere vestiyerin üstündeki boş dolapta” dedi. Salondaki herkes -Handan hariç- birbirlerinin ekşimiş yüzlerine bakarken Handan kâseyi bir daha avuçladı. Mutfaktan patlamaya başlamış mısırların ritimli patırtıları duyuluyordu.<br /><br /><br />5 Ocak 2008<br />Şekerpınar<br /><br /><br />mail&masn: okuyanboga@hotmail.com<br />facebook page: çelişki krallığıSokak Filozofuhttp://www.blogger.com/profile/10293554006563945258noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-28455781.post-48479150030686323312010-09-27T00:48:00.000-07:002010-09-27T00:53:35.033-07:00ALAMETİ ŞERRİN HAYIRLI ÖYKÜLERİ<a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgq8SlbD-bR7SccLeHw5jLK4cDpbbsR816eUBvAEQtzCH5INgJl-99t_FfNQmyb4t41dOgJ0D5EsorDDOfjvL1iGAVWLeb30sicN7KvERG0anIP6jrYPZLVFnXqVpMB5feWZrP1vw/s1600/piramits.jpg"><img style="display:block; margin:0px auto 10px; text-align:center;cursor:pointer; cursor:hand;width: 400px; height: 274px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgq8SlbD-bR7SccLeHw5jLK4cDpbbsR816eUBvAEQtzCH5INgJl-99t_FfNQmyb4t41dOgJ0D5EsorDDOfjvL1iGAVWLeb30sicN7KvERG0anIP6jrYPZLVFnXqVpMB5feWZrP1vw/s400/piramits.jpg" border="0" alt=""id="BLOGGER_PHOTO_ID_5521498182733725826" /></a><br />Futuristika! yazarlarından Özkan Şahin'in, bazıları ilk kez burada yayımlanmış öykülerden oluşan kitabı Kırık Dökük Adamlar yayımlandı. Şahin ile üstü başı kırık dökük ama temiz yüzlü bir röportaj yaptık:<br /><br />Futuristika: Ünlü sorudur, neden yazıyorsun?<br /><br />Özkan Şahin: “Neden yazıyorum?” diye şimdiye kadar uzun uzadıya düşündüğüm olmadı. Hani her insanın korkutan soruları vardır ya! Ne zaman bu soruya bir cevap düşünsem garip bir ürperti yüreğime hakim olur. Hayra alamet midir, alameti şerden midir bilmem… Bu soru ne zaman aklıma takılsa kendimi elimde kalemimle bulurum. Eğer yazarlık bir meslekse -ki gerçekten tutku olan her şeyin mesleğe dönüşeceğine, insanın yaşama kavgasının bile merkezine bu tutkunun yerleşeceğine inananlardanım- yaşam ve kişiliğim benim elime kalem tutuşturdu. Eğer yazmak sadece tutkuysa –ki sadece tutku olacak kadar yalın bir saplantı olduğuna da inanmıyorum yazarlığın- tutkuların sebebi de olmaz.<br /><br />Çok kitap okudum; ama kitaplardan ziyade asıl okuduğum yazarları oldu. Bugün, okuduğum kitaplardan geriye, yaşamımdan şimdiye silkebileceğim birkaç cümle kaldı. Ama yazarlar ve ruhları, ruhları ve saplantıları, saplantıları ve boşlukları, boşlukları ve debelenişleri Asalet denen o şeyin, Şeytan’ın Adem’den emmeye çalıştığı o şeyin insan derinliğine vurulmuş mühürleri olarak elimde kaldı. Belki de Asalet denen o duyarlılık hastalığının didikçilerinden biri olmaya çalışıyorum ve bu yüzden yazıyorum. Bilmiyorum.<br /><br />Nerede doğdun, nerede büyüdün?<br /><br />Ankara’da doğdum. Askerliğim dolayısı ile dokuz ay kaldığım Mardin’de büyüdüm. O kent büyüdüğüm kentti diyebilirim. O dokuz ay olmasa, avuçlarıma yığılmış yirmi üç yılın muhasebesini yapamazdım. Sonrasında İstanbul’a geldim, İstanbul’da geçirdiğim üç yıl Mardin’deki sürecimin meyvelerini olgunlaştırdı. Olgunlaşma tamamlanınca Ankara’ya geri döndüm. Bugünlerde de yaşlandığımı hissediyorum. Ehliyetim, nüfus cüzdanım, üzerinde doğum tarihim yazan bütün eşyalarımla kavgalıyım.<br /><br />“Kırık Dökük Adamlar” başlıklı kitabında 95 sayfada aralarında bazıları Futuristika’da ilk kez görülmüş olan 10 adet öykü var. Kırık dökük adamlar diyince, sanki kaybedenlerin öyküleri gibi algılanabilir başta. Ancak kitabı okudukça anlıyoruz ki, aslında her biri başarılı insanlar. Sadece yaşadığımız hayattaki yapay statü farklılıkları, çarpıtılmış doğrulara göre yanlış(!) yerde duran insanlar. “Cemal” isimli öykünde şöyle diyorsun:<br /><br />“Her şey değişir, bir tek insanın hikayesi değişmez. Hikaye dediysem başımıza gelenlerden bahsetmiyorum, hikayeden kastım yaşam ve tarih boyunca yapa geldiğimiz ahmaklıkların bütünü. Sonra adına tarih der emzikten yeni kopmuş çocuklardan, gözlerinin feri sönmüş ihtiyarlara övüne övüne anlatırız.”<br /><br /><br />Aslında iki şeyi aynı anda sormalı; İnsanlığa dair karamsar ve umutsuz musun? Ve tarih, sadece ahmaklıklarımız bütünü müdür?<br /><br /><br />Aslında buna karamsarlık ya da umutsuzluktan ziyade, insan yıkıcılığına dair bir farkındalık diyebiliriz ki tarih ortada… İnsan ortada, insanın yaptıkları da! Teknoloji ve sanat insan zekasının kudretine dair iki delil sayılsa da, bu ikisi tarih boyunca insan benliğinden fışkırmış yıkıcılığı engelleyememiş. Ne ruh ne de açlık teskin olmayı başaramamış. Ruhunu ve bedenini bu karmaşadan çekmek isteyen adam da ya boya fırçası, ya da kalemleriyle bu anlamsızlığın içini doldurmaya çalışmış. Belki bu yüzden birçok gözde sanatçının sonu intihar olmuştur. Ve evet, tarih hangi vechesiyle alınırsa alınsın aslında insan ahmaklığının, bu ahmaklıktan taşanların kayıt defteri gibi. Tarih içinde deneme yanılma olmayan, bünyesinde sadece yanılmayı barındıran bir laboratuar gibi.<br /><br />Kısa öyküyü her zaman şiire yakın hissediyoruz. Öykülerinin kurgusunda, tam zamanında kesintiler, tam zamanında bitirişler var. Uzatmaya gerek olmadan, bir yandan az kelime kullanırken, diğer yandan çok şey anlatmak ister gibisin. İnsanlar hala sence dinlemeyi becerebiliyor mu? O kadar koşturuyorlar ki, öyküye gereken değeri veriyorlar mı?<br /><br /><br /><br />Dinlemek, koşuşturma içerisinde dinlemeyi başarabilmek artık küçük bir sınıfın yetisi, bu yetinin insanların geneline ya da topluma hasretmek yanlış… Ama eğer gerçekten dinlenesi bir malzemeniz varsa bahsini ettiğim bu yetenekli sınıfın çapını daha da genişletiyorsunuz, sınırları zorladığınız oluyor. Bir de ben fazla sözden sıkılan insanlardanım, gerek okuduklarımda, gerek sohbetlerimde… Her fazla söz o meşhur Çin işkencesindeki kel kafaya düşen damlalar gibi olur. Bu yüzden istediğimi zamandan, dil enerjisinden ve kelimeden tasarrufla anlatma kaygım var. Hem eğer yazarsanız, bu o bahsini ettiğim dinleme yeteneklisi sınıfın ruhuna hitap eden bir kaygı. Ve semboller yazan adamların kaldırım taşlarıdır.<br /><br />Öykülerinden birini -Cemal- Yusuf Atılgan’a ve mirasına adamışsın. Hem Atılgan için, hem de varsa, mirasına ulaştığın için mutlu olduğun diğerleri için ne söylemek istersin?<br /><br />Yusuf Atılgan önemli bir yazar ama belirtmem gerekirse benim için Atılgan’ı edebi kılan şey, eserlerinden ziyade yaşam tarzı… Yusuf Atılgan ideal yazarlar gibi fazla eser verememiştir, eserlerini toplumla, toplumu eserleriyle uyuşturamamıştır. Dehasını toplam kalınlığı çeyrek karış bile tutmayan birikimi ile göstermiştir o ayrı ama… Bu kadar dengeli bir yazar gözü, bu kadar açık bir duyarlılık, bu kadar naif bir yazma tutkusuyla beraber ömrünün hemen hemen en verimli yıllarını Manisa’da bir köyde geçirmiştir. Sosyalist olmasına rağmen fakirlik edebiyatı, edebiyatçı olmasına rağmen kelime üstatlığı yapmadan, o bahsettiğim sınıfın ruhunun bam tellerine dokunan eserler vermiştir. Yalnızlığı, dehasına denk bir bedel olarak seçmesi onu kendi edebiyat dünyamda köşe taşı yapar.<br /><br />Aynı şekilde, Tezer Özlü, bu toprakların gelmiş geçmiş en büyük kadın yazarıdır. Onun da mirası dokunduğumuzda elimizin yanacağı bir bedel üzerine kurulu. Aziz Nesin’in mirasına ulaştığım için de çok mutluyumdur ama onun kimi zaman bayağılaşan mizahı ve toplumu o aşırı derecede ciddiye alışı bazen can sıkıcı hale gelir. Zaten Türkçe’nin kendisi başı başına bir dünya mirasıdır. Her ozandan bir şeyler mutlaka alınır ama şahsımda, yazarlara karşı anlamsız bir bedel saplantısı var. Bunun kökeninde ne var bilmiyorum ama seçicilik konusunda bana yön gösterdiği için bu saplantımı seviyorum.<br /><br />Yazım sürecin genelde nasıl gelişiyor? Özellikle yazmaya ayırdığın vakitler ve mekanlar var mı? Yoksa genelde “yolda” aklında mı beliriyor metinler?<br /><br />Geçenlerde şimdiye kadar yazdığım bütün metinleri hard diskimin bir köşesine topladım. Ardından yayımlanacak kalitedekileri ayırdım, abartmıyordum, bakkal hesabıyla elimde on kitaplık malzeme var. Vay anasını dedim bunları ne zaman nasıl yazmışım? Sonra anladım ki bu kadar şey belirli bir plan dahilide var edilemez. Ha sadece şuna özen gösteriyorum. Çantamda daima aklıma gelen her şeyi yazdığım bir defterim var. Her şeyi derken gerçekten her şeyi. Mesela bakıyorum,“Yazlık ayakkabı için kahverengi boya al, İbrahim’e verdiğim kitaplar şunlar” gibi hafıza şubemdeki aksaklıkların tecellisi cümleler. Aklıma bir öykü geldiğinde hemen bu öykünün taslağını da bu defterlere kaydediyorum. Aklıma gelen cümle ve imgelemleri, sokakta duyduğum küfürleri, mesela otobüste Mamaklı bir kadının yüzündeki et benini görüyorum. Hemen onu birkaç kısa cümleyle betimliyorum. O deftere girdiyse mutlaka bir metinde kullanılacaktır. Zaten yazarken sürekli bu defterleri karıştırırım. 2011 Şubatında yayımlanacak romanım “Savaştan Artakalan” da aynı depolardan istifade etti. Yazdığım özel bir mekan yok. Ama malzeme dolu mekanlar var. Mesela 5 6 yıldır takıldığım bir kıraathane var. “Şen Puthaneler” romanımda kahvehane adlı bölümde bahsettiğim kahvehane. Hacı bayram camiinin sağındaki salaş caddede. Oranın bir günü bir yeraltı romanına eşittir. Çok düzeyli delilerle birlikte yalancı peygamberler, genelevden kovulmuş ihtiyar orospular, Somali ve Eritre’den kaçan mülteciler, Gobitçiler, sakat mücahitlerle dolu bir garip yerdir. Şimdi yıkıldı ama ekip olduğu gibi eski mekanın yakınlarındaki başka bir kıraathanedeler. İsmini vermek istemiyorum hem reklam olur, hem de uçarı çocuklar için tehlike arz eden bir yer. Bir de Sahra kitabevi var Ankara’da. Orası modernitenin yıkamadığı bir kale. Aptal giren Arif çıkar. Orada metinlerime aktarmam gereken politik dirayeti buluyorum. Modern ile arama set çekebildiğim ve var edici geleneğe en azından yaklaşabildiğim bir ufak tekke. Bir de özellikle yaz aylarında gece 12 den sonra Ulus var. Heykelin etrafında ve ana caddelerde genelevlerde kendilerine yer bulamayan çirkin ve yaşlı fahişeler olur. Bir gün zengin bir adam olursam hepsini köşklerde hanımefendi yapacağım. Onlara bir paket sigara ve yarım ekmek köfte ısmarlarsın, sana öyle şeyler anlatılar ki. Bir hayvanı bile yazara çevirebilecek garip bir büyü vardır gözlerinde. Zaten edebiyatı ar eden şey de o büyüdür. Neden yeraltı edebiyatı global bir yükselişte. Çünkü yeraltı o büyünün bizatihi kendisine talip. Bu kişiler ve mekanlar hakkında bir sürü notum var. Onları da fotoğraflarla birlikte “Mübarek mekanlar Mübarek insanlar” adlı bir kitapta toplamayı düşünüyorum. Yakında işe girişim de. Yazmaktan geriye kalan vakitlerinde yaşayan bir berduşum zaten ben.<br /><br />Yakın ve uzak gelecekten beklentilerin neler? Hem yazınsal hem de genel olarak yaşama dair?<br /><br />Yaşım 29 ama yaşlandım, harbiden yaşlandım. İhtiyarlık dedikleri şeyi tüylerimde bile hissediyorum. Bir ihtiyarın gelecekten ne beklentisi olabilir ki? Kaderci bir yapım var zati. Ne gelecekse gelsin, rızkımı veren hüdadır kula minnet eylemem. Sadece daha da iyi bir yazan adam olmak ve yazdıklarımı insanlara daha etkin bir biçimde sunmak istiyorum. Şöhret beklentim yok, 11 adet hayranla da tamam başardım işte diyebiliyorum. Ekonomik olarak ise tek lüksü çay olan bir adamım. Astım belirtileri yüzünden sigarayı da bıraktım. Dırdır nedir bilmeyen bir eşim var. Şükredip yazacak, bir ömür sabredeceğiz alt tarafı!<br /><br />Ankara’da yaşıyor ama sıklıkla İstanbul’a geliyorsun. Bu şehirlerin hangi yanları seni çekiyor ya da tiksindiriyor?<br /><br />Ankara özel bir şehir. Buralı olduğum için söylemiyorum. Zaten ben Ankara’yı burada yazabildiğim için seviyorum. Yazarların ülkeleri şehirleridir der adını hatırlamadığım bir yazar. Allah gönlümüzü burayla hemhal kılmış demek. İstanbul’la Ankarayı asla yarıştıramam. Gökdelen belli, gecekondu belli. Ama Ankara neden mübarek biliyor musun? Ankara’nın insanı kendi derinine iten bir ağırlığı var. Derinlere dalmayı kutsayan bir titrekliği. İstanbul insanı dışa döndürecek kadar canlı. Ankara insanı kendi kendine yoldaş kılacak kadar gıcık edici bir ağır başlılığa sahip. Birisi Anadolu’nun gelenekselciliğini emmiş, diğeri modernitenin tüm unsurlarını. Nabi’nin şakraklığı ile, Pir Sultan Abdal’ın içten içe sorgulayan kederi arasındaki fark, iki şehrin arasındaki fark.<br /><br />Bize hep devrimci ve fedakar hayatlardan, kahramanlardan bahsedildi. Şimdi görüyoruz ki, ihtilal değil de, kar marjı yaratan kişiler değerlidir. Sınıflar arası ayrım derinleşiyor, küreselleşme ve hızlı iletişim olanakları insanların en temel haklarından önce gelir oldu. Modern toplumu yıkma şansın olsa, yerine neyi önerirdin?<br /><br />Son bir yılım İslam’ın ve Judaismin bu çağ hakkındaki görülerini okumakla geçti. Çok ilginçtir ki iki dinin ana referansları (hatta kısmen Hıristiyanlığınkiler de) bu çağın insanlarının dikkatli olması konusunda çok ciddi uyarıları kapsıyor. Ben bir sufiyim ve benim tarihi ve şimdiyi algılama konusundaki dirayetimin deposu o kaynaklar. Önümüzdeki yıllarda zaten modern toplum diye bir şey kalmayacak. Bizler öyle şeylere şahit olacağız ki aramızdan çok azı delirmeden kalacak. Ben zaten bu inancımla itilmiş adamların, o şirin uyumsuzluğun, modern olamamış adamların, şaşkın tatlılığını yazıyorum. Moderne ve unsurlarına yapışmanın insanı düşüreceği hali kendimce tarih ediyorum. Ve arkadaşlarıma da Nesimi’yi, Virani’yi, kutsal kitapları, dua kitaplarını okumayı öneriyorum. Zaten yaşı otuza dayanmış ve vaktini, gecelerini modernin eserlerine harcamış bir adam için bazı şeyler çok boş gelecektir. Ben doldurma çabasında olmaya çalışıyorum. Geleneğimizdeki vatandaşların yakaladığı gerçek, Sartre’nin, Camus’un bir ömür uğraşıp da anlamlandırmaya çalıştıkları o heyulaydı. Son olarak sakın moderniteyi modernitenin usulleri ile eleştirmeyelim. Ben de bu hatayı çok yapıyorum. O zaman kendimize dair başka bir modern oluşturmuş oluyoruz. Bu sefer de aşmamız gereken başka bir tepecik önümüze çıkıyor. Belki de bu yüzden çocuk yaşta yaşlanıyoruz.<br /><br />Konya’da Mevlana türbesinde Mevlana gömülünce babası mezarında ayağa kalkmıştır, derler. Aslı yoktur tabi ancak bunu bir mecaz olarak alırsak, Ece Ayhan da her zaman “ayağa kalkanları”, sivil toplumda birey olmayı beceren o cesaretli insanları övmüştür. “Gök kubbeden iyi türbe mi olur?” diyen Mevlana’yı saygıyla anarak, senin için bugünün Türkiye’sinde ve dünyada ayağa kalkanlar kimler? İnanılacak güzel insanlar kimler?<br /><br />Belki bana kızacaksın ama!!! O güzel adamlar, o güzel atlara bindi ve gitti. Bu yüzden delice, hoyrat, amelece bir okuma çabamız var, hala o adamları arıyoruz. Yaşayanlardan iki insandan çok şey öğrendim ikisi de ünlü olmayan ama çok iş yapmış adamlardı. Birisi bir mühendis Murat Konuk ve ikincisi bir Sosyoloji doktoru Mehmet Aysoy. Yeryüzünde bunlardan daha derin adamlara rastlamadım. Ha bir de Veysel Menekşe var. Ömrümüzde on binlerce saat var. Her insan en azından bir saatini bu adamların diz diplerine harcamalı. Tasavvufta ömür içinde ömür diye bir kavram var. O bir saatler ömür içinde ömürlere dönüşebilir. Hem zaten bir insan dokunamadığı, sarılamadığı bir adamdan ne öğrenebilir ki! Belki saçma gelecek ama bazen kitapların aracılığından sıkılıyorum.<br /><br />Kısa yoldan bir tarihçi analitiği, bir pratik metod kazanmak isteyen herkes için Marks en iyi seçimdir. Tabi Marksist diğer klasiklerin çözümlemecilikleri de yadsınamaz. Sosyalist klasikleri yayımlama konusunda Ankaralı yayınevlerinin müthiş çabaları vardır. Arıca, Gorki, London, Zweig gibi yazarlar insana dair yabancılıktan arınmış parıltıları kağıtlara döşemiş adamlar, bu adamlar özellikle ben gibi köleler ve ayak takımından olanlar için özellikle başucu edinilmesi gereken adamlar. Ama az kaldı. Aradığımız hakikatin üzerindeki tozları bir nefeste süpürecek olan, Tabutu Sekineyi bir çıtla açacak olan adamın ayak seslerini de rüyalarımda duyuyorum.<br /><br />Geleneksel Futuristika sorusu: Bugünlerde başucundaki kitaplar, albümler, dergiler, seni mutlu edenler neler?<br /><br />Fowles okumaya başladım, arkadaşım yazar Derya Erkenci sıkı bir şekilde tavsiye etti. Tamam dedim, Fransız Teğmenin Kadını bitti. Sırada Büyücü var. Fowles okumak yazarın yazarlığını, okurun okurluğunu bir derece yükseltiyor. İngilizler bu işi çok iyi biliyor. Zaten bana göre yaşamakta olan en büyük yazar da Louis de Bernieres. Ona yar olmayacak nobelin kalıbına tüküreyim diyorum. Underground Poetix’in sayılarını topladım, bence Türkiye’de okunabilecek doluluktaki nadir dergilerden. Okumakla kalmadım, geçen sayılarından birinde bir makalem ve bir şiirim yayımlandı. . Ayrıca Shahram Nazeri’nin Passion of Rumi diye bir albümü var. Ben hayatımda böyle bir kompozisyon dinlemedim. Hard diski geniş sayılabilecek bir mp3üm var ama o albümün parçaları dışında bir şey kapsamıyor. Çantamı takıyorum koluma, sık sık İstanbul’a geliyorum bu günlerde. Bir lokma bir hırka modundayım.<br /><br />Bazen otobüste Bolu dağlarına çöken dumanı izlerken elime kalemimi alıyorum. Futuristikayı düşünüyorum, gözlerim açık… Teşekkür ediyorum.<br /><br />Biz teşekkür ederiz, sevgiyle.<br /><br /><br /><br />http://www.futuristika.org/kultura/edebiyat/alameti-serrin-hayirli-oykuleri/Sokak Filozofuhttp://www.blogger.com/profile/10293554006563945258noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-28455781.post-72632821718412253712010-07-26T22:51:00.000-07:002010-07-26T22:54:40.138-07:00Radikal İslamcılığın dönüşümü Laisizmi restore mi etti?<a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhZpQnJ5vgGs8LTUPhSH0wgm636e2nWeWBOK1Ev6goKGiOZ807jG7llVuA3_JhGB-EGOoFP6wJjHg_Xb0UEED1AEYjx7IQtle9V74ddIugRIT9bq49jMIqpcSnTl5LLhA6iALyRAw/s1600/osman-hamdi.jpg"><img style="display:block; margin:0px auto 10px; text-align:center;cursor:pointer; cursor:hand;width: 400px; height: 322px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhZpQnJ5vgGs8LTUPhSH0wgm636e2nWeWBOK1Ev6goKGiOZ807jG7llVuA3_JhGB-EGOoFP6wJjHg_Xb0UEED1AEYjx7IQtle9V74ddIugRIT9bq49jMIqpcSnTl5LLhA6iALyRAw/s400/osman-hamdi.jpg" border="0" alt=""id="BLOGGER_PHOTO_ID_5498460258003360514" /></a><br />“Siyasal İslam’ın iflası,<br />eksiğiyle fazlasıyla<br />İslam’ın sekülarizasyonundan başka bir şey değildir.”<br />Olivier Roy, Siyasal İslam’ın İflası<br /><br />Radikal İslam’ın diğer politik İslam prototiplerine göre modern unsurları bünyesinde sindirebilmiş olması, İslam’ın Batı ile yaşadığı krize karşı çözüm tartışmalarında Radikal İslamcılara büyük bir literatür zenginliği sundu. Lakin literatür zenginliğine sahip yeni entelektüeller ve yamakları, usul ve kaynak konusunda saltık bir buhrana düşmüştü. Teori ve söylem konusundaki bu buhran üç şekilde tecelli ediyordu:<br /><br />1- Radikal İslamcı söylem fazla elitistti ve geniş toplum yığınlarına ulaşamıyordu.<br />2- Radikal İslamcı söylemin tartışma çemberi aslında saldırılarına karşı kenetlendikleri Batı devletleri ve ideolojilerinden ziyade, marjinalliklerinin karşılarına aldığı kendi ülke ve milletlerinin Gelenekselci İslamcıları oluyordu. Bu şekliyle Radikal İslamcıların tutumları, westernizasyonun soyut ve somut ataklarına karşı bir tepkisellikten ziyade, kısır bir içsel çekişmeye dönüşüyordu.<br />3- Radikal İslamcılar, karşılarına çıkan gelenekselcilikle mücadele çabası sonucu bütün geri kalmışlığın sebebi olarak gördükleri geleneğin başlıca nüvelerini, ikincilleştirme yoluna gittiler. Bu şekilde özellikle İhvan ekolünde görülen tasavvuf, karşıcılık ve Şeriati örneğinde görülen Marksizm ve Egzistansiyalizmin kavrayış usullerini İslami tartışmalar bünyesinde kaynaştırma süreci, Radikal İslamcılığın metot ve söyleminin belirgin bir “siyasette dünyeviliğe” doğru evrildiği noktayı başlattı.<br /><br />Yaklaşık yarım yüzyıl önce başlayan bu somutlaşma süreci, İslam dünyasında kesin bir zaferin uzaklığı konusundaki umutsuzluğun artması ve gelenekçi grupların kitlesel çözümlerden ziyade bireysel çözümler üretmede başarılı olması, Radikal İslamcılığın kavrayış ünitelerine sızmış sekülerizasyonu belirginleştirdi. Söylem, din, kavramlar ve dini literatürü muhafaza etse de, dini hareket metodu söylemin içinde buharlaşıyordu. Elbette burada bahsettiğimiz Sekülerizasyonun nitelik olarak Türk, Mısır, Tunus elitlerinin resmi ideolojisi olan ve her şeyi ile din karşıtı, sekülerizasyonu olarak algılamamız lazım. Radikal İslamcıların seküler tutumları sadece gerileyişin sebeplerini anlama adına daha somut yargılar üretmek isteyen ve bunu anlarken de düşman Batı ideolojisinin birikiminden faydalanma arzusunun bir sonucuydu. Bu sonuç ilk başta, Radikaller ile Gelenekselciler arasında sert bir “Sahih din” tartışmasını doğurdu. Bu tartışma ardından, başta hadis olmak üzere ilimlerin birikiminin ve başta mezhep ve tasavvuf olmak üzere de usuller konusunun nitelikleri üzerinden ilerledi. Süreç içerisinde kimi gruplar gelenek ile tekrar pozitif bir bağ kurarken, kimi ülkelerde süreç, Türkiye örneğinde olduğu gibi AKP tipi geleneksel nüvelerden iz taşımamak bir yana, her şeyi ile Batılı-Modern kavramlarla kaynaşmış ve söyleminin hammaddesi “demokrasi” olan ilginç örneklere evrildi.<br /><br />Şimdi!<br /><br />Özellikle Türkiye tipi her an totaliter yüzünü belirginleştirebilen ilkel demokrasilerde İslami bir devrim-dönüşüm konusunda umutsuzluğa kapılan kitleler için, sistemi İslamize etme gayesi, İslami tutumları demokrasi çemberi içerisinde sisteme enjekte etme ve kamusal alanı Müslümanlar için özgürce yaşanabilme alanı haline getirme gayesiyle yer değiştirdi. Çünkü İran örneğinde olduğu gibi, ne Müslüman tabanın laik elitleri tasfiyeye gücü yetiyordu, ne de Mısır örneğinde olduğu gibi devlet kaba bir idealizmle İslam’ı popüler ve politik arenada tamamıyla sindirmek için faaliyete geçme kudretini bulabiliyordu. Bu sürüncemenin etrafında kesin bir dönüşümden umut kesen ve sistemle uyuşma konusunda gönülsüz gruplar, kendi abanoz kulelerine çıktılar ve kimileri de İslami idealizmin daha somut bir şevkle dillendirilebileceği Çeçenistan, Irak, Afganistan gibi coğrafyalara aktılar. Lakin bu hal kaosu, gerek demokrasi ile uyuşan Radikal İslamcılar ve gerekse diğerleri açısından, malum bir sonuçsuzluğu ihtiva ediyordu. Bu ihtivanın unsurları bugünkü çözümsüzlüğün parlak nüveleridir.<br /><br />Geniş İslamcı kitlelerin sekülerleşmesinin altında, geleneğin moderniteye karşı sinmişliğinden ziyade, “geleneğin” geniş kitlelerin arzuladığı yaşam tipinin dışlamışlığı geliyordu. Çünkü geleneğin alt yapısı belirgin bir zühtçülüğü kapsarken moderne evrilmiş İslamcılık, karşılarındaki laikler gibi bol kaynaklı, ihtişamlı, ekonomik kudretle donanmış bir yaşamı arzuluyordu. Özellikle avamın, İslamcılığın politik kudretinden beklentileri karşılığını, hukukun veya kültürün dışında ekoni şubesinde buluyordu. Bu arzu, hem yüzyıllık ezilmişliğe karşı taaruzun bir neticesi, hem de moderne karşı modern unsurlarla savaşmış olmanın doğurduğu postmodern bir duraktı. Böylece İslamcılar, Mustafa Kemal ve cumhuriyet elitlerinin amaçlayıp başaramadığı bu değişimi kendi politik vasıfsızlıklarının eliyle kanıksadılar. Daha da garibi kapitalist bir alt yapı ile değişen bu güruhun varsallarından pay alamayan ama bir çıkış yolu arayan yoksul İslamcı yığınlar ise, sınıfsal başarıları olan kendi üst prototiplerinin hedeflerine yöneldiler.<br /><br />Bu şekil 1920’lerde başlayan laiklik sürecini tamamladığı gibi, süreci devam eden laikliğin de geniş halk yığınları için makul olmayan şeklini makul bir şekle dönüştürdü. İslamcılarla laiklerin kesin ayrımları olan kozmetik unsurların siyasal bir değerden gündelik bir değere indiğini gördük. Ara ara bozulan ağızları ile İslam’ın saldırgan dengesini temsil eden kara sakallı köşe yazarları yerlerini Palanhuik ve Kerouac tarzı romanlar yazan, medeniyetler ittifakının geleceği hakkında sayfalarca tahliller sunan, konuşmalarındaki referanslar ayet ve hadislerden ziyade Avrupalı yazarların vurucu cümleleri olan sinekkaydı Müslüman yazarlara bıraktı. Said Nursi’nin koskoca bir devrimci kadroyu karşısına alan antiseküler cemaati bünyesinden, Dünya İslamcılığı’nın şaşkınlıkla izlediği ex üçüncü dünyaya Amerikancılık transfer eden tanımsız bir İslamcılığa dönüştü.<br /><br />28 Şubat sürecinde, okullarının çeşitli kısımları kapatılan kızlar özgürlüklerini kocalarının dizlerinin dibinde değil, televizyon kanallarının renkli stüdyolarında kamusal alan tartışmalarında buldular. En garibi de artık etkisiz birer azınlık olan Antiseküler İslamcı grupların entelektüel enerjilerini akıttıkları mecra sekülerleşmiş kitlelerin tutum ve gayelerinin eleştiri arenaları oldu. Sağcılaşan Müslüman avamın kozmetizmle doymuş duyarsızlığı, İslamcı havası bu kitle karşısında solculaştırdı ve Müslüman Sol tartışmasının başladığına şahit olduk.<br /><br />Bugün, İran savaşının arifesindeki kaos ortamında seküler İslamcıların demokrasi kaygısı ile Amerika’nın mı, İran’ın mı yanında olacağı malum. Malum olmayansa İslamcı maceranın modernizmle olan aşk hikayesinin ne şekilde sonuçlanacağı. Tayyip Erdoğan yeni seküler sürecin Mustafa Kemal’i mi olacak yoksa Türkiye bu sınırları belirsiz paradoksun sonucunda kendi Taliban’ını mı doğuracak, izleyeceğiz.<br /><br />Bu evrim bir elit grubun uzun vadeli stratejisinin bir sonucu muydu yoksa Radikal İslamcıların bilinçaltı, gözler önünde rücü mu etti başka bir makalenin konusu. Lakin makalalelerde bile tartışılmayacak kadar bariz bir gerçeklik var ki artık İslamcılar devleti dönüştürmek yerine, devleti ve devletin resmi ideolojisini global ihtiyaçlar doğrultusunda takdir edilesi bir huşu ile restore ediyor.Sokak Filozofuhttp://www.blogger.com/profile/10293554006563945258noreply@blogger.com0